Reizen

Bahubali – de man met de sterke armen

In Zuid India staat misschien het best gebeeldhouwde en grootste standbeeld van de wereld.  Het staat in een plaats die Gomteshwar heet. Het is het standbeeld van een Jaina sannyasin, Bahubali. Het woord bahubali betekent man met sterke armen. En hij was echt een reus van een man. Hij was de zoon van een koning en de koning werd monnik. De oudste zoon van de koning heette Bharat en vanwege de naam van die man is Bharat de oudste naam voor India, het land van Bharat.


Meer: Bahubali

Het Gommateshwara standbeeld is opgedragen aan de Jain figuur Bahubali en is een van de grootste vrijstaande monolitische standbeelden ter wereld, uit één enkel stuk graniet gehouwen. Het werd rond 983 na Chr. gebouwd en staat 57 voet (17 meter) hoog op Vindyagiri in Shravanbelagola in de Indiase staat Karnataka. Het symboliseert vrede, geweldloosheid, het offeren van wereldse zaken en het simpele leven dat in het Jaïnisme wordt gevolgd.
Vindyagiri Hill is een van de twee heuvels in Shravanabelagola; de andere is Chandragiri, wat ook een zetel is van verschillende eeuwenoude Jain centra, veel ouder dan het Gommateshwara standbeeld.

Een bijdrage van Antar Marc.

Swami Ganga over Khajuraho, deel 2

Swami Ganga is een Indiase discipel van Osho uit Khajuraho (Madhya Pradesh, India), waar de beroemde Tantra tempels staan. Als jongeman leidde hij als gids bezoekers rond in de tempels en in de jaren 50 heeft hij vele malen Osho vergezeld, die toen als professor aan de universiteiten van Sagar en Jabalpur bijzonder geïnteresseerd was in de tempels. 
In twee videos, opgenomen door Abhilasha van Nes tijdens een Osho Golden Childhood Tour, vertelt Ganga -tegen de achtergrond van het prachtige tempelcomplex- uitvoerig over de achtergronden van Tantra en de tempels van Khajuraho.
60 min. Engels met Nederlandse ondertitels.

Deel 2 gaat over:
• Prana en de manifestaties ervan in de materiële wereld,
• symboliek en betekenis van de beelden in Khajuraho,
• muziek, mantras en stilte,
• seks en het transcenderen ervan,
• Krishna, Rama en Indiase religiositeit,
• de Yogini tempel en de Bhedagath Chausath tempel bij de marmeren rotsen.

Zie ook: De onwetendheid voorbij, een reisverhaal van Surya Cliné, die samen met Abhilasha deze Osho Golden Childhood Tour deed. Op deze website zijn 13 afleveringen te zien bij: Boekbesprekingen, van januari tot juli 2020.

Zie ook: Swami Ganga over Khajuraho, deel 1

Swami Ganga over Khajuraho, deel 1

Swami Ganga is een Indiase discipel van Osho uit Khajuraho (Madhya Pradesh, India), waar de beroemde Tantra tempels staan. Als jongeman leidde hij als gids bezoekers rond in de tempels en in de jaren 50 heeft hij vele malen Osho vergezeld, die toen als professor aan de universiteiten van Sagar en Jabalpur bijzonder geïnteresseerd was in de tempels. 
In twee videos, opgenomen door Abhilasha van Nes tijdens een Osho Golden Childhood Tour, vertelt Ganga -tegen de achtergrond van het prachtige tempelcomplex- uitvoerig over de achtergronden van Tantra en de tempels van Khajuraho.
54 min. Engels met Nederlandse ondertitels.

Deel 1 gaat over:
• de Tantra meester Gorakh, die leefde in de 8e eeuw, en die zijn discipelen inspireerde om vorm te geven aan de tempels via de vele prachtige erotische beelden, 
• Dr. Ajit Mukherjee en Philip Rawson die de artistieke en rituele kanten van Tantra introduceerden in de westerse wereld,
• Osho die de meditatieve kant van Tantra introduceerde in de westerse wereld,
• de legende van Shiva en Shakti in de Amarnath grot,
• de meditatietechnieken van de Vigyan Bhairav Tantra,
• de symboliek van de tempelbouw.

