Kabir

Hoe Osho meer en meer
in mijn leven komt …
… en het groeit nog steeds.

Swami Prem Kabir
(Oneindige liefde)

Geboren in 1962 in Sittard
Ontving sannyas in 2007

Osho heeft eigenlijk heel langzaam een grote plaats in mijn leven ingenomen. Het begon in de tijd dat het boek van Jan Fondraine ‘Wie is van hout’ werd uitgegeven. Een boek wat niet ik, maar mijn moeder las, en wat thuis een gespreksonderwerp was. Later ging die schrijver in het oranje gekleed en was bij de Bhagwan gegaan. Dat vonden we thuis raar. En niet iets wat om navolging vroeg. Ook kwam Osho regelmatig in het nieuws, een andere kennismaking.

Wat jaren later, ik was 18-19 jaar, en had een vage impuls om naar Poona te gaan. Echter te vaag, en bovendien was ik nog zo onervaren en had ik geen idee hoe ik daar terecht zou moeten komen.

Ruim 12 jaar later een nadere kennismaking met Osho; ik ging wonen op Venwoude en deed regelmatig mee met de dynamische meditatie, de Kundalini en andere actieve meditaties. Nu is Venwoude geen Osho-centrum, wel werd Osho met regelmaat aangehaald . Ted Wilson, een van de oprichters, beschouwde Osho als zijn meester en in de beginjaren van Venwoude waren er ook een heel aantal sannyassins woonachtig op Venwoude. Ted vertelde wel over Osho, zijn verblijf in Poona, de commune in Amsterdam en op de ranch in Oregon. Een van de bewoners van het eerste uur is Varna, zij was zeker een grote Osho-lover. Twee van haar favoriete uitspraken van Osho: ‘Life is not a problem to be solved, but a mystery to be lived’ en ‘Sitting silently, doing nothing, the grass grows by itself’.

Weer wat jaren later kwam Osho nog wat meer in mijn leven door de tantratrainingen van OshoLeela (heet nu WildTantra). Boeken, audio en video ging ik lezen, beluisteren dan wel bekijken.

En uiteindelijk ook naar Poona. Een kort bezoek wel is waar, een kleine drie weken, die ik voornamelijk in de Ashram doorbracht. Prachtig om in de samadhi te zitten, en in de grote piramide. En ik hoorde en voelde ook de controverses omtrent foto’s van Osho, mala’s, etc. Mmmh, dat is minder inspirerend. Het zette mij wel op het spoor om mijn eigen relatie met Osho op te bouwen en om mijn waarheid te zoeken. Maar (nog steeds) geen aandrang om sannyas te nemen ……
Dat gebeurde een jaar later, op 9 september 2007, aan het einde van een tantratraining. Het is nog steeds een mysterieus gebeuren. Dinesh kwam voor mij zitten en bood mij een foto aan van zijn initiatie. Een hele tijd hebben we zo gezeten, in stilte. En uiteindelijk nam ik de foto aan en gaf zo aan sannyas te willen nemen. Een celebration werd direct georganiseerd, en met mij waren er zeker 5-6 anderen die spontaan sannyas namen. Het is nu een jaarlijks terugkerende mogelijkheid, die Gitama op Venwoude aanbiedt.

En verder gaat de reis, met letterlijk een reis van zeven maanden naar Nepal en Noord India. Samen met partner Anand hebben we de communes Osho Tapoban in Kathmandu, Osho Nisarga in Dharamsala en Osho Om Bodhisattva Commune in Dehradun bezocht. En daar kwam Osho echt heel dichtbij; door gelijktijdig omringt te zijn door vele Osholovers, de meditaties, de avondmeditaties, het dansen en het lezen is in mij ook het vuur ontbrand. Al deze plaatsen worden geleid door mensen van het eerste uur. Door hun verhalen, ervaringen en door simpelweg in hun buurt te zijn kom je nog dichtbij Osho. Een rijke ervaring!

Regelmatig pak ik nu een boek, of kijk naar een lezing van Osho. De mala draag ik ook vaak, meestal als in naar buiten ga. En ‘being a watcher’ is voor mij echt een leidraad in mijn leven. Ook zijn Anand en ik gestart om met regelmaat mediatiedagen te organiseren; Osho Akash is de naam van het centrum. Mijn droom: een Oshocommune in Nederland waar mensen kunnen komen voor een dag, een week of de rest van hun leven. Die gemeenschap, die gaat er komen!

Soest, 25 oktober 2011
Kabir Kosse

Lijst