De Apotheek voor de Ziel is een compilatie van korte teksten van Osho: ‘101 meditatie- en bewustzijnsoefeningen voor ontspanning en emotioneel welbevinden’.
Het boekje is tweedehands nog te verkrijgen bij bol.com of Amazon.

In het boeddhisme hebben ze een bijzondere methode, die ze ‘driemaal notitie nemen’ noemen. Als er een probleem oprijst – bijvoorbeeld als iemand een seksueel verlangen krijgt, of plotselinge hebzucht voelt, of woede – moeten ze er driemaal notitie van nemen dat een dergelijk gevoel aanwezig is. Als er sprake is van woede, moet de leerling innerlijk driemaal zeggen: ‘Woede… woede… woede…’ – alleen om er verdraaid goed nota van te nemen, zodat het niet aan het bewustzijn ontgaat. Dat is alles – dan gaat hij gewoon verder met waar hij ook maar mee bezig was. Met de woede doet hij niets, maar hij neemt er simpelweg driemaal notitie van.

Het is geweldig mooi. Zodra je de woede gewaar wordt en er notitie van neemt, is zij weg. Ze krijgt geen grip op je, omdat zoiets alleen kan gebeuren wanneer je onbewust bent. Dit driemaal goed opletten maakt je innerlijk zo bewust, dat je los staat van de woede. Je kunt er een voorwerp van maken, omdat het dáár is en jij bent hier.
Boeddha zei tegen zijn leerlingen dat ze dit met alles moesten doen.
Gewoonlijk hebben alle culturen en beschavingen ons geleerd om problemen weg te drukken, zodat we er langzaam maar zeker onbewust van worden – en wel in die mate dat je ze vergeet, je bent van mening dat ze niet bestaan.
Precies het tegenovergestelde is de juiste manier. Maak ze absoluut bewust, en door je ervan bewust te worden en je erop te focussen, smelten ze weg. 

Osho, Apotheek voor de ziel, p. 161-162.

De Apotheek voor de Ziel is een compilatie van korte teksten van Osho: ‘101 meditatie- en bewustzijnsoefeningen voor ontspanning en emotioneel welbevinden’.
Het boekje is tweedehands nog te verkrijgen bij bol.com of Amazon.

Wanneer je ‘s morgens stoelgang hebt gehad, neem dan daarna een droge ruwe handdoek en wrijf daarmee over je buik. Trek de buik in en wrijf stevig. Begin in de rechter hoek en maak een ronddraaiende beweging -ga precies om de navel heen maar raak de navel niet aan- flink wrijven zodat het je een goede massage geeft. Trek je buik in zodat alle darmen gemasseerd worden. Doe het steeds wanneer je stoelgang hebt – tot twee of drie keer per dag.

Ten tweede: overdag tussen zonsopgang en zonsondergang -nooit ‘s nachts- haal je zo diep adem als je maar kunt, zo vaak als mogelijk is. Hoe vaker je ademhaalt hoe beter, en hoe dieper je ademhaalt hoe beter. Knoop één ding goed in je oren: het moet buikademhaling zijn en geen borstademhaling, zodat bij het inademen de buik omhoog gaat – niet de borst. Als je inademt zet de buik uit, en als je uitademt trekt de buik in. Laat de borst erbuiten alsof die er niets mee te maken heeft. Haal alleen maar adem vanuit de buik, zodat dat de hele dag een subtiele massage is.

Kijk hoe een klein kind ademt… dat is de juiste en natuurlijke manier van ademen. De buik gaat op en neer en de borst blijft volkomen onaangedaan door de luchtcirculatie. Zijn hele energie is geconcentreerd in de buurt van zijn navel.
Langzaam maar zeker verliezen wij het contact met de navel. We raken steeds meer vast in het hoofd en de ademhaling wordt oppervlakkig. Dus steeds wanneer je er overdag aan denkt, adem dan zo diep mogelijk in – maar maak gebruik van je buik.
Iedereen haalt tijdens de slaap op de juiste manier adem, omdat dan de mind die altijd tussenbeide komt er niet is. De buik gaat op en neer en de ademhaling wordt automatisch diep. Je hoeft hem niet te dwingen om diep te gaan. Blijf gewoon natuurlijk en de ademhaling wordt diep. De diepte is het gevolg van het feit dat hij natuurlijk is.

Osho, Apotheek voor de ziel, p.21-22. 

Hyakujo, the Everest of Zen, met Basho’s Haiku’s.

In Hyakujo the Everest of Zen bespreekt Osho het begrip ‘plotselinge verlichting’ (‘sudden enlightenment’) van de Chinese Zen meester Hyakujo. Dit verschijnsel kan plaatsvinden doordat een geleidelijke voorbereiding de juiste voedingsbodem heeft gecreëerd. Er vindt dan in de omgeving die ontstaan is een verlichting of een inzicht plaats waardoor men na jaren van zoeken als door een lichtflits getroffen wordt. 
Hyakujo’s tweede markante bijdrage aan Zen was het stichten van kloosters om de omgeving te creëren waar men het boeddha-zijn kon realiseren. Het waren plekken waar duizenden mensen bij elkaar gekomen waren met een hele duidelijke richting, met een diepe drang om de boeddha te worden.  Werk en meditatie gingen er hand in hand, er heerste een klimaat om de realisatie te laten gebeuren, er heeft zich een energieveld voor verlichting gevormd. Hyakujo creëerde ook de Chinese theeceremonie waarbij iets gewoons als thee drinken een meditatie werd. Deze structuur gaat in zen kloosters tot op de dag van vandaag door.

Osho illustreert Hyakujo’s inzicht met het volgende beeld . ‘Als je een huis, een tuin, een schildering of een gedicht wilt realiseren, gaat dat tijd kosten. Er is echter een ding dat geen tijd kost omdat het de tijd voorbij is en dat is je boeddha-zijn. Je springt gewoon uit de tijd en je ontdekt jezelf zoals je altijd geweest bent en je altijd zult zijn – je intrinsieke natuur.’
Osho wijst er daarom in dit boek op dat iedereen al een boeddha is. Geen meester, zo zegt hij, kan je iets geven; hij kan alleen je valse overtuigingen wegnemen. 

Hyakujo had in zijn tijd te maken met wijze mensen die vol waren van de geschriften van Gautama de Boeddha. Ze maakten daar stevig studie van en stonden zeer sceptisch ten opzichte van zen. Zo sprak een van hen zich als volgt uit tegen Hyakujo: ’Jullie zen meesters tuimelen veel rond in het gat van de leegte.’
Osho geeft aan dat deze geleerde hiermee al zijn scepticisme uitdrukt. En hij vervolgt: ‘Geleerden denken altijd dat mensen die mediteren hun tijd verdoen door gewoon stil te zitten en niets te doen. Geleerden denken dat ze groots werk verrichten door geweldige denk- en filosofiesystemen te creëren en deze mediterenden zitten gewoon met hun ogen gesloten. Voor de geleerden lijken mensen die mediteren gewoon luie mensen die een goed woord gevonden hebben, meditatie, alleen om hun luiheid te verbergen. Deze geleerden kwamen dan bij Hyakujo met zogenaamde geïnteresseerde en intelligente vragen, maar in werkelijkheid wilden ze hem belachelijk maken.

Echter, zij konden Hyakujo echt niet klein krijgen. Die wist hen maar al te goed van repliek te dienen. En hij gebruikt daarbij de woorden van de geleerde zelf. Zonder beledigd te zijn zegt Hyakujo tegen de geleerde dat zij het juist zijn die in het gat van de leegte rond tuimelen. Immers: wat zijn geschriften anders dan papier met inkt? Het zijn woorden die door iemand anders gesproken zijn, maar die woorden zijn altijd leeg. Zodra ze het papier bereiken en de inkt, hebben ze totaal geen leven meer in zich.
Daarna wijst Osho erop dat we er niet op uit zijn om in leegte rond te tuimelen, maar dat we bezig zijn om leegte te worden. We genieten van leegte omdat leegte onze natuur is. 

In dit boek staan ook verschillende haiku’s waar Osho een groot liefhebber van is, vooral van die van Basho. Er staan weinig woorden in een haiku, er wordt met die woorden een beeld geschilderd dat veel meer zegt. 
Bijvoorbeeld deze, van Basho:

For this morning tea
a monk sits in utter silence –
confronted by chrysanthemums

Voor zijn ochtendthee
zit een monnik volkomen stil –
geconfronteerd door chrysanten

Het boek Hyakujo the Everest of Zen is verkrijgbaar via internet en als audiobook.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

De Apotheek voor de Ziel is een compilatie van korte teksten van Osho: ‘101 meditatie- en bewustzijnsoefeningen voor ontspanning en emotioneel welbevinden’.
Het boekje is tweedehands nog te verkrijgen bij bol.com of Amazon.

Zenmeester Obaku had er een gewoonte van gemaakt om ‘s morgens vroeg als eerste te vragen: ‘Obaku, ben je er nog?’
Zijn volgelingen zeiden dan: ‘Als buitenstaanders u zo horen zullen ze wel denken dat u niet goed snik bent! Waarom doet u dat toch?’
En dan zei hij: ‘Omdat ik ‘s nachts alles vergeet… Een hoofd vol stilte, geen gedachten, geen dromen… Als ik wakker word moet ik mezelf er steeds aan herinneren dat Obaku er nog steeds is. Aan wie kan ik het anders vragen? Ik kan het alleen aan mezelf vragen: ‘Obaku, ben je er nog steeds?’ 
En hijzelf was dan gewend om te zeggen: ‘Ja, mijnheer!’

 
Manpuku-ji tempel in Kyoto, Japan

Een mens moet diep respect hebben voor zichzelf. Het is voor jou een geweldige discipline, liever dan de naam van Rama en Krishna te herhalen, om aan jezelf te vragen… roep je eigen naam en vraag ‘Ben je er nog steeds?’ Trek je er niets van aan dat er misschien iemand anders is die dat hoort, en zeg: ‘Ja, mijnheer!’

Als je alleen dit nu maar doet, zul je eens zien wat voor geweldige stilte er volgt. Wanneer je zegt: ‘Ben je er nog steeds?’ en jijzelf antwoordt: ‘Ja, mijnheer!’ volgt er een diepe stilte. Het is tevens een herinneren van je eigen wezen – en eerbied, een vorm van dankbaarheid dat jou weer een dag gegeven is, dat de zon weer opkomt, dat je weer minstens een dag in staat bent om de rozen te zien bloeien.
Niemand die het verdient, maar het leven houdt niet op om vanuit zijn overvloed in jou te schenken.

Osho, Apotheek voor de ziel, p. 96-97.

Afbeelding: https://en.wikipedia.org/wiki/Ōbaku

The Great Pilgrimage from Here to Here

In het boek ‘The Great Pilgrimage’ beantwoordt Osho door middel van verhalen en grappen veel vragen van toehoorders. Centraal staat dat het de realiteit is, dat we in feite geen kant op kunnen. Het leven is Hier en Nu.

Osho spreekt over diverse thema’s in dit boek. Zo heeft hij het over de babyboomers als ze het begin van de middelbare leeftijd onder ogen zien. Osho beantwoordt vragen variërend van zwaardvechten tot muziek, van verlichting tot conditionering, van seks tot leeftijd, van vrouwenrechten tot psychologie. Maar wat het onderwerp ook is, verweven met zijn grappen en verhalen, met de wijsheid en de verpletterende helderheid van al deze gesprekken, is meditatie – hij presenteert het als het wonderingrediënt om transformatie in je leven tot stand te brengen. 

Een interessant thema in het boek is wat Osho naar voren brengt over het ‘vragen om aandacht’. ‘Het is een van de menselijke zwakheden, een van de diepgewortelde zwakheden, om aandacht te zoeken,’ geeft hij aan en hij vervolgt: 
‘De reden dat iemand aandacht zoekt, is omdat men zichzelf niet kent. Alleen in de ogen van andere mensen kan men zijn gezicht zien, in hun mening kan hij zijn persoonlijkheid vinden. Wat ze zeggen, doet er enorm toe. Als ze hem geen aandacht aan hem schenken, hem negeren, voelt hij zich verloren. Als je voorbij loopt en van niemand neemt enige notitie van je, zul je beginnen te verliezen wat je als je persoonlijkheid hebt geconstrueerd. Het is iets dat je hebt samengesteld. Je hebt het niet ontdekt, het is niet natuurlijk. Het is heel kunstmatig en heel willekeurig.’

Osho geeft aan dat dit op grote schaal het geval is bij de huidige mensheid.
‘Het is niet alleen jij die een bedelaar om aandacht is; bijna iedereen is dat. En de situatie kan niet veranderen totdat je je authentieke zelf ontdekt dat niet afhankelijk is van iemands mening, aandacht, kritiek of onverschilligheid, dat niets te maken heeft met iemand anders. Omdat er maar heel weinig mensen hun werkelijkheid hebben kunnen ontdekken, is de hele wereld vol bedelaars.’

‘Diep van binnen proberen jullie allemaal aandacht te vinden; het is voeding voor je persoonlijkheid. Zelfs als mensen je veroordelen, je bekritiseren, tegen je zijn, is dat acceptabel, want ze letten tenminste op je; als ze vriendelijk en respectvol zijn, is dat natuurlijk veel beter, maar je kunt als persoonlijkheid niet overleven zonder enige vorm van aandacht. Het kan negatief zijn, het kan positief zijn, dat maakt niet uit. Mensen moeten iets over je zeggen; respectvol of respectloos, beiden vervullen hetzelfde doel.‘ Osho

Het is een indringende eyeopener die Osho hier aanreikt. En het vergt een diepgaand proces van bewustwording en de-conditionering om hiervan bevrijd te raken.

Het boek is zeldzaam geworden. Mogelijk is het tweedehands te vinden op internet. 
Het is wel verkrijgbaar als audiobook.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Heart Sutra
Door middel van meditatie een Boeddha worden.

In het boek The Heart Sutra heeft Osho het over stagneren van de mensheid.
Osho heeft er al vaak op gewezen hoe belangrijk het is om op te groeien. De mensheid existeert al zo lang op een kinderlijk niveau, compleet met verstarde godsdienstbeleving en bijgeloof; sannyasins moeten toch tenminste zorgen, dat ze volwassen worden. ‘You should grow up and not grow old.’ zoals Osho dat uitdrukt.  

Osho begint de Heart Sutra met: ‘Ik groet de Boeddha in jou.’ We zijn allemaal Boeddha’s of we ons dat nu bewust zijn of niet. In feite kun je zelfs niets anders zijn, je Boeddha zijn is de kern van je wezen. Maar we zijn allemaal vast in slaap, dus we herkennen niet dat we Boeddha’s zijn. We moeten weer uit onze eigen bron gaan putten, bij ons zelf naar binnen kijken. En als je jezelf gaat zien, kan het niet anders dan dat je (weer) ontdekt dat je een Boeddha bent. 
En hoewel je dat nu nog niet echt zo ziet, kun je toch beginnen met een zaadje in je eigen hart te zaaien. Laat het diep in je hart zinken dat je een Boeddha bent. Ook al vind je het maar een vage veronderstelling, ook al vertrouw je het niet helemaal.
Laat het idee, dat je een ontluikende Boeddha bent, er toch als een minuscuul begin zijn. Je hebt de potentie in je en met zo’n vruchtbaar uitgangspunt, zal het zeker ooit gerealiseerd worden. Je zult dan geen bedelaar meer zijn, maar een vorst en er ligt een wereld aan je voeten.

Maar die moet je dan wel claimen. Als je er van uit blijft gaan dat je een bedelaar bent, een zondaar waarover gedurende de eeuwen zo vaak is gepredikt, dan kun je je Boeddha-zijn niet claimen. Een zondaar te zijn, is geen goed uitgangspunt en toch zit dat diep in ons. We zijn er door gehypnotiseerd en die hypnose moet doorbroken worden.
Dus begin met het juiste idee, het juiste klimaat om je heen, de juiste visie. En accepteer jezelf, laat schuldgevoelens varen. Ook schuld is bij ons aangekweekt. Eerst moeten we ons schuldig voelen en dan is God er om ons te vergeven. Het is een omslachtige constructie. In naam van God wordt ons schuld aangepraat en vervolgens worden we in naam van God vergeven.

Over de maatschappij zegt Osho het volgende in de Heart Sutra: 
‘Voor mij bestaat de maatschappij niet, er zijn alleen maar individuen. De maatschappij is gewoon een functionele structuur. Die structuur is nuttig, die is bruikbaar. Een maatschappij kom je echt niet tegen. Heb jij ooit de maatschappij ontmoet? Ben je ooit de overtuiging van de hindoes tegengekomen of van de islam? Nee, je komt ook dan het afzonderlijke individu tegen.
Maar mensen hebben geprobeerd om de maatschappij te verbeteren; ze wilden een ideale maatschappij vormen. En de pogingen van die mensen zijn rampzalig gebleken. Ze hebben iedereen misleid. Want, omdat ze het alsmaar over de ideale maatschappij hadden, zijn mensen zich schuldig gaan voelen, ze hebben elk zelfrespect verloren. Iedereen voelt zich schuldig, niemand die echt gelukkig is, precies zoals hij nu is. Want je kunt schuldgevoelens in iemand op gang brengen om letterlijk niets. Heb je dat eenmaal gedaan, dan krijg je de touwtjes in handen: breng schuldgevoelens teweeg en je krijgt macht.
En die macht bestaat eruit, dat degene die je schuld aanpraat ook precies degene is die je van die schuld kan bevrijden.

Dus: de pastoor schept eerst schuld in je en dan moet jij naar de kerk gaan om te biechten. Dan kan de pastoor je in de naam van God vergeven. Eerst zorgt hij in naam van God dat jij je schuldig voelt en dan schenkt hij je vergiffenis in de naam van God.
De volgende grap maakt deze truc nog eens glashelder.
Calvin werd door zijn moeder op iets betrapt wat volgens haar een doodzonde is. En ze stuurde hem daarom onmiddellijk naar de kerk om te gaan biechten.
“Vader” zei Calvin “Ik was met mezelf aan het spelen.”
“Waarom deed je dat?” riep de pastoor boos uit.
“Ik had niets beters te doen” zei Calvin.
“Als straf hiervoor moet je vijf Onze Vaders en vijf Weesgegroetjes opzeggen” zei de pastoor.
Een week later betrapte Calvins moeder hem nogmaals en hij werd weer weg gestuurd om te gaan biechten. En Calvin gaf de pastoor hetzelfde antwoord, namelijk dat hij met zichzelf zat te spelen omdat hij niets beters te doen had. Dus moest hij op dezelfde manier boete doen. De week daarna werd Calvin opnieuw schuldig bevonden.
“Je gaat maar weer naar de pastoor” zei zijn moeder “En neem deze chocolade cake mee voor de goede Vader”
Terwijl hij in de lange rij voor de biechtstoel zat te wachten, begon Calvin de cake op te eten.
In de biechtstoel zei hij: “Vader, Mam heeft een chocolade cake voor u mee gegeven, maar ik heb hem zelf opgegeten toen ik op mijn beurt zat te wachten.”
“Waarom heb je dat gedaan?” vroeg de pastoor.
“Ik had niets beters te doen.”
“Waarom ging je dan niet met jezelf zitten spelen? ” was de barse wedervraag van de pastoor.
Zo gaat dat dus in zijn werk. De pastoor heeft geen interesse in jou, maar in chocolade cake. Hij heeft duidelijke belangen.

“Maar” zegt Osho “We hebben helemaal geen pastoor nodig om ons te redden. Hij redt ons alleen nadat hij ons eerst schuld heeft aangepraat. Want, let op de boodschap van Boeddha: Je bestaat al. Je hoeft niet gered te worden. De redder hoeft niet op te komen draven, want je bent helemaal niet schuldig. Er bestaat geen lijden. Lijden heeft geen begin; en dus er is ook geen uitweg uit het lijden. Er bestaat alleen Niet Lijden; Niet Lijden is je eigenlijke natuur.”

Het boek ‘The Heart Sutra’ is als e-book en als boek in de Nederlandse boekhandel te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Guest, Talks on Kabir

Deze serie lezingen is gebaseerd op de doordringende, mooie songs van Kabir. Er is maar één ding ter wereld dat vervult, zegt Kabir, en dat is de ontmoeting met jezelf. De ontmoeting met ‘de gast’ – met je innerlijke wezen, het goddelijke in je – is de weg naar het compleet maken van je leven. Hier brengt Osho ons tot het besef dat natuurlijk zijn, totaal, hier en nu, ondersteund door meditatie, je bij een specifieke ruimte brengt. En in die ruimte is waarheid mogelijk. 
Met Kabir’s songs en antwoorden op vragen worden we behoedzaam begeleid om in onszelf te zoeken, om de rust en de extase van het begrijpen te vinden.