Swami Ganga

Zie ook: De onwetendheid voorbij, een reisverhaal van Surya Cliné, die samen met Abhilasha deze Osho Golden Childhood Tour deed. Op deze website zijn 13 afleveringen te zien bij: Boekbesprekingen, van januari tot juli 2020.

Volgende week: Swami Ganga over Khajuraho, deel 2.

Laatste dagen in India

In het laatste deel van het boek ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’ gaat het over de treinreis vanaf station Jabalpur naar Mumbai en over de rit per riksja naar het luxehotel op Juhu Beach. Het is een breed en lang strand, waar Osho start met het geven van lezingen als hij net in Mumbai is komen wonen. Tenslotte gaat het over het vertrek naar de luchthaven in Mumbai en de lange reis naar Nederland terug. Het einde van een indrukwekkende reis.

Vertrek uit Jabalpur
Om zes uur zijn we op het station. We drinken er nog wat. Onze trein komt op tijd om tien over zeven. We hebben twee coupés: één voor vier personen en één voor twee. Het is er lekker koel vanwege de airco. Nog net voor we vertrekken, komt er een bezorger het perron opgerend met drie maaltijden voor ons. Anadi had dat geregeld via een appje aan zijn neef in Nederland. Ongelooflijk!

We slapen lekker in de trein. Om een uur of zes in de ochtend zijn we wakker en kijken een hele tijd naar buiten. Er is niet zoveel bijzonders te zien. Dan komt de verkoop op gang van allerlei dingen voor het ontbijt. Straatverkopers komen de trein in en bieden chai aan, krenten, brood, etc. Het smaakt heer­lijk.

Mumbai
Om twintig over twaalf komen we in Mumbai aan. We zijn nog niet uitge­stapt of er dringt zich een taxichauffeur aan ons op en vraagt waar hij ons naar toe kan brengen. Binnen korte tijd staan er wel vijf chauffeurs. Het on­derhandelen met Anadi begint. Uiteindelijk wordt besloten dat wij ieder met onze eigen koffers naar het einde van het station lopen en dat twee taxi’s ons naar het hotel brengen aan Juhu Beach. Dit is een wat luxer en rustiger ge­deelte van deze drukke wereldstad. Eenmaal bij de taxi’s ontstaat er ruzie. Wel vijftien chauffeurs krijgen het met elkaar aan de stok omdat elk van hen ons naar het hotel wil brengen. Anadi weet de groep slechts met moeite te kalmeren. Uiteindelijk is de strijd beslist en rijden we opgelucht weg.
Het is zoals altijd vreselijk druk op de weg. En een ongelooflijk lawaai. De taxi schiet overal tussendoor. Strepen op de weg bestaan niet. Langs de weg weer een ongekend aantal stalletjes waar van alles verkocht wordt. Ik word er doodmoe van en ben blij als we op de plek van bestemming aankomen: Hotel Emerald in Juhu, niet ver van het vliegveld. Het hotel is een verademing. Heer­lijk al die luxe.

Mumbai: Juhu Beach.

We frissen ons even op en gaan dan met z’n allen naar Juhu Beach tegen­over het hotel. We strijken neer op het terras van Hotel Sea Princess. We drin­ken sap uit een echte kokosnoot en kijken naar alles wat er op het strand gebeurt. Anadi vertelt dat Osho hier begint met het geven van lezingen, nadat hij in Mumbai is komen wonen.

Meer: Laatste dagen in India

Osho krijgt uitnodiging voor Mumbai

Dit deel 12 van het boek ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’ vertelt over Jabalpur. Daar staat een prachtige Jaïn tempel, de Pisanhari Ki Madiya tempel. Osho houdt daar zijn eerste toespraak. Hier  ontmoet hij een voor hem onbekende man, de secretaris van Prasad, één van de rijkste mannen van India, die hem uitnodigt om naar Mumbai te komen.
 
We komen op een prachtige binnenplaats. Anadi wijst ons op een plek links ervan en vertelt dat Osho op die plek begint te spreken tot een gehoor van tien à vijftien mensen. Omdat Osho geboren is in een jaïn familie, begint hij zijn werk in deze jaïn tempel. Van hieruit wordt Osho bekend in heel India. Opvallend is dat niets op deze plek hieraan herinnert.

Jabalpur Pisanhari: het binnenplein waar Osho zijn eerste lezingen hield.

