Virla

Nog nooit zo gelukkig

Swami Gyan Virla
(‘Innerlijke Wijsheid’)

Geboren in 1956 in Amsterdam
Ontving sannyas in 1984

In 1979 woonde ik ergens in Amsterdam en mijn buurman was een echte Hollandse bouwvakker met flinke spierballen die al gauw agressief werd als je iets verkeerds tegen hem zei. Nadat ik hem een paar maanden niet gezien had en toen weer tegen het lijf liep was hij totaal veranderd. Zijn blauwe ogen waren super helder geworden en hij straalde een zachte blik uit. Een totale transformatie! Hij was vriendelijk en aanwezig en luisterde naar me als ik iets tegen hem zei. Hij liep ineens in het rood en had een ketting met een fotootje erin om zijn hals hangen. Hij was maanden in Poona geweest en was helemaal weg van een Guru, Bhagwan genaamd. Maanden later las ik bij toeval het boek “Oorspronkelijk gezicht” van Amrito (Jan Foudraine) en dit boek sloeg bij mij in als een bom. Ik studeerde in die tijd piano aan het conservatorium van Amsterdam. Toch voelde ik me niet geroepen om ook maar iets met een guru te maken te hebben.

In augustus 1983 begon ik mij lichamelijk steeds slechter te voelen. Onderzoek in het Prinsengracht ziekenhuis bracht een ziekte aan het licht waardoor ik verplicht was twee weken aldaar te verblijven. Dat was geen straf want ik kreeg een kamer voor mijzelf en kon televisie kijken en boeken lezen zoveel ik wilde. Ook mocht ik iedere dag uren naar buiten en wandelde lang en vaak over de grachten van Amsterdam. Augustus 1983 was een hele mooie warme zomermaand met blauwe luchten. In die tijd was het Osho centrum een paar deuren naast het Prinsengracht ziekenhuis gevestigd. Uit nieuwsgierigheid wat zich daar allemaal afspeelde ben ik een keertje koffie op het terras gaan drinken en kocht een audio tape om liggend op mijn ziekenhuisbed naar te luisteren. De tape heette ‘Love and relationship’. Een interessante titel, vond ik. De eerste nacht luisterde ik naar Osho, die een behoorlijk accent had waardoor ik de helft niet kon verstaan. De tweede nacht probeerde ik het weer en kon al iets meer verstaan van wat hij zei.

In de derde nacht gebeurde er iets wat ik totaal niet verwacht had. Liggend in bed met mijn koptelefoon op mijn oren luisterde ik voor de derde maal naar Osho. Deze keer onplofte ik na een paar minuten en heb toen de hele nacht moeten huilen en wist niet waarom. Het was totaal onverwacht en toen voor mij onbegrijpelijk. De volgende ochtend voelde ik mij helemaal herboren, een nieuw mens. Ik begreep er niets van. Mijn hele wezen was totaal verliefd geworden en ik had me nog nooit zo gelukkig gevoeld. De dagen erna heb ik nog vele malen naar deze tape geluisterd en heb nog meerdere tapes gekocht, uiteindelijk wel een stuk of 150. Op dit moment (november 2011) liggen ze bij mij in de kelder. Net zoals de talloze boeken die ik destijds heb gekocht en gelezen.

In augustus 1984 ben ik voor een maand naar Rajneeshpuram geweest en kreeg daar de naam Gyan Virla. Wat het precies betekent weet ik niet meer maar het was zoiets van ‘Innerlijke wijsheid’. Hoewel ik die naam sinds de zomer van 1989 niet meer gebruik zijn er nog steeds mensen uit die tijd die mij Virla blijven noemen. Ik heb altijd van die naam gehouden. Ik ben jaren discipel geweest met heel veel liefde en toewijding.

Amsterdam, 17 november 2011
Marc Simons

Lijst