Afscheid

Heus, de dood is de deur –
de opening naar het onsterfelijke.
Wees bewust van wat voor de geboorte
en na de dood is.
En – dat ben jij.
Osho          

Ma Prem Hanny van der Sterre- de Bruijn is overgegaan.
12-9-1932 – 19-12-2023.
Weduwe van Tim van der Sterre.
Zusje van mevrouw M.D.F. de Bruijn.
De crematie heeft plaatsgevonden in besloten kring.

In 1979 kreeg Hanny sannyas van Osho. Dit is wat ze erover geschreven heeft:
‘Weet je wat je naam betekent?’ vraagt Osho mij en ik zeg van binnen repeterend ‘Johanna, brenger van het goede.’ Dan begin ik hardop met Jo-hanna te hakkelen en zegt Osho, glimlachend: ‘Dat is wel genoeg en…sluit je ogen.’ Mijn hart slaat als een gek maar ik bedenk ‘ik ben bij Osho’ en onderga een vloedgolf en ben in een immense stilte. 

Meer: Darshan met de Meester.

Shanti Sagar (a.k.a. S. Simon) was een mental coach, therapeut en facilitator van The Work™ van Byron Katie. Hij werkte al meer dan 35 jaar met mensen, maar gaf ook internationaal workshops. Hij was gevestigd in Amsterdam. In 1990 ontmoette hij zijn geliefde Abhilasha, ook een therapeut, en trouwde met haar in november 2002.
Sedert 1999 werkte Sagar met The Work™ van Byron Katie.

Shanti Sagar                                                                                  

In de Pune Een ashram, waar hij zich halverwege de jaren zeventig bij had aangesloten, maakte hij deel uit van de Vrindavan keuken en vervulde hij verschillende rollen.
De naam die hij van Osho had gekregen betekent oceaan van vrede en stilte.
Hij groeide op aan de oostkust maar studeerde deels in California, waar hij een Master in Counselling Psychology behaalde. Later volgde hij ook een opleiding tot Gestalttherapeut en Hypnotherapeut.
Hij was een zachtaardig persoon, met veel humor, een echte mensch.
We zullen hem erg missen.

Bron: Osho News.

Sagar en Abhilasha

Een vraag van Sagar aan Osho:
Waarom ben ik zoals ik ben? Ik voel me als de lotus die de roos wil zijn.

Wat is dan het probleem? Dus jij bent de lotus die de roos wil zijn – wees het dan. Wat je ook bent, je bent het. En dat moet je in absolute nederigheid accepteren. Zelfs als je voelt dat je een lotus bent en de roos wilt zijn, ben je de lotus die de roos wil zijn. Wat is, is en wat niet is, is niet! Ontspan erin, accepteer het, verwelkom het, en plotseling zul je een grote vrede om je heen zien en een grote stilte die in je ontstaat en een grote vreugde die in je overstroomt. We missen vreugde omdat we altijd iets anders proberen te zijn.
Nu kan ik je vraag wel begrijpen. Ik heb tegen jullie gezegd ‘probeer niet iets anders te zijn,’ en ik heb je gezegd ‘een lotus is een lotus en een roos is  een roos, en de lotus moet niet proberen een roos te zijn en de roos moet niet proberen een lotus te zijn; anders zullen ze neurotisch worden.’ Daarom heb je de vraag gesteld.

Je zegt: ‘Ik voel me als de lotus die de roos wil zijn.’ Dus je denkt dat je een heel relevante vraag hebt gesteld, en ik kan begrijpen waarom je je zo voelt, maar luister naar mijn antwoord. Dus jij bent de lotus die de roos wil zijn – het zij zo. Dat is wat ik bedoel: probeer niets anders te zijn. Als jij dit bent, dan ben jij dit. Nu zou je willen proberen om de lotus te blijven en niet de roos te zijn. Maar als dat van nature in je opkomt, creëer je een spanning in jezelf. Wat van nature komt is goed, wat uit zichzelf komt is goed.

De vraag is van Shanti Sagar, en ik zie de mogelijkheid van zijn diepe aanvaarding van het feit. Accepteer het. Als dit de manier is waarop God wil dat je bent, wees dan zo. Dan is dit je lot.
Als je eenmaal de dingen begint te aanvaarden, verdwijnen de spanningen, de angsten, de angst wordt niet meer gevoeld. En in een staat zijn van geen angst, geen bezorgdheid, geen spanning is religieus zijn.

