Visie

Creativiteit

De eerste vraag:
Geliefde meester, wat is creativiteit?

Deva Mohan, actie is geen creativiteit, passiviteit is ook geen creativiteit. Creativiteit is een zeer paradoxale staat van bewustzijn en zijn: het is actie door inactiviteit, het is wat Lao Tzu wei-wu-wei noemt. Het is iets door je heen laten gebeuren. Het is geen doen, het is een toelaten. Het is een doorgang worden zodat het geheel door je heen kan stromen. Het is een holle bamboe worden, gewoon een holle bamboe.
En dan begint er onmiddellijk iets te gebeuren, want verborgen achter de mens is God. Geef Hem gewoon een beetje ruimte, een kleine doorgang, om door jou heen te komen. Dat is creativiteit: God laten gebeuren is creativiteit.


Creativiteit is een religieuze staat. Daarom zeg ik dat een dichter veel dichter bij God staat dan een theoloog, een danser nog dichter. De filosoof staat het verste weg, want hoe meer je denkt, hoe groter de muur die je tussen jou en het geheel maakt. Hoe meer je denkt, hoe meer je bent. Het ego is niets anders dan alle gedachten die zich in het verleden hebben opgehoopt.
Wanneer jij er niet bent, is God er. Dat is creativiteit. Creativiteit betekent gewoon dat je in totale ontspanning bent. Het betekent niet inactiviteit, het betekent ontspanning, want uit ontspanning zal er veel actie geboren worden. Maar dat doe je niet zelf, je bent slechts een voertuig. Een lied zal door je heen beginnen te komen – jij bent er niet de schepper van, het komt van gene zijde. Het komt altijd van gene zijde. Wanneer je het creëert, is het gewoon, alledaags. Wanneer het door jou heen komt heeft het een sublieme schoonheid, het brengt iets van het onbekende met zich mee.

Toen de grote dichter Coleridge stierf liet hij duizenden gedichten onaf na. Vele malen werd hem tijdens zijn leven gevraagd, ‘waarom maak je deze gedichten niet af,’ omdat er in een paar gedichten maar één regel of twee regels ontbraken. Waarom maak je die niet af?
En dan zei hij: ‘Dat kan ik niet. Ik heb het geprobeerd, maar als ik ze afmaak gaat er iets fout, gaat er iets mis. Mijn regel valt nooit samen met dat wat door mij heen is gekomen. Het blijft een struikelblok, het wordt een rots, het belemmert de stroom. Dus moet ik wachten. Wie er ook door mij heen heeft gestroomd, het zal voltooid zijn wanneer hij weer begint te stromen en het gedicht afmaakt, niet eerder.’
Hij voltooide slechts een paar gedichten. Maar die zijn van een sublieme schoonheid, van een grote mystieke pracht. Dat is altijd zo geweest: de dichter verdwijnt, dan is er creativiteit. Dan is hij bezeten. Ja, dat is het woord, hij is bezeten. Bezeten zijn door God is creativiteit.

Simone de Beauvoir heeft gezegd: ‘Het leven is zowel bezig zichzelf in stand te houden als zichzelf te overtreffen; als het alleen maar zichzelf in stand houdt, is leven alleen maar niet sterven.’
En de man die niet creatief is, is alleen maar bezig niet te sterven, meer niet. Zijn leven heeft geen diepte. Zijn leven is nog geen leven maar alleen maar een voorwoord; het boek van het leven is nog niet begonnen. Hij is geboren, dat is waar, maar hij leeft niet.

Wanneer je creatief wordt, wanneer je creativiteit door je heen laat gebeuren, wanneer je een lied begint te zingen dat niet van jezelf is -dat je niet kunt ondertekenen en waarop je niet kunt zeggen ‘het is van mij’, waarop je niet je handtekening kunt zetten- dan krijgt het leven vleugels, dan stijgt het op.

Meer: Osho, Unio Mystica Vol.1 #6 deel 1

Image by Peggy und Marco Lachmann-Anke from Pixabay 

Seks verbranden

WAT OMLAAG STROOMT
KANALISEERT HIJ OMHOOG
EEN YOGI VERBRANDT ZIJN SEKS.
Een veelzeggende soetra!

WAT OMLAAG STROOMT
KANALISEERT HIJ OMHOOG
EEN YOGI VERBRANDT ZIJN SEKS.
De seks van een zoeker wordt verbrand als hij zijn gelukzaligheid niet omlaag laat gaan, maar naar boven kanaliseert. 

WAT OMLAAG STROOMT
KANALISEERT HIJ OMHOOG…
Hij begint de energie die van nature omlaag stroomt omhoogte brengen. Drie woorden moet je begrijpen. Het ene is seks: seks is plezier dat omlaag stroomt. Het tweede woord is liefde: liefde is plezier dat in het midden blijft steken, noch naar beneden noch naar boven. En het derde woord is gebed: gebed is plezier dat omhoog gaat. 

De energie is hetzelfde. In seks beweegt dezelfde energie omlaag, in liefde blijft dezelfde energie stil in het midden, in gebed opent dezelfde energie zijn vleugels en begint in de lucht te vliegen. Daarom heb ik gezegd dat seks en samadhi verbonden zijn, het is dezelfde energie, dezelfde ladder. Als je omlaag gaat is het seks, als je omhoog gaat is het samadhi. En tussen die twee is liefde. Liefde is de deur. Liefde is de deur naar beide. Liefde is de deur naar seks: als je energie omlaag gaat, wordt liefde een deur naar seks. En als je energie omhoog beweegt, dan wordt liefde de deur naar samadhi. Liefde is wonderbaarlijk, het is een brug, want het is het midden. 

WAT OMLAAG STROOMT
KANALISEERT HIJ OMHOOG…
De energie die omlaag beweegt in seksualiteit, wordt nu geleidelijk wakker. Diezelfde energie moet omhoog gebracht worden. En vecht niet tegen de energie die omhoog gebracht moet worden, want wat je ook bestrijdt, je contact ermee wordt verbroken. Je wordt bang voor datgene waarmee je vecht. Je onderdrukt alles waarmee je vecht. En opwaartse beweging is niet mogelijk voor iets dat onderdrukt wordt. 

Daarom zeiden Gorakh en de Naths, de meesters die na hem kwamen, dat je niet seks moet onderdrukken, maar onderwezen ze de opwaartse beweging van seksuele energie. Begrijp het verschil. Jullie zogenaamde religieuze leraren onderwijzen de onderdrukking van seks, onderdruk het gewoon. Maar wat kan onderdrukking doen? Seksenergie moet verfijnd worden, niet onderdrukt.

Osho: Die O Yogi Die #1.

Verlichting, nirvana, anatta 

Osho, Is het mogelijk dat u niet verlicht bent? 
Als dat zo is, zou dat dan enig verschil voor mij maken?

Het is niet alleen mogelijk, het is absoluut zeker: dat ‘ik’ niet verlicht ben. Verlichting vindt alleen plaats wanneer ‘ik’ niet verlicht ben. Vandaar dat ‘ik’ niet verlicht kan zijn. Ofwel ik ben, ofwel verlichting is – beide kunnen niet samen zijn. Dat is een onmogelijkheid, dat ligt niet in de aard der dingen.

Boeddha zal zeggen: aes dhammo sanantano, dit is de ultieme wet van het leven.
‘Ik’ kan niet verlicht worden. ‘Zijn’ is de barrière, niet de brug. Het belemmert; in feite is het de enige belemmering. Oplossen, ‘niet zijn’, dat wordt de brug. Vandaar dat het woord dat Boeddha gebruikt voor verlichting enorm veelzeggend en mooi is. Het bevat de diepste waarheid die ooit is uitgesproken, maar het is onvertaalbaar. ‘Verlichting’ is er een verre echo van. Het woord verlichting zelf geeft je een heel ander gevoel. 

Boeddha’s woord is nirvana. Nirvana betekent ophouden – verdwijnen! Letterlijk betekent het wanneer je een kaars uitblaast, wanneer het licht van de kaars uitgeblazen wordt, wanneer het licht verdwijnt. Je kunt niet vragen waar het is gebleven. Je kunt niet zeggen waar het nu is. Het is er gewoon niet meer. Dit is nirvana: het verdwijnen van het licht.
‘Verlichting’ geeft je net de tegenovergestelde betekenis: het geeft je het gevoel dat ‘jij’ verlicht wordt, dat ‘jij’ vol licht wordt, dat de duisternis verdwijnt, niet ‘jij’. Jij blijft. In feite ben ‘jij’ veel meer dan je daarvoor was. Voorheen was je verborgen in duisternis. Nu is alle duisternis verdwenen en wordt je wezen onthuld.

Boeddha zegt dat er geen wezen in je is. Je bent, een niet-wezen: anatta is zijn woord. Anatta betekent: niet zelf, niet ziel, niet wezen. Hij ontkent niet alleen het ego, hij ontkent elke mogelijkheid van het ego. Anders is het ego zo sluw dat het steeds weer terug zal komen. Het zal subtiele manieren vinden om je te grijpen. Het zal komen in de naam van ‘het zelf’. In feite komt het heel luid in de naam van ‘het zelf’.

Gewoonlijk schrijven mensen ‘zelf’ met een kleine letter z, en de mensen die filosoferen over de ultieme realiteit beginnen Zelf met een hoofdletter Z te schrijven. Het wordt ego uitvergroot!  Het wordt ego versierd. Het is ego dat doet alsof het heilig is. Het is ego dat doet alsof het eeuwig is.
Boeddha gebruikt de woorden niet-zelf, niet-ziel, niet-zijn. Hij laat het ego geen mogelijkheid om opnieuw te ontkiemen. Hij kapt het simpelweg bij de wortels af. Vóór Gautama de Boeddha was dit nog nooit zo efficiënt gedaan. Mijn begrip, mijn ervaring, is precies hetzelfde: nirvana kan door niemand opgeëist worden. Het op te eisen is het te vervalsen.

De Upanishads zeggen:
Zij die weten kunnen niet opeisen,
en zij die opeisen kunnen niet weten.

De kenner kan niet zeggen ‘ik weet’, want in het weten smelt het ‘ik’. Er is niemand om op te eisen.  Er is niemand om op te scheppen.
Daarom kan ik maar één ding zeggen: het is absoluut zeker dat ‘ik’ niet verlicht ben. Wat verlicht is, ben ik niet, het gaat het idee van ‘ik’ te boven. Het overstijgt het ego en in die zin ben jij ook verlicht. Misschien weet je het niet, dat is iets anders. Weten of niet-weten maakt niets uit voor je natuur. Je natuur blijft dezelfde, precies dezelfde.

Wanneer je verlicht wordt, word je geen nieuw persoon. In feite win je niets, je verliest alleen iets. Je verliest je ketenen. Je verliest je gebondenheid. Je verliest je ellende en je blijft verliezen.
Verlichting is een proces van verliezen. ‘Jij’ wint niets. Wanneer er niets meer te verliezen valt, is die toestand nirvana. Die staat van volkomen stilte kan verlichting worden genoemd. Ik eis niets op.

Osho: Come, Come, Yet Again Come #7. Freedom is the Highest Value.

Image by Tân Quản from Pixabay.