Osho betoogt in zijn commentaar op Kabir het volgende:
‘De mens is niet wat hij is; de mens is geworden wat hij niet is; dat is de oorzaak van zijn ellende. Hij is van zijn wezen afgedwaald; hij is te zeer betrokken geraakt bij het worden.’
‘Iets worden betekent onwaar worden. Iets worden betekent: dat worden wat je niet bent. Je wezen is er al. De mens hoeft niets anders te worden dan hij is, hij moet zich ontspannen in zijn wezen en de waarheid leren kennen.’

Indringend is ook deze passage: 
‘Ik ben hier niet om je mij te laten begrijpen, ik ben hier om je te helpen jezelf te begrijpen. Je moet je eigen acties, je relaties, je stemmingen nader bekijken; hoe je bent als je alleen bent, hoe je bent als je met mensen samen bent, hoe je je gedraagt, hoe je reageert; of je reacties op het verleden georiënteerde‚ vaste denkpatronen zijn of spontaan en verantwoordelijk. Let op al deze dingen, blijf naar je eigen mind, je hart kijken. Dat moet begrepen worden‚ dat is het boek dat geopend moet worden; jij bent het ongeopende boek.’

En Osho legt dan uit:‘Miljoenen mensen sterven als ‘ongeopende boeken’, hun pagina’s zijn ongesneden. Ga alsjeblieft niet dood als een ongeopend boek. Lees het, ga diep in je wezen. Je draagt alle Veda’s, alle Bijbels en alle Korans in je. Je draagt alles mee wat er met de mensheid is gebeurd of ooit met de mensheid kan gebeuren. Je vertegenwoordigt in een kleine druppel, in een dauwdruppel, alle oceanen, verleden, heden en toekomst. In jouw bescheiden bloei worden alle bloemen uitgedrukt.’

In antwoord op vragen geeft Osho deze reacties die, maar mijn ervaring, ook weer zeer indringend en uniek zijn: ‘Maak je geen zorgen over wat ik zeg. Hoe kun je dat, in de eerste plaats, begrijpen? Ik spreek vanaf mijn niveau in dezelfde taal die jij gebruikt omdat er geen andere taal is‚ maar ik geef die woorden andere betekenissen‚ ik geef er een andere draai aan. Als jij naar die woorden luistert, luister je overeenkomstig je eigen mind, volgens je eigen conditionering. Hoe kun je mij dan begrijpen? 
Je kunt van me houden, maar je kunt me niet begrijpen. Maar als je van me houdt, zal er een groot begrijpen ontstaan. En dat ontstaat niet door mijn woorden te begrijpen, maar door je eigen wezen te verstaan. Hoe dieper het begrijpen van jezelf gaat, des te dieper zul je in mijn woorden doordringen.’

Het boek ‘The Guest’ is verkrijgbaar bij Amazon in India. 
Het is als audiobook en e-book via osho.com te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Book of Man, The Book of Woman

Pinguin heeft iets heel moois uitgebracht, The Book of Man and the Book of Woman in één prachtig bloeiende Box. Echter, het is nog maar net uit en het dreigt al weer uitverkocht te raken. Maar er zijn ook de afzonderlijke boeken, Book of Women, Book of Men, die wat uitgave betreft heel erg de moeite waard zijn. Wat inhoud betreft, is er uiteraard totaal geen verschil, Osho’s inspirerende woorden zijn ook daarin voor de verlangende lezer, beschikbaar.

In het boek ’The Book of Woman’ moedigt Osho de vrouw aan om haar eigen potentieel te vinden. Het gaat er niet om net zo goed te zijn als een man, iets waar de maatschappij herhaaldelijk aan appelleert, bijvoorbeeld bij het aanvaarden van leidende functies of van ministersposten. Osho ziet het vrouw-zijn als een uiting van bewustzijn, van getuige zijn. Vandaar uit is er een prachtige kans om de echte vrouwelijke kwaliteiten te ontdekken en te realiseren.
Osho zegt: ‘Verheug je in je vrouwelijke kwaliteiten, maak er een poëzie van.’
De perfecte staat van zijn is hierbij, volgens Osho, een synthese tussen het hoofd en het hart. Daarbij dient het hart de meester te zijn. De specifieke sensitiviteit waarmee Osho dit aanreikt, zal zowel manen als vrouwen raken. Osho analyseert de verschillende rollen die de vrouw, traditioneel gezien, vervuld heeft en ziet het huwelijk als een institutie die vooral ten nadele van vrouwen werkt: ze wordt hierin volledig klemgezet. Het is tijd dat de vrouw vanuit haar eigen kwaliteiten actief is in de maatschappij, zoals liefde, zorgzaamheid, humor en vrouwelijke creativiteit, waaraan de maatschappij dringend behoefte heeft. Osho heeft daarom in zijn grote commune in Oregon vooral de leidende rollen aan vrouwen toebedeeld.

Bij ’The Book of Man’ stelt Osho voor mannen de fundamentele vraag centraal: ‘Hoe kun je je oorspronkelijke zelf vinden?’
Osho neemt waar dat de man steeds meer vervreemd raakt van zichzelf. Hij verliest zijn natuurlijke onschuld en creativiteit in de onbewuste jacht op macht en succes. De maatschappij doet voortdurend een appel op hem om sterk over te komen. Om hieraan te voldoen, onderdrukt de man zijn aangeboren kwaliteiten van liefde en compassie. Voor Osho is de ideale man Zorba de Boeddha ….een perfecte versmelting van materie en ziel. In het boek worden de verschillende stadia van de mannelijke evolutie door Osho besproken. Van Adam tot slaaf, Zoon, Homo, Priester en Politicus totdat hij tot de top van zijn  bewustzijn reikt als Rebel of Zorba. Dit geeft een interessante kijk op waar de man doorheen is gegaan en/of nog gaat.
Uiteraard is Osho’s uiteenzetting weer voorzien van sprankelende anecdotes van zijn unieke gevatheid. The Book of Man is een opmerkelijke mix van wijsheid en humor.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Great Secret, Songs on the Talks of Kabir. 

Osho gebruikt tien van Kabir’s onvergelijkbare songs waarin het om ‘de geliefde’ draait- dit is de soefi-uitdrukking voor de staat van verlichting. Hoewel Kabir enkele eeuwen geleden leefde, creëert Osho een directe link met hem. Door zijn eigen muzikale manier van uitdrukken, aangeboren en natuurlijk, versterkt Osho de boodschap van Kabir en maakt deze toegankelijk en relevant voor elke hedendaagse zoeker.
 
‘De waarheid omringt je. Hoe kun je die dan vinden? De waarheid is er al; het basisprobleem is dat je geen zicht hebt. De zon schijnt altijd maar je bent blind. Wat moet een blinde man zoeken? De zon of het vermogen om te zien? Als je niet kunt zien, wat kun je, zelfs als de zon naast je zit, dan doen? Je zult hem niet kunnen zien; je blijft in de duisternis. Het gezichtsvermogen is nodig. Dat vermogen is liefde. God is altijd aanwezig. Hij is overal om je heen. Maar je bent je gezichtsvermogen kwijt; je bent de middelen om hem te ervaren kwijtgeraakt.’
Osho

En hij geeft verder aan: ‘Liefde is het vermogen om te ervaren. Liefde is sensitiviteit. Liefde is de ervaring waarbij al je onzuiverheden weggespoeld worden en je al je deuren open gooit, al je poorten.’ Dan alleen kan het gebeuren dat ‘Wie er dan ook maar voor je deur staat, is niet langer een vijand of vriend, maar een geliefde en je opent je deur voor hem. Wanneer je begint te voelen dat de hele wereld van jou is, wanneer je de geliefde begint te zien in iedereen die aan je deur komt, wanneer je geen vreemden of vijanden meer ziet, wanneer je overal alleen vrienden begint te zien – wanneer dit fenomeen in jou plaatsvindt, weet je dat je liefde hebt gevonden.’

Osho legt uit dat het leven uit tegenstellingen bestaat, geboorte en dood, ellende en geluk, voorspoed en tegenslag, gezondheid en ziekte. Al deze hoedanigheden bewegen zich van de ene pool naar de andere. Het ene moment bevind je je aan de ene pool  en je kunt je er geen voorstelling maken van dat je aan de andere pool zult zijn. Maar later, als je terugkijkt en analyseert wat er in je leven gebeurt, zul je het volgende zien. Iedere staat van zijn transformeerde zich uiteindelijk in het tegendeel ervan. 
 
Geluk duurt niet lang en ellende ook niet, betoogt Osho, de ene toestand maakt voortdurend plaats voor de andere. Als je dit begrijpt, raak je niet in de war wanneer ellende je te pakken heeft want je weet dat het snel genoeg toch weer verandert. En bij overweldigend geluk vindt het zelfde fenomeen van verandering plaats. 
Dit verschijnsel drukt Kabir uit in de volgende woorden: ‘What’s full empties out, What’s empty fills up’. ‘Wat vol is, wordt leeg, Wat leeg is, wordt opgevuld’ 
Osho concludeert: ‘Hieraan is geen ontsnappen mogelijk. Het is een eeuwigdurende levenswet.’

Kabir Das was een Indiase mystieke dichter uit de 15e eeuw, geboren in Varanasi (Benares). Hij groeide op in een moslim familie maar zijn leermeester was een hindoe bhakti leider, Ramananda. Hij wordt zowel door de hindoes, de moslims als de sikhs vereerd.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.
 

The Last Morning Star
Osho geeft in ‘The Last Morning Star’ aan, dat er zeker Verlichte vrouwen zijn geweest, maar dat er niet veel over hen bekend is. In dit boek gaat het over de mystica Daya. Kijken we naar de woorden van de vrouw-mysticus Daya zelf, dan komen we het volgende tegen in ‘The Last Morning Star’: 
Open je hart voor hen die het goddelijke liefhebben.
Osho zegt daarover: alleen voor deze mensen moet je je hart openen. Alleen zij die opengegaan zijn voor de schoonheid van het goddelijke, in het hart van wie als het ware de gekte voor het spirituele ontwaakt is, deel met diegenen heel je eigen innerlijke schat. Nodig de zoekenden uit in je hart. Laat zien dat wat er met jou gebeurd is, ook met hen kan gebeuren.

Osho heeft het in dit boek vooral over de vrouwelijke mysticus Daya, mar ook over andere verlichte vrouwen. Als een van de weinige meesters benadrukt Osho telkens weer de religieuze kwaliteit van vrouwen Hij zegt, dat er talloze verlichte vrouwen geweest zullen zijn, maar: de geschiedenis gaat voornamelijk over de prestaties en zijns-toestanden van mannen. En daarom is er weinig of niets over deze verlichte vrouwen bekend. Mede daarom heeft Osho in zijn Communes altijd veel leidende taken aan juist vrouwen gegeven. In de Commune in Amerika legde hij dit indertijd uit als:
a little compensation….voor wat er tot dan toe in de historie met betrekking tot vrouwen heeft plaats gevonden, namelijk: het innemen van ondergeschikte posities.

   Daya
Osho heeft het in The Last Morning Star over in totaal drie vrouwelijke mystici, te weten: Meera, Sahajo en Daya.
Deze drie vrouwelijke mystici Meera, Sahajo en Daya komen uit dezelfde landstreek van India (Rajasthan) en zijn tijdgenoten van elkaar. Sahajo en Daya zijn discipelen en wel zeer toegewijde discipelen, devotees dus, van dezelfde meester. En deze meester is: Charandas. Ze hebben dezelfde meester gehad, hebben uit dezelfde bron geput. Dus, vermoedelijk hebben ze heel eenvoudige dingen gedaan, zoals het koken voor de meester, water aan hem brengen, zijn voeten masseren. Als je dichtbij de meester leeft, zal zijn straling, zijn wezen je doordringen. 

Van de twee vrouwelijke mystici, Sahajo en Daya, zijn ook hele poëtische manieren van uitdrukken bekend. ’The Last Morning Star’ is een uitdrukking van Sahajo.  En Daya geeft de volgende expressie:
   A tender red plant,
  waiting, Beloved.
   A tender red plant, keep the doors open;
   clouds of colours will come
   bearing banners of fragrance.

En in dit gedicht drukt Daya dus uit: Open je hart voor hen die het goddelijke liefhebben. Het tere rode plantje dat in het hart van een zoeker is ontstaan, kan groeien tot een grote sterke geurige plant. Maar het heeft de juiste voeding nodig, de juiste omgeving, het goede klimaat. Als je zelf zover bent dat je het goddelijke kunt delen, stel dan je hart open.
En de meester is natuurlijk bij uitstek degene op wie de zoeker wacht, van wie hij het juiste klimaat kan verwachten. De meester zorgt ervoor dat het wachten dragelijk is, er als het ware bij hoort.

Ook aan humor ontbreekt het niet in The Last Morning Star.. zoals over Mulla Nasruddin die tijdens de vasten door enorme dorst werd overvallen. Hij bespeurde in een bron ‘dat de maan bijna aan het verdrinken was’ en deed toen alle moeite om deze te redden, een enorm vermakelijk verhaal.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Tao, the Three Treasures
Talks on the Tao Te Ching by Lao Tzu

In Pune werd ik verrast door de prachtige uitgave van de 4 boeken van ’Tao the Three Treasures’ in 1 box. Weliswaar had ik deze publicatie op internet gezien, maar ik betwijfelde of ik deze in het Osho Resort zou kunnen vinden. Deze 4 boeken zijn namelijk naar een zogenaamde buiten-uitgeverij gegaan. Het geheel wordt aan hen verkocht en het is afwachten hoe het gerealiseerd wordt en wat de prijs zal zijn. Als het erg duur is, is het niet in het Osho Resort verkrijgbaar, aangezien zij het moeten inkopen. En dan gaat de prijs teveel van die van de andere Osho boeken afwijken.
Osho, als groot lover en lezer van boeken, heeft bepaald dat zijn boeken tegen kostprijs verkrijgbaar moeten zijn. En daaraan houdt men zich nog altijd zoveel mogelijk, zo werd mij verteld.

Een prachtig fragment uit het eerst deel van ‘Tao the Three Treasures’ vind ik het volgende. Osho spreekt over alle mogelijke religieuze en filosofische stromingen en meestal geeft hij duidelijk te kennen of de stroming inclusief de vertegenwoordigers ervan  wel of niet zijn voorkeur hebben. In dit fragment geeft hij zijn mening over verschillende stromingen naast elkaar. 
‘Ik spreek over Mahavir omdat ik het mijn plicht vind- mijn hart is nooit bij hem. Hij is te wiskundig. Hij is geen mysticus, hij heeft geen poëtische manier van bestaan. Hij is groots, verlicht, maar hij is als een uitgestrekte woestijn; je kunt in hem geen enkele oase tegenkomen. Maar omdat ik als Jaina geboren ben, ben ik het een en ander verschuldigd…
Hetzelfde geldt voor Mozes en Mohammed. Ik heb geen zin om over hen te praten; ik heb niet over hen gesproken. Als ik niet als Jaina geboren was, had ik ook nooit over Mahavir gesproken …
Ik spreek over Krishna. Hij is multidimensionaal, bovenmenselijk, wonderbaarlijk en hij lijkt meer op een mythe dan op een echte man. Hij is zo buitengewoon dat hij dat niet kan zijn. Op deze aarde kunnen zulke buitengewone personen niet bestaan ​​- ze bestaan ​​alleen als dromen. En mythen zijn niets anders dan collectieve dromen …
Ik spreek over Jezus Christus. Ik heb diepe sympathie voor hem. Ik zou graag met hem willen lijden en ik zou zijn kruis een tijdje aan zijn zijde willen dragen. Maar we blijven parallel ten opzichte van elkaar lopen, we ontmoeten elkaar nooit.
Ik spreek over Zarathustra – heel zelden, maar ik hou van de man zoals een vriend van een andere vriend houdt. Je kunt met hem lachen. Hij is geen moralist, niet  puriteins; hij kan genieten van het leven en van alles wat het leven geeft …
Ik spreek over Boeddha – ik hou van hem. Door de eeuwen heen, door vele levens heen, heb ik van hem gehouden. Hij is ongelooflijk mooi, buitengewoon mooi en prachtig. Maar hij is niet op aarde, hij wandelt niet over de aarde. Hij vliegt in de lucht en laat geen voetafdrukken achter …’   
Osho, Tao: The Three Treasures, Vol 1

‘Ik spreek totaal anders over Lao Tzu. Ik ben geen familie van hem, want zelfs om verwant te zijn is er afstand nodig. Als ik over Lao Tzu spreek, spreek ik alsof ik over mezelf spreek. Bij hem is mijn wezen helemaal op zijn plaats … Het is alsof ik in een spiegel kijk: mijn eigen gezicht wordt weerspiegeld. Als ik over Lao Tzu spreek, ben ik absoluut bij hem. Zelfs om “absoluut bij hem” te zeggen is niet waar – ik ben hem, hij is mij.‘  
Osho

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

As if a tree starts running
Talks on the Songs of Yaari.

In deze zeldzame reeks toespraken weeft Osho soetra’s van de achttiende-eeuwse mysticus Yaari door de citaten van Bengaalse dichters en beantwoordt hij uiteenlopende vragen van zijn publiek. Het  boek is, in de meest poëtische taal, een commentaar op de menselijke staat van zijn. En het laat zien hoe we opnieuw contact kunnen maken met onze innerlijke wortels en onszelf kunnen onderdompelen in de essentie van het leven dat we missen.

‘Het voortdurende streven van de mensheid naar tevredenheid in de buitenwereld heeft ertoe geleid dat we uit de bron van het leven zijn verwijderd.’   

‘We rennen allemaal, maar al dit rondrennen neemt ons weg van onszelf, neemt ons weg van de bron. Het is alsof een boom begint te rennen. Dan gaat het ongeluk beginnen. De boom zal worden ontworteld; alle verbindingen met de bron van zijn leven – met water, met de bodem die voedsel levert – zullen verdwijnen.’  

‘Als een boom tegen zijn aard ingaat en een zwerver wordt, een nomade wordt, hoe zal hij leven?’  
‘Het leven ontstaat niet bij de geboorte. Geboorte is slechts een kans voor het leven. Het leven moet worden gecreëerd, moet worden verfraaid. Het leven is een kunst, de grootste kunst, de kunst van alle kunst. Je moet levend leren zijn, je moet leren leven. Dan zal het geluid van je stem de frisheid van een bloem hebben, en ook dat wat zelfs in de frisheid van een bloem niet kan worden gemanifesteerd.’   

‘Zeer weinig mensen hebben het geluk gehad om te leren leven. De meeste mensen geloven eenvoudig dat omdat ze zijn geboren, ze alles hebben gekregen; er hoeft niets meer te worden gedaan. Alleen al door voedsel te hebben gegeten, een winkel beheerd te hebben, ‘s nachts geslapen te hebben, is alles gedaan. Maar er is helemaal niets gedaan, er is alleen een kans verspild. Er is niets verdiend. Er is zoveel overvloed in deze wereld, maar je verzamelt afval terwijl er diamantmijnen beschikbaar zijn. Dit hele oneindige universum, dat nergens begint, is van jou – en je vecht om kleinigheden.’

   open gewoon je ogen

Osho wijst ons erop dat er bepaalde geheimen om te leven zijn waardoor alles op z’n plek valt.
‘Als we die onthullen, blijft er niets meer over om naar te verlangen. En het allergeheimste ligt in zoiets kleins verborgen – open gewoon je ogen. De rode zon is opgegaan, de vogels zingen, de bloemen zijn tot bloei gekomen, wolken zweven langs de hemel, een geweldige schoonheid doet zich voor. Hoewel je ogen hebt, blijf je in duisternis verkeren omdat die ogen gesloten zijn. Je voelt je ellendig omdat je je in de duisternis bevindt. De duisternis bestaat helemaal niet; die is er alleen omdat jij je ogen gesloten houdt.’

‘Deze hele wereld straalt. Ieder klein deeltje van deze wereld is vol licht.’

Het boek ‘As if a Tree starts Running’ is tot nu toe alleen in India, via Osho Media, of Amazon India te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Philosophia Ultima.
Talks on the Mandukya Upanishad.  

Dit bijzondere boek is kort geleden, na jaren van afwezigheid, opnieuw uitgebracht door Osho Media.
Er is geen manier om verder te gaan dan de Mandukya Upanishad, want de boodschap ervan is eeuwig en vertegenwoordigt het ultieme in menselijk bewustzijn, geeft Osho aan. Terwijl de wetenschap ontleedt en verdeelt, is de Upanishad een holistische, individuele benadering; een verbindende visie. ‘Dat is de boodschap van de Upanishadische filosofie, van de Mandukya Upanishad: heelheid’, zegt Osho. Hij gebruikt in het boek de twaalf verzen van deze Upanishad en daarnaast een vers van de Ishavasya Upanishad om ons dingen duidelijk te maken. Onder meer legt Osho de betekenis van ‘Om’ uit en verder toont hij ons de vier stadia op het pad van verlichting. Osho onderzoekt elk vers vanuit diep inzicht en daarbij gebruikt hij humoristische verhalen en grappen in plaats van academisch commentaar. Ook beantwoordt hij vragen over vele aspecten van het moderne leven en moedigt hij de lezer aan om te ontwaken op basis van zijn/haar eigen ervaring.

