Nieuws

Sterf o yogi sterf

01.12.2023

Gorakh zegt: STERF O YOGI STERF!

 Laat deze onechte vorm sterven, zodat je je echte vorm kan ervaren. Laat je masker vallen. Het is goed als deze kleding tot as verbrandt, zodat je waarheid, naakt, zich kan manifesteren in zijn natuurlijkheid. Totdat het ego verdwenen is, zal er geen ervaring zijn van zijn. En iemand die zijn eigen wezen, zijn ziel, niet ervaart, hoe zal hij zich bewust worden van de ziel van het bestaan?
De ziel is een druppel, het bestaan is de oceaan. Als je de druppel ervaart, begin je ook de oceaan te ervaren, want de oceaan is verborgen in de druppel. En wat is de oceaan anders dan samengevoegde druppels?
Jij bent een straal, god is de zon. En de zon is niets anders dan de combinatie van stralen. God is de combinatie van ons allemaal. God is de totaliteit van ons allemaal. Je gaat op zoek naar god, maar je vernietigt je ego niet. Je hebt zelfs deze ene straal nog niet herkend, maar je gaat op zoek naar de zon? Je zult veel dwalen… 

Op dit moment ben je onecht, alles wat je vindt zal ook onecht zijn. Het onechte kan de waarheid niet bereiken, het onechte zal alleen grotere onwaarheden bereiken.
Het ego is onecht, een drama. Wat je ook doet terwijl dit drama zich afspeelt, zal illusoir zijn. Maak geloften, doe ascetische praktijken, beheers je, ga vasten. Laat je huis achter en ga naar de jungle. Er zal niets van komen. Je ego zal door dit alles nieuwe versieringen ontvangen. Het zal mooier worden, beter geordend. Je ego zal niet sterven, het zal meer leven krijgen, meer gevoed worden. En totdat het ego sterft, is er geen ervaring van zijn. Om het zijn te ervaren moet het ego verloren gaan.

STERF O YOGI STERF!
STERF, ZOET IS STERVEN.

Gorakh zegt, de dood waarover ik het heb is heel zoet. Als je deze dood sterft, is het leven niets dan zoetheid. De waarheid is heel zoet als je het ervaart. Het is de smaak van nectar. Het verspreidt zich over het lichaam en het hart, je wordt ermee gevuld. Het begint te stromen. Degene die de waarheid heeft ontvangen is zelf zeker vervuld. Maar druppels van vervulling beginnen ook te vallen op degenen die dicht bij hem zijn, stromen zachtjes neer op degenen die in zijn beschutting zitten. Maar je moet sterven – dat is de voorwaarde.
Als het onechte sterft, wordt de waarheid geboren. De waarheid is van binnen aanwezig, maar gevangen in een muur van leugens. Wolken van leugens hebben de zon van de waarheid verborgen. Ze is niet vernietigd. Welke leugen kan de waarheid vernietigen? Ze is ook niet verloren, ze is vergeten. Het is als een sluier over iemands gezicht, het gezicht is niet vernietigd, het is gesluierd, het is gewoon niet zichtbaar.
We hebben ons wezen verborgen achter de sluier van het ego. Mensen denken dat er een sluier is die het mysterie van het bestaan bedekt. Ze hebben het mis. De sluier zit op je ogen. De sluier bedekt je, het bestaan is volledig onthuld. Het bestaan is overal naakt om je heen, maar je hebt ogen nodig om het te zien.

De soetra van vandaag gaat over hoe deze zoete dood gebeurt. Wat is het proces? Wat is de essentiële discipline ervan? De soetra gaat hierover. Hoe kunnen we sterven? Hoe ziet die dood van Gorakh eruit? STERF DIE DOOD…
Iedereen sterft. Maar er zijn verschillen in sterven. Jij zult sterven, Boeddha sterft ook, maar er is een verschil tussen jouw sterven en dat van Boeddha. Je sterft alleen van het lichaam en je redt je ego, je leugen, door het mee te nemen – het zal je mind verfraaien als een schat. Je ego zal een nieuwe baarmoeder binnengaan. Jij zult sterven, je mind zal niet sterven. En niets verandert totdat de mind sterft. Maskers veranderen, huizen veranderen, maar de reis is dezelfde, gewoon als een oude os in een korenmolen almaar rond gaan. Je bent vele malen gestorven en vele malen opnieuw geboren. Je bent nauwelijks gestorven of je wordt opnieuw geboren.
Het ego verbergt al je ziektes in zichzelf, gaat een nieuwe baarmoeder binnen en neemt een nieuw lichaam aan. Maar de verlangens zijn oud, de ziektes zijn oud, de ellende is oud, de sleur is oud. 