Hemel en hel

Deugd is een training, een discipline, opgelegd aan onbewuste mensen. Alle religies hebben het over deugd, als tegengesteld aan zonde. Ze hebben vaste categorieën gemaakt. Sommige dingen worden veroordeeld als zonde en sommige dingen worden geprezen als deugd. De deugdzame man zal na zijn dood een immense beloning krijgen en de zondaar zal voor eeuwig veroordeeld worden tot het hellevuur.
Dit is de strategie van angst en hebzucht, omdat de mens gemakkelijk gemanipuleerd kan worden door deze twee dingen – angst en hebzucht. De hemel is niets anders dan overdreven hebzucht, dus de hel is overdreven angst, en mensen zijn bang voor het eeuwige hellevuur. Uit angst proberen ze op de een of andere manier alles wat ‘zonde’ is te vermijden. En het probleem is: alles wat je vreugde geeft, alles wat je plezier geeft, is ‘zonde’.
Uit angst verliezen ze alle contact met het leven, ze worden droog en dood tot hun dood. Er is maar één troost: dat ze tot ‘heiligen’ worden uitgeroepen. Ze worden aanbeden. Alleen hun ego wordt enorm bevredigd; voor de rest lijden ze diep van binnen, immens. Daarom kunnen jullie ‘heiligen’ niet lachen. Lachen heeft iets sappigs nodig. Er is niets sappigs in hen; alles is droog. Het zijn woestijnen waar niets groeit dat groen is. 

Dus aan de ene kant, de druk van angst. Ik heb afbeeldingen gezien uit de Middeleeuwen: er waren christelijke predikers die zoveel ophef maakten over de hel en haar martelingen dat veel dames flauwvielen, alleen al door in de kerk naar hun preken te luisteren. Alleen al het idee dat ze zo gedetailleerd ingingen op wat er met je zou gebeuren. De mensen hadden hoge achting voor de predikers, afhankelijk van hoeveel ze op de psychologie van de mensen konden inwerken! De grootste prediker was iemand in wiens gemeente bijna iedereen flauwviel.

Een diepe angst-psychologie, een diepe schuld-psychologie aan de ene kant, en aan de andere kant hebzucht om als beloning vervuld te worden. Je zult alles krijgen in het paradijs: alles wat hier op aarde zonde is, zal ook voor jou beschikbaar zijn
Mohammedanen zijn tegen alcohol, maar in hun paradijs zijn er rivieren van alcohol! Je hoeft niet naar een cafétje te gaan, je kunt drinken, je kunt erin verdrinken, je kunt erin zwemmen. Alle rivieren bestaan niet uit water, maar uit pure wijn.  
Hier wordt het veroordeeld: je moet niet in de val van de liefde trappen. Een vrouw wordt veroordeeld maar in de hemel, in het idee van elke religie over de hemel, worden vrouwen vrijelijk verstrekt. Vanzelfsprekend zal je naar gelang je deugd krijgen. Als je deugdzaamheid groot is, krijg je misschien Sophia Loren… Het hangt allemaal af van je deugdzaamheid.

De Hindoehemel heeft bepaalde bomen, die ze kalpavriksha noemen, wens vervullende bomen. Je hoeft geen kopje thee te bestellen, of een vrouw, of een auto. Je hoeft niemand te bestellen, je hoeft geen kruier te roepen of een bureau te bellen. Je gaat gewoon onder de wens vervullende boom zitten, en ze zijn overal in de hemel, overal. Je gaat er gewoon onder zitten en je zegt wat je wilt, en onmiddellijk – onmiddellijk!

Religies hebben angst gebruikt om te voorkomen dat je leeft, en hebzucht om je te helpen om geduldig te zijn en te hopen dat er grootse dingen in het verschiet liggen. Alleen wat kleine dingen laten, en voor eeuwig zul je genieten van alle genoegens die je maar wilt; en je hoeft er niet voor te betalen. Hoe deugdzamer je bent, hoe groter je banksaldo in de hemel.

Ik leer je geen deugd omdat je deugd vals is, omdat er diep van binnen hebzucht zit. Ik leer je alleen bewustzijn. Vanuit bewustzijn is alles wat je doet volgens mij deugd. En uit onbewustheid is alles wat je doet volgens mij zonde. 
En je zonden leiden je volgens mij niet naar de hel. Je zonden brengen je onmiddellijk naar de hel – hier, meteen! En je deugden zullen je geen eeuwigheid van paradijs geven. Je deugden geven je vreugde, gelukzaligheid, op het moment dat je handelt met volledig bewustzijn. De straf en de beloning zijn onmiddellijk: de beloning volgt op je actie. Maar het hangt ervan af waar je handelen je heen zal leiden. Het kan onbewuste actie zijn, dan de hel: hier nu. Het heeft niets te maken met geografie; het heeft iets te maken met je psychologie. Als je bewust handelt, ben je in het paradijs, waar je ook bent.

Osho: The Invitation #24

Afbeelding: Hieronymus Bosch, Het Laatste Oordeel. Wikimedia Commons.

Je bent verdwaald in een talige droom

WOORDEN!
VOORBIJ TAAL IS DE WEG,
WANT DAARIN IS ER GEEN GISTEREN,
GEEN MORGEN, GEEN VANDAAG.

De mens is verdwaald vanwege woorden, symbolen, taal. Je bent niet verdwaald in de werkelijkheid, je bent verdwaald in een talige droom – want de werkelijkheid is er altijd voor je, maar jij staat niet altijd voor de werkelijkheid. Je bent ergens anders, altijd ergens anders, want je bent een mind en een mind betekent iets dat afgedwaald is.
Een mind betekent dat je nu niet kijkt naar dat wat is, maar erover nadenkt. Het ‘over’ is het probleem, het ‘over’ is de manier om de werkelijkheid te missen. Filosofie is de manier om de werkelijkheid te missen. Zodra je erover nadenkt, zal het doel nooit bereikt worden. 

Wat is denken? Het is een substituut. Als je liefde kent, denk je er nooit over na. Je hoeft er niet over na te denken. Als je geen liefde kent, denk je erover na – werkelijk, je denkt nergens anders over na. Hoe kun je liefde kennen door na te denken? Want het is een existentiële ervaring. Het is geen theorie, het is niet speculatief. Om het te kennen, moet je het zijn.
Waarom denkt de mind na over dingen die niet ervaren worden? Omdat dit een substituut is; het hele wezen voelt de behoefte, wat moet je dan doen? Door er alleen maar aan te denken voel je je een beetje op je gemak, alsof er iets gebeurt, alsof je het ervaart. Het gebeurt in de droom, het gebeurt terwijl je wakker bent – want de mind blijft hetzelfde of je nu slaapt of wakker bent. 

Alle dromen zijn substituten en alle denken ook, want denken is dromen terwijl je wakker bent, dromen is denken terwijl je slaapt. Ze zijn niet kwalitatief verschillend, ze zijn hetzelfde proces. Als je dromen kunt begrijpen, zul je ook het denken kunnen begrijpen.
Dromen is primitiever, dus eenvoudiger. Denken is gecompliceerder, meer geëvolueerd en daarom moeilijker te doorgronden. En wanneer je iets wilt doorgronden, kun je er beter vanuit de eenvoudigste vorm in doordringen. 

Als je de dag ervoor niet hebt gegeten, zul je ‘s nachts dromen over eten: je wordt uitgenodigd door de koning, je eet heerlijke spijzen. Als je naar seks smacht, zul je een seksuele droom hebben. Als je smacht naar macht en aanzien, zul je daar een vervangende droom voor hebben: dat je een Alexander of een Napoleon of een Hitler bent geworden, dat je de hele wereld domineert.
Een droom gaat altijd over dat wat ontbreekt terwijl je wakker bent; wat je overdag hebt gemist, komt in de droom. Als je overdag niets mist, zal het dromen verdwijnen. Iemand die volledig tevreden is, zal niet dromen. Daarom dromen boeddha’s nooit. Ze kunnen niet dromen, zelfs niet als ze dat willen, omdat alles compleet en voltooid is, er blijft niets aan de mind hangen. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #10.

Meer: Je bent verdwaald in een talige droom

De mind is de bron van alle Maya

De mind heeft maar één vermogen en dat is dromen. En dit dromen gaat zelfs door terwijl je wakker bent. Dat is de reden waarom Sosan of Jezus niet zullen geloven dat je ooit wakker bent, want dromen heeft één eigenschap: dat het alleen in de slaap kan gebeuren.
Deze twee dingen moeten eerst begrepen worden: de mind is de bron van al het dromen, maar dromen kan alleen in de slaap gebeuren. En als je vierentwintig uur per dag droomt, is één ding absoluut zeker: dat je vast slaapt. Sluit elk moment je ogen en de droom is er; hij gaat door als een onderstroom. Zelfs terwijl je bezig bent, lijk je voor alle uiterlijke doeleinden wakker te zijn, maar  diep van binnen gaat een stroom van dromen door en door en door.
Sluit elk moment je ogen en het is er. Het wordt niet onderbroken door je bezigheden. Je loopt op straat, je rijdt auto, je werkt in een fabriek, op kantoor – het gaat door. Ga je slapen, dan kun je het meer voelen omdat, onbezet, alle aandacht naar de mind gaat.
Het is net als met de sterren. Overdag kun je geen sterren aan de hemel zien. Ze zijn er wel, want waar kunnen ze heen? Maar door het licht van de zon kun je ze niet zien. Als je een diepe put in gaat, tweehonderd meter diep, kun je van daaruit sterren aan de hemel zien, zelfs overdag. Ze zijn er, maar door zoveel licht kun je ze niet zien. Duisternis is nodig om ze te onthullen. 

Hetzelfde gebeurt met dromen; dromen zijn er ook overdag, maar je hebt duisternis nodig om ze te kunnen zien. Het is net als wanneer je naar een bioscoop gaat. Als de deuren open zijn kan de film wel doorgaan, maar kun je die niet zien. Sluit de deuren, maak de kamer donker, dan kan je wel zien.
Dromen is je continuïteit en tenzij deze continuïteit verbroken wordt, kun je niet weten wat waarheid is. De vraag is niet of de waarheid heel ver weg is of dichtbij, de vraag is of de mind in een droom zit of niet. 

Het fundamentele probleem is dus niet hoe je de waarheid kunt zoeken; je kunt niet zoeken met een dromende mind, want wat er ook voor je verschijnt, jouw dromen worden erop geprojecteerd. Je dromen zullen erop geprojecteerd worden, jij zult het interpreteren. Je zult niet in staat zijn om te zien zoals het is. Je zult zien volgens je dromen, je zult het vervalsen. Waarheid IS er, want alleen waarheid kan er zijn – onwaarheid kan er niet zijn. 

Dus nog iets voordat we de sutra binnengaan: Shankara heeft de werkelijkheid in drie categorieën verdeeld, en die categorieën zijn prachtig om te begrijpen. Eén categorie is die van de waarheid: dat wat is. In feite is niets anders mogelijk; alleen waarheid is en alleen waarheid kan zijn.
De tweede categorie is die van de onwaarheid, die niet kan zijn. Er is geen mogelijkheid, want hoe kan onwaarheid zijn? Voor zijn is waarheid nodig. Dus onwaarheid is niet-zijn, waarheid is zijn.
Dan vindt Shankara een derde categorie die hij dromen, verschijning, illusie, maya noemt: dat wat lijkt te zijn maar het niet is. 