In Philosophia Ultima geeft Osho aan welke dwaling filosofen eeuwenlang ten prooi zijn gevallen. En de mensen die door deze denkwijze beïnvloed werden, hebben hier ongelofelijk onder geleden. Speciaal in het Oosten kun je de schrijnende gevolgen hiervan zien. Men ging er, aldus Osho, ten onrechte vanuit dat ‘essence precedes existence’, de essentie gaat vooraf aan het bestaan, het programma gaat vooraf aan het leven zelf. Dit impliceert dat alles bij de mens vanaf de geboorte vastligt. Er is geen enkele, laat staan een radicale, verandering meer mogelijk. Terwijl: dit onderscheidt de mens juist van de dieren, dat hij niet onderhevig is aan een programma. Een hond of een roos blijft gedurende het hele bestaan hetzelfde. 
Er is geen sprake van een nieuwe keuze maken of een andere weg inslaan. Het programma ligt vanaf het ontstaan vast.
In het Oosten zien we op basis van deze misvattingen dat alles bij het oude blijft. Armoede, slavernij, slechte situaties waarin mensen verkeren, ze worden alle voor onveranderlijk aangenomen. ‘Het is nu eenmaal zo’. Vervolgens wendt men zijn blik af.
Maar dit is de ultieme vrijheid van de mens, zo geeft Osho aan, dat hij bewustzijn heeft en dat dit oneindig kan groeien. Hieruit blijkt dat het ‘Bestaan aan de Essentie’ vooraf gaat. Het is dringend nodig dat het omgekeerde standpunt wordt herzien.

‘De Upanishadische visie is dat het universum een totaliteit is, ondeelbaar; het is een organisch geheel. De delen zijn niet gescheiden, we bestaan allemaal in een groot samenzijn: de bomen, de bergen, de mensen, de vogels, de sterren, hoe ver ze ook mogen lijken – laat je niet misleiden door de buitenkant – ze zijn allemaal met elkaar verbonden, staan allemaal in contact met elkaar. Zelfs het kleinste grassprietje is verbonden met de verste ster en het is net zo belangrijk als de grootste zon.’
Osho

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

One Seed Makes the Whole Earth Green
Osho geeft in het boek ‘One Seed makes the whole earth Green’  aan dat deze uitdrukking voor hem het volgende inhoudt. Een enkele Boeddha kan de hele wereld in vuur en vlam zetten, met een nieuw bewustzijn en een nieuwe mensheid. 
‘Julie zijn precies de hoop van een wereld die in grote wanhoop verkeert, in grote benauwdheid. Het is niet alleen een kwestie van jullie individualiteit, om een boeddha te worden, het is een kwestie van het redden van deze hele planeet. Deze planeet kan alleen gered worden door mensen die begrijpen dat ieder levend wezen goddelijk is. Iets vernietigen, is lelijk en barbaars. Vooral om leven te vernietigen, is absoluut walgelijk, omdat als je je geen leven kunt creëren, je ook niet het recht hebt om het te vernietigen. Eén zaadje maakt de hele wereld groen.’   Osho

‘One Seed Makes the Whole Earth Green’ is een Osho boek in het licht van de levensstroming Zen. 
Volgens Osho’s inzicht betreft Zen een benadering van religie die de mensheid niet heeft belemmerd. Deze vier lezingen zijn een eerbetoon aan de eerbied voor het leven waardoor Zen gekenmerkt wordt en aan de viering van het alledaagse. Hij ziet in Zen een zaadje, dat een oneindig potentieel in zich draagt. 
In het boek vertelt Osho anekdotes over de Zen meesters Rinzai en Fuketsu die er een unieke levensstijl op na hielden en een zeer onorthodoxe manier van het benaderen van hun discipelen. Verder behandelt hij de huidige politieke en sociale problemen. Met zijn zo kenmerkende directheid laat Osho zien hoe de samenleving afwijkt van wat ze predikt en zoals ze leeft. 

Een interessant onderdeel van het boek is ook het fragment waarin Osho spreekt over de drie lichamen die door Boeddha onderscheiden worden. Dit betreffen het fysieke lichaam, het astrale lichaam en het subtiele lichaam. 
Deze drie worden in het algemeen in de visie van het Oosten door alle mystici onderkend en vooral in India. Osho zet uiteen hoe deze drie types lichamen zich tot elkaar verhouden. ‘Achter deze 3 lichamen’ concludeert Osho ‘ligt je ware wezen verscholen, je grootse straling, je ultieme extase.’

Dit prachtig vormgegeven boek bevat tevens commentaren op haiku’s en een grote selectie aan grappen. Kortom: het is een rijk en overvloedig boek. 
Het boek is niet gemakkelijk te verkrijgen, mogelijk wel als audioboek en via internet. 

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Dang Dang Doko Dang

Dit boek maakt deel uit van de OSHO klassiekers-serie en bevat de antwoorden van Osho op vragen over de meditatietechniek van Zazen.
Osho ziet Zen niet als een historisch spirituele traditie, maar als de toekomst van een mensheid die zo volwassen geworden is dat mensen niet langer religies nodig hebben die bestuurd worden door ‘het priesterdom’ en die gebaseerd zijn op angstig bijgeloof dat de aangeboren intelligentie van mensen verlamt en een wig tussen hen drijft. Dit boek biedt een dieper inzicht in de onderliggende verschillen tussen Oosterse en Westerse benaderingen van religie en in de aard van het bewustzijn. Het is een mooie introductie tot een wereld waarin elk individu het vermogen heeft voor een direct en diepgaand begrip van het bestaan en een wedergeboorte van het vertrouwen in het leven waarmee ieder van ons geboren wordt.

Dang Dang Doko Dang vertegenwoordigt het geluid van de trommel waarop door een zenmeester geslagen wordt terwijl hij een existentiële les geeft aan een discipel. De titel symboliseert niet alleen de poëtische kwaliteit van Zen, maar ook de speciale sfeer van deze verzameling Osho’s van commentaren op bekende Zen-verhalen. 
‘Zen is een manier om filosofische problemen te laten verdwijnen, niet om ze op te lossen’, legt Osho uit. ‘Het is een manier om van filosofie af te komen, omdat filosofie een soort neurose is.’ 

Waarheid is één, maar religies zijn meestal ofwel vanuit het hart ofwel vanuit de mind. Hier zijn Zen-verhalen en de vragen over mind en hart, lichaam en wezen allemaal gericht op dat ene punt, het bewustzijn.

De volgende vraag wordt gesteld: ‘Als de andere oever precies als deze oever is, wat is dan de noodzaak van Verlichting?’
Osho’s antwoord luidt: ‘Deze vragen met ‘wanneer’ en ‘als’ zijn heel slim. Je leidt niemand anders om de tuin dan jezelf. Luister opnieuw naar de vraag. Dit is juist waar Verlichting over gaat. Als je te weten bent gekomen dat dit moment Alles is en de plek waar je je bevindt het Geheel is en dat deze wereld de andere wereld is, heb je ‘het bereikt’, ben je bevrijd. Want als er geen andere wereld is, kan er geen verlangen meer zijn. Als dit moment alles is, gaan alle verlangens stoppen.’ 

‘Het zaadje kan niet weten wat er gaat gebeuren, het zaadje heeft de bloem nooit gezien. En het zaadje kan niet eens geloven dat het de mogelijkheid heeft een prachtige bloem te worden. De reis is lang en het is altijd veiliger niet aan die reis te beginnen, want het pad is onbekend, er zijn geen garanties. Er kunnen geen garanties zijn. De reis kent duizend-en-een gevaren, vele valkuilen – en het zaadje is veilig, het zit verscholen in een harde kern. Maar het zaadje doet zijn best, het spant zich in; het laat de harde schil los die voor zijn veiligheid zorgt, het komt in beweging. Meteen begint de strijd: het gevecht met de grond, met de stenen, met de rotsen. En het zaadje was heel hard en het plantje is heel zacht, er dreigen vele gevaren.
Het zaadje liep geen gevaar, het zaadje had duizenden jaren kunnen overleven, maar het jonge plantje staat bloot aan allerlei gevaren. Toch gaat het plantje op weg naar het onbekende, naar de zon, naar de bron van het licht; het weet niet waarheen of waarom. Het te dragen kruis is zwaar, maar het zaadje is bezeten van een droom en komt in beweging.
Het pad voor de mens is hetzelfde. Het is moeilijk begaanbaar.
Er is veel moed voor nodig.’

Het boek Dang Dang Doko Dang is in de Nederlandse Boekhandel te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Osho: My Way, the Way of The White Clouds

Osho zegt hier in het boek: ‘Wie een doel nastreeft, moet wel gefrustreerd raken. Hoe meer je je op een enkel doel richt des te meer pijn, angst en teleurstelling ervaar je. Want zodra je een doel voor ogen hebt, wil je van geen andere bestemming meer weten. En het Al kent geen bestemming. Het gaat nergens naar toe, het kent geen doel, geen bestemming.’

Osho noemt zijn weg ‘De weg van de Witte Wolken’ en dat doet hij om aan te geven dat wij gelukkig worden als we het mysterie tot ons laten komen.
Mensen hebben de neiging om hun leven naar het hand te zetten en het zo te organiseren, dat ze het zo prettig en zo comfortabel mogelijk hebben. En als het dan eenmaal zover is, komt de vraag naar gelukkig zijn aan de orde.
Dat geluk is er gewoon niet. Want men is al bezig om weer iets anders na te jagen. En als je een witte wolk bent, dan drijf je gewoon. 
Je jaagt niets na, want je bent niet eens op weg.

Osho stelt voor: ‘Neem eens de moeite om een witte wolk in ogenschouw te nemen. Je kijkt naar boven en ziet de strakblauwe lucht. In die lucht zie je verschillende witte wolken. Let nu eens op een zo’n wolk. Zie je dat hij een bepaalde richting opgaat? Nee, een witte volk drijft waar de wind hem voert. Hij hoeft nergens heen. Hij drijft langs de hemel, hij gaat overal heen in alle dimensies, in alle richtingen. Hij vindt niets te min. Hij aanvaardt alles zoals het is. Je kunt hiervan ook een mooie meditatie maken. In Tibet doen de monniken dat. Ze zoeken de bergen op, waar zij in alle eenzaamheid en totaal afgezonderd onafgebroken kunnen mediteren op witte wolken. 
Ze richten zich op de wolken en gaan er zo in op, dat ze er meer en meer mee versmolten raken. Ze worden zelf witte wolken. ‘

Stel je dit prachtige beeld eens voor: de monniken zijn op de bergen neergestreken als witte wolken….
‘Ze zijn zonder mind, maar enkel aanwezig.’ geeft Osho aan ‘Er is niets te behalen, er is niets te winnen. Ze genieten alleen maar van het bestaan, bevinden zich totaal in het hier en nu. Ze gaan op in het moment, in de vreugde en extase die dat brengt.’

Ik ervaart het als pure dichtkunst is, die Osho hier aan ons geeft. Hij schildert met zijn woorden het tafereel van de monniken voor ons, zodat het zichtbaar wordt.
Verder gaat Osho in dit boek, in antwoord op vragen van de mensen, in op de verschillende mysteries in het leven. Hij snijdt daarbij onderwerpen aan als: no-mind, het leven in de marketplace, seks, totaliteit, goed en kwaad en de beperktheid van woorden.Al deze thema’s behandelt hij aan de hand van mooie verhalen en hij werkt de zaken heel praktisch uit. 
‘After all I am a very practical man’ heb ik hem horen zeggen…..En dat is waarom we ook zoveel aan zijn woorden kunnen hebben.

Het boek ‘My Way the Way of The White Clouds’ is te bestellen in de Nederlandse boekhandel.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Wisdom of the Sands                               
Het Soefisme: een weg in het Mysterie van het Bestaan.

Het boek ‘The Wisdom of the Sands’ gaat over de wereld van de Soefi’s. Aan de hand van indringende verhalen wordt ons hun wijsheid duidelijk gemaakt. Vertrouwen, vanuit het hart leven en ‘let go’ zijn hierbij de kernachtige onderdelen.
De cover afbeelding geeft weer, dat er zo ontzettend veel tot ons komt. Het is echter de kunst om in het zand de goudkorrels te vinden.
Onze spirituele reis is vaak doelgericht, maar op zich is de reis al zo mooi en vol leerrijke ervaringen.

‘Er is echt MOED voor nodig om tegen deze hele MASSA in te gaan’ is een van de kernthema’s in dit boek.
Osho legt uit:
‘Wanneer je een echt gelukzalige man ziet, komt het idee in je op: ‘Is hij gek geworden?’ want de zogenaamd gezonde is nooit gelukkig. Gezondheid is bijna synoniem geworden met ellende, een lang gezicht, verdriet, ernst. Gezondheid is synoniem geworden met een belast gevoel – men sleept zichzelf op de een of andere manier voort en het slepen is voor niets, want er is niets anders te bereiken dan de dood. Gezondheid is synoniem geworden met het idee dat het leven zinloos is, dat men om vreugdevol te zijn een dwaas moet zijn.’

   dansen, zingen…

‘Er is echt moed voor nodig om tegen deze hele massa in de wereld in te gaan, deze ellendige menigte. Niemand kent manieren van vreugde, niemand danst, niemand zingt. En plotseling barst jij uit in een lied! Ze voelen zich allemaal geschokt: “Er is iets misgegaan.”  Ze beginnen je allemaal te verbeteren, ze beginnen je allemaal advies te geven. Ze zijn allemaal tegen je. Jij bent gevaarlijk! Er ontstaat angst in de mind van de menigte: ‘Wie weet? Misschien heb je wel gelijk.’ Er rijst twijfel. Want als jij gelijk hebt, hebben zij het allemaal mis. Dit is onaanvaardbaar. Je moet het fout hebben; alleen dan kunnen ze zich veilig voelen dat ze gelijk hebben. Daarom hebben ze Jezus gekruisigd.’ 

Over de verhalen in ‘The Wisdom of the Sands’ zegt Osho:
‘Het is niet alleen een verhaal; Soefi-verhalen zijn niet alleen verhalen. Ze zijn er niet om je te entertainen. Ze moeten je niet gewoon een bezigheid geven. Het zijn methodes van onderricht. Ze geven iets aan, ze tonen iets, ze wijzen je op iets. Het zijn hints, het zijn pijlen die gericht zijn op het onbekende, vingers die naar de maan wijzen en denk steeds aan dit gezegde van de Soefi’s: bijt niet in mijn vinger, kijk waar ik naar wijs.’

‘Het is heel gemakkelijk om je te vermaken met dergelijke verhalen, maar dat is niet het doel ervan. Je mist het punt. Het zijn weerspiegelingen van gene zijde. Ze zeggen dat wat niet gezegd kan worden en ze proberen uit te drukken wat onuitsprekelijk is. Ze gaan niet over het gewone leven, ze gaan niet over de mondaine wereld. Ze behoren tot de diepste zoektocht naar waarheid, ze behoren tot het centrum van je wezen. Het zijn prachtige methodes. Als je er gewoon aandacht aan geeft, als je over het verhaal mediteert, zal zich parallel aan het verhaal iets anders in je wezen beginnen te openbaren. Het verhaal bevindt zich op één vlak, maar de openbaring bevindt zich op een ander vlak, evenwijdig daaraan. Wees je bewust dat je het punt gemist hebt, tenzij je die parallelle openbaring begint te proeven. Het punt missen, is heel eenvoudig. Er is geen intelligentie voor nodig om het punt te missen; elke domme persoon kan het doen. Maar om te begrijpen, vereist het grote intelligentie. Dus, herpak jezelf.  Ga er in deze paar momenten als een blok voor. Luister zo volledig mogelijk, word gewoon je oren. Wees aanwezig. In dit verhaal wordt iets van enorme waarde overgedragen.’

Een van de verhalen is ‘Mojud, het leven van een Soefi Mysticus’  dat ook in het Nederlands vertaald is.

Het boek The Wisdom of the Sands is, vaak tweedehands, verkrijgbaar bij diverse boekhandels of als audiobook via internet.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

You are a child of the universe
no less than the trees and the stars
you have a right to be here
and whether or not it is clear to you
no doubt the universe is unfolding
as it should…

Uit: Desiderata 
(het gedicht op muziek op Youtube).

Guida Spirituale, a spiritual guide. Talks on the Desiderata.
Over de Desiderata van Mabel Collins.
In het boek ‘Guida Spirituale’ geeft Osho commentaar op de Desiderata van Mabel Collins.  De Desiderata is een klein, maar toch enorm belangrijk document en het is regelmatig helemaal in het niets verdwenen. Vervolgens kwam het dan weer te voorschijn, zoals dat vaker gebeurt met waardevolle documenten.
Osho concludeert: ‘Zo gaat dat met de waarheid. Die verdwijnt ook en komt dan terug. En dat komt door de blindheid en de koppigheid van de mensen.’

De Desiderata is waarschijnlijk door een onbekend gebleven dichter geschreven, maar wel door een dichter die bijna een mysticus genoemd kan worden. Om dit te begrijpen is het belangrijk om eerst het verschil tussen een filosoof en een mysticus onder de loep te nemen. Osho heeft het niet erg op met filosofen; het zijn geen zoekers naar waarheid. Ze blijven in het denken steken. En hij omschrijft dit zoeken in het denken als volgt. Filosofie is het zoeken naar ‘a black cat in the dark which is not there.’
En in dit boek ‘Guida Spirituale’ heeft hij het dan ook niet over de filosoof, maar over de ‘foolosoof.’

Osho vertelt het verhaal, dat zo’n foolosoof bij Boeddha kwam en allerlei vragen stelde.
Boeddha antwoordde daarop: ‘Stop nu eens met al die vragen en kom maar eens twee jaar in stilte bij me zitten. Geen vragen, geen antwoorden. Alleen maar stil bij me zitten. En als je dan na twee jaar nog steeds een vraag hebt, ben ik bereid om die te beantwoorden.’
De man vond dit vreemde gang van zaken. Hij was al bij veel religieuze denkers geweest en die gaven altijd antwoord. Op Boeddha’s aandringen bekende hij echter dat hij van hen nooit echt antwoord had gekregen, want er waren alleen maar meer vragen bij hem ontstaan. En na enig aarzelen besloot hij om op Boeddha’s uitnodiging in te gaan waarbij hij deze bedong om na de periode van stilte alsnog zijn vragen te beantwoorden.
Hierop begon een discipel van Boeddha, Mahakashyap, die zich in zijn gezelschap bevond, hard te lachen. 

En hoe die situatie zich verder ontvouwt, wordt door Osho op een uiterst smeuïge manier in zijn talk uiteengezet.
Het verschil tussen een filosoof en een mysticus is inmiddels glashelder geworden. Een filosoof zit vol met vragen en creëert er alleen maar meer. Een mysticus gaat voorbij de vragen van de mind, op weg naar zijn wezen. Daar geniet hij van de stilte hiervan en er komen geen vragen meer bij hem op.  
Zo wordt ook het verschil tussen een dichter en een mysticus door Osho uitgelegd. Aan de hand van een boeiend verhaal toont hij nog meer hoe dit in elkaar steekt dan dat hij het met woorden vertelt.

In de Desiderata worden we aangespoord ons te richten naar de wijsheid van de wijze. En we dienen onze weg in volkomen kalmte te gaan, dwars door lawaai en gehaast zijn heen, terwijl we steeds de vrede van stilte in ons hebben. In ons leven is snelheid steeds meer de manier van doen geworden. Waar we heen gaan, wie maalt erom, als het maar snel gaat.

Een piloot sprak de passagiers toe: ‘Het vliegtuig is geheel in orde. Er is maar een tikkeltje slecht nieuws, voor de rest gaat alles goed. Het slechte nieuws is dat we het contact met de aarde hebben verloren; dus we weten niet waar we zijn en waar we naar toe gaan. Maar het goede nieuws is dat we op volle snelheid vliegen.’

Als je iets van de vrede die stilte in zich draagt, geproefd hebt, ben je enorm rijk; het is je innerlijke rijkdom. Daarvoor was je een bedelaar. Stilte laat je vrede kennen en vrede leidt je tot het goddelijke.

Er is een nieuwe uitgave van Guida Spirituale verschenen. Het is als audioboek en als paperback via internet verkrijgbaar. 
Guida Spirituale is, evenals alle Engelstalige Osho-boeken, te lezen op de Online Library van www.osho.com.