 Ik haal hier Anadi’s woorden aan: In de begintijd is Osho alleen bekend in Jabalpur en omgeving. De jaïn gemeenschap bestond hier uit tien tot vijftien mensen, die in de tempel bij elkaar kwamen. Op een gegeven moment was er een conferen­tie van de jaïns in de tempel. Osho was uitgenodigd om te spreken. Hij was nog jong, ongeveer achtentwintig jaar.
Na de conferentie daalt Osho de trap af naar de voet van de heuvel. Daar zat een oude man van een jaar of zestig, zeventig op hem te wachten. Hij had een deken om zich heen geslagen, maar hij wierp die op de grond voor Osho om op te zitten. Hij zegt: ‘Alsjeblieft, ga een paar minuten zitten.’ Maar Osho zegt: ‘Het is zo koud hier, het is niet nodig dat je je deken hier neerlegt, ik kan op de vloer zitten.’ De man zegt: ‘Alsjeblieft, weiger niet, ga even vijf minuten zitten. Ik heb de premier horen spreken, alle politici, alle bekendheden van India, ik hoorde Gandhi, maar de manier waarop jij praat, heb ik nog nooit van mijn leven gehoord. Wat doe je in Jabalpur? Accepteer mijn verzoek en kom naar Mumbai. Weiger het niet. Kom alsje­blieft, laat me weten wanneer je komt. Ik zal alles regelen. Kom naar Mumbai. Daar is een grote conferentie van de jaïns en ik zou het fijn vin­den wanneer je daar zou spreken.’ Osho kent de man niet, maar later ont­dekt hij dat hij de secretaris is van Prasad. Net als Tata en Birla behoorde Prasad in die dagen tot de drie rijkste mannen van India.

Meer: Osho krijgt uitnodiging voor Mumbai

Update: ‘community living’ in Toscane

Het ‘Soli, Liberi, Insieme’-project (Alleen, Vrij, Samen) van Majid.
 
Eerder in deze nieuwsbrief werd verteld over dit boeiende project zo’n 6 km van zee bij Cecina, Italië. Community in Toscane. Ondanks de toestanden rondom corona heeft het team aldaar gestaag doorgewerkt. Hieronder enkele belangrijke punten… want er is nog ruimte voor kopers, investeerders én huurders.
De naam is inmiddels gewijzigd met de toevoeging van het woord ‘vrij’. In het weekend van 11-12 juli vindt de bijeenkomst plaats, die gepland was voor medio-mei: de eerste 30 deelnemers komen ter plekke bij elkaar. Het is dé gelegenheid om ‘het bestuur’ te ontmoeten, mede-‘dorpsbewoners’ te leren kennen én – misschien het allerbelangrijkste – het selecteren van de gewenste woning op het 15 ha-grote terrein.

Net als in Nederland mag er in Italië niet op vakantieparken het hele jaar rond gewoond worden… tenzij het bestemmingsplan gewijzigd is. Heel recentelijk is zo’n ambtelijke stap afgeschoven van provinciaal niveau (Toscane) naar lokaal niveau (Cecina) – voor het project een heel gunstige ontwikkeling: de burgemeester van Cecina is namelijk een grote voorstander van dit project en kan de aanpassing bespoedigen.

Deva Indra en ik vertrekken begin juli om de plek te bezoeken en te onderzoeken of dit onze plek zal worden. Meer weten? Engelstalige site. Of mail me.
 
Kaiyum
 
 

Osho’s verlichting in Jabalpur

In deel 11 van het boek ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’ gaat het over het bezoek aan Jabalpur. Daar staat de boom waaronder Osho op zijn eenentwintigste jaar verlicht wordt. De boom staat er nog steeds, maar men kan er nu in 2020 niet meer onder gaan zitten. In 2016 kon dat nog wel om er te mediteren. Nu zijn er in het park rondom de boom allemaal waterkanaaltjes aangelegd. Ook zijn er plantjes onder de boom geplant.
Verder verhaalt dit deel over Magga Baba, die het leven van een zwerver leidt in Gadarwara waar Osho hem voor het eerst in zijn jonge jaren ontmoet. Osho wil graag dat Magga Baba hem bevestigd dat hij nu verlicht is.
 