Dus drie categorieën. Waarheid, dat wat is. Als je ogen helder zijn, onbewolkt, als je mind niet droomt, dan is er maar één categorie – waarheid. Maar als je mind droomt, ontstaan er twee andere categorieën.
Dromen IS, in zekere zin, omdat je ze droomt. En, in een andere bepaalde zin, is het het niet omdat het met geen enkele werkelijkheid overeenkomt. Je droomt ‘s nachts dat je een koning bent geworden. ‘s Ochtends zie je dat je nog steeds dezelfde bedelaar bent. De droom was onecht, maar de droom was er wel, dus het HEEFT wel een kwaliteit van waarheid over zich omdat het gebeurde. En op de momenten dat het gebeurde, geloofde je volledig in de waarheid ervan, anders zou het onmiddellijk gestopt zijn.
Als je je bewust wordt van ‘ik droom en dit is onwaar’, is de droom verbroken en ben je al wakker. De droom bestond enkele uren; hij had één kwaliteit van waarheid, namelijk dat hij bestond. Maar hij is niet waar, want ‘s morgens ontdek je dat het niet zo was. Het was gewoon een gedachte, een golf in de lucht, een bloem in de lucht – leek waar te zijn maar was onwaar. 

Waarheid is zijn, onwaarheid is niet-zijn, en tussen die twee is er een wereld van dromen – die de kwaliteiten van beide in zich draagt. En mind is de bron van dromen, dus mind IS illusoir. De mind is de bron van alle MAYA. 

Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #7

Meer: De mind is de bron van alle Maya

Mind is een  ziekte

Mind is een  ziekte. Dit is een fundamentele waarheid die het Oosten heeft ontdekt. Het Westen zegt dat mind ziek kan worden, gezond kan zijn. De westerse psychologie berust hierop: de mind kan gezond of ziek zijn. Maar het Oosten zegt dat de mind als zodanig de ziekte is, hij kan niet gezond zijn. Geen enkele psychiatrie zal helpen; je kunt het hooguit normaal ziek maken.

Er zijn dus twee soorten ziekte met de mind: normaal ziek – dat betekent dat je dezelfde ziekte hebt als anderen om je heen; of abnormaal ziek – dat betekent dat je iets unieks bent. Jouw ziekte is niet gewoon – uitzonderlijk. Jouw ziekte is individueel, niet van de massa; dat is het enige verschil. Normaal ziek of abnormaal ziek, maar mind kan niet gezond zijn. Waarom?

   Rembrandt: Aristoteles

Het Oosten zegt dat de aard van de mind zodanig is dat hij ongezond zal blijven. Het woord ‘gezondheid’ (health) is prachtig. Het komt van dezelfde wortel als het woord ‘heel’ (whole). Gezondheid, genezing, heel, heilig – ze komen allemaal van dezelfde wortel.
De mind kan niet gezond zijn omdat hij nooit heel kan zijn. De mind is altijd verdeeld; verdeeldheid is zijn basis. Als hij niet heel kan zijn, hoe kan hij dan gezond zijn? En als hij niet gezond kan zijn, hoe kan hij dan heilig zijn?
Alle minds zijn profaan. Er is niets zoals een heilige mind. Een heilig man leeft zonder mind, omdat hij leeft zonder verdeeldheid.

De mind is de ziekte. En wat is de naam van die ziekte? Aristoteles is de naam, of als je het echt op een ziekte wilt laten lijken, kun je een woord verzinnen: ARISTOTELITIS. Dan lijkt het precies op een ziekte. Waarom is Aristoteles de ziekte? Omdat Aristoteles zegt: ‘Of dit of dat. Kies!’
En kiezen is de functie van de mind; de mind kan niet keuze-loos zijn. Kies en je zit in de val, want telkens als je kiest heb je iets tegen iets anders gekozen. Als je ergens voor bent, moet je ergens tegen zijn; je kunt niet alleen voor zijn, je kunt niet alleen tegen zijn. Wanneer het ‘voor’ binnenkomt, volgt het ‘tegen’ als een schaduw. Als het ‘tegen’ er is, moet het ‘voor’ er zijn – verborgen of niet verborgen. 

Meer: Mind is een ziekte

De wet van de magie

Osho, u heeft ons eens een prachtig verhaal verteld over een oude man die meer dan honderd jaar oud was. Op een dag, op zijn verjaardag, werd hem gevraagd waarom hij altijd gelukkig was. 
Hij antwoordde: ‘Elke ochtend als ik wakker word heb ik de keuze: gelukkig of ongelukkig zijn, en ik kies ervoor gelukkig te zijn.’ 
Hoe komt het dat we meestal kiezen om ongelukkig te zijn? Hoe komt het dat we ons meestal niet bewust zijn van die keuze?

…  Ik zal je een van de diepste wetten van het leven vertellen. Je hebt er misschien nog helemaal niet over nagedacht. Je hebt gehoord dat oorzaak en gevolg de basis is – de hele wetenschap berust erop. Je schept de oorzaak, en het gevolg volgt: het leven is een oorzakelijk verband.
Je stopt het zaadje in de grond en het zal spruiten. Als de oorzaak er is, zal de boom volgen. Het vuur is er – je steekt je hand erin en het zal je branden. De oorzaak is er en het gevolg zal volgen. Je neemt gif in en je gaat dood: je zorgt voor de oorzaak en dan volgt het gevolg. Dit is een van de fundamentele, meest elementaire wetenschappelijke wetten, dat oorzaak en gevolg de binnenste schakel vormen van alle levensprocessen.

De religie kent een tweede wet, die nog dieper gaat dan deze. Maar de tweede wet, die dieper gaat, lijkt absurd, als je hem niet kent en er niet mee experimenteert. Religie zegt: produceer het effect en de oorzaak volgt. In wetenschappelijke termen is dit helemaal belachelijk. De wetenschap zegt: als de oorzaak er is, volgt het gevolg. Religie zegt dat het omgekeerde ook waar is: je creëert het effect, en zie, de oorzaak volgt.
Er is een situatie waarin je je gelukkig voelt. Een vriend is gekomen, een geliefde heeft gebeld, een situatie is de oorzaak – je voelt je gelukkig. Geluk is het gevolg, de komst van de geliefde is de oorzaak. 

Religie zegt: wees gelukkig en de geliefde komt. Creëer het effect en de oorzaak volgt. En dit is mijn eigen ervaring, dat de tweede wet fundamenteler is dan de eerste. Ik heb het gedaan en het is gebeurd.
Wees gewoon gelukkig en de geliefde komt.
Wees gewoon gelukkig en er zijn vrienden.
Wees gewoon gelukkig en alles volgt.

Jezus zegt hetzelfde in andere woorden. Hij zegt: ‘Zoek eerst het koninkrijk Gods, dan zal al het andere volgen.’
Maar het Koninkrijk Gods is het einde, het effect. 
‘Zoekt gij eerst het einde…’ Het einde betekent het effect, het resultaat – en de oorzaak zal volgen. 

En dit moet zo zijn. Het is niet alleen, dat je een zaadje in de grond stopt en de boom volgt. Laat er een boom zijn en er zijn miljoenen zaden. Als oorzaak wordt gevolgd door gevolg, wordt gevolg weer gevolgd door oorzaak. Dit is de keten, dan wordt het een cirkel.
Begin ergens, creëer de oorzaak of creëer het gevolg. En ik zeg je, het is gemakkelijker om het gevolg te scheppen omdat het gevolg volledig van jou afhangt; de oorzaak is misschien niet zo afhankelijk van jou. 

Als ik zeg dat ik alleen gelukkig kan zijn als een bepaalde vriend er is, dan hangt het af van een bepaalde vriend, of hij er is of niet. Als ik zeg dat ik pas gelukkig kan zijn als ik zoveel rijkdom zie, dan hangt dat af van de hele wereld en de economische situatie en alles. Misschien gebeurt het niet, en dan kan ik niet gelukkig zijn. De oorzaak ligt buiten mij, het gevolg ligt in mij. Oorzaak is in de omgeving, in de situaties. Oorzaak ligt buiten mij, gevolg ben ik. Als ik het effect kan creëren zal de oorzaak volgen. 
Kies voor geluk – dat betekent dat je het effect kiest – en kijk dan wat er gebeurt. Kies voor extase en zie wat er gebeurt. Kies voor gelukzaligheid en zie wat er gebeurt. Je hele leven zal onmiddellijk veranderen en je zult wonderen om je heen zien gebeuren, want nu heb je het effect gecreëerd en moeten de oorzaken volgen.

Dit zal er magisch uitzien; je kunt het zelfs ‘de wet van de magie’ noemen. De eerste is de wet van de wetenschap en de tweede is de wet van de magie. Religie is magie en jij kunt de tovenaar zijn. Dat is wat ik je leer, om de tovenaar te zijn, om het geheim van de magie te kennen. 
Probeer het eens. Je probeert het andere al je hele leven – niet alleen dit maar ook vele andere levens. Luister nu naar mij. Probeer deze magische formule.
Ik geef je deze mantra: creëer het effect en zie wat er gebeurt! 
Oorzaken omringen je onmiddellijk, ze volgen. Wacht niet op de oorzaken; je hebt lang genoeg gewacht. Kies voor geluk en je zult gelukkig zijn.

Meer: My Way, The Way of the White Clouds #3

Zenmeester Tokai en het hier en nu

Terwijl Tokai op bezoek was in een bepaalde tempel ontstond er brand onder de keukenvloer. Een monnik stormde Tokai’s slaapkamer binnen en riep: ‘Brand!!!  Meester, een brand!’
‘Oh?’ zei Tokai en ging rechtop zitten. ‘Waar?’
‘Waar?!’ riep de monnik uit, ‘wel, onder de keukenvloer. Sta onmiddellijk op!’
‘De keuken, hè?’ zei de meester slaperig. ‘Nou, weet je wat, kom maar terug en laat het me weten wanneer het bij de gang komt.’
Binnen de kortste keren lag Tokai weer te snurken.

Heel de onwetendheid van de mind bestaat uit niet in het heden zijn. De mind is altijd in beweging: in de toekomst of in het verleden. De mind is nooit hier en nu; ze kan dat niet. De aard van de mind is zodanig dat zij niet in het heden kan zijn; omdat de mind moet denken, en in het huidige moment is er geen mogelijkheid om te denken. Je moet ‘zien’; je moet ‘luisteren’; je moet aanwezig zijn; maar je kunt niet denken. Het huidige moment is zo nauw dat er geen ruimte is om te denken. Je kunt zijn, maar gedachten kunnen er niet zijn. Hoe kun je denken?

Als je denkt, betekent het dat het al voorbij is: het moment is voorbij. Of je kunt denken, als het nog niet gekomen is: het ligt in de toekomst. Voor denken is ruimte nodig, want denken is als een wandeling – een wandeling van de mind, een reis. Daarvoor is ruimte nodig. Je kunt in de toekomst wandelen; je kunt in het verleden wandelen; maar hoe kun je in het heden wandelen?! 
Het heden is zo dichtbij, eigenlijk niet eens dichtbij – het heden ben jij. Verleden en toekomst maken onderdeel uit van de tijd; het heden ben jij het is geen onderdeel van de tijd. Het is geen tijd: het is helemaal geen deel van de tijd, het behoort niet tot de tijd.