Je gaat verder, weer moe worden, weer vallen, weer sterven, dit is vele malen gebeurd. Boeddha sterft ook, maar er is een verschil tussen zijn sterven en jouw sterven. Jouw ego sterft niet, het verlaat alleen het lichaam. Hij lost zijn ego op, verbrandt zijn ego. Voordat het lichaam wordt verlaten, verlaat hij zijn ego. Iemand die sterft voordat hij sterft, ervaart het ultieme leven. Dan hoeft hij niet meer terug te komen, want de draad die hem terugtrok is dood.
Zijn heeft geen geboorte, geen dood. Het ego wordt geboren, alleen het ego sterft. En iemand die bevrijd is van het ego is eeuwig. Dan sterft hij niet, wordt hij niet geboren. Eén leven, onveranderlijk, voorbij de tijd. Dan ben je zo groot als de hemel. Dit is je natuur.

STERF DIE DOOD DIE GORAKH ZAG.

Daarom zegt hij, denk niet dat ik het over gewoon sterven heb. Iedereen sterft een gewone dood: vogels en dieren sterven, planten sterven, bergen sterven. Gorakh heeft het niet over deze dood, hij heeft het over een speciale dood – sterven in samadhi, sterven in meditatie. Laat het ego gaan en los op in meditatie. Zolang het ego bestaat kun je niet oplossen in meditatie.

Osho: Die O Yogi Die #3.

   Gorakh
Gorakhnath wordt beschouwd als een Maha-yogi (of grote yogi) in de hindoeïstische traditie. Hij legde geen nadruk op een specifieke metafysische theorie of een bepaalde Waarheid, maar benadrukte dat de zoektocht naar Waarheid en het spirituele leven een waardevol en normaal doel van de mens is. Gorakhnath verdedigde Yoga, spirituele discipline en een ethisch leven van zelfbeschikking als een middel om samadhi en de eigen spirituele waarheden te bereiken. (Wikipedia).

De psycholoog en de priester

29.11.2023

Carl Gustav Jung zou gezegd hebben: ‘Ik heb in mijn leven duizenden patiënten geobserveerd en dit is een van mijn belangrijkste conclusies geweest — dat mensen die na hun tweeënveertigste of daaromtrent bij mij komen, niet echt lijden aan psychologische problemen maar lijden aan religieuze problemen.’
Ik ben het helemaal met Jung eens — dat is het moment waarop iemand zich plotseling bewust wordt van de dood. Net zoals iemand op veertienjarige leeftijd zich plotseling bewust wordt van seks, en seks belangrijk wordt, en seksuele fantasieën vanuit alle hoeken en kanten op hem afkomen, en elk ding een seksuele kleur begint te krijgen – de kleding, de manier waarop hij loopt, de manier waarop hij praat, de manier waarop hij eruit ziet – alles begint een seksuele tint te krijgen. Net zoals je op tweeënveertigjarige leeftijd de dood plotseling voor het eerst tegenkomt. Het leven begint neer te gaan. Je moet klaar zijn voor de tweede fase van het leven. En de moderne maatschappij bereidt mensen niet voor op de tweede fase.


Carl Gustav Jung (1875-1961)

Op school, middelbare school, universiteit – bijna vijfentwintig jaar lang – word je voorbereid op het leven. Je hebt geleerd hoe je moet leven, maar je hebt helemaal niet geleerd hoe je moet sterven. En de dood is het hoogtepunt van het leven. Het is een grote kunst.
Religie is de kunst van de dood – hoe je vreugdevol sterft, hoe je sterft met halleluja op je lippen, hoe je dansend sterft. Hoe je de kwaliteit van de dood moet transformeren in de kwaliteit van samadhi. Hoe je de ervaring van de dood moet transformeren in de ervaring van verbondenheid met het goddelijke.

Rond je tweeënveertigste begint religie ineens belangrijk te worden. En de moderne mens accepteert dat niet, dus ontstaan er duizend-en-één problemen. Jung heeft gelijk: mensen lijden aan iets dat niet psychologisch is maar religieus. Ze hebben een begrip nodig dat hen kan helpen om de dood te doorstaan. Ze hebben een bepaald besef nodig van de onsterfelijkheid van de ziel. Ze hebben iets nodig dat geen deel uitmaakt van het lichaam maar van het hiernamaals, zodat ze erop kunnen vertrouwen. Ze hebben een boot nodig zodat ze naar de overkant kunnen varen als ze het lichaam verlaten.

De psychologen worden zich ervan bewust dat de problemen van mensen fundamenteel religieus zijn, dus wenden ze zich tot goeroes. En de priesters en de goeroes, die zien dat hun oude theologie, hun oude goden, gewoon uit de mode zijn, niemand is meer geïnteresseerd in die oude goden en oude geschriften… mensen zeggen misschien niets uit beleefdheid, maar zodra je het woord ‘god’ in de mond neemt, beginnen mensen zich een beetje te schamen. Ze gaan opzij te kijken. Ze willen het onderwerp helemaal vermijden. Ze willen niets horen over engelen en hemel en hel. En ze zijn al helemaal niet geïnteresseerd in die zogenaamde grote theologische problemen van jou over hoeveel engelen er op één speldenpunt kunnen dansen. Deze dingen zien er nu stom uit. De mens is over dit alles heen gegroeid. Dit zijn katers.