Maturity, De verantwoordelijkheid om jezelf te zijn.
Het boek Maturity maakt deel uit van de serie ‘Insights for a New Way of Living’. Vooral in deze tijd is Osho’s visie op oud zijn en ouder worden van groot belang. Je bent in onze wegwerpmaatschappij wel heel snel oud.
Voor je het goed en wel in de gaten hebt, word je ook als mens weggeworpen. Osho werpt echter een heel ander licht op ouder worden en zegt: ‘Als je ouder wordt, krijg je diepere wortels in jezelf. Kijk maar eens naar een boom: hoe hoger hij wordt des te dieper zitten zijn wortels in de aarde. Er is bij een ontwikkelde boom veel meer sprake van evenwicht dan bij een jonge onvolgroeid exemplaar. Een boom kan gewoon niet echt uitgroeien als zijn wortels niet ook tegelijkertijd meer houvast in de grond krijgen.’

Dit boek wil aandacht vragen voor deze geheel andere benadering van ouder worden die in een cultuur die dol is op jeugd en vastbesloten is koste wat kost ouderdom te vermijden, vrijwel vergeten is.  In het tijdperk van Viagra en cosmetische chirurgie lijkt daar geen plaats voor te zijn. 
Een essentiële vraag bij de nieuwe benadering is: Welke voordelen kunnen liggen in het accepteren van het verouderingsproces als natuurlijk, in plaats van proberen vast te houden aan de jeugd en zijn geneugten helemaal tot aan het graf? Osho neemt ons mee terug naar de wortels van wat het betekent om te groeien in plaats van gewoon oud te worden. Zowel in onze relaties met anderen, als in het vervullen van onze eigen individuele doeleinden, herinnert hij ons aan genoegens die alleen echte volwassenheid kan brengen. Hij schetst de tien belangrijkste groeicycli in het menselijk leven, van het egocentrische universum van de kleuter tot de bloei van wijsheid en medeleven op oudere leeftijd. 
Osho’s scherpzinnige gevoel voor humor loopt als een rode draad door het boek die gepaard gaat met een diep medeleven en begrip. Want hoe gemakkelijk is het om afgeleid te worden van de diepere betekenis en het doel van ons leven dat uiteindelijk het bloeien in onze eigen individuele uniekheid en volwassenheid is vanuit een houding van viering en vreugde.

Osho geeft aan dat we het recht om ons ouder worden op een geheel andere manier te leven, dienen te claimen.
‘Slechts enkelen claimen het recht. Opgroeien betekent elk moment dieper ingaan op het principe van het leven; het betekent verder weg gaan van de dood – niet naar de dood toe. Hoe dieper je in het leven gaat, des te meer je de onsterfelijkheid in jezelf begrijpt. Je gaat weg van de dood; er komt een moment waarop je kunt zien dat de dood niets anders is dan van kleding veranderen, of van huis veranderen, van vorm veranderen – niets sterft, niets kan sterven. Dood is de grootste illusie die er is.’

Opgroeien moet niet alleen maar ‘toename in leeftijd’ te zijn, want daar hoef je geen enkele moeite voor te doen. Osho zegt erover dat het dan automatisch gebeuren is, oppervlakkig, het is ’slow death’. Maar als opgroeien met een voortdurend getuige zijn plaatsvindt, gebeurt er diep van binnen ook iets. Dan is het zo dat een rijpe persoon geen fout kan maken, in tegenstelling tot de niet echt opgroeiende mens die in cirkels ronddraait en telkens dezelfde fouten maakt.

Het boek Maturity van Osho is in de Nederlandse boekhandel te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Danger: Truth at Work.
Het Onkenbare accepteren.   

Het betreft Talks 1-15 uit ‘From Ignorance to Innocence’. Deze publicatie is uit de serie ‘Provocations into consciousness’ en dat is goed te merken. Het gaat om ‘authentic living’ en niet om een schaduw daarvan.
De toespraken die in deze Authentic Living-serie zijn gepubliceerd, werden door Osho in de Verenigde Staten gegeven als een begin van een nieuwe fase van zijn werk. Hij benadrukt dat wij gebukt gaan onder voornamelijk religieuze conditionering. Elk hoofdstuk behandelt een ander aspect van deze conditionering en laat in zachte maar overtuigende taal zien hoe deze te transcenderen. Osho noemt dit proces van spirituele vernieuwing een ‘dry cleaning van de mind’. Het proces stelt ons in staat verder te gaan dan religieuze en sociale conditionering en te ontwikkelen wat Osho een echte eerbied voor het leven noemt.  

Het boek ‘Danger: truth at work’ is een voortdurende happening van wakker schudden.’Mensen zijn altijd ongelukkig geweest’ geeft Osho als reactie op een vraag ‘misère is gewoon een tweede natuur geworden.’ Hij geeft aan dat het zo’n algemeen gegeven is, dat zo dicht om ons heen is, dat we het niet meer zien. Om hier klaarheid over te krijgen, heb je de blik van een kind nodig en niet onze oude ogen waarin de ervaringen van duizenden jaren verzonken liggen. Ellendig zijn is een alom geaccepteerd iets en de godsdienstige leiders, politici en moraalridders zijn er om ons bezig te houden met camouflagetechnieken ervoor.
Ondertussen zijn we daar dan aan verslaafd geraakt en zien we niet meer dat diezelfde zogenaamd edelmoedige personen een groot deel van de ellende veroorzaken. Maar er is een lichtpunt. Het ongelukkige dat er is, is er altijd geweest, maar er zijn in deze tijd wel een aantal mensen meer bewust geworden. En dat is een groot verschil.

Inmiddels is het nu zo, dat sommige mensen de religieuze leiders volgen en anderen zich tegen deze profeten afzetten. En dan is er vervolgens iemand als Osho, die helemaal niets om deze rimram geeft. Hij is niet tegen de leiders met hun religieuze geschriften en ander soort manifesten en hij is er ook niet voor.  Hij ziet ze als totaal absurd en zonder betekenis, van geen enkele relevantie voor ons bestaan. En dit onderbouwt hij met talloze voorbeelden uit verschillende religieuze tradities, waardoor deze totaal doorgeprikt worden. De mens verkeert in ellende, omdat religieuze leiders niet geholpen hebben om de oorzaken hiervan teniet te doen.

‘Mijn hele werk is om alle leugens die je omringen te vernietigen – en niet om ze te vervangen door iets anders, maar om je helemaal naakt te laten zijn in je alleenzijn. Voor mij is het zo dat je alleen in je alleenzijn de waarheid kunt kennen – omdat jij de waarheid bent.’
‘Je hoeft nergens naartoe om de waarheid te vinden; Jezus kan je die niet geven, noch kan Krishna je die geven, noch Boeddha kan je die geven, noch kan ik je die geven. Het is geen handelswaar dat iemand die je gewoon kan geven. Denk je eens in: als waarheid een handelswaar is – iets dat je kan worden gegeven – dan kan het worden gestolen, het kan worden teruggenomen, het kan verloren gaan; er kan van alles mee gebeuren. Maar er gebeurt niets met de waarheid. Zij overkomt je, maar er gebeurt niets met haar. Zij kan niet worden gestolen, zij kan niet worden gekocht.’
Osho

Kortom: het is pittige taal die de nieuwe fase van het werk van Osho via dit boek inluiden. Het is aan ons om zo moedig te zijn om Osho’s analyse onder ogen te zien en ons van onze conditioneringen te bevrijden.
Wat ‘moedig’ zijn betreft, staat er een sterk staaltje van moed beschreven over Osho’s optreden tijdens zijn studententijd in Jabalpur ten opzichte van de toenmalige premier Nehru. Het is daarnaast een ongelofelijk vermakelijk verhaal, met name ook over de impact die Osho’s actie had.

Het boek ‘Danger: truth at work’ is als audiobook te bestellen bij de Boekhandel.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Finger Pointing to the Moon,
toespraken over de Adhyatma Upanishad.

Het boek Finger Pointing to the Moon bevat 17 lezingen die Osho tijdens een meditatie camp in Mount Abu gehouden heeft. Hij behandelt daarin de Adhyatma Upanishad. En hij zegt over deze Upanishad: ‘Het zijn geen theologische geschriften. Ze zijn niet hindoeïstisch, niet boeddhistisch en niet van het Jaïnisme, ze behoren tot geen enkele religie. Het zijn de dichterlijke uitingen van de mensen die weten. Ze zijn tot stand gekomen doordat mensen stil aan de voeten van een Meester zaten. En overweldigd door deze ervaring, begonnen ze te zingen, te dansen en kreten te slaken. Ze waren slechts een holle bamboe waardoor de fluit van het Bestaan zijn klank kon laten horen. En daarom zijn er ook geen namen van de schrijvers bekend.
Wijsheid kan op vele manieren worden uitgedrukt, niet door religieuze boeken maar door inzicht dat als een vinger die naar de maan wijst.

‘Deze Upanishad’ zegt Osho ‘is een directe confrontatie met spiritualiteit. Hij bevat geen leerstellingen; hij bestaat alleen uit ervaringen van degene die in de staat van vervulling waren. Er staat niet iets in besproken dat uit nieuwsgierigheid of weetlust ontstaan is, nee. In deze Upanishad zitten hints voor hen die vol verlangen zijn naar bevrijding, afkomstig van hen die bevrijding bereikt hebben.’
Deze 17 toespraken van Osho zijn een waardevolle gids voor hen die de zoektocht naar binnen zijn begonnen om antwoord te krijgen op de raadselen van het menselijk bestaan. Religie is voor Osho niet een kwestie van gebed en devotie, maar van een diep verlangen zich te bevrijden van de boeien van alledag die de zoeker op het pad naar verlichting kan brengen. Als men deze staat van kaivalya bereikt, het gebied van waarheid en eeuwig geluk, die voorbij mind en spreken ligt, wordt men één met het goddelijke in zichzelf. Dan komt men tot het ware weten en het echte meesterschap over het zelf. 

   Mount Abu

‘Door naar dit onderricht van de meester te luisteren, raakte de discipel verlicht….’ geeft Osho aan en hij gaat verder dat dit voor ons onmogelijk lijkt, want hoe kan men verlicht raken door alleen maar te luisteren? Onze logische mind kan dit niet begrijpen. Als er echt luisteren plaatsgevonden heeft, is het niet onmogelijk, stelt Osho. Maar omdat wij niet weten hoe we moeten luisteren, lijkt het ons onmogelijk.
Dan volgt een interessante vaststelling over het verschil tussen de tijd dat de Upanishads ontstonden en het huidige tijdstip waarin de wetenschap domineert. Ten tijde van het ontstaan ven de Upanishads voerde ‘vertrouwen’ de boventoon. Heden ten dage is er voornamelijk sprake van ’twijfel’. Twijfel is de basis van wetenschappelijke onderzoek. In die zin heeft de menselijke mind een revolutionaire verandering ondergaan, van vol vertrouwen naar vol twijfel.
Dit inzicht is waardevol, omdat we hierdoor kunnen begrijpen welke hindernis zich voordoet op het spirituele pad.

Het boek Finger Pointing to the Moon is niet gemakkelijk verkrijgbaar, mogelijk tweedehands bij de Boekhandel of via internet.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Die O Yogi Die
Talks on the Great Tantra Master, Gorakh

De inhoud van het boek Die O Yogi Die gaat over uitspraken van de Tantra Meester Gorakh. Osho heeft groot respect voor Gorakh. Hij behoort voor hem tot de vier grote mystici in de wereld, te weten Boeddha, Patanjali, Krishna en Gorakh.
Osho zegt: “Veel Mystici hebben hun visie gebaseerd op de inzichten van Gorakh, zoals bijvoorbeeld Kabir. Gorakh is de ruwe diamant, de mystici na hem hebben zijn opvattingen gepolijst.”
En hij wist zoveel methodes voor de innerlijke zoektocht te scheppen dat de mensen het over de “gorakhdhanda” hadden; dit is een ingewikkeld doolhof….want de mensen vroegen zich af: als er zoveel methodes zijn, wat is dan de goede? Dit woord “gorakhdhanda” is nog steeds spraakgebruik en betekent: complexe situatie waarin je verzeild geraakt bent.”
Osho helpt ons om uit dit doolhof te komen en de waarde van Gorakh te ontdekken.

De inhoud van Die O Yogi Die is nieuw voor mij, hoewel ik veel Osho boeken heb gelezen en ook veel boekbesprekingen heb geschreven. Maar dit is zo bijzonder aan Osho. Hij heeft afscheid van ons genomen en is al lang geleden vertrokken naar gene zijde. En nog steeds worden er boeken uitgebracht die volkomen nieuwe woorden van hem bevatten. Deze boeken zijn geschreven in de originele taal, het Hindi. En tot nu was er geen tijd om ze te vertalen. Zoveel meer boeken zijn er de laatste 14 jaar vertaald en herdrukt, na Osho’s vertrek uit zijn lichaam, dat Die O Yogi Die op de plank bleef liggen, onbereikbaar vanwege de Hindi taal…. Maar nu, nu is het moment daar! Het boek is vertaald en het is een tamelijk mysterieus uitziende uitgave geworden.

Met Die O Yogi Die, de titel van het boek, zegt Gorakh: sterf ten opzichte van je huidige staat van zijn, net als Gorakh dat deed! Op dit moment ben je een dauwdruppel, maar je kunt de oceaan worden. Je bewustzijn moet oceanisch worden. Dan ken je de kunst van het sterven. En op deze manier is de kunst van het sterven tot absoluut leven komen.
Hoe moet je dit realiseren….? Verdwijn gewoon, verdwijn als ego en verdwijn als mind. Maar doe dit niet op een serieuze manier, wees speels en lach. “Lachen, speels zijn is de clou bij meditatie”, zegt Gorak. Het leven is een spel en meditatie is een goddelijk spel. Wees niet bedroefd en zorgelijk, dat is de mind. En als je lacht en speelt, zul je de mind niet lastig vallen, maar dan ben je in meditatie.
Pas op voor ellende, want je zult alleen maar meer ellende krijgen. Je raakt erin geoefend, net zoals in het volgende verhaal.
Op een morgen ging Moella Nasroeddin hoestend en niezend naar zijn dokter. De dokter vroeg: “Hoe gaat het ermee? Je hoest lijkt beter te zijn geworden.” Moella zei: “Natuurlijk is die beter geworden. Ik heb er drie weken op geoefend!”
Oefen daarom niet in misere, maar in plezier. Dat is de clou voor meditatie.

En verder op in het boek zegt Gorakh: “Eerst is er het begin, dan het voertuig, de herkenning en de conclusie.” Osho legt dit zo uit: “Als er herkenning heeft plaats gevonden, dan komt de conclusie, je verlichting.”
Wat moeten we dus doen? Osho zegt: “Eerst de reis naar binnen maken, daarna komt de juiste zorg voor het lichaam, dan het bewustzijn realiseren, meditatie, en dan is er verlichting als conclusie.
Als je dat allemaal doet, zul je je er bewust van worden dat je een keizer bent, dat de Meester der Meesters binnen in je zit.”
Ik beveel dit boek aan iedereen aan die niet blij is een bedelaar of slaaf te blijven, maar die deze staat van zijn wil laten afsterven en de keizer, de Meester binnen in zich wil vinden.

“LEEF in het MOMENT…Waar is verdriet dan?
Heb je ooit aandacht besteed aan een ding, namelijk dat het heden altijd plezierig is, het heden is altijd vreugdevol. Wanneer je je depressief voelt, kijk er gewoon naar, het verdriet is in reactie op het verleden of met het oog op de toekomst.
Gebukt gaan onder zorgen en hieronder lijden worden gecreëerd door wat je in het verleden wilde doen en niet kon doen of door wat je in de toekomst wilt doen en waarvan je niet weet of je ertoe in staat zult zijn om het wel te doen of niet…
Alleen dit pure heden blijft dat zelfs geen schaduw van verleden heeft.
Maar je bent verstrikt in het verleden dat er niet meer is en in beslag genomen door de toekomst die er nog niet is. Sommige mensen zijn gericht op het verleden, hun ogen zijn achterwaarts gefixeerd. Sommige mensen zijn gericht op de toekomst, hun ogen zijn voorwaarts gefixeerd. En bij beiden ontbreekt ‘wat er is’.
En ‘wat er is’, nu, precies op dit moment, is de manifestatie van het goddelijke.
Leef in het moment. Leef van moment tot moment. Waar is dan droefheid te vinden?”
Osho

Het Boek Die O Yogi Die is verkrijgbaar in de Boekhandel of op internet.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Hsin Hsin Ming. The Book of Nothing 
Het Zen Inzicht in de Mind en het Bewustzijn.

Onszelf begrijpen, dat wil zeggen onze mind en ons bewustzijn, staat hoog op ons verlanglijstje. Juist op het gebied van hersenen en de mind ontwikkelt de wetenschap zich tegenwoordig razendsnel. Er dienen zich nieuwe vragen aan: laten we ons door het denken en logica leiden die ons de huidige crisis gebracht heeft, de van oorsprong mannelijke oriëntatie? Of is er plaats voor creativiteit, waarbij we ons veel meer door bewustzijn laten leiden? Osho maakt in dit boek glashelder wat het verschil is tussen mind en bewustzijn en welke rol de hersenen in beide spelen. De Westerse wetenschap is hier al tientallen jaren mee aan het worstelen. Maar Zen ‘weet’ dit al eeuwenlang, op basis van directe ervaring en niet door erover na te denken.

De geschriften in dit boek, waarbij Osho commentaar geeft, zijn van de Zen patriarch Sosan. Nu is er over deze Sosan niet veel bekend, maar dat is zeer kenmerkend voor Zen. Zen heeft heel veel stilte in zich en dat is niet iets wat de geschiedenis vermeldt. De geschiedenis gaat alleen maar over dat wat beroering heeft gebracht.
Wat men wel over Sosan weet, is, dat hij zijn hele leven een rondtrekkende monnik is gebleven. Ook nadat hij tot Verlichting was gekomen, bleef hij onderweg, hij was voortdurend in beweging, hij werd niet statisch. Hij bewoog zich als een rivier door het leven. Dit rondtrekken heeft een diepere betekenis dan je zo op het eerste gezicht zou denken. Het rondtrekken wil in de eerste plaats zeggen, dat je onthecht raakt van een vaste plek, dat je letterlijk niet vastroest op de fysieke plaats waar je leeft.

Wandering Monk
https://www.saatchiart.com/chinmayabr

Echter het heeft verder als reminder, dat je ook niet in je innerlijke wereld vast moet komen te zitten. Maar al te vaak denken we, dat we ‘het’ gevonden hebben. Het kan inderdaad zo zijn, dat we tot een belangrijk inzicht zijn gekomen. En dat is fijn, dat brengt ons verder en op dieper niveau. We kunnen veel oude dingen daardoor laten vallen. Zo gaan we van VEEL naar IETS, maar dat is nog lang geen NIETS, waartoe dit boek uitnodigt.
Boeddha had als vaste aanmoediging voor zijn discipelen: ‘charaiveti, charaiveti.’, dat wil zeggen: ‘move on, move on’, ‘ga door, ga door.’

Een opmerkelijk aspect uit dit boek is wat Osho de dynamo’s van energie noemt. Hij legt uit:
‘Alle positieve emoties en positieve attitudes zijn dynamo’s van energie; ze creëren meer energie, ze leiden je nooit af. Als je gelukkig bent, stroomt plotseling de hele wereld naar je toe met energie, de hele wereld lacht met je mee. En mensen hebben gelijk in hun spreekwoorden als ze zeggen: ‘Als je lacht, lacht de hele wereld met je mee. Als je huilt, huil je alleen.’ Het is waar, het is absoluut waar.’ 
‘Als je als een rots bent, in doodsheid zit met je verdriet, je verdriet koestert, is er niemand bij je. Niemand kan met je samenzijn. Er komt gewoon een kloof tussen jou en het leven. Bij alles wat je doet, ben je noodzakelijkerwijs afhankelijk van  je energiebron. Die zal uitgeput raken, je verspilt je energie, je wordt leeggezogen door je eigen onzin.’

Deze publicatie van Osho Media ‘Hsin Hsin Ming The Book of Nothing’ van Osho is als boek (tweedehands markt), audiobook en e-book uitgebracht. 

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Rebellious Spirit.
Centraal in Osho’s visie op de Nieuwe Mens staat wat hij de ‘Rebelse Spirit’ noemt. Deze toespraken geven een glimp van wat hij bedoelt met deze manier van leven en hoe hij met mensen werkt om die tot stand te brengen. De woorden van Osho geven precies de Rebelse Spirit weer – vol leven, vurig en moedig.
In antwoord op vragen spreekt Osho over vele kwesties, zoals wat het betekent om echt lief te hebben, de ambitieuze drang van het ego naar verlichting, het onderdrukken van speelsheid door de samenleving – en het opnieuw ontdekken ervan en de zegening van lachen.

Osho’s visie vindt zijn basis dus in rebellie. De rebel schopt niet tegen de gevestigde orde aan. Hij transformeert zichzelf en het gevolg is, dat de naaste omgeving mee kan veranderen. En dit kan vervolgens een steeds weidser karakter krijgen. De Rebelse Spirit bevindt zich in ieder van ons. We kunnen haar vinden door ons bewust te worden van onze sociale conditionering en deze steeds meer op te geven. Dan trekken de stofwolken van opgelegde nonsens op en ontstaat er een kristalheldere wijze van zien. En die kan niet anders dan rebelse elementen omvatten. De nodige humor kan bij het verschijnsel rebellie niet ontbreken.
Hier volgen enkele uitspraken die Osho over de Rebelse Sprit/de Rebel doet.