Osho: The First Principle #4.

Ma Prem Samarpito (Marian Birdow-Wertheimer) werd geboren in Amsterdam en groeide op als enig kind van liefhebbende Joodse ouders die niet ongeschonden uit de Tweede Wereldoorlog waren gekomen.
Nadat ze haar schoolopleiding had doorlopen en in 1975 afgestudeerd was aan de Sociale Academie, vertrok ze met haar vriendin Aren voor een reis over land naar India. Onderweg, al in Griekenland, ontmoette Aren ‘de man van haar dromen’ waardoor Samarpito de rest van de reis alleen verder moest.
Pas later hoorde ze van Osho en nam ze sannyas in Pune op 31 december 1980. Ze bezocht de ashram in Pune verschillende keren en woonde in de Amsterdamse commune Sadhana.

   
Samarpito op de Ranch

Na Osho’s vertrek naar Amerika voegde Samarpito zich bij hem in Rajneeshpuram en werkte in de vrachtwagenafdeling Baal Shem en in Gorakh als vuilniswagenchauffeur.
In 1985 vestigde ze zich in Amerika waar ze werkte als ‘Silver cab’ taxichauffeur, serveerster, schoonmaakster en maatschappelijk werkster in Laguna Beach en later in Boulder, CO.

Samarpito en Anthony

Samarpito, Anthony, moeder Rose

Daar ontmoette ze Anthony met wie ze in augustus 2001 trouwde, met een groot feest in aanwezigheid van haar moeder, Anthony’s familie en een aantal Nederlandse en Amerikaanse vrienden. De Nederlandse vrienden brachten twee heerlijke weken met haar door en werden goed verzorgd door het pasgetrouwde stel.
Samarpito bezocht haar moeder regelmatig in Amsterdam. Tijdens deze verblijven zocht ze ook haar vrienden op die op verschillende plaatsen in Nederland woonden. Onder hen was haar goede en levenslange vriendin, Anneke (‘mijn zus’), met wie ze vanaf de kleuterschool was opgegroeid.

Ik had Samarpito al ontmoet in Pune, maar we leerden elkaar beter kennen nadat we elkaar toevallig tegen het lijf liepen in een winkelcentrum in Amsterdam in 2012. Toen ze hoorde dat ik als zelfstandig zorgverlener met ouderen werkte, vroeg ze me of haar moeder (op dat moment 92 jaar oud) een beroep op me kon doen als ze ziek was of hulp nodig had.
Ik kreeg een hechte band met haar moeder en zo had ik regelmatig contact met Samarpito via de telefoon en e-mail. Ik was niet de enige die haar moeder bezocht en verzorgde, want Samarpito had haar vrienden en neven weten te mobiliseren om voor haar te zorgen, iets wat we meestal met veel plezier deden.

Samarpito, Devapriya en Devabodhi

Rond de tijd dat ik af en toe de zorg voor haar moeder op me nam, werd bij Samarpito LSM (leiomyosarcoom) geconstateerd, een terugkerende kanker van de zachte weefsels in de buik.
Hoewel ze in constante angst leefde voor de steeds terugkerende ziekte, de verschillende operaties en behandelingen die haar uitputten, liet ze zich er niet door hinderen om nieuwsgierig te blijven naar het leven en trouw te blijven aan haar wijdverspreide vrienden.
Rond haar 70e verjaardag, afgelopen oktober, vond ze echter dat het tijd was om het op te geven en was ze klaar voor haar ‘laatste reis’.

Gesteund door Anthony en een kring van goede vrienden verliet ze haar lichaam op 3 november in Broomfield, CO, slechts 14 maanden nadat haar moeder op 100-jarige leeftijd was overleden.
Ik ben dankbaar dat ik in februari van dit jaar twee weken met Samarpito in Florida kon doorbrengen. Ik zal me haar altijd herinneren als een liefdevolle, nieuwsgierige en dappere vriendin die met volle teugen van het leven genoot. Ze was een mooie, sterke vrouw en een echte vriendin voor velen.