Het heden ben jij. Verleden en toekomst zijn buiten ‘jij’: de mind kan niet bestaan in het heden. Als je hier kunt zijn, volledig aanwezig, zal de mind verdwijnen. 
De mind kan verlangen, kan dromen, duizend en één gedachten dromen: zij kan naar het einde van de wereld gaan; zij kan naar het begin van de wereld gaan; maar zij kan niet hier en nu zijn! Dat is onmogelijk voor haar. De hele onwetendheid bestaat hierin dat je dit niet weet. 
En dan maak je je zorgen over het verleden, dat er niet meer is: dat is de grootste domheid. Je kunt niets doen aan het verleden. Hoe kun je iets doen aan het verleden dat er niet meer is?  Er kan niets aan gedaan worden, het is al voorbij; maar je maakt je er zorgen over. En door je zorgen te maken verspil je jezelf.

Of je denkt aan de toekomst – en droomt, en verlangt. Is het je nooit opgevallen? De toekomst komt nooit. Zij kan niet komen. Wat komt is altijd het heden. En het heden is absoluut anders dan je verlangens, je dromen. Dat is waarom alles wat je wenst, en droomt, en verbeeldt, en plant, en waar je je zorgen over maakt, nooit gebeurt. Maar het verspilt jezelf: je gaat achteruit, je gaat dood. Je energie beweegt zich voort in een woestijn, zonder een doel te bereiken. Gewoon verspilling. En dan klopt de dood aan je deur. En onthoud: de dood klopt nooit in het verleden aan, en de dood klopt nooit in de toekomst aan; de dood klopt in het heden aan!
Je kunt niet tegen de dood zeggen ‘morgen’, de dood klopt in het heden aan. Het leven klopt ook in het heden aan. God klopt ook in het heden aan. Alles wat is, klopt altijd in het heden aan. En alles wat niet is, maakt altijd deel uit van het verleden of de toekomst. Je mind is een valse entiteit, want zij klopt nooit in het heden aan.

Laat dit het criterium van de werkelijkheid zijn: alles wat is, is altijd hier en nu; wat niet is, maakt nooit deel uit van het heden. Laat alles wat nooit klopt in het nu vallen. 
En als je beweegt in het nu, opent zich een nieuwe dimensie… de dimensie van de eeuwigheid.
Verleden en toekomst bewegen zich in een horizontale lijn, zoals A naar B beweegt, B naar C, C naar D: in een lijn. 
De eeuwigheid beweegt verticaal: A beweegt, dieper in de A, hoger in de A (niet naar B). A blijft dieper en hoger bewegen, in beide richtingen. Het is verticaal. 
Het huidige moment beweegt zich verticaal; de tijd beweegt zich horizontaal. Tijd en heden ontmoeten elkaar nooit. En jij bent het heden: je hele wezen beweegt verticaal. 
De diepte is open, de hoogte is open, maar jij beweegt je horizontaal, met de mind. Zo loop je God mis.

Mensen komen naar me toe en vragen: ‘Hoe moeten we God ontmoeten?’
Hoe moeten we zien? Hoe moeten we realiseren? 
Dat is niet waar het om gaat. Waar het om gaat is: hoe loop je hem mis?
Want hij is hier en nu,  staat aan je deur te kloppen: anders kan het niet. 
Als hij echt is, moet hij hier en nu zijn. Alleen onwerkelijkheid is niet hier en nu.
Hij staat al aan je deur – maar jij bent er niet. Je bent nooit thuis. Je dwaalt door miljoenen woorden, maar je bent nooit thuis. Daar word je nooit gevonden, en God komt je daar tegemoet, de werkelijkheid omringt je daar, maar vindt je daar nooit. 
De ware vraag is niet hoe je God moet ontmoeten; de ware vraag is hoe je thuis moet zijn: zodat wanneer God klopt, hij je daar vindt!  Het gaat er niet om dat jij Hem vindt; het gaat erom dat Hij jou vindt.

Het is dus echt een meditatie. Een mens van begrip maakt zich niet druk over God, of dat soort zaken, want hij is geen filosoof. Hij probeert gewoon: 
-hoe thuis te zijn, 
-hoe te stoppen met piekeren en denken over de toekomst en het verleden, 
-hoe zich te vestigen, hier en nu, 
-hoe niet van dit moment weg te gaan! 
Als je eenmaal in dit moment bent, gaat de deur open. Dit moment is de deur.

Osho: And the Flowers Showered — Talks on Zen #7

Ego en overgave

Het eerste wat je moet begrijpen over het ego is dat het niet bestaat. Niemand bestaat in afgescheidenheid. Jij bent evenzeer één met het universum als ik, als Boeddha, als Jezus. Ik weet het, jij weet het niet; het is alleen een verschil van herkenning. Het verschil is niet existentieel, helemaal niet!
Je moet je dus verdiepen in dit stomme idee van afscheiding. Als je nu begint te proberen je over te geven, draag je nog steeds het idee van afscheiding mee. Nu denk je: ik zal me overgeven, nu ga ik me overgeven – maar je denkt dat je dat doet.


Mandala: Osho’s Prem Shashi
Het centrum van iedere mandala is ‘nietsheid’ –
niet-ietsheid, volle leegte, ruimtelijk en stil, loslaten.

Als je het idee van afscheiding zelf onderzoekt, ontdek je op een dag dat je niet afgescheiden bent: hoe kun ‘jij’ je dan overgeven! Er is niemand om zich over te geven; er is nooit iemand geweest om zich over te geven. De overgever is er niet, helemaal niet – nergens te vinden.
Als je jezelf binnen gaat, zul je de overgever nergens vinden: in dat moment is er overgave. Wanneer de overgever niet wordt gevonden, op dat moment is er overgave. ‘Jij’ kunt het niet doen.
Als ‘jij’ het doet, is het iets onechts. Uit onechtheid ontstaat alleen onechtheid. ‘Jij’ bent onecht, dus alles wat je doet zal onecht zijn (onechter). En de ene onechtheid leidt tot de andere, enzovoort; en de fundamentele onechtheid is het ego, het idee: ‘ik’ ben afgescheiden. 

Je zegt: ‘Mijn overgave is doelgericht.’ Het ego is altijd doelgericht. Het is altijd hebzuchtig, het is altijd aan het graaien. Het is altijd op zoek naar meer en meer en meer. Het leeft in het meer: als je geld hebt, wil het meer geld hebben; als je een huis hebt, wil het een groter huis hebben; als je een vrouw hebt, wil het een mooiere vrouw hebben. Maar het wil altijd, meer. Het ego is voortdurend hongerig. Het leeft in de toekomst en in het verleden. In het verleden leeft het als een hamsteraar – ik heb dit en dit en dit. Het haalt daar veel voldoening uit; ‘ik’ heb iets: macht, aanzien, geld. Het geeft er een soort realiteit aan. Het geeft het idee: als ik deze dingen heb, moet ik er wel zijn. En het leeft in de toekomst met het idee van meer. Het leeft als herinnering en als verlangen.

Wat is een ‘doel’? Een verlangen: ik moet daar komen, ik moet dat zijn, ik moet het bereiken. Het ego leeft niet, kan niet leven in het heden; want het heden is echt en het ego is onecht – ze ontmoeten elkaar nooit.
Het verleden is onecht, het is niet meer; ooit was het er wel, maar toen het ‘aanwezig’ was, was het ego er niet.
Zodra het is verdwenen, niet langer existentieel is, begint het ego het te grijpen, op te hopen. Het grijpt en accumuleert dode dingen: het ego is een kerkhof; het verzamelt lijken (dode botten). 
Of het leeft in de toekomst: de toekomst is er nog niet – het is verbeelding, fantasie, droom. Ook daarmee kan het ego leven, heel gemakkelijk; onechtheden gaan prima samen, soepeltjes.

Breng iets existentieels in en het ego verdwijnt. Daarom dring ik erop aan om in het heden te zijn. HierNu zijn: gewoon dit moment.
Als je intelligent bent hoef je niet na te denken over wat ik zeg;  je kunt het gewoon op dit moment inzien!

Waar is het ego?
Er is stilte, en er is geen verleden, en er is geen toekomst, alleen dit moment – – en deze hond die blaft … dit moment: en ‘jij’ bent er niet!
Laat dit moment zijn – en jij bent er niet.
En er is immense stilte, er is diepe stilte, van binnen en van buiten.
En dan is het niet nodig om je over te geven, omdat je weet dat je er niet bent:  weten dat je er niet bent, is overgave.

Het is geen kwestie van overgave aan mij, het is geen kwestie van overgave aan het bestaan: het is helemaal geen kwestie van overgave!
‘Overgave’ is een inzicht; een begrip dat: ‘Ik’ ben niet.
‘Ik ben niet’ inzien, ‘ik ben een nietsheid (leegte)’: overgave groeit.
De bloem van overgave groeit aan de boom van leegte; zij kan niet doelgericht zijn. Het ego is doelgericht.
Het ego verlangt naar de toekomst: het kan zelfs verlangen naar het andere leven; het kan verlangen naar de hemel; het kan verlangen naar het nirvana.
Het maakt niet uit waarnaar het verlangt – verlangen is wat het is – projecteren in de toekomst is wat het is.

Zie het! Kijk ernaar!
Ik zeg niet denk erover na: als je erover nadenkt, loop je het mis. Denken betekent weer verleden en toekomst.
Kijk erin: ‘Avalokita!’ Kijk erin.
Het Engelse woord look komt van dezelfde stam als avalokita.

Osho: The Heart Sutra, Talks on the Prajnaparamita Hridayam Sutra of Gautama the Buddha #2.

Zorba de Boeddha

Het hele verleden van de mens heeft hem verscheurd; er is een voortdurende burgeroorlog in ieder mens aan de gang. En als je je niet op je gemak voelt is de reden niet persoonlijk, je ziekte is sociaal maatschappelijk. De strategie die is gebruikt is om je te verdelen in twee vijandelijke kampen: de Zorba en de Boeddha, de materialist en de spiritualist. In werkelijkheid ben je niet verdeeld. In werkelijkheid ben je een harmonieus geheel. Maar in je mind ben je geconditioneerd dat je niet één geheel bent en dat je moet vechten tegen je lichaam. Als je een spiritueel wezen wilt zijn, moet het lichaam op alle mogelijke manieren overwonnen, verslagen, vernietigd en gemarteld worden.

Dit is de geaccepteerde ideologie over de hele wereld. In verschillende culturen, verschillende religies, kunnen de formuleringen verschillend zijn, maar de basisregel is dezelfde: verdeel de mens, creëer een conflict in hem zodat één deel zich hoger gaat voelen, heilig wordt, en het andere deel gaat veroordelen als de zondaar. Maar elke scheiding zal ellende in je creëren, elke scheiding zal betekenen dat de helft van je wezen vecht met de andere helft. En als je tegen jezelf vecht, hoe kun je dan op je gemak zijn?

De hele mensheid heeft tot nu toe schizofreen geleefd. Iedereen is in stukken gehakt, in fragmenten. Jullie religies, jullie filosofieën, jullie ideologieën zijn geen helende processen geweest, maar grondoorzaken van innerlijke conflicten en oorlog. Jullie hebben jezelf verwond. Het Westen koos uiteindelijk voor de Zorba. Er was geen andere manier om gezond te blijven — een deel moest volledig worden vernietigd, genegeerd, vergeten. Het Westen ontkende de innerlijke realiteit van de mens, zijn bewustzijn: de mens is slechts een lichaam — er is geen ziel — en eten, drinken en vrolijk zijn is de enige religie. Dit is gewoon een manier om wat gemoedsrust te vinden, om uit het conflict te geraken, om tot een beslissing en een conclusie te komen — want dit is accepteren dat je één bent: slechts materie, slechts lichaam.