‘Mijn idee over de Rebel en Rebellie is heel eenvoudig: een man die niet leeft als een robot die geconditioneerd is door het verleden. Religie, maatschappij, cultuur – alles van gisteren -komt op geen enkele manier tussen hem en zijn manier van leven, zijn levensstijl.’

‘Hij leeft individueel – niet als een tand in het wiel, maar als een organische eenheid. Zijn leven wordt niet bepaald door iemand anders, maar door zijn eigen intelligentie. De geur van zijn leven is die van vrijheid – niet alleen dat hij in vrijheid leeft, hij staat iedereen toe ook in vrijheid te leven. Hij staat niemand toe zich in zijn leven te mengen; noch bemoeit hij zich met het leven van iemand anders. Voor hem is het leven zo heilig – en vrijheid is de ultieme waarde – dat hij er alles voor kan opofferen: respectabiliteit, status, zelfs het leven zelf. Vrijheid is voor hem wat God in het verleden altijd was voor de zogenaamde religieuze mensen. Vrijheid is zijn God.’

‘De mensen hebben eeuwenlang als schapen geleefd, als onderdeel van een menigte, volgens hun tradities, conventies; het volgen van de oude geschriften en oude disciplines. Maar die manier van leven was anti-individueel; als je een christen bent, kun je geen individu zijn, als je een hindoe bent, kun je geen individu zijn.

‘Een rebel is iemand die volledig volgens zijn eigen licht leeft en al het andere riskeert voor zijn ultieme waarde van vrijheid. De rebel is de hedendaagse persoon. De massa’s zijn niet eigentijds.’
Osho

Interessant in dit boek is ook de manier waarop Osho de visie van Mahatma Gandhi weerlegt. Deze had het idee om de technologie stop te zetten omdat deze anders de aarde zou vernietigen. Osho heeft daar een klinkklare
reactie op en biedt zijn eigen alternatief.

The Rebellious Spirit is als (tweedehands) boek en als audiobook verkrijgbaar via Internet.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Hidden Harmony, toespraken over Heraclitus.
De titel ‘The Hidden Harmony’, de verborgen harmonie, is een deel van een bekende uitspraak van de Griekse mysticus Heraclitus: ‘The Hidden Harmony is better than the Obvious.’ ‘De Verborgen Harmonie is beter dan de zichtbare.’
Oppervlakkig gezien kunnen de dingen er verstoord uitzien. Maar tegengestelde zaken brengen harmonie. Zo kan er uit een vraag en antwoordspel, iets wat Osho in zijn talloze discourses laat zien, een prachtige samenhang tevoorschijn komen.
Heraclitus is ook de wijsgeer die het bestaan van processen benadrukt. In plaats van over ‘tree’ zou men over tree-ing moeten spreken, omdat een boom in ontwikkeling is. Dit veranderlijke element vind je terug in Heraclitus’ uitspraak:
Alles stroomt, niets blijft.

Osho houdt erg veel van Heraclitus. Hij vertelt: ‘Heraclitus is echt mooi. Als hij in India of in het Oosten geboren was, zou hij bekend staan ​​als een Boeddha. Maar in de Griekse geschiedenis, in de Griekse filosofie, was hij een vreemde, een buitenstaander. Hij staat in Griekenland niet bekend als een verlichte persoon maar als Heraclitus de Obscure, Heraclitus de Duistere, Heraclitus de Raadselachtige. En de vader van de Griekse filosofie en van het Westerse denken, Aristoteles, dacht dat hij helemaal geen filosoof was. Aristoteles zei over hem: ‘Hoogstens is hij een dichter’, maar ook dat was moeilijk voor hem. Dus later zei hij in andere werken: ‘Er moet een gebrek zijn in het karakter van Heraclitus’, iets … 
Osho: ‘Als Heraclitus geaccepteerd was, zou de hele geschiedenis van het Westen totaal anders geweest zijn. Maar hij werd helemaal niet begrepen. Hij kwam steeds meer los te staan van de hoofdstroom van het Westerse denken en de Westerse mind.’
‘Heraclitus was als Gautam Boeddha, Lao Tzu of Basho. De Griekse bodem was absoluut niet goed voor hem. Hij zou een grote boom in het Oosten zijn geweest: miljoenen zouden van hem hebben geprofiteerd, miljoenen zouden de weg door hem gevonden hebben. Maar voor de Grieken was hij gewoon bizar, excentriek, iets vreemds, buitenaards; hij hoorde niet bij hen. Daarom is zijn naam gewoon aan de zijlijn gebleven, in een donkere hoek; men is hem totaal vergeten.’

Een fragment uit ’The Hidden Harmony’:
      Je kunt de grenzen van de ziel niet ontdekken
      zelfs als je elke weg bereisde om dit te doen –
      zo diep is zijn betekenis.

Osho’s commentaar hierbij is als volgt: 
‘Probeer drie woorden te begrijpen: één woord is het bekende, dat wat we al weten; dan is er nog een woord, het onbekende, dat wat we nog niet weten, maar er is alle kans dat we het zullen weten. De wetenschap verdeelt het bestaan in deze twee woorden: het bekende en het onbekende. Het bekende dat we hebben gekend, en het onbekende dat we zullen weten; alleen er is tijd voor nodig. Religie verdeelt deze wereld in drie woorden, niet twee: het bekende, het onbekende en het onkenbare.
Je kunt het onkenbare niet uitputten. Het ongekende zal gekend worden, dan kan het gekende weer ongekend worden. Het is al vaak gebeurd. Veel dingen zijn gekend en toen werden ze ongekend omdat de maatschappij er niet in geïnteresseerd raakte. Vaak is het gebeurd. Als je teruggaat in de tijd en mensen bevraagt die zich diepgaand met het verleden bezighouden, zeggen ze dat bijna alles wat we kennen een tijd geleden ook al bekend was en toen werd vergeten.

Er bestaat echter een derde dimensie: het onkenbare. De wetenschap gelooft niet in het onkenbare. Ze zegt: ‘Het onkenbare is niets anders dan het onbekende.’ Maar religie zegt dat het een totaal andere dimensie is: dat wat altijd ongekend zal blijven – omdat de intrinsieke aard ervan zodanig is dat de mind het niet aan kan. Het uitgestrekte, het oneindige, het eindeloze, het begin-loze, het totaal – het totaal kan op geen enkele manier door het deel begrepen worden, want hoe kan het deel het totaal begrijpen? Hoe kan de mind datgene begrijpen waaruit de mind voortkomt? Hoe kan de mind kennen waarnaar hij terugkeert? Het is onmogelijk! Het is gewoon onmogelijk. Hoe kunnen we datgene kennen waar we uit voortkomen? We zijn net als golven – hoe kan een golf de hele oceaan begrijpen? Hij kan het beweren, omdat de oceaan nooit iets weerlegt – die lacht gewoon. Het is net als een kind dat iets claimt te weten van voor de ouders en zij lachen erom.
Het onbegrijpelijke is er – het onkenbare is er.’ 

Het boek The Hidden Harmony is zeldzaam geworden of in het buitenland te bestellen, bij Amazon. Mogelijk is het tweedehands nog verkrijgbaar bij de Boekhandel.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Bliss (Gelukzaligheid)
Living Beyond Happiness and Misery (Leven voorbij blijheid en ellende).
 
In het boek ‘Bliss’ kunnen we het volgende lezen: Bliss wil niet zeggen dat we het over ‘happiness’ hebben. Happiness is wat iedereen zoekt en wat tamelijk oppervlakkig van aard is. Daarom is het ook geenszins vervullend en gaan mensen maar door met naar happiness te zoeken. Want het ene moment is het er en het volgende moment is het weer verdwenen.

Happiness is kortstondig, zo geeft Osho aan. Mensen snaaien dingen voor de neus van een ander weg en dat geeft ze een kick. Even ben je blij en weg is het weer. Datzelfde willen mensen ook met de diepste waarheid omtrent het leven doen. En het is in feite de mannelijke manier van doen: aanval en agressie, wegpikken en meenemen. Maar de vrouwelijke weg is een heel andere: overgave en diep in zichzelf gaan. Wetenschap is de mannelijke manier en religieus zijn is het pad van de vrouw.
Happiness is gecultiveerd, vervolgt Osho zijn uitleg. 
Happiness is zo vluchtig, omdat het in feite verborgen unhappiness is. Het is gecultiveerd. We zijn grootgebracht met het idee, dat we het kunnen oefenen om goed te leven, dat we geluk ‘klaar kunnen spelen’. Maar echt diepgaand geluk als Bliss kun je alleen laten gebeuren. Je kunt het leven spontaan haar gang laten gaan in je, zoals aan de wild fladderende vogels op het plaatje te zien is.

We gaan ervan uit dat het leven ‘maakbaar’ is en denken dan ook dat het er zo uit gaat zien als we ons dat voorstellen.
Maar hier reikt Osho ons een diepe wijsheid aan. ‘Alles wat je schept, is altijd kleiner dan jij. Een schildering kan niet grootser zijn dan de schilder op dat moment is. En als je geluk gaat scheppen, is het altijd jij die op de achtergrond aanwezig is, met alle ego trips, achterlijkheid en mind-chaos.’

‘Iedereen is op zoek naar geluk, zegt Osho, maar omdat ze in de verkeerde richting kijken – naar buiten – vindt niemand het echt. Echt geluk, gelukzaligheid, kan alleen binnenin worden gevonden. Het kan worden bereikt door de ‘vaardigheid’ te leren van het zich niet-identificeren met de mind.
Dit boek ‘Bliss’, over de oude wijsheid van de Shiva Sutras, legt uit hoe dit te doen. Deze soetra’s zullen de ideeën van mensen over hoe het leven geleefd kan worden uitdagen en verstoren, maar ze onthullen ook hoe gelukzaligheid al verborgen ligt in de verschillende ‘staten van zijn’ die we allemaal dagelijks ervaren: waken, dromen en slapen.
Osho laat zien hoe men zich kan losmaken van de verlangens en de gehechtheid van de mind die iedereen in dit leven in de val lokken en hen naar het volgende trekken. ‘Het begin van het menszijn gebeurt alleen wanneer we uit deze vicieuze cirkel komen die mind wordt genoemd.’

Meer, hele interessante aspecten van Geluk komen in dit boek aan de orde die een ware eyeopener zijn.
Het boek ‘Bliss’ is te koop op de tweedehands markt of te bestellen bij Amazon. Van een deel van het boek is ook een e-book verkrijgbaar.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Communism & Zen Fire Zen Wind
‘Tenzij de hele wereld door het Zen-vuur gaat en puur goud wordt, tenzij de hele wereld een Zen-wind wordt die door elk hart gaat en elk hart verbindt met de universele hartslag, is deze utopie niet mogelijk.’ Osho

In het licht van wat Osho ‘Zen Vuur Zen Wind’ noemt, wordt het Communisme ten tijde van Gorbatsjov door Osho besproken. Het is een unieke kijk die veel verheldering brengt. Als kern van ‘Zen Wind Zen Fire’ noemt hij:
‘Ik leer je dit Vuur van Zen. Ik leer je deze Wind van Zen. Dat gaat alles verbranden wat verkeerd is, dat neemt alles weg wat verkeerd is in jou en dat laat alleen de waarheid achter, de ultieme waarheid. Die ultieme waarheid brengt vrijheid. Dit is de enige spiritualiteit, de enige religie. Het is individueel – het heeft niets te maken met een kerk, met een georganiseerde religie. Het heeft niets met een of ander geschrift te maken. Het heeft alleen te maken met je innerlijke zoektocht en het vinden van je authentieke aard – wat Zen-mensen “het oorspronkelijke gezicht” noemen. De Boeddha is je originele gezicht.’

Osho vertelt zeer levendig over de belangrijke stroming van het Communisme die een experiment omvat om mensen anders met elkaar te laten samenleven. Hij heeft de opkomst ervan zelf meegemaakt toen hij student was. Mede omdat zijn interesse hier sterk naar uitging, heeft hij de ontwikkelingen van het communisme op de voet gevolgd. En hij geeft daarnaast commentaar op de ontwikkeling die Gorbatsjov later aan het Communisme gegeven heeft en welke gevolgen dit gehad heeft.
Een interessante vraag die tijdens Osho’s talk gesteld wordt, is bijvoorbeeld deze: ‘Waarom heeft het communisme een “dictatuur van het proletariaat” nodig? Waarom geen democratie?’
Osho antwoordt: ‘In een democratie is het bijna onmogelijk voor de armen om de macht te hebben om de eenvoudige reden dat de rijke mensen genoeg geld hebben om in verkiezingen te strijden, genoeg geld zelfs om de armen en hun stemmen te kopen, genoeg geld om de politici te kopen. Het is onmogelijk in een democratie voor de armen om macht te hebben en zonder macht is er geen mogelijkheid om de samenleving te veranderen. Daarom stelde Karl Marx het idee voor van een dictatuur van het proletariaat.’

   Marx, Engels en Lenin

Osho legt verder uit waarom het Communisme niet verder is doorgedrongen dan tot een beperkt gebied. De voornaamste reden is dat Karl Marx weinig praktische ingesteld was. Hij zat zelf als geleerde de hele dag in de bibliotheek van het Britse Museum. Hij was een groots dromer en utopist en daarom bleef het communisme op denkniveau bestaan. Het praktische leven is heel anders dan wat je logische mind verzint. Ter illustratie vertelt Osho over het volgende voorval.
Het gebeurde in de Sovjet-Unie. Na de revolutie vroeg een journalist aan een arme man: ‘Bent u echt een communist?’ Hij zei: ‘Ja, ik ben een communist.’ De journalist vroeg: ‘Als u twee auto’s had, zou u er dan een aan uw buurman geven?’ Hij zei: ‘Natuurlijk.’
‘Als u twee paarden had, zou u er dan een aan uw buren geven?’ Hij zei: ‘Natuurlijk.’
‘Als u twee koeien had, zou u dan één koe aan uw arme buren geven?’ Hij zei : ‘Zeker.’
En de journalist vroeg uiteindelijk: ‘Als u twee kippen hebt, gaat u dan één kip aan uw buren schenken?’ Hij zei: ‘nee!’
De journalist zei: ‘Maar dit is absoluut onlogisch.’
De man zei: ‘Het is niet onlogisch. Ik heb twee kippen – ik heb geen twee auto’s, ik heb geen twee huizen, ik heb geen twee paarden, twee koeien. Dat wat ik niet heb, wat maakt het uit? – Die kan ik wel geven. Maar twee kippen heb ik, en ik ga ze niet geven!’

Mijn Commune  hier is een veel grootser experiment dan welk communisme ook. Het Communisme was slechts een economische revolutie, die de economische structuur van de samenleving heeft veranderd. Het was heel erg gedeeltelijk; daarom voelen de Russen zich een beetje verdrietig, er ontbreekt iets. Een gedeeltelijke revolutie zal zeker mislukken. Het is alsof slechts één lichaamsdeel gezond is en de rest van het lichaam ziek. Wat ga je doen met één hand die gezond is en het hele lichaam is verder ziek? Gedeeltelijke revolutie is geen revolutie. Alleen de totale revolutie – en totale revolutie moet vanuit je centrum ontstaan. Dat is mijn werk hier. Ik wil dat elk individu het verleden volledig uit zijn mind wist. Al zijn vooroordelen, al zijn gedachten – politiek, sociaal, religieus – alles moet worden losgelaten. Gewoon een schone lei en je bent aangekomen in de ruimte van no-mind.
Het boek ‘Communisme & Zen Fire Zen Wind’ is tweedehands verkrijgbaar en verder in de shop van OIMR of via Amazon.com.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Bodhidharma the Greatest Zen master
Commentaren op het Onderricht van de Brenger van Zen van India naar China.

De Zenmeester Bodhidharma staat bekend als degene door wie thee als bewustmakende drank ontstaan is. Ook is hij de meester die zeer hoge eisen aan het toelaten van discipelen stelde. Ze moesten vaak tot het uiterste gaan om hem hun bereidheid tot overgave te tonen. Hierbij ging een discipel zover,  dat hij zijn hand afhakte en die voor de meester neergooide. 
Dit boek is lange tijd niet verkrijgbaar geweest, maar er is een tijdje geleden toch een zeer mooie herdruk verschenen. Verlichte mensen zoals Bodhidharma schrijven niet, maar hun talks worden opgetekend door anderen. Daardoor ontstaan er nogal wat misverstanden omdat er interpretatie van de woorden van de meester plaats vindt.
Osho wil door deze serie toespraken volkomen recht doen aan wat Bodhidharma zelf bedoeld heeft.

Bodhidharma staat in Japan bekend als Daruma

Voor Bodhidharma geeft Osho te kennen echt een zwak te hebben. Hij schat hem zelfs, in een bepaald aspect, hoger in dan Boeddha. En op zich is dat waarschijnlijk en begrijpelijk, omdat Bodhidharma zich na Boeddha manifesteerde, maar het is uiteraard geen garantie om dan ook tot grotere hoogte stijgen. Een van de uitingen daarvan was, dat Boeddha principieel geen vrouwelijke discipelen aannam. Hij was van mening, dat zijn monniken te zeer afgeleid zouden worden, als er vrouwelijk schoon in hun omgeving was. Dit principe hield hij vele jaren in stand, totdat hij op een gegeven moment niet anders meer kon. Toen had zich namelijk een vrouw die zijn verzorgster geweest was bij Boeddha gemeld om zijn discipel te worden. Met de grootst mogelijke tegenzin heeft hij haar tenslotte geïnitieerd, maar hij bleef in feite toch tegen vrouwelijke discipelen.

Maar bij Bodhidharma is dus iets gebeurd, dat in lijn met de visie van Boeddha nooit mogelijk geweest was. Hij is namelijk geïnitieerd door een vrouw, met de naam Pragyatara. En het was deze vrouw, die Bodhidharma de opdracht gaf om naar China te gaan. Zeshonderd jaar voordat dit plaatsvond, had het boeddhisme ingang gevonden in China. En dat gebeurde op zo’n manier als nooit elders vertoond was. Er bleek toen een duidelijke voedingsbodem in China te bestaan voor de boodschap van Boeddha. En men was nu ook weer zo behoeftig, na de verregaande invloed van Confucius, die het volk niet meer dan de moraal en puriteinse leefregels had weten te bieden.

Japanse Daruma poppen, verzwaard van onderen
zodat ze steeds weer rechtop komen te staan

Ooit had de visie van Boeddha de ziel van de Chinezen weten te bereiken en nu was er weer zo iemand nodig. Daarom werd Bodhidharma door zijn vrouwelijke meester Pragyatara naar China gestuurd. De tijd was er absoluut rijp voor. Bodidharma was de eerste verlichte die China binnenging. En dan ook nog wel een van een zeer bijzonder kaliber: van alle verlichte boeddhisten komt hij op de tweede plaats na Boeddha, aldus Osho. En het zeer bijzondere is dus, dat hij zich door een vrouw heeft laten initiëren. Hiermee heeft hij duidelijk aan willen tonen, dat ook een vrouw de verlichte staat van zijn kan bereiken en vervolgens, dat haar discipelen op hun beurt ook nog eens tot verlichting kunnen komen, zo wordt door Osho in dit boek uiteengezet. 

Er bestaan over Bodhidharma verschillende verhalen Een ervan is dit.
Bodhidharma heeft meteen bij aankomst in China al het lef gehad om de toenmalige Chinese heerser Wu een danig lesje te leren. Keizer Wu had een behoorlijk hoge dunk van zichzelf, omdat hij veel geld stopte in het toegankelijk maken van de boeddhistische geschriften. Maar daar hoefde hij bij Bodhidharma niet mee aan te komen. De keizer was hier alleen met het oog op de buitenkant mee bezig, het innerlijk kwam niet aan bod. En Bodhidharma maakte hem daarom op een onorthodoxe en bijna woeste manier attent op zijn beperktheid. Zolang keizer Wu ‘zijn eigen innerlijke stem’ niet kon horen, was zijn inzet voor de verspreiding van de boeddhistische geschriften zinloos, aldus Bodhidharma. Zolang hij dacht goede werken te doen en hiervoor beloond te zullen worden, had hij niets van de visie van Boeddha begrepen. Boeddha legde de nadruk op ‘desirelessness’ en deze Wu deed juist alles met een duidelijke begeerte in zijn achterhoofd.