Devabodhi

Foto in de Rajneesh Times

Het leven is niet een probleem
dat opgelost moet worden
maar een mysterie
dat geleefd mag worden.
Osho

We vieren alles. Vieren is onze manier om alle geschenken van het bestaan te ontvangen. Het leven is zijn geschenk, de dood is zijn geschenk; het lichaam is zijn geschenk, de ziel is zijn geschenk. We vieren alles. We houden van het lichaam, we houden van de ziel. We zijn materialistische spiritualisten. Zoiets is nog nooit gebeurd in de wereld. Dit is een nieuw experiment, een nieuw begin, en het heeft een grote toekomst.
Osho

   Swami Anand Jayesh

Vier vandaag, waar je ook bent, samen met ons het leven van Jayesh (Michael Byrne), die vandaag het lichaam heeft verlaten. Hij was fit en gezond tot voor kort en werd slechts twee weken geleden gediagnosticeerd met alvleesklierkanker die zich al wijd verspreid had in het lichaam en die, zoals hij het uitdrukte, geen licht aan het einde van de tunnel aangaf.

Meer dan drie decennia geleden benoemde Osho Jayesh tot voorzitter van de ‘Inner Circle’, alsook tot voorzitter van de OSHO International Foundation, Zürich, en het ‘Presidium’, belast met het ondersteunen van de uitbreiding van Osho’s visie over de hele wereld. Jayesh werd persoonlijk door Osho voorbereid om op de verdere uitbreiding van zijn werk toe te zien nadat Osho zelf het lichaam had verlaten.
Jayesh verwees vaak naar wat hij noemde ‘Osho’s lijst’, en in het bijzonder Osho’s aandringen op het belang om zijn werk overal ter wereld beschikbaar te maken, met behulp van de nieuwste technologie.
Dat Osho nu de meest gepubliceerde – gelezen, bekeken en beluisterde – non-fictie auteur in de geschiedenis is, getuigt van Jayesh’s toewijding om het vertrouwen te vervullen dat Osho in hem stelde toen hij zich in zijn laatste momenten naar hem omdraaide en tegen Jayesh zei: ‘Ik laat jullie mijn droom na.’

Osho nodigde Jayesh ook uit om wat toen een Ashram was om te vormen tot de campus van het Osho International Meditation Resort. Voor degenen die deze iconische campus hebben bezocht of gezien, kunnen woorden deze nalatenschap niet beschrijven.
Na het voltooien van de laatste etappe van zijn werk, het overdragen van de voorzittersrol aan Amrito, in overeenstemming met Osho’s richtlijnen, bracht Jayesh de laatste dagen voornamelijk in stilte door, terwijl hij toekeek hoe zijn lichaam oploste in een loslaten.

De gratie, ontspanning en gecentreerde manier waarop hij zijn vertrek benaderde was zodanig, dat het niemand zal verbazen als hij niet terugkeert. Zijn toewijding aan het werk van Osho en de totaliteit die hij elke dag in het werk bracht, was iets om te aanschouwen en een inspiratie voor ons allen die de kans en het voorrecht hadden om met en om hem heen te werken gedurende al die vele jaren.

Deze dag vieren we een leven!

Ontvangen als persbericht op 6 november.
Volgens sannyas.wiki werd Jayesh (Michael Byrne) geboren in januari 1948 en werd hij sannyasin in 1984. Hij was de broer van Raj (D’Arcy O’Byrne).

Bron: Osho News.

Op 11 oktober is Sef Kicken in woonzorgcentrum ‘de Beyart’ in Maastricht overleden. In 1979 werd hij discipel van Osho. Sef kreeg de naam Swami Prem Sef.

Drs. ir. Sef Kicken (1945) studeerde wiskunde en filosofie. Hij was zowel een beta- als alfa-wetenschapper. Sef was leraar wiskunde aan verschillende opleidingen en van 1977-1979 docent filosofie aan de internationale academie van Manternach (Luxemburg). Zijn kernthema was holistisch denken in de wetenschap.
Buiten wetenschapper was Sef een actieve Rock & Roll liefhebber vooral in de periode 1957-1970. Hij schreef veel in muziekbladen en stelde ook R&R radio programma’s samen.
Sef was auteur van 3 boeken:
– Alternatieve Wetenschap, 1975
– Bewustzijnscrisis en Cultuurverandering, 1977
– Bewustzijn als Basis, 1991
Daarnaast schreef hij veel bijdragen voor tijdschriften waaronder Prana en Bres. Hij gaf in de periode 1976- 1985 veel lezingen door het land. Wie op internet zoekt ziet dat Sef zijn sporen heeft nagelaten. Er zijn nog altijd artikelen en boeken van zijn hand te vinden.