Er doet zich dus een vreemd fenomeen voor. Maar onthoud, als de priester over psychologie praat, ziet hij er dom uit, omdat hij alleen maar via de achterdeur religie probeert binnen te brengen. Hij kan geen andere bewijzen vinden, dus nu doet hij een beroep op de psychologie. En de psychologie kan geen bewijzen geven voor religie. Dus alle bewijzen die hij via de psychologie verzamelt, zijn slechts denkbeeldig, kunstmatig, willekeurig, op de een of andere manier gemanipuleerd, snijden geen hout. Hij ziet er dom uit.

 En zo is het ook met de psychotherapeut die zich tot goeroe ontpopt – want alleen door kennis kun je niet een meester worden: je zult in je wezen moeten groeien. Geen universiteit kan je daar klaar voor maken. Je zult in jezelf moeten gaan; je zult een lange weg moeten afleggen in je minderwaardigheid.
Dus alles wat de psycholoog of de psychotherapeut over religie zegt, blijft kale, loutere filosofie. Zijn persoonlijkheid geeft er geen blijk van.

Osho: The Perfect Master, Vol 2 #2

Afbeelding: Wikimedia Commons.

Shanti Sagar 1944-2023

27.11.2023

Shanti Sagar (Simon David Blumenthal) was mental coach, therapeut en facilitator van The Work™ van Byron Katie. Hij werkte al meer dan 35 jaar met mensen, maar gaf ook internationaal workshops. Hij was gevestigd in Amsterdam. In 1990 ontmoette hij zijn geliefde Abhilasha, ook een therapeut, en trouwde met haar in november 2002.
Sagar raakte betrokken bij de leer van Byron Katie kort nadat de Ranch in Oregon sloot.


Shanti Sagar                                                                                  

In de Pune Een ashram, waar hij zich halverwege de jaren zeventig bij had aangesloten, maakte hij deel uit van de Vrindavan keuken en vervulde hij verschillende rollen.
De naam die hij van Osho had gekregen betekent oceaan van vrede en stilte.
Hij groeide op aan de oostkust maar studeerde deels in California, waar hij een Master in Counselling Psychology behaalde. Later volgde hij ook een opleiding tot Gestalttherapeut en Hypnotherapeut.
Hij was een zachtaardig persoon, met veel humor, een echte mensch.
We zullen hem erg missen.

Bron: Osho News.


Sagar en Abhilasha

Een vraag van Sagar aan Osho:
Waarom ben ik zoals ik ben? Ik voel me als de lotus die de roos wil zijn.

Wat is dan het probleem? Dus jij bent de lotus die de roos wil zijn – wees het dan. Wat je ook bent, je bent het. En dat moet je in absolute nederigheid accepteren. Zelfs als je voelt dat je een lotus bent en de roos wilt zijn, ben je de lotus die de roos wil zijn. Wat is, is en wat niet is, is niet! Ontspan erin, accepteer het, verwelkom het, en plotseling zul je een grote vrede om je heen zien en een grote stilte die in je ontstaat en een grote vreugde die in je overstroomt. We missen vreugde omdat we altijd iets anders proberen te zijn.
Nu kan ik je vraag wel begrijpen. Ik heb tegen jullie gezegd ‘probeer niet iets anders te zijn,’ en ik heb je gezegd ‘een lotus is een lotus en een roos is  een roos, en de lotus moet niet proberen een roos te zijn en de roos moet niet proberen een lotus te zijn; anders zullen ze neurotisch worden.’ Daarom heb je de vraag gesteld.

Je zegt: ‘Ik voel me als de lotus die de roos wil zijn.’ Dus je denkt dat je een heel relevante vraag hebt gesteld, en ik kan begrijpen waarom je je zo voelt, maar luister naar mijn antwoord. Dus jij bent de lotus die de roos wil zijn – het zij zo. Dat is wat ik bedoel: probeer niets anders te zijn. Als jij dit bent, dan ben jij dit. Nu zou je willen proberen om de lotus te blijven en niet de roos te zijn. Maar als dat van nature in je opkomt, creëer je een spanning in jezelf. Wat van nature komt is goed, wat uit zichzelf komt is goed.

De vraag is van Shanti Sagar, en ik zie de mogelijkheid van zijn diepe aanvaarding van het feit. Accepteer het. Als dit de manier is waarop God wil dat je bent, wees dan zo. Dan is dit je lot.
Als je eenmaal de dingen begint te aanvaarden, verdwijnen de spanningen, de angsten, de angst wordt niet meer gevoeld. En in een staat zijn van geen angst, geen bezorgdheid, geen spanning is religieus zijn.

Osho: The First Principle #4.