Nieuws

Deze weken, vanaf de eerste aflevering op 24 april, staan in het teken van Osho’s commentaar op Hsin Hsin Ming – het Boek van Niets van de Chan meester Sosan,
de derde patriarch van Zen.

‘Sosan is echt een meester – meester van de stilte en meester van de woorden.
Hij heeft iets in DEZE wereld gebracht wat niet tot deze wereld behoort.
Hij heeft de diepe stilte van zijn ervaring in woorden omgezet.’
Osho

Het volgende is het derde stuk uit hoofdstuk 5.

BEGRIJP DE RELATIVITEIT VAN BEIDE
EN DE FUNDAMENTELE WERKELIJKHEID:
DE EENHEID VAN LEEGTE.

Jij bestaat vanwege je objecten om je heen. Jouw grens bestaat vanwege de grenzen van andere dingen om je heen. Wanneer hun grenzen wegvallen, valt ook jouw grens weg – jullie zijn relatief ten opzichte van elkaar, jullie zijn samen.
Jouw mind en je objecten buiten jou zijn met elkaar verbonden, ze hebben een brug.
Als de ene oever verdwijnt, valt de brug. En met de brug verdwijnt ook de andere oever, want de ene oever kan niet bestaan zonder de andere. Dit is de betekenis van relativiteit.
En dan is er een eenheid – eenheid van leegte. Jij bent leeg en de bloem is leeg, want er is geen grens aan de bloem, hoe kan er dan een centrum zijn? Dit is een van de diepste realisaties van Boeddha, en alleen boeddhisten hebben dit zo mooi bevestigd. Zij zeggen dat er geen ATMA is, geen zelf. 

En dit werd heel verkeerd begrepen, omdat Hindoes zeggen dat hun hele religie gebaseerd is op ATMA, het zelf, het opperste zelf. En Boeddha zegt: ‘Wanneer er geen grens is, hoe kan het zelf dan bestaan?’ Wanneer er geen grens is en de mind volledig stil is geworden, hoe kan het ‘ik’ dan bestaan? Omdat het ‘ik’ een geluid is. Hoe kun je zeggen ‘Ik ben’ wanneer het geheel is? Wanneer de figuur en de achtergrond één zijn geworden, hoe kun je dan zeggen ‘Ik ben’?
Dit is de leegte van Boeddha – ANATTA. Dit woord is prachtig – ANATTA, geen-zelfheid. Je bent niet meer en toch ben je. Echt, voor het eerst ben je als geheel, maar niet als individu, niet als gedefinieerd, afgebakend, omheind. Je bent als geheel, maar je bent niet als individu, als een gemarkeerde, afgebakende afgescheidenheid. Je bent geen eiland meer, je bent de uitgestrekte  leegte. 

En dat is hetzelfde met de bloem, en is hetzelfde met de boom, en is hetzelfde met de vogel en met het dier, en is hetzelfde met de rots, de sterren en de zon. Wanneer je zelf verdwijnt, verdwijnt het zelf van overal, want het was je zelf gereflecteerd, het was je zelf gereflecteerd door het universum, het was je waanzin gereflecteerd. Nu is het er niet meer.
Sosan zegt dat wanneer er leegte is, er eenheid is. Als JIJ er bent, hoe kan er dan eenheid zijn? Heel jouw afgescheiden zijn creëert de breuk met de eenheid. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #5.

Meer: De eenheid van leegte

Het leven kan niet geleefd worden vanuit nee, en degenen die proberen vanuit nee te leven zijn bezig het leven mis te lopen. Men kan geen woonplaats maken vanuit nee, want nee is gewoon leeg. Nee is als duisternis. Duisternis bestaat niet echt; het is alleen maar de afwezigheid van licht. Daarom kun je niet direkt iets met duisternis doen. Je kunt het niet de kamer uitduwen, je kunt het niet in het huis van de buren gooien; je kunt niet nog meer duisternis in je huis brengen. Niets kan direkt met duisternis gedaan worden, want het bestaat niet. Als je iets met de duisternis wilt doen, doe dan het licht uit.; als je geen duisternis wilt, doe dan het licht aan. Maar alles wat je moet doen, moet je met licht doen.

Op precies dezelfde manier, is ja licht, is nee duisternis. Als je echt iets wilt doen in je leven, moet je de manier van ja leren. En ja is heel erg prachtig; alleen al het te zeggen is zo ontspannend. Laat het helemaal je levensstijl worden. Zeg ja tegen de bomen en de vogels en de mensen, en je zult verbaasd zijn: het leven wordt een zegen als jij er bent om er ja tegen te zeggen. Het leven wordt een groot avontuur.