In het midden van de jaren zeventig las ik ‘Alternatieve Wetenschap’ en ik dacht: wat bijzonder, iemand uit Maastricht die een boek schrijft over hoe het anders moet met onze maatschappij en de wereld als geheel. Zijn open benadering bij de analyse van de naderende cultuurcrisis raakte me zeer. Niet veel later tref ik Sef en reizen wij samen af naar Amsterdam om in Center aan de Kromme Waal een ‘Enlightenment Intensive’ groepstherapie te doen. 
Spiritualiteit is prachtig maar het is nog meer werken aan jezelf en dat deden we.  In 1980 zetten wij een Centrum voor persoonlijke groei op aan de Wilhelminasingel in Maastricht. Het was misschien wel de enige ontmoetingsplek in Maastricht waar sannyasins elkaar ontmoetten en gezamenlijk konden mediteren. Sef was een graag geziene gast en een warm en bescheiden persoon. Hij is tot op hoge leeftijd blijven reizen, naar India en later meer naar spirituele oorden in onze buurlanden. In Zuid India bezocht hij graag christelijke kloosters en hij gaf daar ook gastlessen aan scholen.
Sef was een voorloper en een profeet van de nieuwe tijd . Zijn ideeën zijn door de jaren heen steeds relevanter geworden. Hij is voor veel mensen in Nederland de persoon geweest die de tijdgeest goed aanvoelde en deze wist te verwoorden. Maar zoals zo vaak, wordt een profeet zelden in zijn of haar eigen land geëerd.

In ‘Bewustzijn als Basis’ beschrijft Sef Kicken het bewustzijn als algemeen perspectief, dat eenheid en samenhang kan brengen tussen de verschillende wetenschappen, de religie, en de filosofie, maar dat ook een uitweg kan bieden uit de huidige wereldcrisis. Het bewustzijn is daarbij het verbindende element, omdat het de basis is van alle denken, kennen, voelen, gewaarworden, ervaren, handelen, willen, De Wereldcrisis is volgens de auteur in wezen een crisis in het bewustzijn, die voortkomt uit het dualistische denken dat tegenstellingen en conflicten schept. De tijd is dus rijp voor een holistische visie die uitgaat van de eenheid van de werkelijkheid, inclusief de mens die deze werkelijkheid waarneemt. Recente ontwikkelingen in verschillende wetenschappen, vooral in de kwantumfysica, de parapsychologie en de transpersoonlijke psychologie, wijzen ook in deze richting. Er ontwikkelt zich een synthese waarin wetenschap en religie, westerse en oosterse inzichten samen komen.

Wij zullen zijn energieke, levenslustige, dansende persoon met uitstraling missen in Maastricht.
Hartelijke groet,
Berto Aussems

De angst voor de dood is angst voor tijd. En de angst voor tijd is, diep van binnen, angst voor ongeleefde momenten, voor een ongeleefd leven. Dus wat te doen? Leef meer en leef intenser. Leef gevaarlijk. Het is jouw leven. Offer het niet op voor welke dwaasheid dan ook die je is aangeleerd. Het is jouw leven. Leef het! Offer het niet op voor woorden, theorieën, landen of politiek. Offer het voor niemand op. Leef het! Denk niet dat het moedig is om te sterven. De enige moed is om het leven volledig te leven; een andere moed is er niet.

Osho: The Art of Living and Dying

Elsja Lewin (Saraswati)
10 aug 1949 – 20 juli 2023

  Elsja en Sanatan

Vleugellam
Na een rijk leven vol avontuur
Raakte ze vleugellam
Haar leven was voltooid
Ze koos ervoor om weg te zweven

Meer: Elsja’s wens.

Abhay heeft deze wereld verlaten… Vlieg hoog, vlieg wijd, vlieg vrij, vlieg licht en zweef, geliefde van mijn lichaam, mijn hart, mijn mind en ziel. Je was er zo klaar voor en bent zo goed vertrokken, je Osho-gegeven naam Nirav Abhay – onverschrokken stilte –
echt passend!
Garimo

Telkens als er ergens iemand sterft, klopt de dood ook bij jou aan. En niet alleen een mens: een hond sterft, een kraai sterft, of een blad wordt bleek en sterft en valt van de boom – jij sterft, want we zijn betrokken bij elkaar, we zijn delen van elkaar, we zijn onderdeel van elkaar.