Het Oosten heeft de andere weg gekozen, maar het fundamentele probleem is hetzelfde: het Oosten heeft ervoor gekozen dat je de ziel bent en dat het lichaam een illusie is. Materie bestaat niet, de wereld is gemaakt van hetzelfde spul als dromen, dus maak je er niet druk om. Zweer het af, vergeet alles – het is het niet waard om er kennis van te nemen. Aan de oppervlakte lijkt het alsof Oost en West verschillende dingen doen, maar in wezen doen ze geen verschillende dingen. In wezen proberen ze een rationele manier te vinden om één te zijn. Want twee zijn betekent een constante kwaal, een conflict — het is beter het idee van het andere te laten vallen.  

Maar de houdingen zijn te begrijpen, en ze zijn zeer prominent aanwezig. Mijn hele aanpak is om een brug te slaan naar ieder individu, zodat je één geheel bent. Wees niet tegen je lichaam; het is je huis. Wees niet tegen je bewustzijn, want zonder bewustzijn kan je huis heel gedecoreerd zijn, maar het zal geen meester hebben, het zal leeg zijn. Samen echter creëren ze een schoonheid, een voller leven.

Symbolisch heb ik Zorba gekozen voor het lichaam en Boeddha voor de ziel, want Zorba heeft zijn eigen schoonheid. Op het eiland in Griekenland waar ik een tijdje verbleef is de plaats waar Kazantzakis*, de schrijver van de roman Zorba de Griek werd geboren. Kazantzakis is een van de beste romanschrijvers van de 20e eeuw. Hij heeft enorm geleden onder de regels van de kerk. Toen hij uiteindelijk Zorba de Griek schreef, werd hij uit de kerk gezet. Door het schrijven van Zorba werd hij gedwongen: ‘U trekt uw boek Zorba terug, anders wordt u verbannen.’
Omdat hij het boek niet terugtrok, werd hij uit de kerk gezet en veroordeeld tot de hel.

Zorba is eigenlijk Kazantzakis’ eigen individualiteit die het christendom had verdrongen; hij wilde ECHT leven. Hij drukte dat ongeleefde deel van zijn leven uit in de persoon van Zorba. Zorba is een prachtige man — geen angst voor de hel, geen zucht naar de hemel, leven van moment tot moment, genieten van kleine dingen… eten, drinken, vrouwen. Na een hele dag werken neemt hij zijn muziekinstrument en danst urenlang op het strand. 


Zorba is het ongeleefde deel van elk zogenaamd religieus persoon.  Er is geen gevecht tussen Zorba en Boeddha. Zorba is de pijl — als je hem goed volgt, zul je de Boeddha bereiken.

Osho: Beyond Enlightenment # 7


*Nikos Kazantzakis (Heraklion Kreta 1883 – Freiburg im Breisgau 1957).

Keuze en keuzeloosheid

Keuze is gebondenheid, keuzeloosheid is vrijheid. Zodra je iets kiest, ben je in de val van de wereld getuind. Als je de verleiding om te kiezen kunt weerstaan, als je je zonder keuze bewust kunt blijven, verdwijnt die val vanzelf, want als je niet kiest help je de val niet om er te zijn — de val wordt ook gecreëerd door jouw keuze. Dit woord ‘keuze’ moet dus heel goed begrepen worden, want alleen door dat begrip kan keuzeloosheid in je opbloeien.

Waarom kun je niet zonder te kiezen blijven? Waarom gebeurt het, dat er onmiddellijk een subtiele golf van keuze in je is binnengedrongen, zodra je een persoon of een ding ziet, ook al ben je je er niet van bewust dat je gekozen hebt?
Er komt een vrouw voorbij en je zegt dat ze mooi is. Je zegt niets over je keuze, maar de keuze is binnengedrongen, want van iemand zeggen dat ze mooi is betekent: ‘Ik zou haar willen kiezen.’ In feite heb je diep van binnen gekozen; je zit al in de val. Het zaad is op de grond gevallen; spoedig zullen er spruiten zijn, er zal een plant en een boom zijn.

Zodra je zegt ‘deze auto is mooi’, is de keuze binnengekomen. Je bent je er misschien helemaal niet van bewust dat je gekozen hebt, dat je deze auto zou willen bezitten, maar in de mind is er een fantasie ingetreden, een verlangen ontstaan. Wanneer je zegt dat iets mooi is, bedoel je dat je het zou willen hebben. Als je zegt dat iets lelijk is, bedoel je dat je het niet zou willen hebben.

Keuze is subtiel en je moet je er minutieus van bewust zijn. Wanneer je iets zegt, onthoud dan dit: dat zeggen is niet alleen zeggen, niet zomaar zeggen — er is iets gebeurd in het onbewuste. Maak geen onderscheid: dit is mooi en dat is lelijk, dit is goed en dat is slecht. Maak geen onderscheid. Blijf afzijdig! Dingen zijn noch slecht noch goed. De kwaliteit van iets goeds en iets slechts wordt door jou geïntroduceerd. Dingen zijn noch mooi noch lelijk; ze zijn er gewoon zoals ze zijn — de kwaliteit van mooi en lelijk zijn wordt door jou geïntroduceerd, het is jouw interpretatie.

Wat bedoel je als je zegt dat iets mooi is? Is er een criterium voor schoonheid? Kun je bewijzen dat het mooi is? Iemand anders kan denken ‘dit is lelijk!’ dus het is niets objectiefs; niemand kan bewijzen dat iets mooi is. Duizenden en duizenden boeken zijn geschreven over esthetiek, en het is een lange, moeizame reis geweest voor intellectuelen, denkers en filosofen om te definiëren wat schoonheid is — ze zijn er nog niet in geslaagd. Ze hebben grote boeken geschreven, grote verhandelingen, maar niemand heeft ooit kunnen vaststellen wat schoonheid is.
Nee, het lijkt onmogelijk — want er bestaat niet zoiets als schoonheid of lelijkheid, het is jouw interpretatie.

Osho: The Supreme Understanding # 8

Je ware natuur

Je ware natuur is je eeuwige natuur. Het is niet iets dat komt en gaat — jij bent het. Hoe kan het komen en gaan? Het is je ZIJN. Het is je eigenlijke fundering. Het kan niet soms zijn, en soms niet zijn; het is er altijd. Dus dit zou het criterium moeten zijn voor een zoeker naar waarheid, natuur, tao: dat we moeten komen tot het punt in ons wezen dat altijd en altijd blijft — zelfs voordat je geboren werd was het er, en zelfs als je dood bent zal het er zijn. Het is het centrum. De omtrek verandert, het centrum blijft absoluut eeuwig; het is voorbij de tijd. Niets kan het beïnvloeden, niets kan het veranderen, niets raakt het werkelijk ooit aan; het blijft buiten bereik van de buitenwereld. Ga naar de zee, en kijk naar de zee. Miljoenen golven zijn er, maar diep in de diepte blijft de zee kalm en rustig, diep in meditatie; de beroering is slechts aan de oppervlakte, slechts aan de oppervlakte waar de zee de buitenwereld ontmoet, de winden. Voor de rest blijft het altijd hetzelfde, niet eens een rimpeling; niets verandert.


Zo is het ook met jou. Aan de oppervlakte waar je anderen ontmoet is er beroering, angst, woede, gehechtheid, hebzucht, lust — aan de oppervlakte waar de winden komen en je raken. En als je aan de oppervlakte blijft, kun je dit veranderlijke verschijnsel niet veranderen; het zal daar blijven. Veel mensen proberen het daar, aan de omtrek, te veranderen. Zij vechten ermee, zij proberen geen golf te laten ontstaan. En door hun strijd ontstaan er nog meer golven, want als de zee met de wind vecht, ontstaat er nog meer beroering: nu zal niet alleen de wind helpen, maar ook de zee – er zal een enorme chaos aan de oppervlakte ontstaan.

Moralisten proberen de mens in de periferie te veranderen. Je karakter is de periferie: je brengt geen karakter mee de wereld in, je komt absoluut karakterloos, een blanco vel, en alles wat je je karakter noemt is door anderen geschreven. Je ouders, de maatschappij, leraren, leringen – het zijn allemaal conditioneringen. Je komt als een leeg vel, en wat er ook op je geschreven is komt van anderen; dus tenzij je weer een leeg vel wordt zul je niet weten wat de natuur is, je zult niet weten wat Brahma is, je zult niet weten wat Tao is.

Dus het probleem is niet hoe je een sterk karakter kunt hebben, het probleem is niet hoe je geen gevaar kunt bereiken, hoe je niet verstoord kunt worden — nee, dat is niet het probleem. Het probleem is hoe je je bewustzijn kunt veranderen van de periferie naar het centrum. Dan zie je plotseling dat je altijd kalm bent geweest. Dan kun je van een afstand naar de periferie kijken, en de afstand is zo groot, oneindig, dat je kunt kijken alsof het je niet overkomt. In feite overkomt het je nooit. Zelfs als je er helemaal in verloren bent, overkomt het je nooit: iets in jou blijft onverstoord, iets in jou blijft daarbuiten, iets in jou blijft een getuige.

Het hele probleem voor de zoeker is dus hoe hij zijn aandacht kan verleggen van de periferie naar het centrum; hoe hij kan opgaan in datgene wat onveranderlijk is, en zich niet kan vereenzelvigen met datgene wat slechts een grens is. Op de grens zijn anderen zeer invloedrijk, omdat op de grens verandering natuurlijk is. De periferie zal blijven veranderen — zelfs de periferie van een Boeddha verandert. Het verschil tussen een Boeddha en jou is niet een verschil in inborst — onthoud dit; het is geen verschil in moraliteit, het is geen verschil in deugdzaamheid of niet-deugdzaamheid, het is een verschil in waar je gegrondvest bent.

Jij bent gegrond in de periferie, een Boeddha is gegrond in het centrum. Hij kan naar zijn eigen periferie kijken van een afstand; wanneer je hem raakt kan hij het zien alsof je iemand anders hebt geraakt, omdat het centrum zo ver weg is. Het is alsof hij een toeschouwer is vanaf de heuvels en er gebeurt iets in de dalen en hij kan het zien. Dit is het eerste wat men moet begrijpen. Ten tweede: het is heel gemakkelijk om te beheersen, het is heel moeilijk om te transformeren. Je kunt je woede beheersen, maar wat ga je doen? Je onderdrukt het. En wat gebeurt er als je iets onderdrukt? De richting van zijn beweging verandert: het ging naar buiten, en als je het onderdrukt, begint het naar binnen te gaan – alleen de richting verandert.

En het is goed voor woede om naar buiten te gaan, omdat het gif eruit gegooid moet worden. Het is slecht voor de woede om naar binnen te gaan, want dat betekent dat je hele lichaam, geest en structuur erdoor vergiftigd zullen worden. En als je dit lange tijd blijft doen zoals iedereen heeft gedaan, omdat de maatschappij je controle aanleert, is er geen transformatie. De maatschappij zegt ‘beheers jezelf’ en door te beheersen worden alle negatieve dingen dieper en dieper in het onbewuste geworpen, en dan worden ze iets constants in je. Dan gaat het er niet om dat je soms boos bent en soms niet – je bent gewoon boos. Soms ontplof je, en soms ontplof je niet omdat er geen excuus is, of omdat je een excuus moet vinden. En bedenk wel, je kunt overal een excuus vinden!