Osho: Zorba de Boeddha.

De Methode

Begin je energie in ja om te zetten, maak een mantra van ja. Ga op bed zitten en begin te herhalen: ‘Ja…Ja…’
Stem er op af. Eerst hoef je het alleen maar te herhalen en dan kom je in het gevoel ervan; begin erbij te wiegen. Laat het over je hele wezen uitspreiden, van top tot teen. Laat het diep in je doordringen.
Als je het niet hardop kunt zeggen, zeg het in ieder geval in stilte: ‘Ja…ja…ja!’

Osho: The Sun Behind the Sun Behind the Sun.

Bron: Meditation for Busy People.

Krishnamurti blijft steeds iets heel moois zeggen: dat de waarnemer in diepe meditatie het waargenomene wordt. Dit is waar, maar je zult voelen dat dit er absurd uitziet. Als je naar een bloem kijkt, bedoelt Krishnamurti dan dat je de bloem wordt? Hoe kom je dan weer thuis? En iemand kan je plukken en dan zit je in de problemen.

‘De waarnemer wordt het waargenomene.’ Betekent het dat jij de bloem wordt? Nee – maar toch, in zekere zin, wel. Je wordt de bloem niet in die zin dat je geplukt kan worden en iemand je kan dragen en je geen man meer bent. Nee, niet in die zin. Maar wanneer er geen mind is, is er geen grens aan jou die jou van de bloem scheidt, geen grens aan de bloem die haar van jou scheidt. Jullie zijn beiden een subjectieve poel geworden, jullie versmelten en ontmoeten elkaar. Jij blijft jij, de bloem blijft de bloem, niemand kan je per ongeluk plukken – maar er is een samensmelting. 

Het gebeurt alleen in je leven soms in sommige momenten wanneer je van iemand houdt. Ook dat is zeldzaam, want de mind van de mens verlaat hem nooit, zelfs niet in liefde. Hij blijft zijn eigen onzin creëren, met het creëren van zijn eigen wereld. En de geliefde wordt niet meer zo’n nabijheid toegestaan dat hij op de achtergrond raakt. De figuur, het ego, staat er altijd tussenin. Maar een paar keer gebeurt het.
Natuurlijk moet het ondanks jou gebeuren. Het is zo natuurlijk dat je, zelfs als je alles hebt geregeld, de realiteit je soms tegen het lijf loopt. Met al je afspraken, met al je dromen, soms dringt het tot je door, soms ben je niet op je hoede. Soms vergeet je het, of ben je zo met iets bezig dat er een raam opengaat en je niet naar dat raam kijkt en de realiteit binnenkomt. 

Een paar momenten, in de liefde, gebeurt dit, wanneer de waarnemer het waargenomene is geworden. Dit is een prachtige meditatie: als je van iemand houdt, ga dan bij die persoon zitten en kijk in elkaars ogen – denk nergens aan, denk niet wie hij is, creëer geen denkproces, kijk gewoon in elkaars ogen.
Er kunnen een paar blikken zijn waarin de waarnemer het waargenomene wordt, waarin je verdwaalt en niet weet wie je bent – of jij de geliefde bent geworden of de geliefde jou. Ogen zijn prachtige deuren om bij elkaar naar binnen te gaan. 

En waarom zeg ik dat dit alleen in liefde mogelijk is? Omdat je alleen in de liefde niet op je hoede bent. Je ontspant. Je bent niet bang voor de ander, je kunt je kwetsbaar opstellen, je kunt het je veroorloven. Anders ben je altijd op je hoede, want je weet niet wat de ander zal doen, je weet niet of hij je pijn zal doen. En als je niet op je hoede bent, kan de pijn heel diep gaan.
In de liefde kun je in elkaars ogen kijken. Er zullen glimpen zijn wanneer de achtergrond en de figuur in elkaar oplossen. Je zult tot op je grondvesten worden geschud. Plotseling zul je een glimp opvangen: je bent het niet, toch ben je het. Ergens diep is er een ontmoeting geweest. 

