Afgelopen maandag is Prem Dhyan Sutorius overleden, landelijk bekend van zijn langdurige inspanning ter bevordering van Osho’s lachmeditatie. Prem Dhyan is 83 jaar geworden. De crematieplechtigheid zal a.s. maandag plaatsvinden om 12.30 uur in Zeist. Zie bijgaande advertentie uit de Volkskrant: Overlijdensbericht Dhyan Sutorius.
Dhyan Sutorius (24 september 1938 – 11 oktober 2021).
Dhyan Sutorius werkte als huisarts, scheepsarts en later als dermatoloog in zijn privé-praktijk in een van de ziekenhuizen in Amsterdam. Hij heeft sinds 1978 de lachmeditatie op allerlei (medische) congressen en bijeenkomsten geleid, soms met meer dan 800 lachers, diverse malen deels uitgezonden op radio en televisie.
In 1985 richtte hij in Duivendrecht het Centrum ter Bevordering van het Lachen op.
Het afgelopen weekend is de Opleiding OSHO® Meditatiebegeleider met Garimo Ackermann weer live gehouden in Wajid in Den Haag. De opleiding kon vorig jaar vanwege de lockdown niet gehouden worden en heeft toen digitaal via Zoom plaatsgevonden: 15 nieuwe Osho meditatiebegeleiders.
Deze keer waren er onder de deelnemers mensen met een eigen praktijk als stemtherapeut, rebalancer, yoga lerares, hypnotherapeut en een aantal mensen die reeds Osho meditaties begeleiden. Na afloop heeft iedereen een handboek en een certificaat ontvangen.
In de opleiding kwamen verschillende onderwerpen aan bod zoals basisrichtlijnen voor het begeleiden van OSHO meditaties, OSHO actieve meditaties, Osho’s inzichten over meditaties en het begeleiden ervan, korte meditaties, OSHO Avondmeditatie, ondersteunende muziek, presentatie en voorbereiding. De verdieping die Garimo’s jarenlange ervaring met Osho’s meditaties bracht werd bijzonder gewaardeerd alsook de kennismaking met minder bekende meditaties zoals de Devavani meditatie.
Een van de deelnemers schrijft als reactie: ‘Het stof van het weekend daalt nu. Ben ook mijn eigen beperking (en weerstand) tegengekomen. Eye opener is, dat het ‘selling point’ is: Meditation is fun! Ik had altijd het idee, dat “verlichting” of iets dergelijks het doel is.’
Garimo stuurde onze redactie over dit laatste punt nog een prachtig citaat van Osho:
Beschouw meditatie als een spel, een genoegen, geniet ervan en dan verandert de hele kwaliteit ervan. Het is dan niet iets dat je doet als reden om er een resultaat mee te bereiken. Nee, je geniet er hier en nu van. Het is oorzaak en gevolg beide.
Het is het begin en het eind. En dan kun je meditatie niet mislopen. Je kunt het niet mislopen, het gebeurt met je, want je bent er nu klaar voor om het in je op te nemen. Je staat open. Niemand heeft ooit gezegd dat je meditatie als iets plezierigs moet beschouwen, maar ik zeg het wel.
Maak er een spel van. Speel ermee net als kleine kinderen. Osho: Het boek der geheimen #52.
Osho wordt geboren op 11 december 1931 in Kuchwada, in de staat Madhya Pradesh in Centraal India. Hij is de oudste zoon van een eenvoudige Jaina handelaar in stoffen. Het Jaïnisme is een religie die voornamelijk aanhangers heeft in het westen van India. Het Jaïnisme gelooft dat de mensheid onderwezen wordt door tirtankara’s, spirituele en religieuze leraren waarvan Mahavira (vijfde eeuw v. Chr.), een tijdgenoot van Gautama Boeddha, de laatste was.
Mahavira
Belangrijke concepten zijn de leer van geweldloosheid (ahimsa), geloof in reïncarnatie, karma en dharma, en verlossing door ascese. Hoewel de aanhangers tegenwoordig slechts een fractie (ongeveer 4 miljoen) van de bevolking van India uitmaken, is het Jaïnisme belangrijk geweest voor de ontwikkeling van de Indiase cultuur en filosofie, kunst, architectuur, wetenschappen en politiek. Het heeft ook bijgedragen tot het geweldloze Indiase onafhankelijkheidsstreven van Mahatma Gandhi.
In Wilrijk, een deelgemeente van Antwerpen, staat de grootste Jaïn tempel buiten India gebouwd. De bouw werd in India gestart in 1990 en duurde ongeveer 10 jaar. Daarna werd alles afgebroken en verscheept naar Antwerpen. In 2000 is de bouw van de tempel daar hervat en werd het marmer steen voor steen, als een blokkendoos, weer opgebouwd!
‘Ga eens naar een Jaina tempel en je zult verbaasd staan. Je zult vierentwintig standbeelden vinden van vierentwintig grote verlichte meesters, de vierentwintig tirtankara’s. En het meest opvallende zal dit zijn, dat ze er allemaal absoluut hetzelfde uitzien. Dit is onmogelijk — er zijn zelfs geen twee personen absoluut gelijk in de wereld, zelfs geen tweelingen zijn absoluut gelijk. Dus hoe was het mogelijk — en de tijdspanne is groot, duizenden jaren — dat vierentwintig tirtankara’s precies op elkaar leken?
Dit is geen geschiedenis. Deze standbeelden beelden niet de echte personen af, nee, helemaal niet. Het zijn geen afbeeldingen. Wat zijn ze dan? Ze stellen iets voor van het innerlijke, ze stellen iets voor van het meditatieve, ze stellen iets voor van de innerlijke stilte, iets van het wezen. Die vierentwintig standbeelden zijn alleen maar voorstellingen, zichtbare voorstellingen, van iets dat onzichtbaar is.
Als je, zittend voor deze beelden, in stilte blijft kijken, zul je verrast zijn. Er begint iets in je te gebeuren. Het standbeeld is een vorm van objectieve kunst; het synchroniseert met de innerlijke vorm van je wezen. De houding van het standbeeld synchroniseert met je lichaamshouding. Als je in dezelfde houding zit – met rechte rug, halfopen ogen, alleen maar kijkend naar het puntje van je neus, terwijl je niets doet, alsof je ook een marmeren beeld bent, helemaal wit, van binnen en van buiten – dan zul je weten dat je niet tegenover gewone standbeelden staat, maar tegenover grote symbolen.
Dit is mythologie. Mythologie kan niet anders dan poëtisch zijn, omdat alleen poëzie een glimp kan opvangen van het onbekende.