Osho, And the Flowers Showered # 3

Alles is toeval, behalve bewustzijn

Alles is toevallig behalve je bewustzijn. Behalve je bewustzijn, is alles toevallig. Pijn en plezier, succes en mislukking, roem en smaad – alles is toevallig. Alleen je waarnemend bewustzijn is essentieel. Blijf erbij! Raak er meer en meer in geworteld. En verspreid je gehechtheid aan wereldse dingen niet. Ik bedoel niet dat je ze moet verlaten. Ik bedoel niet je huis verlaten, je vrouw verlaten, je kinderen verlaten — maar onthoud dat het slechts een ongeluk is dat jullie samen zijn. Het zal geen eeuwige toestand zijn. Het heeft een begin, het zal een einde hebben. Onthoud dat je gelukkig was zelfs voordat het begon; en je kan gelukkig zijn wanneer het is geëindigd. Als je deze toetssteen kunt dragen, kun je altijd beoordelen wat toevallig is en wat essentieel is.

Dat wat altijd is, is waarheid. Dat wat tijdelijk is, is onwaar. In het Oosten en in het Westen is er een verschil in de definitie van waarheid. In de Westerse filosofie staat waarheid gelijk aan het werkelijke. In het Oosten is waarheid gelijk aan het eeuwige – omdat we in het Oosten zeggen dat zelfs het tijdelijke echt is: echt voor het moment; maar het is niet waar omdat het niet eeuwig is. Het is slechts een weerspiegeling. De weerspiegeling is ook echt!

Je ziet de zon in de lucht en de weerspiegeling in de zee – de weerspiegeling is ook echt omdat het er is! Er is een verschil tussen de weerspiegeling en geen weerspiegeling, dus het is echt. Zelfs een droom is echt, want als je droomt is hij er! Het is echt als een droom, maar het is echt. Het enige verschil tussen de droom en de waaktoestand is dat de droom slechts enkele ogenblikken duurt — de waaktoestand duurt langer. Maar in het Oosten zijn we ook tot het ultieme ontwaken gekomen. Dan lijkt deze wakende toestand ook kortstondig, dan is ook dit droomachtig.

Het eeuwige is waar. Het tijdelijke is onwaar. Beide zijn echt. Het toevallige is ook echt en het essentiële is ook echt, maar met het toevallige blijf je in de ellende. En met het essentiële gaan de deuren van gelukzaligheid open, de deuren van Sat-Chit-Anand — van waarheid, bewustzijn, en gelukzaligheid. Onthoud dit in je dagelijkse leven. Doordring het effect ervan. Als je het je kunt herinneren, kan het een transformerende invloed op je leven krijgen, het kan je veranderen — het kan je helpen om je centrum te bereiken.

Osho, A Sudden Clash of Thunder # 3

Het materialistische standpunt is dat het leven slechts toeval is. Het gaat nergens heen. Er zit geen betekenis in, geen samenhang. Je bereidt je niet voor op iets. Er gaat niets gebeuren, dus je blijft in het moment; maak er het beste van. De dood zal alles vernietigen, niets zal overleven, dus maak je niet druk om de andere kant. Denk niet in termen van doelen. Denk niet dat God, waarheid, bevrijding, MOKSHA, NIRVANA bereikt moeten worden. Dit zijn allemaal slechts illusies; ze bestaan niet — lege, dromen van de menselijke geest. Ze zijn niet wezenlijk, dus pers uit het moment wat je kunt. Er is geen onderstroom van betekenis in het leven. Het leven is toevallig: je bent niet geschapen voor een doel.

Velen leven op die manier en missen veel – omdat er wel een doel is, omdat het leven geen ongeluk is, omdat er een rode draad is in elk moment van de eeuwigheid, omdat het leven een ontvouwen is. Er gaat iets gebeuren. De toekomst is niet onvruchtbaar, ze zal creatief zijn. Voorbereiding is nodig, zodat je je kunt ontvouwen, zodat je zaad gemanifesteerd kan worden, zodat je essentie bereikt wordt, zodat je kunt weten wie je bent en wat dit bestaan is.

Het leven is niet zomaar een gekke gedachte. Het is zeer systematisch. Het is geen chaos, het is een kosmos. Er is orde. Zelfs achter wanorde schuilt orde; er zijn alleen ogen nodig om tot die diepte door te dringen. Aan de oppervlakte zie je misschien alleen een opeenvolging van momenten en zie je niet de eeuwigheid. Aan de oppervlakte zie je misschien alleen het lichaam en niets meer. Net zoals wanneer je naar de oceaan gaat en op het strand staat, je de diepte van de oceaan niet kunt zien, alleen de golven. Maar de oceaan bestaat niet alleen uit golven. In feite kunnen golven niet bestaan zonder de oceaan; de oceaan kan bestaan zonder de golven. Golven staan niet los van de oceaan. Golven zijn niets anders dan de oceaan die golft, en de oceaan heeft een enorme diepte. Maar om die diepte te kennen moet je die diepte ingaan, je moet je diep duiken.

Osho, The Beloved, Vol. 2 # 1

De zeven lagen van de persoonlijkheid

Het wezen van de mens is zeer eenvoudig, maar zijn persoonlijkheid is dat niet. De persoonlijkheid is zeer complex. De persoonlijkheid is als een ui – er zijn vele lagen van conditionering, corruptie, vergiftiging. Verborgen achter vele lagen — wat Soefi’s filters noemen — is het eenvoudige wezen van de mens. Maar dat eenvoudige wezen zit achter zoveel filters dat je het niet kunt zien. En verborgen achter deze vele filters kun je de wereld ook niet zien — omdat alles wat jou bereikt is gecorrumpeerd door de filters voordat het jou bereikt. Niets bereikt je ooit zoals het is; je blijft het missen. 

Wetenschappers zijn het met de Soefi’s eens. Wetenschappers zeggen dat we maar twee procent van de werkelijkheid zien. Slechts twee procent! Achtennegentig procent wordt gemist. Als je naar mij luistert, zul je slechts twee procent horen van wat er verteld is, van wat er gezegd is. Achtennegentig procent zal verloren gaan. En wanneer de achtennegentig procent verloren is gegaan, is die twee procent uit zijn verband gerukt. Het is alsof je willekeurig twee bladzijden uit een roman hebt genomen – één van hier, één van daar – en dan de hele roman begint te reconstrueren op basis van deze twee bladzijden. Achtennegentig bladzijden ontbreken. Je hebt geen flauw idee wat ze waren; je weet niet eens dat ze er waren. Je hebt maar twee bladzijden en je reconstrueert de hele roman opnieuw. Deze reconstructie is jouw uitvinding. Het is geen ontdekking van de waarheid, het is je verbeelding. En er is een innerlijke noodzaak om de gaten op te vullen. Wanneer je ziet dat twee dingen niets met elkaar te maken hebben, heeft de mind een innerlijke drang om ze met elkaar in verband te brengen. Anders voelt het zich erg ongemakkelijk. Dus verzin je een verband, je repareert die losse dingen met een verband, je overbrugt ze. En je blijft maar een wereld verzinnen die er niet is.

Meer: De zeven lagen van de persoonlijkheid

Klimaatverandering

De wereld wordt heel langzaam vergiftigd. De rivieren worden vervuild, de oceanen worden vervuild, de meren sterven. De natuur wordt vernietigd. We exploiteren de aarde zo erg dat we er vroeg of laat niet meer van kunnen leven. We gaan niet goed om met de natuur.


Onze hele aanpak is verkeerd, het is destructief. We nemen alleen maar van de aarde, en we geven nooit iets terug. We buiten de natuur alleen maar uit. De ecologie is kapot, de circulatie is kapot; we leven niet in een perfecte cirkel, en de natuur is een perfecte cirkel: als je met de ene hand neemt en met de andere geeft, maak je haar niet kapot. Maar dat doen we wel: we gaan alleen maar door met nemen, en alle hulpbronnen worden verbruikt. Maar deze vergiftiging gebeurt langzaam, langzaam. Je ziet het niet gebeuren omdat er een lange tijd overheen gaat.

Osho, The Book of Wisdom # 24, Q 1

Zoek niet naar God buiten je eigen wezen

Deze uitspraak, aham brahmasmi, is een verklaring van verlichting. Letterlijk betekent het: “Ik ben het goddelijke, ik ben het ultieme, ik ben het absolute.” Het is een verklaring dat, “Er geen andere God is dan mijn eigen innerlijke wezen.”
Dit betekent niet dat het een verklaring is van een enkel individu over zichzelf. Het is een verklaring, natuurlijk, van één individu, maar het verklaart het potentieel van ieder individu. Het ontkent God als een afzonderlijke entiteit. Het ontkent God als schepper. Het ontkent God als een heerser. Het ontkent simpelweg het bestaan van God, anders dan in ons eigen bestaan. Het is de hele zoektocht van het Oosterse genie.

In duizenden jaren hebben zij slechts één ding ontdekt: zoek niet naar God buiten je eigen wezen. Als je hem kunt vinden, kun je hem maar op één plaats vinden en dat is in jezelf – buiten jou zijn alle tempels en alle moskeeën en alle synagogen en alle kerken bedacht door de priesters om jou uit te buiten. Zij staan niet in dienst van God; integendeel, zij buiten alle potentiële goden uit…
Maar helaas zijn zelfs de mensen van dit land – waar deze uitspraak zo’n vijfduizend jaar geleden werd gedaan – alles vergeten over de waardigheid van de mens. Deze uitspraak is niets anders dan het ultieme manifest van de mens en zijn waardigheid.

Zelfs in dit land, waar zulke individuen bestonden die het ultieme ontwaken en de ultieme verlichting bereikten, zijn er mensen die stenen aanbidden. Er zijn mensen die slaaf zijn van onwetende priesters. Er zijn mensen die leven in de slavernij van een bepaalde religie, geloofsovertuiging of sekte. Zij zijn de gouden eeuw van de Upanishads vergeten.

Osho, Sat Chit Anand – Truth Consciousness Bliss, Talk #12 – I Am the Ultimate.

Zelfbeelden

De mens is voortdurend bezig met het uitvinden van een ZELF voor zichzelf, maar het uitgevonden zelf kan nooit het werkelijke zelf zijn. Er is geen mogelijkheid dat het verzonnen zelf ooit het echte zal zijn. Het echte zelf moet ontdekt worden, niet uitgevonden. Het verzonnen zelf wordt ons ego. Het echte zelf is op geen enkele manier het ego. Het echte zelf is helemaal geen zelf; het is volkomen leegte, en de stilte van leegte, en de vreugde van leegte.