Dit gebeurt met een echte mediteerder met het universum zelf – niet dat hij een boom wordt, maar toch wordt hij een boom. Wanneer hij bij een boom is, zijn er geen grenzen. En wanneer hij afgestemd raakt op dit land zonder grenzen, dan beweegt hij zich zonder grenzen.
Dit is wat de betekenis van Sosan is. Wanneer de mind verdwijnt, verdwijnen objecten. Wanneer de objecten verdwijnen, verdwijn jij, verdwijnt het ego. Ze zijn verwant. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #5.

Meer: De waarnemer wordt het waargenomene

De wereld is er vanwege jou – jij schept haar, jij bent een schepper. Elk wezen schept een wereld om zich heen, het hangt af van zijn mind. De mind mag weliswaar illusoir zijn, hij is creatief – hij schept dromen. En het is aan jou om een hel of een hemel te scheppen.
Als je deze wereld achterlaat zul je hem niet kunnen achterlaten. Waar je ook heengaat, je zult dezelfde wereld opnieuw scheppen, want de wereld komt voortdurend uit jou voort, net zoals er bladeren uit de boom komen.
Jullie leven niet in dezelfde wereld, dat kan niet omdat jullie niet dezelfde mind hebben. Vlak naast je kan iemand in de hemel leven, en jij in de hel – en jij denkt dat je in dezelfde wereld leeft? Hoe kun je in dezelfde wereld leven als de minds verschillen? 

Het eerste wat je dus moet begrijpen is dat je de wereld niet kunt achterlaten tenzij de mind verdwijnt. Ze zijn verwant, ze hangen van elkaar af, ze maken een vicieuze cirkel. Als de mind er is… En een mind is altijd een bepaalde mind. Als de mind niet langer een bepaalde mind is, als hij een mind met een hoofdletter M wordt, is hij geen mind meer, maar bewustzijn. Een mind is altijd een bepaalde mind en hij draagt een bepaald aroma om zich heen – dat is je wereld.
De mind schept de wereld en vervolgens schept de wereld de mind, waardoor de mind hetzelfde blijft. Dit is de vicieuze cirkel. Maar de bron ligt in de mind; de wereld is slechts een bijproduct. De mind is wezenlijk; de wereld is er slechts de schaduw van. En je kunt de schaduw niet vernietigen, maar iedereen probeert hem te vernietigen. 

Als DEZE vrouw niet bij je past, denk je dat een andere vrouw dat wel zal doen. Je probeert de wereld te veranderen, en je bent hetzelfde. Je maakt van de volgende vrouw gewoon een exacte kopie van de oude. Je zult opnieuw creëren, omdat de vrouw slechts een scherm zal zijn.
En je zult verbaasd staan: mensen die vele malen getrouwd zijn geweest, hebben een heel vreemde ervaring. Iemand die tien keer getrouwd is geweest herkent het feit: ‘Hoe komt dat nou? Dat ik in zo’n wijde en grote wereld altijd op hetzelfde type vrouw stuit? Dat lijkt zelfs per ongeluk onmogelijk! Steeds opnieuw!’
Het probleem is niet de vrouw, het probleem is de mind. De mind wordt opnieuw aangetrokken tot hetzelfde type vrouw, creëert opnieuw dezelfde relatie, komt steeds weer in dezelfde rotzooi en dezelfde hel. 

En dat gebeurt net zo bij alles wat je doet. Denk je dat je gelukkig zult leven in een paleis? Je hebt het mis! Wie gaat er in het paleis wonen? JIJ gaat er wonen. Als jij niet gelukkig bent in je hut, zul je niet gelukkig zijn in je paleis. Wie gaat er in het paleis wonen? Paleizen bestaan niet buiten jou.
Als je gelukkig kunt leven in een hut, kun je gelukkig leven in een paleis, want jij creëert de wereld om je heen. Anders zal, zoals de hut je knelt, het paleis knellen – nog meer omdat het een iets groters is. Het zal een hel zijn, evenzeer – meer versierd, maar een versierde hel is geen hemel. En zelfs als je met geweld in de hemel wordt gegooid, zul je proberen een uitgang te vinden, of je zult er je hel creëren. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #5.

Meer: De mind schept de wereld

Zegt Sosan – hij is echt een non-dualist – hij zegt: 

HOEWEL ALLE DUALITEITEN VOORTKOMEN UIT HET ENE,
WEES ZELFS AAN DIT ENE NIET GEHECHT..

WANNEER DE MIND ONVERSTOORD IN DE WEG BESTAAT,
KAN NIETS IN DE WERELD GRIEVEN,
EN WANNEER IETS NIET LANGER KAN GRIEVEN,
HOUDT HET OP TE BESTAAN OP DE OUDE MANIER.