De boom waaronder Osho verlicht wordt
We vertrekken ‘s morgens vroeg naar het Bhawar Tal, een mooi park in de wijk Napier Town, een druk stadsdeel van Jabalpur. Daar staat de maulshree­boom waaronder Osho verlicht werd.
Op het moment van zijn verlichting stond de hele boom in bloei. De boom is tot op heden ook altijd groen gebleven. Anadi weet dat de boom nu in zijn laatste fase zit voordat hij zal sterven. Het park wordt opgeknapt. Dat bete­kent dat er door het hele park kanaaltjes worden aangelegd. Wij kunnen nu nog bij de boom komen, maar over enige tijd kan dat niet meer. De boom wordt dan helemaal door water omgeven. Onder de boom zijn allemaal laag­blijvende plantjes aangebracht. Ook dat maakt dat je er over enige tijd hele­maal niet meer bij kan. In ons geval knijpt de bewaking een oogje toe en met hun hulp kunnen we onder de boom gaan zitten en staan ze ons toe daar te mediteren. Eén van ons heeft er een bijzondere ervaring. Ze voelt kanalen in haar rug opengaan en voelt zich ineens heel soepel. Ik voel onder de boom ineens liefde over me heen komen.


De maulshree­boom in het Bhawar Tal park.

Ik ben heel benieuwd wat Osho zelf vertelt over zijn verlichtingservaring. Ik vind daar meer over in Moving into the Unknown, hoofdstuk 11. Ik begrijp van Osho dat er zich in de nacht dat hij verlicht wordt ineens een andere wer­kelijkheid aandient. Het is niet te bevatten, maar toch zo echt dat je het zou kunnen aanraken. Het verstikt Osho zowat en hij voelt dat hij de kamer moet verlaten. Hij voelt een sterke drang om in de natuur te zijn en gaat daarom naar het dichtstbijzijnde park. Het is alsof hij vliegt, alsof een andere energie hem meeneemt. Hij is geen individu meer. De druppel is in de oceaan geval­len. Hij wordt de oceaan. Er ontstaat een enorme kracht in hemzelf. Hijzelf is er niet, alleen de kracht. Hij wordt naar het park getrokken. Hij drijft als het ware naar het park, waar alles lichtgevend is. Overal zijn zegeningen, geluk­zaligheid. De maulshreeboom straalt een enorm licht uit en trekt Osho naar zich toe. Het hele universum wordt een zegening. Osho blijft er ongeveer drie uur, maar het voelt als oneindig. Het voelt als de eindeloze eeuwigheid. Dat gevoel blijft aanwezig als een onderstroom. Na die nacht komt hij niet meer in zijn lichaam terug, maar zweeft er omheen. Hij wordt heel sterk en op het­zelfde moment heel broos. Het is de kracht van volledige liefde, de kracht van het leven, de scheppingskracht.

Meer: Osho’s verlichting in Jabalpur

De marmeren rotsen in Bhedaghat, een geliefde plek van Osho

Dit is deel 10 van het boek ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’ en gaat over de boottochtjes naar de betoverende wereld van de marmeren rotsen. Een plaats waar Osho graag kwam. De rots waar hij altijd mediteerde is zelfs nu nog bij de roeiers van de bootjes bekend. We verblijven in Hotel River View in Bhedaghat, dat vanaf het terras een prachtig uitzicht geeft op de marmeren rotsen. Later bezoeken we de schitterende Dhuandhar watervallen, ook in  Bhedaghat, niet alleen een toeristische plek, maar ook een geliefde plek van de lokale bevolking.  
 
Na het ontbijt op het terras gaan we dezelfde boottocht maken als van­nacht. Het is heerlijk te varen op het water tussen de marmeren rotsen door. In de boot zitten vier jonge mannen. Eerst roeien er twee heen en daarna roeien twee anderen terug. Ze kunnen het goed aan. We zijn maar met z’n zessen. In de andere boten die voorbijvaren, zitten wel twintig mensen. Ook die boten komen vooruit, maar langzamer.

Varen tussen de marmeren rotsen door.

Het lijkt me voor de roeiers erg zwaar als de boten zo vol zijn. Maar waar­schijnlijk zijn ze het gewend en hebben er inmiddels de spierkracht voor. Onderweg stoppen we weer bij de rots waar Osho altijd op zat.
We klimmen weer op de rotsen. We gaan er zitten en kijken om ons heen. Osho zat vaak in een kloof in de rotswand boven de rots waar wij nu zitten. Wij kunnen daar niet bij komen. Het is net te steil. Osho schijnt er ook van boven af in gekomen te zijn. Wanneer er weer een boot met toeristen voorbijvaart, roept één van de roeiers ‘Osho!’ Hij weet dus dat Osho daar altijd kwam.