Het boek Bodhidharma the greatest Zen master is op de tweedehands markt verkrijgbaar en verder in het buitenland te bestellen, bij Amazon.com

Belief, Doubt and Fanaticism
Is het belangrijk om iets te hebben om in te geloven?
In dit boek ‘Belief, Doubt and Fanaticism’ geeft Osho zijn unieke visie weer op de religieuze, economische en politieke krachten die mensen antagonistisch ten opzichte van elkaar maken. Zo ontstaan er strijdende kampen, fanatieke groepen en geloofssystemen die gebaseerd zijn op het systematisch waarnemen van de ander als ‘vijand’. Zoals Osho altijd doet, wijst hij er ook bij dit verschijnsel op om eerst je eigen psyche en bewustzijn eens grondig onder de loep te nemen. Zo kunnen we de oorspronkelijke oorzaken en de verborgen demonen van dit fenomeen bloot leggen, waarin de ‘noodzaak om ergens in te geloven’ een belangrijke rol spelen. Het betreft hier een zeer actueel thema, gezien de trek die we zien bij jonge mensen naar extremistische groeperingen.

Osho daagt de lezers uit om op onderzoek uit te gaan en los te breken uit de geconditoneerde geloofssystemen en de vooroordelen die hen beperken het leven in al zijn rijkdom te leven. 
De waarheid bevrijdt en niets anders dan dat. Al het andere creëert slavernij, een last. En waarheid kan niet worden gevonden door intellectuele inspanning, omdat waarheid geen theorie is, het is een ervaring. Om haar te kennen moet je haar leven – en dat is waar miljoenen mensen in de fout gaan. Ze denken dat als ze zich aan een overtuiging kunnen vastklampen, dit vasthouden hen zal helpen de waarheid te vinden. Gaandeweg raken ze akkoord met het geloof, maar geloof is geen waarheid. Het is een theorie over de waarheid: alsof iemand gewoon akkoord gegaan is door woorden, geschriften, doctrines, dogma’s; alsof een blinde man is gaan geloven dat licht bestaat, of dat een hongerige man een boek over koken leest en er op een of andere manier in gelooft, maar altijd hongerig blijft. Dat is niet de manier om honger te stillen.

Waarheid is voedsel. Men moet het verteren, assimileren; men moet het in zijn bloed laten circuleren, in zijn hart laten kloppen. Waarheid moet worden geassimileerd in jou als organische eenheid. Geloof wordt nooit geassimileerd, het blijft een niet-gerelateerd fenomeen.

Je bent misschien een hindoe, maar het hindoeïsme blijft gewoon een intellectueel concept. Je bent misschien een christen of een Mohammedaan, maar ze zijn geen organische delen van je wezen. Diep van binnen blijft de twijfel bestaan.
Een echte zoeker is niet op zoek naar geloof om zichzelf te troosten. In plaats daarvan probeert hij een dieper centrum in zichzelf te vinden dat alle twijfel overschrijdt. Dit moet goed begrepen worden. Je moet diep in je eigen wezen gaan naar een punt van levendigheid waar twijfel in de periferie achtergelaten wordt. In plaats van dat te doen, blijven mensen vasthouden aan overtuigingen in de periferie en blijft de twijfel diep van binnen bestaan. Het tegenovergestelde moet het geval zijn.

‘Belief, Doubt and Fanaticism’ is als gedrukt boek en als ebook in de Nederlandse boekhandel te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

A Bird on the Wing, Zen anekdotes voor het leven van alledag.

Osho heeft heel wat toespraken over Zen en over de Zen meesters gegeven. Er zijn prachtige, door de onvergetelijke schilderes Meera geschilderde boxen, gemaakt met boeken van deze series. Je zou zeggen: het kan niet mooier! En toch ben ik ook gecharmeerd van de uitgave die nu voor me ligt van ‘Bird On The Wing’, Zen Anecdotes for everyday life. Prachtige blauwgrijze veren zijn er afgebeeld die als het ware op de cover van het boek liggen.

Osho begint met te zeggen, wat we van de verhalen kunnen leren. Hij zegt: je kunt de werkelijkheid niet leren kennen door het denken. Maar je kunt haar wel leren kennen door actie. Denken is gewoon een soort van dromen. Maar op het moment dat je tot actie overgaat, ben je deel van de werkelijkheid geworden. Het denken is fragmentarisch en als je handelt, ben je totaal.  
Het is belangrijk om dit te begrijpen als je een zoeker naar de waarheid bent en niet naar iets anders. Religie en filosofie zijn in dit opzicht duidelijk verschillend van elkaar: religie is actie en filosofie is denken. Het ego maakt plannen en wat je ook maar plant, je zult de werkelijkheid mislopen, want de werkelijkheid kun je alleen in spontaniteit tegen komen. Als je alles van tevoren uit denkt, sta je weliswaar klaar, maar je zult de boot toch missen. De realiteit is een eeuwig doorgaande beweging. Niemand weet waar zij naar toe gaat, niemand weet wat er gaat gebeuren. Niemand kan haar voorspellen, omdat zij onvoorspelbaar is.

Er staan een aantal van mijn lievelingsverhalen in dit Zen boek. Dat over de professor die maar door bleef vragen terwijl de Zenmeester zijn kopje overvol goot…..’het kopje is vol’ schreeuwde de professor. ‘Ja,’ zei de Zenmeester, ‘dat van jou ook’.
Ook het volgende verhaal over de twee Zen kloosters met de twee jonge boodschappen-jongens, vind ik heerlijk. Ze waren van elkaar beconcurrerende kloosters. Bij hun ontmoetingen proberen ze elkaars vragen te pareren met geijkte spiritueel getinte antwoorden. Echter één van de twee geeft op een zeker moment een volkomen ‘down to earth’ antwoord en daardoor wordt de ander van zijn stuk gebracht. Het is enorm vermakelijk om deze dialoog te lezen. De spiraal van automatische antwoorden wordt doorbroken.  
Osho geeft aan: ‘En het leven is nu juist als die jongen. Het is alsmaar aan het veranderen. De werkelijkheid is geen onveranderlijk verschijnsel. Je moet aanwezig zijn, spontaan ten opzichte van het leven staan – alleen dan zal de respons ook realiteit hebben.
Als je antwoord van tevoren vaststaat, ben je al dood, dan heb je de boot al gemist. De volgende dag zal aanbreken, maar jij zult er gewoon niet zijn; jij zit nog vast aan de dag van gisteren, die al verleden tijd is.’

Dit verhaal sluit aan bij de titel van het boek, vind ik, ‘A Bird on The Wing’, vrij als een vogel. En zo zijn wij pas echt gelukkig, als we ons als vrije vogels door het leven heen bewegen, want het leven ademt ook vrijheid, het kent geen vaste relaties en vaste patronen.
In dit boek staan verder vragen van sannyasins. Op een van de vragen die over jaloezie gaat, zegt Osho de voor mij treffende woorden: ‘Liefde kan niet jaloers zijn, het is onmogelijk. Zij heeft altijd vertrouwen en als er iets is dat je vertrouwen teniet doet, dan moet je dat accepteren. Er is niets aan te doen, omdat wat je ook doet, je de ander daarmee zult vernietigen. Vertrouwen kan niet geforceerd worden; jaloezie probeert haar te forceren.’

Het boek ‘A Bird on the Wing’ is verkrijgbaar in de Nederlandse boekhandel en tevens als e-book.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Het boek ’The Search for Peace’ is pas enkele jaren geleden uit het Hindi verteld. Het kwam in 1998 voor het eerst uit in India en was toen getiteld: Trisha Gai Ek Bund Se.
De indringende subtitel van het boek luidt: ‘Whatever development nature can bring about in millions of years, the meditator can achieve swiftly, very quickly.’ 
‘Iedere ontwikkeling die de natuur in miljoenen jaren teweeg kan brengen, kan de mens die mediteert met spoed realiseren, heel snel.’ Osho

Vredesbesprekingen, vredesafspraken, vredesbewegingen …Waarom worden er, hoewel er een diep verlangen is naar vrede in de wereld, oorlogen gevoerd?
En waarom lijkt het dat, hoewel zoveel mensen verlangen naar vrede in hun leven, zelfs op persoonlijk niveau vrede een onmogelijkheid is? In deze reeks toespraken legt Osho uit hoe vrede alleen realiteit kan worden wanneer rigide religieuze praktijken en politieke ideologieën worden losgelaten en daarvoor in de plaats een ontwaakt bewustzijn komt. De sleutel tot het vinden van vrede is transformatie, zowel uiterlijk als innerlijk, iedere persoon afzonderlijk en in dit boek geeft Osho aan hoe dit door meditatie bereikt kan worden.

Osho geeft in het kader van de Zoektocht naar Vrede aan:
‘Tumult en vrede zijn geen doel op zich. Het zijn alleen maar tekens, indicatoren.
Een kalme mind geeft aan dat de richting die we opgaan, de richting naar het leven is.
Een bezorgde mind geeft aan dat het pad dat we bewandelen niet het pad is dat we moeten volgen, dat de richting waarin we gaan niet naar onze bestemming leidt – waar we naartoe gaan, is niet waarvoor we geboren zijn om naartoe te gaan.
Onrust en vrede zijn tekens van of ons leven zich in de juiste richting of in de verkeerde richting heeft ontwikkeld. Vrede is niet het doel. Degenen die van vrede hun doel maken, kunnen nooit vrede bereiken. Onrust kan ook niet direct worden geëlimineerd. De persoon die probeert de onrust te stoppen, wordt nog veel onrustiger. Onrust is een indicator dat het leven zich verplaatst in een richting waar het niet voor bedoeld is; vrede vertelt ons dat we op weg zijn naar de tempel die het ultieme doel van het leven is. ‘
Doorgaande groei in meditatie en daarmee groei in bewustzijn dienen onze prioriteit te hebben. Die leveren ons de alertheid om vast te stellen of we ons in een richting ontwikkelen waarvoor het leven bedoeld is. 

Het boek ’The Search for Peace’ is in de Nederlandse boekhandel te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Autobiography of a Spiritually Incorrect Mystic
‘Ik ben op een bepaalde manier heel vreemd omdat je me niet kunt in een categorie kunt onder brengen. Er zijn drie categorieën: theist, atheist en agnosticus. Er is geen vierde categorie en ik behoor tot de vierde, de categorie zonder naam. Ik heb gekeken, gezocht. Ik heb inderdaad God niet gevonden, maar ik heb iets gevonden dat van veel grotere betekenis is: het goddelijke.’
Osho

In deze Engelstalige biografie staat het een en ander over Osho’s levensloop, waarbij alles dus door hem zelf verteld wordt, maar vooral ook veel over zijn levenswerk: de geboorte van de Nieuwe Mens. Osho is vaak gedwarsboomd bij zijn levenswerk. Je kunt dan ook lezen welke negativiteit en beschuldigingen hem ten deel zijn gevallen. Verder is er in dit boek een katern opgenomen met heel mooie foto’s van Osho, foto’s uit de verschillende periodes van zijn meester-zijn. 

Er is Osho tijdens zijn leven talloze keren gevraagd om zijn Autobiography te schrijven. En dan begon hij te lachen en zei: Wat heb ik te vertellen? Een halve pagina is genoeg om op te nemen wat ik te melden heb. In Osho’s boek ‘Glimpses of a Golden Childhood’  heeft hij terwijl hij onder behandeling van zijn tandarts Devageet was, veel verteld over zijn jeugd en de streken die hij uithaalde. Een echte biografie is er tijdens zijn ‘bezoek aan de aarde’ nooit gekomen, precies zoals hij dat zelf te kennen had gegeven. Hij vond ten slotte dat er niet meer dan een halve bladzijde aan vermeldenswaardigs was over zijn leven en om dat nu een autobiografie te noemen…
Maar daarnaast noemde hij het volgende belangrijke aspect, namelijk, dat zijn autobiografie zich vanzelf zou manifesteren. Hij gaf aan, dat zijn levensloop terug te vinden zou zijn in de getransformeerde levens van vele duizenden sannyasins.

Maar sannyasins vinden hun meester Osho té bijzonder om deze zonder autobiografie te laten. Echter, hoe een autobiografie neer te zetten die recht doet aan de Oceaan die Osho is? Controverses zijn een wezenlijk onderdeel van Osho’s werk. Je kunt dus niet zomaar zijn visie weergeven, omdat er geen eenduidige visie van Osho is. Door zich tegenstrijdig te uiten, gooit Osho ons terug op ons zelf en daagt hij ons uit om bij onszelf naar binnen te gaan en daar de waarheid te zoeken.
Zijn wezenlijke boodschap is: mediteer! Maar omdat wij hardleers zijn en vaak denken het wel ‘zonder’ te kunnen, herhaalt hij deze boodschap telkens weer en op talloze verschillende manieren.
Er is tien jaar na het vertrek van Osho uit zijn lichaam, halverwege het jaar 2000, dus toch een autobiografie verschenen. Het boek heet: Autobiography of a Spiritually Incorrect Mystic. Een prachtige en zeer toepasselijke titel is het als je naar Osho’s tegenstrijdige uitspraken kijkt. Deze Autobiography is het resultaat van het afluisteren en bekijken van videotapes met Osho’s woorden die al met al vijfduizend uur in beslag hebben genomen.

Het boek Autobiography bevat unieke foto’s van Osho en zijn werk.
Het boek is in Nederland te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Art of Living
Sommige boeken van Osho raken op een of andere manier op de achtergrond. Ze worden, zoals dat heet, voor buiten-publicatie afgestaan. Dat wil zeggen dat een andere uitgeverij dan Osho Media ze voortaan gaat publiceren. Als dat een Indiase uitgeverij betreft, blijft het boek dan meestal beperkt tot dat continent. In Europa zien we er vervolgens nog weinig van terug. Zo gaat het met het boek ’The Art of Living’. Er is een andere titel die er erg op lijkt en die wordt dan vaak het eerst door mensen herkend.

The Art of Living is echter oorspronkelijk een heel mooi boek uit 1971, dat toen uiteraard in het Hindi uitgebracht werd. Na lange tijd is het in 2012 in het Engels vertaald zodat het voor een wereldwijd lezerspubliek toegankelijk werd. Het is toen werkelijk prachtig uitgegeven. Maar het is inmiddels al jaren totaal uitverkocht. 
Toen is het boek kennelijk naar een buiten-uitgeverij gegaan. Maar ook daar is het nog moeilijk te vinden, namelijk alleen bij de Indiase afdeling ervan. 

Osho geeft aan: 
‘Wanneer alle woorden ophouden, al het spreken stopt, de hele persoonlijkheid verdwenen is, wat er dan overblijft, is het ultieme. Dat alleen is het zoeken vanuit elk religieus zijn, de dorst van alle wezens, het verlangen van alle zielen. Dat alleen is wat onsterfelijk is.’

Hoeveel mensen kunnen eerlijk zeggen dat ze echt leven? Dit boek geeft een kijkje in wat het betekent om volledig en bewust te leven en hoe leven een kunst kan worden.
Osho presenteert en onderzoekt vijf principes: geweldloosheid, niet-bezitterig zijn, niet stelen, zonder verlangen zijn en niet onbewust zijn. Hij laat zien hoe ze in het dagelijks leven toegepast kunnen worden door bewustzijn te creëren bij de eenvoudigste acties en de kleinste details. Dit geldt met name ook voor de krachtigste menselijke energie, de seks-energie. Door rechtstreeks de diepten van het onbewuste en de aspecten van onze menselijke natuur onder ogen te zien die we het meest schuwen, kunnen we de hoogste pieken van bewustzijn bereiken.
De vijf principes die Osho behandelt, verwijzen naar de wijsheid van de Jaina visie, een Indiase godsdienstige stroming waaruit Osho zelf oorspronkelijk stamt. Het was dan ook op verzoek van zijn Jaina vrienden, tijdens een specifieke periode van 14 dagen die Paryuchan Parva genoemd wordt dat deze toespraken plaatsgevonden hebben.
De commentaren zijn voorzien van prachtige anecdotes over veel grootse mystici inclusief Mahavira, de laatste Jaina wijze. 

   Mahavira

De vijf principes worden in het boek uitgewerkt waarvan hier het voorbeeld betreffende ‘geweldloosheid’ volgt.
‘De eerste vorm van geweld, de eerste dimensie, de grondregel ervan, zit heel diep; laten we daar beginnen. Het eerste geweld begint wanneer de ander als ander gezien wordt. Zodra ik zeg dat de jij de ander bent, ben ik gewelddadig geworden ten opzichte van jou. In feite is het onmogelijk om niet-gewelddadig te zijn ten opzichte van de ander. We kunnen alleen niet-gewelddadig zijn ten opzichte van onszelf; we zijn eenvoudig niet in staat om niet-gewelddadig te zijn ten opzichte van een ander. De vraag doet zich niet voor, want geweld begint met juist de waarneming van de ander als ander. Het is heel subtiel; het is erg diepgaand. 
Sartre’s uitspraak is: de ander is de hel, wie het ook is, de ander is de hel. Ik ben het tot op zekere hoogte eens met deze bewering van Sartre. Hij heeft diepgaand inzicht. Hij heeft gelijk door te zeggen dat de ander de hel is. Maar zijn inzicht is ook onvolledig. De ander is niet de hel. De ander als de ander zien, is de hel. Daarom is het zo, dat welke momenten van geluk we ook ervaren, dit gebeurt wanneer we de ander als onszelf accepteren. Dit is wat we liefde noemen.’ 

Door middel van deze toespraken nodigt Osho de lezer uit om zijn eigen unieke innerlijke reis te beginnen naar die staat van ultieme bevrijding die het potentieel van elke mens is. The Art of Living is een praktische gids over hoe totaal te leven en levendig te blijven.

Het boek is niet gemakkelijk te krijgen. Mogelijk wel tweedehands via internet.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Pharmacy for the Soul 
Uitgebreide verzameling van meditaties, oefeningen en andere toepassingen voor welzijn.

‘Pharmacy for the Soul’ is een fris boek, met een verrassend uitgangspunt, namelijk: Wat biedt Osho ons allemaal om onszelf te genezen? Er worden middelen en meditaties aangereikt om tot stressvermindering te komen, aan je zelfvertrouwen te werken, verandering in stemmingen aan te pakken en zaken op het gebied van seks en voeding anders te benaderen. Het boek is erg leuk opgezet en er worden eigentijdse benamingen gebruikt voor onze talrijke kwaaltjes. Ieder onderdeel begint met een beschrijving en een diagnose en vervolgens worden er een aantal voorschriften en adviezen gegeven. Zoals je een huisapotheek hebt voor lichamelijke akkefietjes, zo is dit boekje even onmisbaar voor je zielekwalen.
Je komt in het boek veel tips tegen, om je het (spiritueel) reizen gemakkelijker te maken. Het is, bij wijze van spreken, een soort van spiritueel medisch handboekje, waarmee je aan bewustwording kunt werken, waardoor de pijn langzaam kan oplossen. 
Het is ook handig om bij de hand te hebben, als je een echt vakantiereisje maakt en op de rand van je hotelbed een van de oefeningen uit dit boekje kunt doen.

Osho wijs ons op het fantastische verschijnsel dat ons lichaam is.
‘Als je je bewust wordt van alle functies van je lichaam, zul je verrast zijn. Je hebt nooit nagedacht over wat je lichaam heeft gedaan. Het is zo wonderbaarlijk, zo mysterieus. Maar je hebt er nooit naar gekeken. Je hebt nooit de moeite genomen om je eigen lichaam te leren kennen – en je doet alsof je van andere mensen houdt? Dat kan je niet, omdat die andere mensen ook aan je verschijnen als lichamen.
Het lichaam is het grootste mysterie in het hele bestaan. Dit mysterie moet bemind worden – de mysteries en het functioneren ervan moeten grondig worden onderzocht.’  Osho

Een voorbeeld van een oefening uit ‘Pharmacy for the Soul’ is: Het vrijmaken van de keel.
Een van de klachten die je tegen kunt komen, als je in een periode van ontspanning zit, zoals in je vakantie bijvoorbeeld, is, dat je keelpijn krijgt. De keel is het centrum van je expressie; je slikt er niet alleen dingen mee door, je brengt er ook dingen mee tot uiting.  Maar veel mensen gebruiken die keel alleen maar om er dingen mee weg te slikken. Als je dat doet, gebruik je alleen de helft en dat is half werk. Dat wat in feite nog belangrijker is, de expressie, blijft achterwege. Als je sinds je kindertijd je niet hebt kunnen uiten, zoals dat zou hebben gemoeten, je hebt de dingen niet kunnen zeggen, die je wilde zeggen en je hebt ook de dingen niet kunnen doen waarvan je dat wilde, dan raakt die ongebruikte energie opgekropt in je keel. 
Je moet dus aan die plek werken, wil je meer expressief worden. En dat ga je als volgt doen, terwijl je eerst thuis even kunt oefenen. Als je van iemand houdt, zeg dan alle dingen die je wilt zeggen, ook al lijken ze stompzinnig te zijn. Wees gewoon een beetje gek daarin.
En zeg vervolgens ook meteen die dingen die in je op komen (die heb je dus niet geoefend), hou je niet in. Dus, als je iemand lief hebt, geef hier dan totaal uitdrukking aan en doe dat ook als je boos op iemand bent: laat je volledig gaan. Voor echt hete woede hoef je niet bang te zijn, wel voor woede die koud is, want die gaat deel uit maken van je systeem.