Dit is heel mooi, probeer het te onthouden! 

WANNEER DE MIND ONVERSTOORD IN DE WEG BESTAAT,
KAN NIETS IN DE WERELD GRIEVEN,
EN WANNEER IETS NIET LANGER KAN GRIEVEN,
HOUDT HET OP TE BESTAAN OP DE OUDE MANIER.

Iemand beledigt je. Als je werkelijk onverstoord bent, kun je niet beledigd worden; hij kan het wel proberen, maar je kunt niet beledigd worden. Hij kan alles doen om je te beledigen, maar je neemt de belediging niet aan. En het gaat hem ook niet lukken, tenzij JIJ het pikt. 

Het gebeurde eens: een psychoanalyticus maakte een ochtendwandeling met zijn vriend. Een man die een patiënt was van deze psychoanalyticus, een gek, kwam aanlopen en sloeg de psychoanalyticus hard op zijn rug. De psychoanalyticus wankelde, viel op de grond en de man rende weg. Hij moest even tot zichzelf komen en begon toen weer aan zijn wandeling.
De vriend stond verbaasd. Hij zei: ‘Ga je nou niet iets doen? Er moet iets gebeuren, dat moet gewoon! Die man is gek!’
De psychoanalyticus zei: ‘Dit is ZIJN probleem.’
Hij heeft gelijk, want ‘dit slaan is ZIJN probleem, niet het mijne. Waar zou ik me druk om moeten maken?’ 

Hij heeft gelijk, want als iemand boos is, is dat zijn probleem; als hij beledigt is dat zijn probleem; als hij mishandelt is dat zijn probleem. Als JIJ onverstoord bent, ben je onverstoord. Maar je wordt onmiddellijk verstoord – dat betekent dat zijn woede en belediging slechts een excuus zijn. Je zit van binnen al te koken, gewoon te wachten op een excuus dat op je pad zou komen. 

Zegt Sosan: 

WANNEER DE MIND ONVERSTOORD BESTAAT… 

En als je naar de bron valt is het onverstoord. 

… KAN NIETS IN DE WERELD GRIEVEN,
EN WANNEER IETS NIET LANGER KAN GRIEVEN,
HOUDT HET OP TE BESTAAN OP DE OUDE MANIER. 

En de kwaliteit verandert met de houding. Als iemand je beledigt, lijkt het een belediging omdat je beledigd wordt. Als je niet beledigd wordt, ziet het er niet uit als een belediging. Hoe kan het op een belediging lijken als je niet beledigd bent? 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #4.

Meer: Als je werkelijk onverstoord bent

ZOEK NIET NAAR DE WAARHEID;
HOU ALLEEN OP MENINGEN TE HEBBEN.

Dit is een BEEJA mantra – een heel erg diepe boodschap. Hoe kun je naar de waarheid zoeken? Jij bent onwaar! Hoe kun je zoeken naar het goddelijke? Hoe kun je naar de waarheid zoeken? Hoe kun je zoeken? Wat ga je doen?
Je mind zal hooguit trucjes uithalen. Je zult hoogstens een waarheid projecteren, je zult je een waarheid inbeelden, je zult een waarheid dromen. Daarom blijven hindoes Krishna zien wanneer zij het goddelijke bereiken, en blijven christenen Jezus zien wanneer zij de waarheid bereiken.
Maar de waarheid is noch hindoe noch christen, de waarheid is noch Krishna noch Christus. Dit zijn de vormen, kleren! En als er nog steeds kleren komen, toont dat aan dat je vol zit met jouw meningen – christelijk, hindoeïstisch – en dat je aan het projecteren bent. 