Als je een zelf wilt uitvinden zul je het anderen moeten vragen; dat is de enige manier om het uit te vinden — meningen verzamelen over wat mensen over je denken. Dat is wat we ons hele leven blijven doen. Dat is waarom we zo bang zijn voor het gebrek aan respect van mensen. Dat wordt onze slavernij. We willen respectabel zijn, want als we respectabel zijn dan is de mening van mensen over ons mooi. Ze prijzen ons en we kunnen een beter zelf hebben. Als we niet respectabel zijn, veroordelen mensen ons; en dan zul je nooit een mooi zelf hebben, dan zul je een lelijk zelf hebben. Je zelf bestaat alleen uit de mening van anderen; het is een lappendeken. A heeft iets gezegd, en B heeft iets anders gezegd, en C weer iets anders, enzovoort, enzovoort. Je verzamelt al deze dingen, deze papieren knipsels. Dan maak je er een beeld van – je maakt ze aan elkaar vast, je lijmt ze aan elkaar. 


Vanaf het allereerste begin begint het kind deze rommel te verzamelen. De moeder zegt iets, de vader, de broer, de buren: als het hem bevalt begint hij zich trots te voelen, als het hem niet bevalt begint hij zich depressief te voelen. Om depressie te voorkomen gaat hij door met het vleien van iedereen die hij ontmoet. De vleierij is niets anders dan een afspraak: ‘Ik zal je vleien, zodat je me een goed getuigschrift kunt geven. Ik zal u nog meer vleien als u bereid bent mij een nog beter getuigschrift te geven.’ Maar al die certificaten zijn alleen maar van de buitenkant, en niemand kent je, wie je bent – zelfs jijzelf niet.

Osho: The Secret # 11

Meer: Zelfbeelden.

Religie en moraal

Voorbij oordelen over goed en slecht gaan is de weg van waakzaamheid. En het is door waakzaamheid dat transformaties plaatsvinden. Dit is het verschil tussen moraliteit en religie. Moraliteit zegt: ‘Kies het juiste en verwerp het verkeerde. Kies het goede en verwerp het slechte.’ Religie zegt: ‘Kijk gewoon naar beide. Kies helemaal niet. Blijf in een keuze-loos bewustzijn.’
Religie is heel anders dan moraliteit. Moraliteit is heel gewoon, alledaags, middelmatig; moraliteit kan je niet naar het ultieme brengen, het is niet de weg van het goddelijke.

Moraliteit is slechts een sociale strategie. Daarom is iets goed in de ene maatschappij en is hetzelfde  in een andere maatschappij verkeerd; het ene wordt goed geacht in India en hetzelfde wordt slecht geacht in Japan. Iets wordt vandaag goed gevonden en kan morgen verkeerd zijn. Moraliteit is een sociaal bijprodukt, het is een sociale strategie om te controleren. Het is de politieagent in je, de rechter in je – het is een truc van de maatschappij om je te hypnotiseren volgens bepaalde opvattingen die de maatschappij aan mensen wil opdringen.
Osho: The Dhammapada, Vol 4, # 1

Jij bent het recept voor een betere wereld

Ik heb geen belangstelling voor een ideale maatschappij. Laat die droom vallen, alsjeblieft. Die heeft de wereld alleen maar grote nachtmerries bezorgd. Onthoud: politiek gesproken kan er nu niets meer gebeuren; de politiek is dood. Waar je ook op stemt, rechts of links, doe het zonder illusies. Het idee moet worden losgelaten dat enig systeem redding kan brengen. Geen enkel systeem kan dat – communisme, fascisme, gandhiïsme. Geen enkele maatschappij kan je redden en geen enkele maatschappij kan ideaal zijn. En er is geen redder – Christus, Krishna of Rama.


Laat die onzin vallen van je schuldig voelen en een zondaar te zijn. Stop al je energie in dansen en het leven vieren. Dan ben je ideaal, hier en nu – niet dat je ideaal moet worden. Er zijn nog maar weinig deskundigen die geloven dat je een blauwdruk aan de maatschappij kunt opleggen en door aan de maatschappij te sleutelen een nieuwe utopie van maatschappelijke harmonie kunt scheppen. Laat alle idealen varen en leef hier-en-nu. Mijn commune zal geen ideale maatschappij worden. Mijn commune wordt een hier-en-nu commune.
Osho: The Heart Sutra #6.

Intelligente mensen zijn zich ervan bewust geworden dat alle revoluties zijn mislukt – alle sociale revoluties. En we hebben nog niet naar de boeddha’s geluisterd die hebben gesproken over een totaal andere revolutie: de revolutie in het hart van het individu – omdat het individu substantie heeft, echt is. De maatschappij is alleen maar een relatievorm. De “maatschappij” is alleen maar een woord – en een erg gevaarlijk woord.
Osho: Philosophia Perennis vol. 2.   

Een ongekende omwenteling in het menselijk bewustzijn

Op dit punt in de tijd gaan we door een ongekende omwenteling in het menselijk bewustzijn, een verstoring zoals nog nooit eerder heeft plaatsgevonden. Verandering is er altijd geweest, in meer of mindere mate, want zonder verandering is er geen leven. Maar zo af en toe bereikt dit eindeloze proces van verandering een hoogtepunt –
en dan is er een echte omwenteling.  

De twintigste eeuw heeft de mens tot zo’n piek gebracht, en zijn bewustzijn staat op het punt om een totaal nieuwe wending te nemen. Waarschijnlijk moeten we langs totaal nieuwe wegen gaan reizen van hetgeen we kennen, en waar we vertrouwd mee zijn zal verdwijnen. De principes en waarden waar we mee geleefd hebben zijn niet langer toepasbaar, de greep van de traditie verzwakt. Dit is de opmaat voor een grote verandering. We raken ontworteld van het verleden. We zitten te wachten op overplanting naar de toekomst.
Osho, The Long, the Short and the All #3

Geduld bij mediteren

Vind de tijd, de ruimte, en maak er een punt van om te mediteren. In het begin is het moeilijk, maar blijf geduldig. Geduld is alles wat je nodig hebt. En blijf hoopvol, optimistisch, want het is alleen maar een kwestie van tijd. Het is alsof je zaadjes zaait, je kunt niet verwachten dat ze de volgende dag al kiemen. Ze nemen hun tijd ervoor, ze komen pas in hun eigen tijd tevoorschijn. Ze volgen jouw verwachtingen niet, ze volgen een bepaalde wet van zichzelf. Ze hebben hun intrinsieke wet, hun eigen natuur. Ze wachten op het juiste seizoen, misschien op de wolken die gaan komen, op de regen,  op de lente misschien…
Houd dus de moed erin. Dat is een van de fundamenteelste redenen waarom zoveel mensen beginnen met mediteren maar niet slagen. Velen beginnen eraan maar na een paar dagen denken ze al: ‘Het lukt me niet.’ Het is geen kwestie van slagen of falen. Ga er gewoon mee door ongeacht wat er gebeurt – net zoals je elke dag een douche neemt, gaat slapen. Je maakt je er niet druk over of je al of niet slaagt, of je er iets mee bereikt of niet. Een douche is op zich goed, het heeft intrinsieke waarde. Meditatie wordt spoedig als een innerlijke douche. Je voelt je beter, meer gecentreerd, meer geworteld, meer met je voeten op de grond. 
En als je kunt blijven wachten, komt het op een dag plotseling als een explosie, als een bliksemflits, en vanaf dat moment af ben je niet meer dezelfde. Vanaf dat moment hoef je geen meditatie meer te doen, dan ben je in meditatie wat je ook doet. Dan is ademen meditatie, is lopen meditatie, is eten meditatie. Dan wordt meditatie simpelweg je natuur zelf. 
Osho: A Must for Morning Contemplation.

Liefde is een rozenstruik

‘Je wilt die doornen niet, je zou graag willen dat de rozenstruik een en al bloemen is en geen doornen; maar ze komen tegelijkertijd, ze zijn facetten van één energie.
Maar ik zeg je niet afstand te doen van liefde, ik zeg je niet je er los van te maken. Wat ik je zeg is: maak het meer en meer tot een gebed. Mijn hele benadering is die van transformatie, niet van afstand doen.’   Osho
Meer: Liefde is een rozenstruik

Totale ontspanning

Uiteindelijk gaat het om totale ontspanning. Dan ben je verlicht. Maar op dit moment is dat nog niet haalbaar. Diep van binnen blijft er een bepaalde spanning bestaan.
Maar begin gewoon te relaxen. Begin aan de buitenkant, daar zitten we nu en dat is ons enige startpunt. Relax je buitenkant, relax je lichaam.
Je moet van de buitenkant af gaan ontspannen. De eerste stap van ontspannen is het lichaam. Denk er zo vaak mogelijk aan om in je lichaam te kijken, of je niet ergens een spanning met je meedraagt – in je nek, in je hoofd, in je benen. Ontspan dat bewust. Ga gewoon naar dat deel van je lichaam toe en overtuig dat deel, zeg er liefdevol tegen: ‘Relax!’
En je zult er versteld van staan dat elk deel van je lichaam naar je zal luisteren, jou zal volgen, als je erheen gaat – het is jouw lichaam! Sluit je ogen, ga je lichaam binnen van je teen tot je kruin en ga op zoek naar waar spanning zit. En ga dan met dat deel praten alsof je met een vriend praat, ga een dialoog aan met je lichaam. Zeg maar dat het kan relaxen, zeg maar ‘Je hoeft nergens bang voor te zijn. Wees maar niet bang. Ik ben hier om voor je te zorgen – jij kunt relaxen.’ Geleidelijk aan krijg je de slag wel te pakken. Dan raakt je lichaam ontspannen.
Dan neem je de volgende stap, ga je een beetje dieper. Zeg ‘relax’ tegen je mind, tegen je denken. En als je lichaam luistert, luistert je mind ook, maar je kunt niet bij je mind beginnen. Je moet bij het begin beginnen. Je kunt niet halverwege beginnen. Er zijn veel mensen die bij de mind beginnen en ze redden het niet. Ze redden het niet omdat ze het verkeerde uitgangspunt nemen. Je moet alles in de juiste volgorde doen.
Als het je lukt om je lichaam vrijwillig te ontspannen, dan lukt het je ook om je mind te helpen ontspannen. Mind is een meer complex verschijnsel.
Osho: The Dhammapada. The Way of the Buddha. Vol.1 Ch.8

God is dood – of schittert hij door afwezigheid?

Alle religies geloven dat God de wereld en de mensheid heeft geschapen. Maar als je door iemand bent gemaakt, ben je niet meer dan een marionet, je hebt geen eigen ziel. En als je door iemand bent gemaakt, kan hij je ieder moment weer laten verdwijnen. Hij heeft je niet gevraagd of je gemaakt wilde worden, hij zal je ook niet vragen: ‘Wil je weer uit de wereld verdwijnen?’
Het is een waandenkbeeld, dat God de wereld en de mensheid geschapen heeft, en als je daarin gelooft, is God de allergrootste dictator. Als God bestaat, dan is de mens een slaaf, een marionet. Hij heeft alle touwtjes in handen, hij heeft zelfs de macht over jouw leven. Er kan dan geen sprake zijn van verlichting. Er kan dan geen Gautam Boeddha bestaan, omdat er helemaal geen vrijheid is. God trekt aan de touwtjes en jij danst; hij trekt aan de touwtjes en je huilt; hij trekt aan de touwtjes en je vermoordt iemand, je pleegt zelfmoord, je begint een oorlog. Je bent niet meer dan een marionet en hij is de poppenspeler.
Meer: God is dood – of schittert hij door afwezigheid?