De witte marmeren rots waarop Osho altijd mediteerde.

Meer: De marmeren rotsen in Bhedaghat

De symboliek van de tempels in Khajuraho

In deel 9 van het boek ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’ vertelt de gids Swami Ganga diepgaand en boeiend over de achtergronden van de tempels in Khajuraho en over tantra. Van zijn verhaal is een woordelijk verslag in het boek opgenomen. Het heeft er een prominente plaats in.
In dit deel legt hij de betekenis van de buitenkant van de tempels uit.

 
Onze theepauze op deze ochtend is voorbij en we wandelen met Ganga naar de Jagadambi tempel.

Khajuraho: Jagadambi tempel 

Er is veel te vertellen over de vorm van deze tempel. Ganga legt ons de sym­boliek ervan uit:
De vorm van de tempel drukt uit dat God binnen in ons zit. We kijken altijd buiten onszelf omdat we zijn aanwezigheid niet kunnen voelen. Dat komt door de problemen die we hebben met onze begeerte, verlangens, verlei­dingen, hebzucht en gehechtheden. Die liggen als lagen van onwetend­heid om ons heen, net als de ringen van een ui. We moeten de problemen oplossen, de ui afpellen om bij onze kern, het Niets, te komen. De toren­tjes op de tempel symboliseren de problemen. Beneden zie je er veel, bo­ven veel minder. Helemaal aan de top zijn ze verdwenen. Dan heb je je onwetendheid losgelaten en heb je een ontmoeting met je Zelf. Dit is de hele symboliek van de vorm van de tempel. Het betekent dat je jezelf moet ontmoeten. Het is geen God buiten je. De God is binnen in je.
De Jagadambi tempel en ook de andere tempels weerspiegelen het universum. Jij bent ook het hele universum. Iedereen is het universum, omdat ons lichaam ook is gemaakt van water, lucht, aarde, en vuur en van de ruimte die we de ziel noemen. Na de dood gaat water weer samen met water, vuur met vuur, lucht met lucht, aarde met aarde en ruimte met ruimte. De les van deze vorm is dat God binnen in je zit. Het is niet buiten je. Het is niet een ding buiten je. Het zit in je. Iedereen draagt zijn eigen God in zich.

Meer: De symboliek van de tempels in Khajuraho

Khajuraho: de essentie van tantra

In deel 8 van het boek ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’ vertelt de gids Swami Ganga ons diepgaand en boeiend over de achtergronden van de tempels in Khajuraho en over tantra. Van zijn verhaal is een woordelijk verslag in het boek opgenomen. Het heeft er een prominente plaats in. In dit deel legt hij onder meer uit wat Osho verstaat onder tantra, zoals hij dat verwoordt in het Boek der Geheimen. 
 
Op deze heerlijke ochtend, nog altijd zittend op het gras naast de Khandariya Mahadeva tempel, vertelt Ganga verder over Osho, die ons Vigyan Bhairav Tantra, Het Boek der Geheimen, brengt. Hierin staan honderdtwaalf medita­tietechnieken in relatie tot tantra beschreven evenals een uitgebreide toe­lichting op iedere techniek.
Ganga licht toe dat tantra niets te maken heeft met enige religie, het is geen ‘isme’. Tantra komt van het woord tan, dat expansie betekent, het zoveel mo­gelijk je energie tot expansie laten komen, zodat deze samensmelt met de kosmische energie. Dan is er geen dualiteit meer, maar éénheid. Gorakh ont­wierp technieken om te bewerkstelligen dat deze éénwording kan plaats­vinden.
Ganga gaat op dit alles nader in:
 