Sosan zegt: ZOEK NIET NAAR DE WAARHEID… Je kunt niet zoeken. Hoe kun je dat? Je bent er niet klaar voor, want de mind is er. Wie zal zoeken? Al het zoeken behoort tot de mind, elk zoeken komt voort uit de mind. Bewustzijn zoekt nooit, zoekt nooit; bewustzijn IS gewoon. Het is zijn, het is niet een verlangen.
Zoeken is een verlangen. Je zocht in de wereld naar rijkdom, macht, aanzien, en je faalde. Nu zoek je naar God en waarheid, maar je blijft dezelfde. Er is niets veranderd, alleen de woorden zijn veranderd. Vroeger was het ‘macht’, nu is het ‘God’ – maar je blijft dezelfde zoeker. 
De waarheid kan niet gezocht worden. Integendeel, wanneer al het zoeken ophoudt, klopt de waarheid aan je deur; wanneer de zoeker niet meer is, komt de waarheid naar je toe. Wanneer je alle verlangens opgeeft, wanneer je geen motivatie meer hebt om ergens heen te gaan, merk je plotseling dat je verlicht bent. Plotseling ontdek je dat je de tempel zelf bent die je zocht. Plotseling besef je dat JIJ Krishna bent, dat JIJ Jezus bent. Er komt geen enkele visioen tot je – jij bent de bron van alles, jij bent de werkelijkheid zelf. 

ZOEK NIET NAAR DE WAARHEID;
HOU ALLEEN OP MENINGEN TE HEBBEN. 

Houd er geen meningen op na – Christelijk, Hindoe, Mohammedaans, Jain – houd er geen meningen op na. Draag geen geschriften met je mee, anders word je misschien een man van kennis, maar je zult nooit een wijs man zijn. Je kunt vervuld raken van veel kennis en informatie, maar alles zal geleend en dood zijn. Mening is geen waarheid, kan dat niet zijn. Mening is van de mind en waarheid is niet van de mind – waarheid ontstaat wanneer de mind er niet meer is.
Mening is het bekende en waarheid is het onbekende. Wanneer het bekende ophoudt, komt het   onbekende naar je toe. Als het bekende er niet meer is, is het onbekende er. 

Met de mind kun je er niet bij. Dat is het enige waar je afstand van moet doen: de mind, de mening, de christen, de hindoe, de Gita, de Bijbel, de Koran. Je kunt geen kennis dragen, want kennis behoort tot de mind, niet tot het bewustzijn. 

Kijk naar het verschil. Ik heb je gezegd dat het bewustzijn net een spiegel is: wat er ook voor komt, het wordt gespiegeld zonder enig vooroordeel. De spiegel zal niet zeggen: “Deze vrouw is mooi, ik wil haar graag spiegelen. En deze vrouw vind ik niet mooi; die ga ik niet spiegelen, die is lelijk.” Nee, de spiegel heeft geen mening. De spiegel spiegelt gewoon – dat is zijn aard.
Maar dan is er een fotografische plaat. Die spiegelt ook, maar hij spiegelt maar één keer, daarna klampt hij zich vast aan de reflectie. Een fotografische plaat verborgen achter een camera spiegelt ook, maar slechts één keer. De mind is net als een fotografische plaat: hij spiegelt, dan klampt hij zich vast aan de reflectie; dan draagt hij de dode informatie; dan zal hij altijd en eeuwig dezelfde informatie dragen.
Een spiegel spiegelt en is weer leeg… weer is hij klaar om te ontvangen. Een spiegel is altijd vers om te ontvangen omdat hij zich nooit vastklampt. Een spiegel heeft geen mening. De mind heeft meningen, meningen en meningen, en door deze dikke muur van meningen zul je nooit de waarheid kunnen bereiken. 

De waarheid is er. Het is geen theorie, het is een realiteit – ze moet ervaren worden. Je kunt er niet over denken, je kunt er niet over filosoferen. Hoe meer je filosofeert, hoe meer je het zult mislopen. Zondaars kunnen soms glimpen hebben, maar nooit doctoren in de filosofie. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #4.

Meer: Houd er geen meningen op na

TERUGKEREN NAAR DE WORTEL IS DE BETEKENIS VINDEN,
MAAR SCHIJN NASTREVEN IS DE BRON MISSEN. 

TERUGKEREN NAAR DE WORTEL IS DE BETEKENIS VINDEN… 

Wat is het doel van dit hele spel van het bestaan? Wat is de betekenis van al deze bomen die groeien, en mensen, en dieren, en vogels? Wat is de betekenis van deze aarde en deze hemel? Wat is de betekenis van dit geheel? Waar vind je de betekenis?
Voor de mind moet de zin liggen in het einde – waar dit bestaan naartoe gaat moet de zin zijn, de bestemming. Voor de mind moet de betekenis ergens in de bestemming liggen: waar we naartoe gaan. 
En deze sutra van Sosan zegt: terugkeren naar de wortel is de betekenis vinden…
niet in de toekomst, niet in verlangen en bestemming, niet ergens anders, maar naar de wortel. Niet in het einde maar in het begin.
Probeer te begrijpen. Veel dingen moeten begrepen worden. Ten eerste, als er enige betekenis is moet het in het zaadje zitten. Misschien verborgen, niet zichtbaar, maar het moet in het zaadje  zitten, want er kan niets komen dat niet in het zaadje zit. Niets kan voortkomen uit leegte. 