De dood het meest onbegrepen verschijnsel

‘De dood is het meest onbegrepen verschijnsel. Mensen denken dat de dood het einde van het leven betekent. Dat is de eerste fundamentele misvatting.
De dood vormt niet het einde, maar het begin van een nieuw leven. Ja, het is het einde van iets dat al dood is. Het is ook het hoogtepunt van dat wat we leven noemen, al weten maar weinig mensen wat het leven eigenlijk inhoudt. Ze leven, maar ze zijn zo onwetend dat ze de confrontatie met hun eigen leven niet aangaan. En het is voor hen onmogelijk om hun eigen dood te ervaren, want de dood is de ultieme ervaring van dit leven en het begin van een nieuw leven. De dood is de poort tussen twee levens; het ene ligt achter je, het andere wacht je op.
Er is niets afstotelijks aan de dood; maar vanuit angst heeft men zelfs het woord ‘dood’ afstotelijk gemaakt, iets waar je niet over mag praten. Mensen willen er niet over praten. Ze willen niet eens het woord ‘dood’ in de mond nemen.
Deze angst wordt ergens door veroorzaakt. De angst komt op omdat het altijd iemand anders is die doodgaat. Je ervaart de dood altijd als een buitenstaander en de dood wordt juist door je allerdiepste wezen ervaren. Het is net als liefde als een buitenstaander toeschouwen. Je kunt jarenlang toeschouwen, maar je zult niet te weten komen wat liefde is; misschien wel hoe liefde geuit wordt, maar over de liefde zelf kom je niets te weten. Hetzelfde geldt voor de dood: je ziet alleen wat er aan de buitenkant gebeurt – de ademhaling is gestopt, het hart is gestopt, degene die praatte en liep is niet meer: in plaats van een levend lichaam ligt er nu een lijk.
Dit zijn de uiterlijke verschijnselen. De dood is de overgang van de ziel van het ene naar het andere lichaam, of als iemand volledig verlicht geworden is: de overgang van de ziel van zijn eigen lichaam naar het lichaam van het hele universum. Het is een enorme reis, van buitenaf kun je het niet begrijpen. Van buitenaf zie je alleen de verschijnselen; en dat heeft de mens bang gemaakt.
Bij degene die de dood van binnen leert kennen, verdwijnt de angst voor de dood vanzelf.’
Osho,  Zarathustra: A God That Can Dance, Talk #16.

Zorba de Boeddha

‘Genieten van het leven, zoals de dansende en zingende Zorba dat kan als geen ander, is niet in tegenspraak met een leven als van Boeddha, van meditatie in diepe stilte. Boeddha was zelf tot Boeddha geworden omdat hij het leven van een Zorba had geleefd.’      Osho

Het ego

‘Het ego is een sociaal verschijnsel: jij bent niet het ego, het ego is de maatschappij. Het verschaft je een plaats in de maatschappij, een plaats in de rangorde van de maatschappij. En als je daarmee tevreden bent, zul je alle kansen om je ware zelf te ontdekken mislopen. Is het je nooit opgevallen dat alle vormen van ellende door het ego vat op je krijgen? Je kunt je er niet gelukzalig mee voelen, je kunt je er alleen maar ellendig mee voelen. Het ego is de hel. Als je lijdt, sla dan eens gade wat er aan de hand is en je zult ontdekken dat op de een of andere manier het ego er alles mee te maken heeft.’   Osho
Meer: Osho over ego

Authenticiteit

‘Het is niet de weg waar het op aan komt. Het komt helemaal aan op de authenticiteit van de zoeker. Daar wil ik de nadruk op leggen. Je kunt elke weg bewandelen. Als je oprecht en authentiek bent, bereik je het doel. Sommige wegen kunnen moeilijk begaanbaar zijn, andere veel gemakkelijker; sommige zijn aan beide kanten begroeid, andere voeren door woestijnen; sommige bieden mooie uitzichten, andere hebben niets aantrekkelijks te bieden, maar voor wie oprecht en eerlijk en authentiek en waarachtig is voeren alle paden naar het doel. En het omgekeerde is ook waar: welk pad je ook volgt, als je niet waarachtig bent, brengt het je nergens. Het is je authenticiteit die je weer thuisbrengt, niet iets anders. Alle paden zijn bijzaak.’  Osho
Meer: Milarepa en de onbetrouwbare meester

Therapie

‘Ik wil hier NIET de nadruk leggen op therapieën die jaren en jaren door blijven gaan: gewoon een paar dagen therapie om de bodem klaar te maken voor meditatie. Er lopen hier bij ons bijna honderd therapiegroepen, voor elk wat wils. Maar therapie is niet het einddoel. Therapie is een voorbereiding, de grond bewerken voor meditatie. Dit is de enige plek ter wereld waar therapie wordt gebruikt om de grond te bewerken voor een geweldige transformatie van mind naar no-mind.’
Osho: The Mystery and the Poetry of the Beyond # 1.

Geloof

‘Als je gelooft zul je nooit weten. Als je iets echt wilt weten, geloof niet. Dat betekent niet dat je ongelovig moet zijn, want ongeloof is een ander soort geloof. Geloof niet, maar experimenteer. Ga diep in jezelf en als je kunt zien, als je kunt voelen, geloof dan. Maar dan is het geen geloof meer, dan is het vertrouwen. Dat is het verschil tussen vertrouwen en geloof: Vertrouwen komt vanuit ervaring; geloof is een vooroordeel zonder enige ervaring om het te steunen….’  Osho

De grootste uitdaging

‘Het is heel goed mogelijk dat het leven geen toekomst meer zal hebben. We komen steeds dichter bij een doodlopende weg. Het is triest om dat te beseffen, maar het is ook goed om dat te beseffen, want dan wordt het mogelijk om een andere weg in te slaan. Zoals alles gaat zoals het nu gaat, is een wereldwijde zelfmoord logischerwijs het gevolg.’       Osho

Religie

‘Je dagelijks leven is je tempel, en je religie. Handel bewust, doe dingen bewust, en er zal veel veranderen.’       Osho

Stompzinnige ideologieën

‘Heel het verleden van de mensheid zit vol stompzinnige ideologieën waar mensen kruistochten voor gevoerd hebben, mensen hebben gedood, vermoord, levend verbrand. In de afgelopen drieduizend jaar hebben we vijfduizend oorlogen gevoerd, alsof het leven alleen om vechten draait en helemaal niet om creatief zijn, helemaal niet om genieten van de gaven van de  natuur.
We moeten al die krankzinnigheid laten varen. We kunnen niets veranderen aan deze wereld als we deze wortels niet volledig afkappen.’       Osho

Priesters en politici

‘De politici en de priesters hebben in een voortdurende samenzwering samengewerkt, hand in hand. De politicus heeft de politieke macht, de priester heeft de religieuze macht. De politicus beschermt de priester, de priester zegent de politicus. En de massa’s worden uitgebuit, hun bloed word door beiden gezogen.
Religies hebben het denken van de mens achterlijk gemaakt door van verzinseltjes geloof te maken. En politici hebben de mens kapotgemaakt door het leven zo veel mogelijk zijn waardigheid te ontnemen, want hun macht berust op jouw slavernij. Deze obstakels moeten uit de weg geruimd worden.
De wetenschap zou liever in dienst gesteld moeten worden niet van dood en vernietiging, maar in dienst van leven en liefde, bevestiging, viering.’       Osho

Meritocratie in plaats van democratie

‘Gewoon om onderscheid te maken noem ik dit systeem van mij meritocratie. Maar verdienste (merite) waarvoor? De verdienste is om te dienen en te delen. En als je eenmaal besloten hebt de macht te verschuiven van de politici naar de intelligentsia, wordt alles mogelijk, wordt alles eenvoudig.
Meritocratie is een heel programma van de structuur van de samenleving veranderen, de structuur van de regering, de structuur van het onderwijs.’       Osho

Wetenschap moet spiritueel worden

‘Net zoals ze met succes tot in het diepste geheim van de materie heeft weten door te dringen, heeft ze ook de capaciteit om tot in het diepste geheim van het bewustzijn door te dringen. Dan zal ze een grote zegen zijn.
Dus wat mij betreft, mijn visie voor een nieuwe mensheid, zie ik de wetenschap twee dimensies hebben: de lagere dimensie werkt met het objectieve en de hogere dimensie werkt met het bewustzijn. De lagere dimensie moet in dienst staan van de hogere dimensie. Dan is er verder geen religie nodig, dan vervult de wetenschap volledig alle behoeften van de mens.’   Osho                                                                                                                           

Liefde zijn

‘Liefde zou net als ademen moeten zijn. Het zou gewoon een kwaliteit in je moeten zijn – overal waar je bent, met wie je ook bent, of zelfs als je alleen bent, liefde blijft gewoon vanuit jou overstromen. Het gaat er niet om dat je verliefd bent op iemand – het gaat erom dat je liefde bent.’       Osho

Jij bent liefde

‘Mensen zijn gefrustreerd in hun liefdeservaringen, niet omdat er iets mis is met de liefde… ze vernauwen de liefde tot zo’n puntje dat de oceaan van liefde daar niet meer kan blijven. Je kunt de oceaan niet bevatten, het is geen stroompje. Liefde is je hele wezen, liefde is jouw goddelijkheid. Je moet het zien in termen van liefhebbend zijn of niet. De kwestie van het object van liefde is niet aan de orde. Bij je vrouw, houd je van je vrouw; bij je kinderen, houd je van je kinderen; bij je vrienden, houd je van je vrienden; bij de bomen, houd je van de bomen; bij de oceaan, houd je van de oceaan. Jij bent liefde.’       Osho                                                                                              

Anderen behagen

‘Hou op om aan verwachtingen van anderen te voldoen, want dat leidt alleen maar tot zelfmoord. Je bent hier niet om aan de verwachtingen van wie dan ook te voldoen en niemand is hier om aan die van jou te voldoen. Word nooit een slachtoffer van de verwachtingen van een ander en maak een ander geen slachtoffer van jouw verwachtingen.
Dit is wat ik individualiteit noem. Respecteer je eigen individualiteit en respecteer de individualiteit van een ander. Bemoei je niet met iemand anders’ leven en laat niemand zich met jouw leven bemoeien. Alleen dan kun je ooit groeien in spiritualiteit.’       Osho

Lijden onder ogen zien

‘Als je niet wegvlucht, als je het lijden daar laat zijn, als je bereid bent om het onder ogen te zien, als je niet probeert om het op een of andere manier te vergeten, dan ben je anders bezig. Het lijden is er wel, maar net om je heen. Het zit niet in het middelpunt, het zit aan de periferie. Lijden kan onmogelijk in het middelpunt zitten, dat zit niet in de aard van de dingen. Het zit altijd aan de periferie en jij bent het middelpunt.’       Osho

Zoeken naar onderwerp

Osho heeft over heel veel verschillende onderwerpen gesproken op een heel eenvoudige en heldere manier. Met zoekmachines kun je op thema zoeken naar deze onderwerpen. >>> Zoeken.

Sannyas

Osho heeft in de loop van de tijd duizenden mensen ingewijd in sannyas. Een sannyasin is in de eeuwenoude Hindoe traditie iemand die het wereldse leven achter zich laat om zich als een asceet te wijden aan een spirituele zoektocht, onder leiding van een goeroe, een meester. Osho geeft een totaal nieuwe draai aan de meester–discipel relatie en moedigt zijn sannyasins juist aan om het leven te omarmen in plaats van het de rug toe te keren. >>> Sannyas.