Osho heeft het pad van meditatie voor wat betreft tantra gecreëerd en deze voor de wereld toegankelijk gemaakt. Het is Osho die erover begint en ons alles uitlegt in de Vigyan Bhairav Tantra, in het Engels The Book of Secrets, in het Nederlands Het Boek der Geheimen. Het is het boek waarin alle honderdtwaalf meditatietechnieken die Shiva aan Shakti doorgaf, worden genoemd en toegelicht.
We zijn allemaal verbaasd hoe Osho erachter kwam dat dit boek bestond, hoe het zijn intrede deed in dit bestaan. Hij heeft er nooit over gesproken waar hij dit boek vond. Maar niemand voor hem heeft ooit iets uit dit boek verteld. Ik ben vanaf het eerste begin bij dit pad betrokken, dus ik ken heel wat belangrijke schrijvers, mensen die dit pad volgden. Ik woon op een plek die een pelgrimsoord is voor tantrika’s en ik had daardoor de gelegenheid om schrijvers over tantra te ontmoeten en tantrische mystici. De diepte die Osho aan de wereld overdraagt, daar waar het in tantra om gaat, is echter nooit door iemand anders zo overgebracht.

Er was met betrekking tot tantra een belangrijke westerling in dit land gedurende de heerschappij van de Britten in India. Het was een Engels­man, zijn naam was Sir John George Woodroffe (1865-1936). De Engelsen gaven hem de titel Sir. Hij leefde ruim vijftig jaar in India in de omgeving van belangrijke tantrika’s uit die tijd. Hij schreef een aan­tal boeken over tantra, maar deze hebben niet voldoende diepgang en missen de essentie waarover Osho spreekt.
Gorakh heeft nooit gezegd waarom hij deze plaats, Khajuraho, koos. Hij moet eraan verknocht zijn geweest.


De ruïne van de Gorakh tempel in Khajuraho.

Daarom werd deze plaats het cen­trum van tantra in de wereld. En ook voor Osho was het de belangrijkste plaats. Daarom bezocht hij Khajuraho honderden keren. Hij had altijd de gewoonte om tegen mij te zeggen dat als er op een gegeven moment in zijn leven een ashram zou ontstaan, het een levend Khajuraho zou zijn. En dit creëert hij in Pune in 1974.
 
De tempels dragen de essentie van tantra. Ze hebben niets van doen met enige traditie. Net zoals tantra niets van doen heeft met enige religie. Bij toeval is het ontstaan in het hindoeïsme. Shiva wordt verondersteld een hindoegod te zijn. In tantra is er niets wat lijkt op een ‘isme’, maar om een boodschap over te brengen moeten we dit woord tantrisme maar gebruiken. ‘Isme’ is een begrenzing. Het is een grens. Het heeft de geur van een sekte, een ‘isme’. Tantra is echter uni­verseel. Het hele leven is tantra. Het leven vibreert van tantra.
Jullie moeten gehoord hebben wat Osho gewoonlijk zegt over de her­komst van tantra. Hij definieert het heel mooi. Hij zegt dat er een woord in het Sanskriet is, dat we kennen als tan. Tan heeft de eigenschap van expansie. Een gitaar en een sitar hebben snaren die we tantri’s noemen. Wanneer je je vinger op een snaar legt, dan stijgt de vibratie, de toon. Dus tantra komt voort uit dit woord. Het is een expansie van energie. Je moet je energie zóveel tot expansie laten komen, dat ze samensmelt met de kosmische energie. Zodat jij en de kosmos één worden. Dit is de weten­schap of het gezegde dat jouw druppel in de oceaan van de kosmos valt. Zodra de dualiteit verdampt, begint tantra.

De twee polariteiten uitgebeeld op de muren
van de Kandariya Mahadeva tempel.

Tantra is het pad van de sublimatie, het is het pad van totaliteit, éénheid. Het is het pad dat hindoes ‘de staat van de hermafrodiet’ noemen. Dan ben je zowel man als vrouw. Het is wat ze in China yin en yang noemen. Het is heel wetenschappelijk, dit pad, omdat het twee polariteiten heeft, zoals min en plus, zoals elektriciteit. Wanneer je de negatieve en de posi­tieve draad neemt, dan gaat de stroom in een cirkel bewegen. Het creëert een cirkel van energie. Gorakh heeft veel technieken ontworpen om te bewerkstelligen dat deze éénwording kan plaatsvinden tussen twee tegen­gestelden, tussen twee polariteiten. Ook de basis daarvan, de hon­derdtwaalf technieken in Het Boek der Geheimen, is gericht op de één­wording, de sublimatie van energie.
 
Volgende keer deel 9: De symboliek van de tempels in Khajuraho.
 
Uit: ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’.
Door Surya Cliné.
 
Verkrijgbaar bij Amazon als e-book en paperback.