Zelfs als er een bestemming is, moet die verborgen zijn in het zaadje, net als een bloem verborgen in het zaad – de bloem is de betekenis van de boom. Als ze bloeit is ze extatisch, als ze bloeit zingt en danst ze. Het heeft het bereikt, het is gelukkig, het is verrukt, het mist niets meer. De bloem is slechts een verrukking, de dans van de boom dat “ik heb het bereikt!”
Maar die bloemen moeten ergens in het zaadje gezeten hebben, hoe kunnen ze anders ontstaan? Het einde moet in het begin zijn; de omega moet verborgen zijn in de alfa.
Jezus zegt: “Ik ben het begin en het einde. Ik ben de alfa en de omega.” 

Het begin is het einde, want het einde is misschien nog niet geopenbaard, maar het moet er zijn. En als het in het zaadje zit, hoef je niet te wachten op de toekomst, op de bloem. Je kunt nu doordringen tot het begin, want hier is het. Het zaadje, vergeet niet, ligt niet in het verleden. Het zaadje is altijd hier en nu in het heden, want het hele verleden is in het heden.
Natuurlijk is de hele toekomst ook in het heden, maar de toekomst is niet gebeurd en het verleden is al gebeurd, het begin is al gebeurd. Dring door in het begin, ga naar de wortels en de bron, en de betekenis zal worden onthuld. 

En je draagt het zaadje nu in je – het zaad van alle betekenis, van alle mogelijkheden, van alle deuren die open kunnen gaan en alle mysteries die kunnen gebeuren.
Jij draagt het zaadje! Maar als je wacht op de toekomst, komt die misschien nooit, want de toekomst is oneindig en wachten is leven, tijd en energie verliezen.
En als wachten een gewoonte wordt, zal de bloem MISSCHIEN bloeien en zul je het misschien niet kunnen zien. Omdat je gewend bent geraakt naar de toekomst te kijken, zijn je ogen gefixeerd geraakt. Ze kunnen niet kijken naar het nabije hier, maar altijd naar het verre daar. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #4.

Meer: Jij draagt het zaadje!

De aard van het bewustzijn is om gewoon een spiegel te zijn. De spiegel heeft geen eigen keuze. Wat er ook voor hem komt, het wordt gereflecteerd – goed of slecht, mooi of lelijk – wat dan ook.  De spiegel heeft geen voorkeur, oordeelt niet, veroordeelt niet. De aard van het bewustzijn, aan de bron, is gewoon spiegelend.

Een kind wordt geboren; het weerspiegelt alles wat voor hem komt. Hij zegt niets, hij interpreteert niet. Op het moment dat er interpretatie komt, heeft de spiegel zijn spiegeling verloren. Nu is hij niet meer zuiver. Nu is hij gevuld met meningen, verstoord, vele fragmenten, verdeeld, gespleten. Het is schizofreen geworden. 

Als het bewustzijn verdeeld is, niet spiegelend, wordt het de mind. De mind is een gebroken spiegel.
In wezen is mind bewustzijn. Als je stopt met discrimineren, als je stopt met de tweedeling – dit tegen dat kiezen, dit leuk vinden, dat niet leuk vinden – als je deze tweedeling achterwege laat, wordt de mind weer een spiegel, een zuiver bewustzijn.
Waar een zoeker zich dus helemaal voor in moet spannen is hoe je meningen, filosofieën, voorkeuren, oordelen, keuzes moet laten vallen. En dit mag geen keuze op zich worden – dat is het probleem. 

Probeer dus het fundamentele probleem te begrijpen, anders kun je DIT tot een keuze maken: “Ik zal niet kiezen, ik zal keuze-loos blijven. Nu is keuze niet voor mij, nu ben ik voor keuze-loos bewustzijn.”
Dit is weer hetzelfde geworden – je hebt gekozen. Nu ben je tegen keuze en voor keuzeloosheid. Je hebt het gemist. Niemand kan voor keuzeloosheid zijn, want het voor zijn IS keuze. 

