Dit is deel 10 van het boek ‘DE ONWETENDHEID VOORBIJ – Een meditatiereis door Osho’s India’ en gaat over de boottochtjes naar de betoverende wereld van de marmeren rotsen. Een plaats waar Osho graag kwam. De rots waar hij altijd mediteerde is zelfs nu nog bij de roeiers van de bootjes bekend. We verblijven in Hotel River View in Bhedaghat, dat vanaf het terras een prachtig uitzicht geeft op de marmeren rotsen. Later bezoeken we de schitterende Dhuandhar watervallen, ook in Bhedaghat, niet alleen een toeristische plek, maar ook een geliefde plek van de lokale bevolking.
Na het ontbijt op het terras gaan we dezelfde boottocht maken als vannacht. Het is heerlijk te varen op het water tussen de marmeren rotsen door. In de boot zitten vier jonge mannen. Eerst roeien er twee heen en daarna roeien twee anderen terug. Ze kunnen het goed aan. We zijn maar met z’n zessen. In de andere boten die voorbijvaren, zitten wel twintig mensen. Ook die boten komen vooruit, maar langzamer.
Varen tussen de marmeren rotsen door.
Het lijkt me voor de roeiers erg zwaar als de boten zo vol zijn. Maar waarschijnlijk zijn ze het gewend en hebben er inmiddels de spierkracht voor. Onderweg stoppen we weer bij de rots waar Osho altijd op zat.
We klimmen weer op de rotsen. We gaan er zitten en kijken om ons heen. Osho zat vaak in een kloof in de rotswand boven de rots waar wij nu zitten. Wij kunnen daar niet bij komen. Het is net te steil. Osho schijnt er ook van boven af in gekomen te zijn. Wanneer er weer een boot met toeristen voorbijvaart, roept één van de roeiers ‘Osho!’ Hij weet dus dat Osho daar altijd kwam.
De witte marmeren rots waarop Osho altijd mediteerde.