Het volgende, wat je kunt doen om je keel vrij te maken, is, dat je je lijf laat zwaaien. Je zit met je billen op de grond en als je naar de ene kant zwaait, dan blijf je met een bil op de grond. Zwaai je naar de andere kant, dan houdt je andere bil contact met de vloer. Er moet bij ieder zwaai maar een bil de grond raken. Dit is een hele oude methode om de energie, vanaf de onderkant van ruggengraat, te treffen.
Als er nog altijd energie zit opgehoopt in de keel, dan ben je dus bezig geweest om die onder controle te houden. Er zijn meer vloedgolven van energie nodig, opdat de energie op die keelplek niet meer te houden is. En doe dit zwaaien twintig minuten lang. Zo zul je je keel vrij maken om tot natuurlijker expressie te komen.
Dit boek is een hele speciale reisgenoot, zowel op je vakantiereis als op je Spirituele reis. 

Het boek ‘Pharmacy for the Soul’ is te bestellen in de Boekhandel. Ook in het Nederlands te krijgen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Het boek ‘Enlightenment the Only Revolution’ handelt over de Gita van de mysticus Ashtavakra. Osho zegt, dat er geen enkel geschrift te vergelijken is met deze Gita. Het is de zuivere waarheid die je hier kunt vinden. En het belangrijkste dat voor deze zuiverheid verantwoordelijk is, is het feit, dat noch de maatschappij, noch de politiek, noch enige andere institutie invloed heeft gehad op de uitspraken van Ashtavakra.
Osho zegt ook, dat Ashtavrakra niet bestemd is voor de massa. Toen de massa zich nog om hem heen bevond, kon Osho de wijsheid die Ashatavakra geeft, niet kwijt. Hij heeft gewacht en weer gewacht, totdat hij de mensen kon bereiken met wie hij echt kon werken. Hij heeft daarvoor de volgende beeldspraak. Osho zegt namelijk, dat hij de beitel niet stuk wil laten gaan op kiezelstenen, maar dat hij hem wil gebruiken om diamanten uit te hakken.
Als je Ashtavakra wilt begrijpen moet je jezelf laten vallen, onvoorwaardelijk. Bij andere geschriften kun je als ‘zelf’ misschien op de achtergrond blijven, maar niet bij deze woorden van Ashtavakra.
En wat ook heel boeiend is: Osho vertelt een paar saillante details over het leven van Ashtavakra.  Je gaat Ashtavakra een beetje voor je zien. Het is heel interessant om te lezen en zijn geschrift ook vanuit de man die hij was tot je door te laten dringen.

Zo zag Ashtavakra er fysiek wonderbaarlijk uit. Hij vertoonde krommingen en was misvormd op acht plaatsen. Op een keer, toen hij zich in een gezelschap van schriftgeleerden begaf, barstte iedereen in lachen uit. En Ashtavakra begon toen zelf ook te lachen. Dat lachen van hem gebeurde weliswaar om een andere reden. Bij navraag waarom hij zelf ook lachte, zei hij: ‘Ik lach omdat de waarheid uit dit gezelschap van schoenlappers en keistenen moet voortkomen’
Ashtavakra vond de schriftgeleerden alleen maar een stelletje schoenlappers. Hij zei: ‘Ze zijn alleen met leer bezig, met huid. Ze kijken alleen maar naar hoe ik er uit zie.’
Er viel een doodse stilte in het gezelschap, je kon een speld horen vallen. Wie kan zulke waarheden weerleggen?!
‘Onthoud dit goed, zegt Osho, iemand die de waarheid in zich heeft – een meester dus – beantwoordt niet je vraag. Hij geeft antwoordt aan jou. En dan richt de meester zich op wat er achter je vraag zit, wat er zich aan ingewikkelds in je onbewuste verborgen is, welke begeerte er in feite verstopt zit achter het scherm van je vraag.’
Het gaat in dit boek verder over 4 typen van vragenstellers: de idioot, de onwetende, de zoeker en de wijze. En al die vier types hebben een verschillende benadering nodig.

Bij het soort benadering waar het hierover gaat, maakt Osho de vergelijking met paarden. Dat is een heel interessante passage in het boek en ook erg vermakelijk. Voor de meest sensitieve vragensteller maakt Osho de vergelijking met een zeer edel paard. Ze hoeven niet aangedreven te horen. Als ze alleen al de ’schaduw van de zweep’ zien, dan gaan ze al: een prachtig beeld.

Aan de orde komt hoe Ashtavakra ingaat op de vraag van koning Janak. Deze wil weten hoe hij ‘tot bevrijding en onthechting kan komen’. Omdat Janak door hem als een zuivere zoeker ingeschat wordt, geeft Ashatavakra het volgende antwoord: ‘Geliefde, als je bevrijding wilt, zie dan af van vergiftigende passie, en richt je op nectar-bevattende vergeving, onschuld, medeleven, tevredenheid en waarheid.’
En op dit antwoord geeft Osho dan weer een van zijn verhelderende en ook zeer aanstekelijke commentaren.

Het boek Enlightenment the Only Revolution is in Nederland tweedehands verkrijgbaar en nieuw via de internet Boekhandel.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Awareness, the Key to Living in Balance
‘Getuige Zijn: De Sleutel voor in Balans Leven.’
Dit boek ‘Awareness’ is uitgebracht in de serie Insights for a new way of Living. De inhoud geeft bespiegelingen over een andere manier van leven, een geheel nieuwe manier van leven zelfs. 

   Gewaar zijn
betekent je totaal bewust zijn van wat je doet terwijl je het doet.
Experimenteer daarmee en je zult zien dat je zoveel vrede ervaart
zoals je nog nooit gekend hebt.   Osho

Osho’s visie is in dit opzicht maar al te duidelijk. Zo staat in Om Mani Padme Hum, Het Geluid van de Stilte, de Diamant in de Lotus: ‘Ik zeg je niet dat je moet kiezen, wat goed is en datgene laten vallen wat slecht is. Het hoort allemaal bij elkaar; je kunt eenvoudig geen keuze maken. Het verleden moet gewoon uitgevlakt worden, alsof we voor de eerste keer op aarde zijn en er geen geschiedenis geweest is. Dat is de enige manier om een mooie wereld vol liefde, vol geur te scheppen met diep respect voor iedereen. In het verleden draaide alles om haat. De toekomst kan er alleen zijn als zij om liefde draait. Het verleden is onbewust geweest. De toekomst kan alleen maar bewust zijn.’
Het boek Awareness helpt ons om van momenten van ‘getuige zijn’ verder te groeien naar een meer totaal bewustzijn. Ons leven komt hierdoor steeds meer in balans.

Osho geeft aan: 
‘Volgens grote meesters als Lao Tzu of Boeddha, bewegen de meesten van ons door ons leven als slaapwandelaars. Nooit echt aanwezig in wat we doen, nooit volledig alert op onze omgeving en ons zelfs niet bewust van wat ons motiveert om de dingen te doen en uit te spreken zoals we dat doen. Tegelijkertijd hebben we allemaal momenten van bewustzijn ervaren – of van ontwaken, om een andere term te gebruiken – in buitengewone omstandigheden.

Onverwachte omstandigheden
Op straat, bij een plotseling en onverwacht ongeluk, lijkt de tijd te stoppen en is men zich plotseling bewust van elke beweging, elk geluid, elke gedachte. Of op momenten waarop we een nieuwe baby voor het eerst diep verwelkomen in de wereld of samen zijn met iemand op het moment van overlijden.’

De kwaliteit van gewaar zijn
Aan de basis van alle meditatietechnieken, inclusief vechtsporten – en in feite onderliggend aan alle grote atletische prestaties – is er de kwaliteit van wakker zijn en aanwezig zijn in het moment, een kwaliteit die Osho ‘gewaar zijn’ noemt. Als we eenmaal kunnen vaststellen en begrijpen wat deze kwaliteit van bewustzijn is, hebben we de sleutel tot meesterschap over onszelf op vrijwel elk gebied van ons leven.

Osho daagt de lezers uit om de geconditioneerde geloofssystemen en vooroordelen te onderzoeken die hun capaciteit tot leven in al zijn rijkdom beperken en zich hiervan te bevrijden. 

Het boek Awareness is gemakkelijk verkrijgbaar in de Nederlandse Boekhandel en ook als e-book.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Osho First in the Morning Last in the Evening
365 verheffende Momenten om de dag bewust te beginnen en 365 ontspannende momenten om de avond bewust af te sluiten.

   
‘De mens is niet bedoeld om over de aarde te sluipen en te kruipen.
Hij heeft de capaciteit om het Oneindige in te vliegen.’ Osho

Rond de klok bewust zijn
‘First in the Morning Last in the Evening’ zijn nieuwe uitgaven van intieme een-op-een gesprekken met Osho. Het zijn meditatieve overwegingen in een hectische wereld. Rond de klok met Osho’s opstekers voor overdag en rustbrengers voor ’s avonds: 
First in the Morning en Last in the Evening. Je begint je dag op meditatieve wijze en sluit hem ook bewust zo af.
Velen van ons hebben toch de neiging om als eerste ’s morgens laptop, iPad of smartphone te pakken en het nieuws te lezen of met Facebook of e mail in de weer te gaan. Heel inspirerend is dat vaak niet. Ook komt het steeds vaker voor dat mensen voor hun tv scherm of pc in slaap vallen. Het gevolg is dat hun slaappatroon in de war raakt en ook het droomgebeuren. Wat we aan ’t eind van de dag doen, nemen we op de een of andere manier mee de slaap in.
Osho’s meditatieve overwegingen in een steeds digitaler wordende wereld blijven belangrijk. Alle gepresenteerde Osho fragmenten zijn een feestje op zich. De dag opgewekt beginnen en blij eindigen. Het komt jezelf en je omgeving ten goede.
Blije mensen voeden de wereld.

’s Avonds je moment nemen en stil bij jezelf gaan zitten terwijl je een fragment leest uit ‘Last in the Evening’ kan je in meditatie brengen. En het is niet belangrijk of je meditatie pas ontdekt hebt of dat je al een ‘doorgewinterde beoefenaar’ van meditatie bent. Er wordt een geheel andere kwaliteit gebracht in het beëindigen van je dag. 

Enkele voorproefjes uit de boeken:
• ‘De mens staat altijd op het kruispunt: elke stap en er is sprake van keuze, elke stap en je kunt fout of goed gaan. Kies altijd voor opgewektheid, wanneer je met droefheid en opgewektheid geconfronteerd wordt. Kies voor speelsheid, wanneer je met ernst en speelsheid geconfronteerd wordt. En onthoud: we worden dat wat we maar kiezen. Het is gewoon een kwestie van keuzes maken.’
• ‘Het moet een vogel in zijn vlucht zijn, in de lucht – je kunt hem niet in een kooi stoppen. Zelfs als je een gouden kooi maakt, zul je de vogel doden. De vogel in de kooi en de vogel in de open lucht zijn niet hetzelfde; het zijn twee verschillende fenomenen. Ze lijken op elkaar, maar de vogel in zijn vlucht, in de wind, in de wolken, is vrij en vanwege zijn vrijheid is hij gelukzalig.‘

De boeken ‘First in the Morning’ en ‘Last in the Evening’ zijn te bestellen in de Nederlandse boekhandel.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Het book ‘No Water No Moon’ is een Osho klassieker. Het bevat, zoals de subtitel zegt, 10 onderrichtende verhalen voor iedere dag.
Osho levert de lezers een fris inzicht in Zen en de aard van ware verlichting. Door deze zenverhalen verkent hij de essentie van Zen in al haar schoonheid en mysterie. Er doorheen geweven zijn Zen shocks, Zen tikken en hartelijk lachen, hetgeen lezers uit de sleur van het alledaagse leven naar een staat van bewustzijn van de de essentie van het bestaan en van wie zij werkelijk zijn, doet schudden.

Het boek ‘No Water No Moon’ gaat over de tot verlichting gekomen vrouw Chiyono. Want aangezien de geschiedenis een mannengeschiedenis is, kennen we alleen verhalen over de mannelijke verlichten die er geweest zijn. Dankzij Osho, die een van de schaarse meesters is die hierbij op het belang van de vrouwelijke energie wijst, kennen we ook vrouwen in deze ultieme staat van zijn. Chiyono is er een van. Zij is een zogenaamde Zen non. En Osho geeft aan, dat zij gedurende veel jaren studie maakte van religieuze onderwerpen, zoals God, het verschijnsel verlichting en de ultieme ervaring. Maar het goddelijke, verklaart Osho, kun je niet bestuderen. Het bevindt zich in het centrum, niet in de periferie. Alles wat aan de oppervlakte ligt en opgedeeld kan worden in stukjes … daar kun je studie van maken.
Het woord wetenschap betekent kennis en wel kennis over de periferie. Het is kennis over iets waarbij er geen sprake is van het Centrum. Maar bij het goddelijke en bij verlichting gaat het om totaliteit. Je moet het zelf worden, wil je het gaan kennen. Je moet eerst het goddelijke binnengaan en er één mee worden.

Bijna alle godsdiensten hebben het erover, dat je het ego moet laten vallen. Pas dan kun je tot overgave komen van jezelf tot God, de priesters enzovoort. Maar het ego is een weerspiegeling van God, legt Osho uit. Net zoals God het centrum van het bestaan is, is het ego het middelpunt van de persoonlijkheid. En je kunt niet zomaar een schaduw of reflectie van iets laten vallen. Je zult de bron van de verschijningsvorm eerst teniet gedaan moeten hebben.
Chiyono, de Zen Non uit het verhaal in ‘No Water No Moon’ was een zeer bevlogen zoekster. Al jong wist ze, dat ze helemaal voor het goddelijke wilde gaan. Daarmee had ze een liefdesrelatie. Niemand kon daar als mogelijke huwelijkspartner aan tippen en daarom wees ze verschillende aanzoeken van adelijke personen af. Ze meldde zich bij diverse zenkloosters omdat ze daar non wilde worden. Maar de meesters wezen haar allemaal af, omdat ze zo’n mooie vrouw was. Men was bang, dat Chiyono problemen onder de monniken zou veroorzaken, omdat dit nu eenmaal mannen zijn die hun seksualiteit verdrongen hebben. De meesters zagen, dat haar zoeken authentiek en oprecht was, maar ze moesten tegelijkertijd ook een klooster runnen met 500 monniken.
Op een bijzondere manier slaagt Chiyono er toch in om in een klooster toegelaten te worden. Vervolgens deed ze haar uiterste best om tot zelfrealisatie te komen. Jaren van studie en meditatie leverden dit uiteindelijk niet op, maar hadden wel haar bereidheid tot de top gebracht. Vervolgens deed ze een ontdekking waarnaar de titel van het boek verwijst: ‘Geen Water, Geen Maan’. Een buitengewoon boeiende ervaring had Chiyono die haar bij het simpele dragen van een emmer water ten deel viel.

Naast dit verhaal staan er nog 9 prachtige verhalen in dit boek, zoals over Hakuin en over Gutei, hele indringende verhalen die door de Zen visie zo’n bijzondere wending en interpretatie krijgen. Ook zijn ze voorzien van een heerlijke dosis humor.
Het gebeurde eens, dat een konijn en een leeuw samen een restaurant bezochten. Plotseling keken alle bezoekers op en ze konden hun ogen niet geloven. Het konijn bestelde een salade bij de ober en gaf aan, dat er geen dressing op moest. De ober keek angstvallig naar de leeuw en vroeg aan het konijn: ‘En wat mag ik aan uw vriend serveren?’ Het konijn zei: ‘Niets!’ De ober vroeg: ‘Heeft hij dan geen honger?’ Het konijn staarde de ober aan: ‘Denk je dat ik hier nog zou zitten, als hij echt een leeuw was? Hij doet alsof, hij is een acteur.’
Osho concludeert, dat we in een wereld van acteurs leven. Er is weinig, dat nog ‘echt’ te noemen is.
En hij waarschuwt: ‘Dit is zoals de mind functioneert. Wanneer je naar iets kijkt, breng je de mind in om het kleur te geven. Doe dat niet bij een verlichte, omdat het voor een verlichte persoon geen verschil zal maken, maar jij zult de kans mislopen om de schoonheid ervan te zien.’

Het boek ’No Water No Moon’ wordt in Nederland tweedehands aangeboden en is verder via internet te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Psychology of the Esoteric, Insights into Energy and Consciousness.

Het boek The Psychology of The Esoteric behoort tot de vroege werken van Osho. En het is later in geheel gereviseerde versie opnieuw uitgekomen. Osho wijst op het mysterie van meditatie. Het is van belang om de juiste openheid hiervoor te hebben, zodat het wonder zich kan manifesteren.
Alles wat van waardevol is, is esoterisch. Extase kan niet pragmatisch zijn. Liefde kan niet pragmatisch zijn. Vertrouwen kan niet pragmatisch zijn. Het woord esoterisch betekent gewoon dat het niet objectief is, niet wetenschappelijk. Het is iets innerlijks, iets subjectiefs, iets dat zo mysterieus is, zo wonderbaarlijk dat je het kunt ervaren maar niet kunt uitleggen. We kunnen er één mee worden en dat is wat Osho beschrijft als het werk van zijn Mystery School (later: Osho Multiversity genoemd).

Alles over de verschillende zeven lichamen vertelt Osho in het boek zoals: over het fysieke lichaam, het etherische en het astrale.
En er wordt verheldering geven over elk chakra gebied. Het is een kans om de visie van Osho op tal van esoterische onderwerpen tot ons te nemen.
Osho geeft door dit boek een universitaire cursus in Psychologie die tegelijkertijd esoterisch is – en deze woorden schijnen elkaar volledig uit te sluiten. Maar Osho weet alles op een manier te integreren  waartoe de mind niet in staat is. Er is heel veel wat Osho in dit boek aansnijdt en waarnaar hij verwijst, teveel om even in een notendop weer te geven. Het is alleen mogelijk om er een glimp van weer te geven.

Het boek gaat over ‘worden’ en ‘zijn’, het is een introductie tot een inzicht die ons een nieuw inzicht in onszelf en het bestaan rondom ons doet krijgen.
Waarom hebben we last van angst? We schijnen bang te zijn tot diep in onze wortels. Wat kwelt ons, om mee te beginnen: Zijn of niet zijn? Doen of niet doen? Dit doen of dat doen?

Over Bewustzijn reikt Osho het volgende aan:
‘Bewustzijn is individueel. Alleen onbewustheid is collectief. Mensen zijn tot het punt van bewustzijn gekomen waarop ze individuen zijn geworden. Er is geen mensheid als zodanig; er zijn slechts individuele mensen. Iedere mens moet zijn eigen individualiteit realiseren en de verantwoordelijkheid ervoor. Het eerste wat we moeten doen, is ‘alleen zijn’ accepteren als een fundamenteel feit en hiermee leren leven. We moeten geen verzinsels creëren. Als je ficties creëert, zul je nooit in staat zijn om de waarheid te kennen. Ficties worden geprojecteerd, gecreëerd, gecultiveerde waarheden die verhinderen dat je ‘dat wat is’, kent. Leef met het feit van je ‘alleen zijn’. Als je met dit feit kunt leven, als er geen fictie tussen jou en dit feit in staat, dan zal de waarheid aan je geopenbaard worden. Elk feit onthult, als je er diep in kijkt, de waarheid.’

Osho heeft het in dit boek ook over de revolutie, die de bewuste menselijke evolutie is. Hiermee wordt de individuele verantwoordelijkheid tot een hoogtepunt gebracht. Alleen wij zijn verantwoordelijk voor onze eigen evolutie. Gewoonlijk proberen mensen daarvoor weg te lopen, namelijk voor de verantwoordelijkheid van hun eigen evolutie en de vrijheid van keuze die ze hebben. We verlangen naar vrijheid en er is ook veel angst voor. Wanneer we slaven zijn, is de verantwoordelijkheid voor onze vrijheid nooit de onze; iemand anders is verantwoordelijk. Daarom is slaaf zijn op een bepaalde manier iets heel comfortabels. In dit opzicht is slavernij ‘vrijheid’: namelijk vrij zijn van bewust keuzes maken.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Ancient Music in the Pines, The Key of Effortless Effort.
In Ancient Music in the Pines staan hele mooie Zen-verhalen. Osho geeft als toelichting bij ‘ancient music’ het volgende:
Als het denken je niet meer verwart, dan zijn gedachten alleen maar golfjes op het meer en dan zijn stiltes alleen maar: het ontbreken van golfjes, er is alleen ZIJN. Plotseling word je je dan bewust van muziek die je altijd omringd heeft. Plotseling komt die muziek van alle kanten op je af. Je wordt er door overweldigd, je wordt er door geboeid.
En, zo gaat Osho verder, je zult niet in staat zijn om de waarheid te weten tenzij je naar de oude muziek van OMKAR luistert. Je kunt alleen de tempel van het goddelijke binnengaan via deze muziek. Vanuit jezelf ben je er niet toe in staat, maar deze muziek vormt een brug.