Wat moet er dan gedaan worden? Er is gewoon begrip nodig, er hoeft niets gedaan te worden. Het ultieme wordt niet bereikt door inspanning maar door begrip.
Geen enkele inspanning zal je daarheen leiden, want inspanning komt altijd voort uit de duale geest. Dan heb je een hekel aan de wereld en hou je van God; dan heb je geen voorkeur aan gebondenheid, maar voorkeur aan vrijheid; dan zoek je de MOKSHA, de ultieme bevrijding. Maar opnieuw is de mind binnengedrongen, en de mind blijft binnenkomen. En je kunt niets doen – je moet gewoon alert zijn op de hele situatie.
Als je alert bent, valt in een plotselinge verlichting de mind weg. Plotseling ben je één met het spiegelend bewustzijn; je bent teruggevallen tot je basis, tot je wortel. En wanneer je diep van binnen tot de wortel bent gevallen, valt het hele bestaan tot de wortel. 

Het bestaan verschijnt aan je zoals je bent. Dit is een van de fundamentele wetten. Wat je ziet hangt af waar je vandaan ziet. Als je een mind bent, verdeeld, dan is het hele leven verdeeld. Het bestaan weerklinkt je wezen. Als je een mind hebt, gespleten, dan wordt de hele wereld gezien als gespleten, dan staat de dag tegenover de nacht. Dat zijn ze niet, want de dag gaat over in de nacht, de nacht gaat over in de dag – ze maken een hele cirkel. Ze staan niet tegenover elkaar, ze vullen elkaar aan. Zonder de nacht kan er geen dag zijn, en zonder de dag kan er geen nacht zijn. Ze kunnen dus niet tegengesteld zijn; diep van binnen zijn ze één.
Leven en dood verschijnen als tegengestelden omdat JIJ verdeeld bent. Anders wordt leven dood, dood wordt leven. Je wordt geboren, en diezelfde dag ben je begonnen te sterven. En op het moment dat je sterft is er een nieuw leven ontstaan. Het is een cirkel – de YIN en YANG cirkel van de Chinezen.

Die cirkel moet steeds weer worden herinnerd. Het is een van de meest fundamentele symbolen ooit ontdekt. Geen enkel ander symbool kan ermee vergeleken worden – het kruis, het hakenkruis, het AUM – nee, niets is vergeleken met de Chinese YIN en YANG, want YIN en YANG omvat heel de tegenstellingen van het bestaan: de donkere nacht en de heldere dag, leven en dood, liefde en haat. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #4.

Meer: Bewustzijn is een spiegel, mind is een gebroken spiegel

Deze sutra van Sosan zegt: 

DE WERKELIJKHEID DER DINGEN ONTKENNEN
IS HUN WERKELIJKHEID MISSEN;
DE LEEGTE VAN DE DINGEN BEWEREN
IS OPNIEUW HUN WERKELIJKHEID MISSEN. 

HOE MEER JE EROVER PRAAT EN DENKT,
HOE VERDER JE VAN DE WAARHEID AFDWAALT. 

Zegt Rinzai: “Als ik eet, eet ik alleen, en als ik slaap, slaap ik alleen.”
Iemand zei: “Maar daar is niets bijzonders aan, iedereen doet het.”
Rinzai lachte en zei: “Als iedereen het doet, is iedereen een Boeddha, iedereen is dan verlicht.” 

Eten – gewoon eten, erbij zijn. Wandelen – gewoon wandelen, wees erbij. Ga niet vooruit, spring niet van hier naar daar. De mind gaat altijd vooruit of blijft achter. Blijf bij het moment.
In het begin zal het heel moeilijk zijn om bij het moment te blijven. En soms is het moment niet erg gelukkig. Je bent boos, dan begint de mind te denken aan berouw of probeert iets te doen zodat de boosheid nooit meer voorkomt. Soms ben je verdrietig; je zet de radio of de TV aan, je gaat een boek lezen, omdat je niet verdrietig wilt zijn. Je wilt de mind afleiden. En omdat ellendige momenten meer zijn dan gelukkige momenten wordt het een constante gewoonte. En wanneer het een vaste gewoonte is, ben je niet thuis, zelfs wanneer het geluk komt. Je bent ergens anders. 