Osho: The Revolution.

Santo (17 mei 1949 – 24 juni 2023) groeide op in Nederland, in een familie van bollenkwekers. In 1978 ging hij naar Pune en kreeg daar zijn nieuwe naam: Swami Deva Santo. Vele jaren woonde hij in Nederlandse communes. Hij bezocht Rajneeshpuram en verbleef elk jaar een paar maanden in Pune.
Zes maanden geleden verzwakte Santo’s gezondheid door hartproblemen en vorige week gaf zijn lichaam het op. Hij stierf vredig in zijn eigen huis. Gedurende de laatste periode van zijn leven werd hij verzorgd door een kleine groep sannyasin vrienden.

   Santo

‘Hij liet vaak tranen van dankbaarheid, voor Osho, voor zijn vrienden en voor de lieve zorg die hij kreeg van de verpleegsters en artsen. Zijn verzorgers werden verliefd op deze rustige en gevoelige man, die altijd hun namen onthield en hen bedankte voor hun werk. Hij was zijn authentieke zelf.
Hij was nieuwsgierig naar de dood. Vier broers hadden hun lichaam voor hem verlaten, waaronder zijn broer Advaita, met wie hij elke winter een paar maanden naar Pune ging.’
Devabodhi

Bron: Osho News.

‘De laatste dagen van Premartha’s leven in zijn lichaam waren omgeven door een ongelooflijke vredigheid, en we voelden en genoten er allemaal van. We luisterden veel naar Maneesha’s Osho Bardo, en dit was enorm ondersteunend. In de al verstilde ruimte waarin hij zich bevond – ver weg en van binnen – liet Premartha een traan toen hij ernaar luisterde. We hebben Osho liedjes gezongen en samen genoten van momenten van stilte.
Premartha was een echte krijger, die het leven tot de laatste druppel opdronk – alles!’
Svarup

   Svarup en Premartha

Bron: Osho News.

De dood is het meest onbegrepen verschijnsel. Mensen denken dat de dood het einde van het leven betekent. Dat is de eerste fundamentele misvatting. De dood vormt niet het einde, maar het begin van een nieuw leven. Ja, het is het einde van iets dat al dood is. Het is ook het hoogtepunt van dat wat we leven noemen, al weten maar weinig mensen wat het leven eigenlijk inhoudt. Ze leven, maar ze zijn zo onwetend dat ze de confrontatie met hun eigen leven niet aangaan. En het is voor hen onmogelijk om hun eigen dood te ervaren, want de dood is de ultieme ervaring van dit leven en het begin van een nieuw leven. De dood is de poort tussen twee levens; het ene ligt achter je, het andere wacht je op.

Er is niets afstotelijks aan de dood; maar vanuit angst heeft men zelfs het woord ‘dood’ afstotelijk gemaakt, iets waar je niet over mag praten. Mensen willen er niet over praten. Ze willen niet eens het woord ‘dood’ in de mond nemen.
Deze angst wordt ergens door veroorzaakt. De angst komt op omdat het altijd iemand anders is die doodgaat. Je ervaart de dood altijd als een buitenstaander en de dood wordt juist door je allerdiepste wezen ervaren. Het is net als liefde als een buitenstaander toeschouwen. Je kunt jarenlang toeschouwen, maar je zult niet te weten komen wat liefde is; misschien wel hoe liefde geuit wordt, maar over de liefde zelf kom je niets te weten. Hetzelfde geldt voor de dood: je ziet alleen wat er aan de buitenkant gebeurt – de ademhaling is gestopt, het hart is gestopt, degene die praatte en liep is niet meer: in plaats van een levend lichaam ligt er nu een lijk.

Dit zijn de uiterlijke verschijnselen. De dood is de overgang van de ziel van het ene naar het andere lichaam, of als iemand volledig verlicht geworden is: de overgang van de ziel van zijn eigen lichaam naar het lichaam van het hele universum. Het is een enorme reis, van buitenaf kun je het niet begrijpen. Van buitenaf zie je alleen de verschijnselen; en dat heeft de mens bang gemaakt. Bij degene die de dood van binnen leert kennen, verdwijnt de angst voor de dood vanzelf.