Als altijd heeft Osho het over de mind die ons in de weg zit om tot het werkelijke leven door te dringen. De mind staat dan tegenover de oeroude muziek. De mind vormt als het ware een muur. Dit is niet in werkelijkheid zo. Die muur bestaat alleen in je gedachten.
En zelfs dan gaat die muziek nog door en probeert zij bij je binnen te dringen. Misschien luister je er niet naar, maar… en let er eens op hoe beeldend en grappig Osho dit verwoordt. Hij zegt: deze oeroude muziek is alsmaar bezig om je hele wezen te masseren. Ze is je alsmaar aan het voeden, ze geeft je leven en ze verjongt je steeds weer.
Jouw hart klopt namelijk in het zelfde ritme als het hart van het grotere Geheel. Overal is deze oeroude muziek en als we haar mislopen, dan is dat geheel en al aan ons zelf te wijten.

Als we het eerste Zen-verhaal in ‘Ancient Music in the Pines’ lezen, dan raakt dat ons vrijwel meteen. Het raakt zoals de oeroude muziek waar Osho het over heeft, mits we het dus niet vanuit de mind tot ons laten komen.
Dit verhaal is als het ware Zen in-een-notedop. Het gaat over een inbreker en zijn zoon. Toen de zoon van een inbreker zag dat zijn vader een dagje ouder aan het worden was, vroeg hij zijn vader of die hem het vak wilde leren, opdat hij als zoon het familiebedrijf zou kunnen voortzetten als zijn vader zou stoppen met werken. En zo excentriek als dit verhaal begint, is ook het verdere verloop. In alle verhalen in het boek klinkt door zoals Osho Zen beschrijft. Hij zegt: ‘Zen is het leven zelf. Geen filosofie, geen leer, maar puur ervaren, puur zijn.’

Osho concludeert na het eerste verhaal het volgende. Het wezen is een geheel, de wereld is een veelheid. En hier tussenin zit de mind die verdeeld is. We zien dus ook alles vanuit deze verdeelde mind. Dit wordt ondersteund door wetenschappelijk onderzoek. Onze hersenen zijn verdeeld in twee helften, de rechter hemisfeer en de linker hemisfeer. De rechter hemisfeer is verbonden met de linker hand en de linker hemisfeer is verbonden met de rechter hand; er is dus een kruislingse verbinding. De rechter hemisfeer staat voor de gevoelsmatige, de dichterlijke en de linker hemisfeer voor het logische, mathematische, wetenschappelijke. En deze twee hemisferen zijn constant in conflict met elkaar. Dat wat zich in de wereld aan politiek gesjoemel afspeelt, vindt in feite in onszelf plaats hoewel we ons daarvan vaak niet bewust zijn.
Verder gaat Osho in deze lezingen serie in op vragen van zoekers, zoals er bijvoorbeeld een interessante is over het verschil tussen ‘oud worden’ en ‘rijpen.’ 

Het boek/e-book is te bestellen in de Nederlandse Boekhandel.

The Osho Upanishad
Osho begint deze serie talks bij het afronden van de World Tour. Hij kondigt een nieuwe fase van zijn werk aan. Hij zegt: ‘Boeken kunnen geschreven worden, ze kunnen gedicteerd worden aan een machine. Maar wat ik ga beginnen, is iets heel anders. Het is een Upanishad. En dat wil zeggen: zitten aan de voeten van de meester. De discipelen zitten aan de voeten van Osho om zijn liefde en licht te absorberen, hun hart te laten raken, getransformeerd te worden. Osho legt uit dat ‘Upanishad’ betekent ‘meegenomen worden in de wereld van de meester’ en dat is het werk van zijn Mystery School. 
Vervolgens gaat hij over tot het beantwoorden van talrijke inzicht-rijke, existentiële en oprechte vragen, zoals daar bijvoorbeeld zijn:
• wat is mysticisme?
• wat is angst?
• wat is vrijheid?

Boeddha, Rinzai, Krishnamurti, Marx, Gandhi, Bodhidharma, Nietzsche, Jezus, Gurdjieff, Zarathustra, zij allen gaan bij Osho door de molen. Hiermee brengt hij de lezer tot dat punt van bewustzijn waar alle vragen beginnen te verdwijnen.
Een van de vragen die er in het boek aan de orde gesteld worden, zal zeker aanspreken. Het is de volgende: ‘Osho, waarom stoppen we niet met ons ellendig te voelen en ongelukkig te zijn?’ 
Osho antwoordt, dat het een van de meest fundamentele levensvragen is. We hebben niet geleerd om gewoon gelukkig te zijn, te glimlachen, het prettig te hebben. Het zit niet in ons educationele systeem. Tijdens de opvoeding wordt ons allemaal geleerd om serieus te zijn. En serieusheid houdt in dat je je bedrukt, droevig voelt. Terwijl het zo is, dat gelukkig zijn natuurlijk is, het is even natuurlijk als gezond zijn.’ 
Inderdaad klopt het dat als je met een grote grijns op je gezicht rondloopt, mensen al snel denken dat je niet goed bij je hoofd bent. Want: wat valt er te lachen en vrolijk te zijn?

Osho vertelt in het boek over zijn bezoek aan de beelden van Khajuraho. Het zijn de bekende beelden waar paren in allerlei liefdesposities zijn afgebeeld. Osho vertelt hoe mooi hij de beeldhouwkunst in Khajuraho vindt. Het zijn de mooiste beelden van de wereld, zegt hij en vooral de borsten zijn prachtig vorm gegeven. ‘Toen ik die beelden zag, zei ik: die borsten kunnen gewoon niet. Als er zulke borsten zouden zijn, zou de mensheid eenvoudig uitsterven.’ De Minister van Onderwijs die mij rondleidde zei: ‘Waarom?’ ‘Gewoon de ronding van de borst. Als een klein kind tegen die ronde borst ligt, zal zijn neus dicht geknepen worden, het zal geen melk kunnen drinken. Of het gaat drinken, of het gaat adem halen, die twee mogelijkheden zijn er.’

Kostelijke verhalen uit Osho’s rebelse studententijd komen er verder aan de orde en ook aan humor ontbreekt het niet in The Osho Upanishad.
Ik heb eens gehoord, dat er drie mannen aan het debatteren waren wie van hen het oudste beroep had. Een van de mannen die priester was, zei: ‘Het mijne is het oudste, want het eerste wat de mens deed was tot God bidden en hem danken.’ 
De tweede man zei: ‘Dat is allemaal nonsens. Mijn beroep is ouder. Ik ben chirurg. Wat God deed, was een rib van de man nemen en daar een vrouw van maken. De eerste chirurgie werd door God zelf uitgevoerd. Daarvoor was er alleen maar chaos.’
De derde man begon te lachen en zei: ‘Oh, dat maakt de zaak rond. Want nu blijkt dat mijn beroep het oudste is.’
De andere mannen zeiden: ‘Jouw beroep? En er was voor die tijd alleen maar chaos.’
‘Inderdaad, maar het gaat hierom: wie heeft die chaos geschapen?’ Hij was politicus. En natuurlijk is het heel moeilijk om zonder een politicus chaos tot stand te brengen.

De Osho Upanishad is verkrijgbaar bij de Nederlandse boekhandel.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

‘Yakusan Straight to the Point of Enlightenment’ is een van Osho’s series van toespraken die gewijd is aan de zenmeesters. Het boek heeft inmiddels een herdruk ondergaan. In dit boek benadrukt Osho de stroming Zen als een directe benadering van het Bestaan. Het bevat de serie talks die Osho in januari 1989 heeft gehouden.
Hij waarschuwt dat verlichting niet alleen positieve gevolgen heeft. Iedereen zal tegen je zijn. Jouw verlichting kwetst het ego van de mensen. Want je bent een mens net zoals zij zijn. Maar jij hebt het niveau van verlichting bereikt en zij niet. Nu zijn er maar twee manieren voor hen om daar een uitweg in te vinden. Ze groeien op tot hetzelfde ontwikkelingsniveau als jij of ze proberen je te vernietigen. Tot hetzelfde niveau komen, kost ongelofelijk veel moeite. Dus gaan ze voor de gemakkelijk manier en ze vergiftigen dus Socrates, ze kruisigen Jezus en ze vermoorden al-Hillaj Mansoor.
Heel interessant in dit boek is ook de repliek die Osho geeft aan iemand, zelf christen, die in een wetenschappelijke studie Osho heeft vergeleken met Jezus Christus. Osho prijst de oprechtheid van deze wetenschapper, maar hij zegt ook: ‘You cannot compare me with Jesus Christ. There is no way to compare me with anybody.’ Hoe Osho dit uitwerkt, wordt absoluut aanbevolen om zelf te lezen.

Yakusan heeft zijn ontwaken met de meester Sekito ervaren en later, zo geeft Osho aan: ‘Toen zoveel mensen onder Yakusan verlicht raakten, moet de hele berg waar hij al deze zoekers verzamelde een paradijs geworden zijn. Zoveel verlichte mensen … de hele berg moet vol vreugde geweest zijn en vol dans.’
In deze serie talks gebruikt Osho korte anekdotes over de Zen meesters om ons zachtjes op de zoektocht naar de innerlijke boeddha mee te nemen. Hij geeft aan: ’Terwijl ik over de zenmeesters spreek, doe ik dat op een absoluut moderne manier: jullie kunnen het begrijpen. Zij spreken nog de taal van het verleden. 

Osho zegt: ‘Mijn inspanning is zo totaal anders dan en staat lijnrecht tegenover de stichters van alle religies dat er geen manier is om mij met wie dan ook te vergelijken. Ik vorm een meerderheid van een enkel individu en ik wil dat jullie allemaal een meerderheid van een enkel individu zijn.’
‘Je bent jezelf genoeg. Je hebt niets nodig. Je hebt alleen een diepgaande innerlijke zoektocht nodig. ‘

‘Ik heb 500 boeken, maar wat ik wilde zeggen, heb ik nog altijd niet gedaan. Ik doe heel erg mijn best, in de de hoop dat jullie op een of andere manier op enig moment, of ik het nu zeg of niet, het zullen horen. Misschien ben ik niet in staat om het te zeggen, maar mogelijk kan ik het tonen. Jullie horen het misschien niet, maar jullie zien het.’
Aan het einde van iedere toespraak leidt Osho de lezer de ruimte van meditatie binnen. Vanuit een crescendo van lachen en gibberish (brabbeltaal) brengt Osho ons rechtstreeks naar de plek waar de Boeddha zetelt: ‘direct naar het punt van verlichting.’

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Come Come yet again Come.
Celebrating The Joy of Life, Love and Meditation.

In het boek ‘Come Come Yet Again Come’ komt het contact tussen meester en discipel aan de orde. De relatie tussen meester en discipel heeft niets met verering te maken; het is een liefdesverhouding die volkomen vrij is. De meester is liefde en de discipel voelt zich door deze liefde voor de eerste maal gezien in het totaal van al zijn of haar groeimogelijkheden. Er is geen sprake van een echte relatie; als er al iemand een connectie legt, dan is dat de discipel, niet de meester. De meester is volkomen vrij en zelfs: de meester is niet, als ego, en daarom juist zo volop en tastbaar aanwezig.

Osho heeft zelf bij de beschrijving van het contact tussen meester en discipel het beeld van de twee vlammen gebruikt. In zekere zin zijn ze samen aan het bewegen, maar ze zijn ook los van elkaar. Ze dansen samen als vlammen in een heftig brandend vuur; ze branden naast elkaar en bewegen zich samen speels. Af en toe bewegen ze met elkaar mee, maar daarnaast zijn ze ook geheel onafhankelijk van elkaar. Ze dansen wel in hetzelfde vuur. De vlam van de discipel kan aangewakkerd worden door de vlam van de meester. De vlam van de meester verliest hierdoor echter niets aan kracht en licht. De vlam van de discipel kan enorm aan kracht en licht winnen door deze te laten aanwakkeren door die van de meester.

Dit boek ‘Come Come Yet Again Come’ behoort tot een van de Early Works, de vroege werken, van Osho. Het bevat heel veel vragen van zoekers die zich in de beginjaren om Osho heen begonnen te verzamelen. Men werd aangetrokken door de magnetische kracht van de verlichte Osho.
Vanuit heel de wereld verzamelden zich mensen en ze zaten uren aan de voeten van deze meester om zijn wezen, zijn energie, in te drinken. En dan borrelden er vragen op, die door Osho met veel liefde, oneindig veel geduld en, niet te vergeten, met een uniek gevoel voor humor beantwoord werden.

De titel van het boek ‘Come Come Yet Again Come’ appelleert aan het telkens terugkeren naar de bron. De discipel wordt uitgenodigd om zich iedere keer maar weer te laven aan de bron, zoals ik dat Osho heb horen zeggen: ‘Don’t try to come, just come.’ ‘Probeer niet om te komen, kom gewoon.’

Een vragensteller komt, zo staat in het boek te lezen, met de volgende kwestie: waarom is er niet één grote wereldreligie, waarin ieder zich thuis voelt en waardoor de verbondenheid tussen mensen meer beleefd kan worden? Al die verschillend religies zorgen alleen maar voor verdeeldheid onder de mensheid. 
Het is prachtig om te lezen, hoe Osho uitlegt, dat er zeker sprake moet kunnen zijn van een bepaalde broederschap onder mensen. Die zal echter niet ontstaan door de veelheid aan godsdiensten. Religie op zich is niet wat verdeeldheid schept; dat gebeurt door bepaalde volgelingen van een godsdienstig leider. En deze bedrijven dan ook eerder politiek dan religie; de politiek in godsdienstige stromingen zorgt voor de verdeeldheid.

In alle godsdiensten zijn goede dingen te vinden, maar ook hele slechte, aldus Osho.
Een universele wereldgodsdienst construeren uit alle goede dingen van de bestaande religies, zoals de vragensteller suggereert, zal niet echt gaan werken. Zo’n godsdienst wordt een allegaartje. 
‘Mensen een universele godsdienst opleggen, zal geen echte solidariteit brengen en het zal bovendien de gevarieerdheid van mensen totaal vernietigen.’ En in zijn conclusie drukt Osho zich hier heel mooi uit: ‘Als je alleen maar rozen hebt, gaat de multidimensionaliteit verloren. Als de hele wereld fluit speelt net als Krishna, word je gek. Ik accepteer multidimensionaliteit op elk gebied van het leven.’

De mens is in feite nog altijd niet echt religieus, geeft Osho aan. De waarheid verheft zich als een zonovergoten bergtop boven allerlei godsdienstige stromingen en vele paden kunnen naar deze Waarheid leiden. De beweging die rondom hem zelf is ontstaan, zegt Osho, is geen nieuw soort religie, het is een verzameling van zoekende mensen die een oneindige variatie kent.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Razor’s Edge, Entering into the Unknown.
Het boek The Razor’s Edge is een aanmoediging om door te gaan met uit te vinden wie je echt bent. Osho betoogt: ‘Alles in je is vals. Het valse en het echte kunnen niet samen, als een mix, bestaan. Er is geen compromis mogelijk: óf je bent vals óf je bent echt. 
Je hele persoonlijkheid is vals omdat die je gegeven is, er is geen kwestie van dat die uit jezelf gegroeid is. Het is zoiets als met plastic bloemen en je hebt ze op een rozenstruik gezet. Ze maken geen deel uit van de rozenstruik en ze krijgen geen enkele voeding van de rozenstruik, hoewel ze de mensen wel kunnen bedriegen. Plastic bloemen zijn permanent, maar het echte is stromend, er is een continue verandering. Lentes komen en zij gaan weer, niets blijft hetzelfde.’

‘Eén ding is vreemd,’ geeft Osho aan, ‘namelijk dat het valse meer permanent is dan het echte. Het echte is bijna als een rivier, een continue verandering. Lentes komen en gaan, niets blijft hetzelfde. Maar de valse plastic bloem is permanent; of de lente komt of weer verdwijnt, maakt haar niets uit. Zij is niet levend, zij is dood.’
‘Vanwege dit vreemde aspect zijn mensen meer afgegaan op het valse, omdat het valse meer betrouwbaar is – morgen zal het precies hetzelfde zijn. Het echte is onvoorspelbaar. Een ding kan met zekerheid gezegd worden, dat het morgen niet hetzelfde zijn zal. Het moet wel veranderd zijn, want alles wat leeft, verandert steeds.’ 

Op de vraag van een zoeker ‘Wat is er vals in mij’? gaat Osho vrij rigoureus in. ‘Je vraag impliceert dat er ook iets echts in je aanwezig is. Waar het ‘jij’ betreft, is alles vals. En wanneer het valse verdwijnt, zul jij ook verdwijnen. Het echte heeft geen ego, geen ik-gevoel. Het echt is puur zijn. Het is er, in zijn algehele glorie, in zijn totaal gouden magie, in zijn totaal eeuwige schoonheid. Mar het is zo uitgestrekt dat je niet kunt zeggen, ‘Dat ben ik’. Het is god, het is het bestaan, het is het echte zelf.’

Osho zet verder uiteen dat wie we zijn het gevolg is van opvoeding, training en discipline. Het is ons niet toegestaan om natuurlijk te zijn  omdat men geen vertrouwen in de natuur kan hebben. Bij de natuur is er geen sprake van garantie, geen zekerheid. Daarom wordt ons als kind al spoedig een masker verstrekt over ons ‘oorspronkelijke gezicht’. En het kind is zo afhankelijk, zo hulpeloos dat het bijna onmogelijk is om hiertegen te rebelleren. Hij wordt pure imitatie; hij gaat leren waarvan men wilt dat hij het leert. Allerlei dingen krijgt hij opgelegd die vals zijn: een valse naam, een valse identiteit en valse trots. Hij krijgt een geloof opgedrongen. En zo overdekt men het kind alsmaar met valse lagen.’

Door sannyas neem je de eerste stap van het valse naar het echte. De kunst is, zegt Osho, om nu niet meer om te kijken hoe gevaarlijk het ook lijkt. Want als vragen en antwoorden, jij en ik verdwijnen, merk je dat je steeds meer het onbekende binnengaat. Dit noem ik ‘het scherpst van de snede’ stelt Osho vast.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Courage, the Joy of living Dangerously.
Moed, de vreugde van gevaarlijk leven.

De inhoud van het boek Courage geeft bespiegelingen op een andere manier van leven, een geheel nieuwe manier van leven zelfs. Osho’s visie is in dit opzicht maar al te duidelijk. Zo wordt er het volgende fragment uit Om Mani Padme Hum, Het Geluid van de Stilte, de Diamant in de Lotus aangehaald: 
‘Ik zeg je niet dat je moet kiezen, wat goed is en datgene laten vallen wat slecht is. Het hoort allemaal bij elkaar; je kunt eenvoudig geen keuze maken. Het verleden moet gewoon uitgevlakt worden, alsof we voor de eerste keer op aarde zijn en er geen geschiedenis geweest is.
Dat is de enige manier om een mooie wereld vol liefde, vol geur te scheppen, met diep respect voor iedereen. In het verleden draaide alles om haat. De toekomst kan er alleen zijn als zij om liefde draait. Het verleden is onbewust geweest. De toekomst kan alleen maar bewust zijn.’

Een radicale breuk met het verleden is dus nodig om tot een echt nieuw leven te komen. Hier is ‘moed’ voor nodig, de ‘moed’ om risico’s te nemen in je leven. En het boek Courage is een geweldige leidraad hierbij.
‘Moed betekent niet de afwezigheid van angst’ zegt Osho. Het is eerder zo dat er sprake is van totale angst, maar dat men het vermogen heeft deze onder ogen te zien. Dit boek geeft een haarscherp beeld van hoe angsten ontstaan, hoe ze begrepen kunnen worden en hoe je de moed kunt vinden om de confrontatie ermee aan te gaan.

Het boek ‘Courage’ bevat een diepgaande verkenning van het verschijnsel ‘moed’. Daarbij gaat het dan niet om uitzonderlijke heldendaden, zoals die meestal aan ‘moed’ gekoppeld worden. Nee, Osho legt de focus op de innerlijke moed die ons in staat stelt om dagelijks een authentiek en vervullend leven te leiden. Dit houdt in dat we de moed hebben om te veranderen als verandering noodzakelijk is.
Verder betreft ‘moed’ dat we voor onze eigen waarheid staan, wat de mening van anderen ook is. En verder is ‘moed’ het omarmen van het onbekende ondanks de angst die er speelt binnen onze relaties, voor onze carrière of tijdens de doorgaande reis om te begrijpen wie we zijn en waarvoor we hier zijn.

In het boek zijn ook verschillende technieken opgenomen die Osho speciaal voor mensen heeft ontwikkeld met het oog op om te gaan met hun angsten.
Het boek Courage is als boek en als e-book te bestellen in de Nederlandse Boekhandel. 

Boekbespreking van Donna van der Steeg.