Maak er een punt van: wat dan ook – verdriet, woede – wat dan ook – depressie, ongeluk – wees erbij. En je zult plotseling verbaasd zijn dat als je bij verdriet blijft, verdriet verandert in iets moois, verdriet wordt een diepte. Als je bij woede blijft, er niet aan denkt, maar er gewoon bij bent, wordt woede getransformeerd; het wordt vergeving. Als je bij seks blijft, krijgt seks een andere kwaliteit; het wordt liefde.
Als je begint te leven met het moment, zul je zien dat jouw erbij zijn een wonder is, dat het magisch is. Het geluk wordt dieper. Gewoonlijk zit je geluk alleen maar aan de oppervlakte. Diep van binnen draag je miljoenen dingen met je mee; alleen aan de oppervlakte. Als je erbij blijft, wordt het dieper en dieper en dieper. Als je ermee gaat leven, wordt alles getransformeerd omdat je een nieuwe kwaliteit van zijn, van bewustzijn, van getuige zijn meebrengt. Vecht niet tegen verdriet en verlang niet naar geluk, want daarmee ga je weg, dwaal je af. 

Is het je opgevallen? Als je op vakantie gaat naar de Himalaya of naar Zwitserland, plan je maandenlang om daar aan te komen, en zodra je aankomt is je mind al begonnen met het plannen van wanneer je vertrekt, hoe je terug naar huis gaat. Kijk nou! Maandenlang heb je gepland hoe je zou aankomen en zodra je aankomt – of zelfs voordat je aankomt, gewoon onderweg – zijn je gedachten al begonnen met plannen om terug te gaan: hoe moet ik terug?
Elke aankomst is slechts het begin van een vertrek. En je bent er nooit omdat je er niet kunt zijn. Weer thuis begin je te denken. Terug thuis begin je te denken aan wat er in de Himalaya is gebeurd, welke mooie ervaringen je hebt meegemaakt – en je was er nooit. Het is alsof je erover gelezen hebt, alsof iemand anders het je verteld heeft. Je kijkt naar de herinnering alsof het geheugen op zichzelf functioneert; het neemt foto’s en wordt een album. Thuisgekomen open je het album en ziet het, en je zegt tegen vrienden: “Mooi!” En je gaat plannen maken – volgend jaar ga je weer naar de Himalaya. 

De mind is nooit waar jij bent: bewustzijn is er altijd waar jij bent. Laat steeds meer mind en minding vallen en word steeds meer bewust en alert. Breng jezelf samen in het moment.
Moeilijk in het begin. De mind zal, vanwege de oude gewoonte, steeds weer weggaan. Breng hem terug. Je hoeft niet te vechten! Roep hem gewoon terug: “Kom.” Opnieuw zal hij weggaan… binnen enkele seconden zal hij er niet meer zijn. Roep hem weer terug.
En geleidelijk aan, wanneer je begint te genieten van DIT moment – het eeuwige nu, de enige tijd die er is, het enige bestaan dat er is, het enige leven dat er is – wanneer je begint te genieten, zal de mind er steeds meer naar toe komen. Steeds minder zal hij weggaan.
Dan vindt er een afstemming plaats. Plotseling ben je hier, thuis, en wordt de werkelijkheid onthuld. De werkelijkheid was er altijd al, JIJ was er niet. Het is niet de waarheid die gezocht moet worden, jij bent het die thuisgebracht moet worden. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #3.

Meer: Een denker is nooit hier en nu

Osho heeft het soefi verhaal van Mojud verteld, het onverklaarbare verhaal van een man die een onverwacht bezoek kreeg van Khidr, de mysterieuze in glinsterend groen geklede gids van de soefi’s, en die zich daarna in de rivier stortte op zoek naar het onbekende. Mojud – het leven van een soefi mysticus.

Laat dit verhaal diep tot je doordringen. Dit verhaal kan een deur in je openen, dit verhaal kan een radikale verandering in je leven teweegbrengen, zodat je nooit meer de oude bent. Maar het verhaal moet tot in detail worden begrepen, heel zorgvuldig, met diepe liefde, want het is een vreemd relaas.  Osho

   …gekleed in glinsterend groen

Nu heeft Oliver Lang een filmadaptatie gemaakt van het verhaal en het gesitueerd in Bali. De korte film is opgedragen aan Krishna Prem. Hij had in de OSHO International Meditation Resort aan deze jonge man een boekje gegeven met de woorden dat dit verhaal jouw autobiografie is die vele levens geleden is geschreven.
‘Dit boekje is een kadootje om je eraan te herinneren om in het heden te leven.’

De film is in het Balinees met Engelse ondertiteling te zien op Youtube. 23.11 min.