Osho:  Zarathustra – A God That Can Dance #16.

…zo beschreef Tatini hem toen we haar vroegen iets over Dharmen te zeggen.
Dharmen (Wil Sengers) groeide op in Nijmegen en kwam naar Pune 1 waar hij werkte als Krishna bewaker. In die tijd leerde hij ook Karate.

Nadat Osho naar Amerika was verhuisd, verliet hij Pune in de zomer van 1981 en verhuisde naar het noorden van Nederland, in de buurt van Groningen, waar hij hielp bij het opzetten van de De Stad Rajneesh Commune in Heerde. Daar nam hij de distributie van Osho’s boeken en tapes over en maakte er een succesvolle onderneming van die vele jaren onder leiding van iemand anders werd voortgezet. Zijn liefde voor Osho’s woorden was duidelijk: meer dan 15 jaar lang was hij bezig met het vertalen van zijn boeken in het Nederlands en luisterde hij dagelijks naar een toespraak van Osho.

In 1982 bezocht hij samen met een vriend het eerste Summer Festival in Oregon. Omdat ze geen geld hadden, speelden ze op een avond in een Amsterdams casino en wonnen zo het geld voor hun reis. En weg waren ze!
In de jaren 90 woonde hij een aantal jaren in de Osho Risk Community in Denemarken. Later woonde hij in Eressos en werkte hij bij Osho Afroz. Een paar jaar bracht hij ook de zomers door in Corfu, maar was teleurgesteld dat hij daar niet de kost kon verdienen.

‘Dharmen was een goede vriend. Hij was sterk en compromisloos; hij kon zijn als onweer, als een donkere ridder. Hij was liefdevol en zorgzaam, maar kon ook gemakkelijk boos worden,’ schrijft Tatini. ‘Als een echt rock and roll-type hield hij van blues en rockmuziek. Hij hield ook van kunst en schilderde zelf. Hij had een grote collectie dure schilderijen. Hij kocht ook vier schilderijen van mij.
Hij had geen hechte band met zijn familie, maar het lijkt erop dat hij vier jaar terug vrede heeft gesloten met dat deel van zijn leven. Ik denk dat hij uiteindelijk gelukkig was in Ghana, waar hij een paar dagen geleden overleed. Hij zal gemist worden en de liefde zal voor altijd blijven.’

Bron: Osho News.

Leef diep, leef totaal, leef volledig, zodat je klaar bent wanneer de dood aan je deur komt  kloppen — klaar als een rijpe vrucht om te vallen. Slechts een klein briesje komt en de vrucht valt; soms valt de vrucht zelfs zonder het briesje door zijn eigen gewicht en rijpheid. Zo moet de dood zijn. En de bereidheid moet komen door te leven.    Osho

Ook zijn familie was ‘verrast en onthutst over het spoedige vertrek van Prem. Hij hield van beweging in al haar verschijningen. Zijn eens zo sterke lichaam begaf het, nu is het stil geworden. Zijn ziel beweegt voort….’

   Prem 
Prem Abhay (Wieger Doeven) was een bijzonder mens, een gevoelsmens die de onschuld van een kind verenigde met de wijsheid van een oude commissaris van de recherche. Dat was zijn baan voordat Osho in zijn leven kwam en hij eind jaren 80 sannyasin werd.

In samenwerking met Osho Publikaties heeft hij vele boeken van Osho in het Nederlands vertaald. Ook was hij de laatste jaren een trouwe medewerker van de Vrienden van Osho en heeft hij bijgedragen aan de website en nieuwsbrief, o.a. door zijn vertalingen van de meditaties uit Osho’s Boek der Geheimen.
Zijn laatste post voor de website was typisch Prem: de mind tegenover het hart, speelse kinderen vanuit hun hart, hun gevoelswereld, tegenover rationele volwassenen vanuit hun mind.

Dood en liefde gaan samen; het zijn aspecten van dezelfde energie. Wanneer de dood je liefde vervult, en wanneer je in de liefde bereid bent te sterven – wanneer ze dezelfde smaak en hetzelfde aroma hebben – dan ben je je voor het eerst echt bewust geworden van de mysteries van het leven, de liefde en de dood.
Osho: The Revolution.