AzimA

Het beste wat me in mijn leven is overkomen

Ma Puja AzimA
(‘Aanbiddelijk Groot’)

Geboren in 1952 in Goes
Ontving sannyas in 1979

Ik ben geboren en getogen in Zeeland. In 1979 woonde ik samen met mijn man en twee dochters in het dorpje Kloetinge, vlak bij Goes. Ik was in die tijd actief in de Rooie Vrouwenbeweging van de PvdA. Was erg geïnteresseerd in de politiek en de wereld. Werd erg gegrepen door boeken van Dostojevski en Solzenitzin, Aldous Huxley en alles wat met psychiatrie te maken had. Het boek ‘Wie is van hout’ heb ik verslonden.

Als kind heb ik me altijd een buitenstaander gevoeld. Vanaf de eerste schooldag had ik sterk het gevoel van: het klopt gewoon niet. Mijn binnenwereld was vol van liefde, blijheid. Was altijd buiten in de natuur. Je komt op school en voelt de kilte. Is dat het dan?

Mijn huwelijk bleek niet te zijn wat ik ervan verwacht had, de verschillen waren te groot. Mijn kinderen werden in ‘niet liefde’ opgevoed. Ik voelde me doodongelukkig. In die tijd was ik geabonneerd op het toen best wel vernieuwende weekblad de Viva. Er stond een artikel in over twee journalisten van het blad, die met hun twee kindjes naar Poona waren vertrokken. Het verhaal greep mij zo aan, zij vertelden zo mooi en beeldend hoe ze ertoe waren gekomen om de stap te nemen.

Ik kon alleen maar huilen en huilen. Hier waren twee mensen die alles in Nederland op kunnen geven en hun Hart volgden. Het liet me niet meer los. Ben meteen naar de boekhandel gegaan en het enige boek wat er stond van Osho was ‘TANTRA HET ALLERHOOGSTE INZICHT’. Er gebeurde zoveel met me terwijl ik het boek las. Ik ervoer: dus ik ben toch niet gek. Osho verwoordde wat ik van binnen voelde. Alles ging in een sneltreinvaart. Gelijk een scheiding aangevraagd.

Ik ging naar het dichtstbijzijnde meditatiecentrum in Made, Satdhyan. Daar ging ik meditaties en bio-energetica en rebirthing groepen doen. Binnen twee weken had ik sannyas aangevraagd. Ik was niet te stuiten, had gevonden waar ik zo lang naar op zoek was geweest. Het was onmogelijk om gelijk naar Poona te gaan in verband met huisvesting en de kinderen.

Op een avond lag ik vroeg in mijn bed, ik kon niet slapen, was zo vol van alles wat er met me gebeurde. Op een gegeven moment werd ik aangesproken door een taal die ik niet kende en nog nooit had gehoord. Ik begreep het niet, ik werd heel stil van binnen en voelde me vol stromen met liefde. Er was zoveel energie in mijn kamer, die was zo enorm, zo liefdevol en het spreken ging maar door. Later, toen ik voor de eerste keer in Poona kwam, was het net de periode van 21 dagen dat Osho in het Hindi sprak. Dat was de taal die ik had ervaren in mijn slaapkamer. Osho heeft wel eens gezegd: ‘Jullie denken dat jullie naar de Meester toe komen, maar de Meester komt naar jou toe als je er klaar voor bent.’

Heel snel kreeg ik een nieuwe woning, waar ik met mijn dochters introk. Inmiddels had ik mijn nieuwe naam van Osho gekregen. Ik was de enige sannyasin in Zeeland en mediteerde elke dag vier of vijf meditaties. Ik had zoveel energie en alle gewone dagelijkse dingen werden magisch. Ik had een brief naar Osho geschreven wat er allemaal met me gebeurde en kreeg de vraag terug of ik een meditatiecentrum in Zeeland wilde beginnen en zijn werk wilde delen. De naam van het centrum was SURATI. Het centrum, in Goes, groeide heel snel.

In juni 1980 ging ik voor het eerst naar Poona. Ohh, wat was ik blij dat ik Osho in het echt zou ontmoeten, ik kon niet wachten. Het was in de tijd dat je tijdens Arrival Darshan met twee tegelijk voor Osho ging zitten. Het kwam net zo uit dat ik als enige voor hem mocht gaan zitten. Ik was echter aan de grond genageld, ik kon geen stap verzetten en ze hebben me toen voor Hem gezet. Ik had me er zo op verheugd om in zijn ogen te verdrinken in het Niets. Osho moest zo lachen en ik kon zijn ogen niet zien. Toen hij mij energy gaf kwam er een golf van Liefde, van Thuiskomen over me heen er was een gevoel van Hart tot Hart, alles stroomde. Ik heb een half uur liggen huilen van geluk, wist niet meer waar ik was, alles was zoals het hoorde.

Het centrum in Goes groeide en we moesten uitkijken naar een groter pand. Uiteindelijk kwamen we in Middelburg terecht in een pand waar we een grote meditatieruimte hadden en met ongeveer 20 mensen konden wonen.

In 1984, nadat we naar de Annual World Celebration waren geweest besloten we naar de commune in Amsterdam te gaan. Ik heb daar een hele fijne tijd gehad. Voelde me heerlijk in een Boedhaveld. Mijn uiteindelijke doel was om voorgoed naar Rajneeshpuram te gaan. Voor altijd bij de Meester. Maar dat liep anders.

Sannyas betekent voor mij een reis naar binnen, het leven ten volle leven. Alles mag er zijn. De buitenstaander die ik me vroeger voelde, die is er nog steeds, zeker nu ik weer midden in de maatschappij sta. Het verschil met vroeger is dat het nu voor mij oké is. Ik ben AzimA en ik mag er zijn en steeds meer voel ik me verbonden met dat wat er is.

Ik voel zoveel dankbaarheid, Osho is het beste wat me in mijn leven is overkomen. Elke dag kijk ik naar een lecture. Voor mij is Osho de ‘Meester der Meesters.’

Amsterdam, 13 december 2011
AzimA Markusse

Lijst