De papegaai en de vrijheidsstrijder

‘Vrijheid is alles wat ik wil, 
maar ik schaam me
om er op te hopen.’

Ik heb altijd van een oud verhaal gehouden. Een man, een groot man, een vrijheidsstrijder reisde de bergen in. Hij overnachtte in een karavanserai. Hij verbaasde zich erover dat er in de karavanserai een prachtige papegaai in een gouden kooi zat, die steeds weer riep: ‘Vrijheid! Vrijheid!’ En de karavanserai stond op zo’n plek dat, als de papegaai het woord ‘vrijheid!’ herhaalde, het bleef echoën door het dal, in de bergen.

De man dacht: ik heb veel papegaaien gezien, en ik heb gedacht dat ze wel vrij wilden zijn uit die kooien… maar ik heb nog nooit zo’n papegaai gezien die de hele dag, van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat, als hij gaat slapen, bezig is om vrijheid te vragen.
Hij kreeg een idee. 
Midden in de nacht stond hij op en deed het deurtje van de kooi open. De eigenaar lag diep te slapen en hij zei tegen de papegaai, hij fluisterde: ‘Kom er nou uit.’
Maar hij stond erg verbaasd toen de papegaai zich vastklampte aan de tralies van de kooi. Hij zei keer op keer tegen hem: ‘Ben je de vrijheid vergeten? Kom er gewoon uit! Het deurtje staat open en de eigenaar ligt diep te slapen; niemand zal het ooit weten.
Je vliegt gewoon de lucht in; de hele hemel is van jou.’

Maar de papegaai klampte zich zo stevig vast, zo hard, dat de man zei: ‘Wat is er nou? Ben je gek geworden?’ Hij probeerde de papegaai met zijn eigen handen eruit te halen, maar de papegaai begon hem te slaan en begon tegelijkertijd te schreeuwen: ‘Vrijheid! Vrijheid!’ De dalen in de nacht echoden en weerkaatsten de echo … maar de man was ook koppig, hij was een vrijheidsstrijder.
Hij trok de papegaai eruit en gooide hem de lucht in; en dat stemde hem erg tevreden, hoewel hij gewond was geraakt aan zijn hand. De papegaai had hem zo krachtig als hij maar kon aangevallen, maar de man was immens tevreden dat hij een ziel had bevrijd. Hij ging slapen.
‘s Morgens, toen de man wakker werd, hoorde hij de papegaai roepen: ‘Vrijheid! Vrijheid!’ Hij dacht dat de papegaai misschien in een boom of op een rots zat. Maar toen hij buiten kwam, zat de papegaai in de kooi. Het deurtje stond open.

Ik heb van het verhaal gehouden, omdat het erg waar is. Je kunt wel vrij willen zijn, maar de kooi geeft een bepaalde zekerheid, veiligheid. In de kooi hoeft de papegaai zich geen zorgen te maken over voedsel, niet over vijanden, over niets ter wereld. Het is knus, het is van goud. Geen enkele andere papegaai heeft zo’n waardevolle kooi.

Je macht, je rijkdom, je prestige – dat zijn allemaal kooien van je. 
Je ziel wil vrij zijn, maar vrijheid is gevaarlijk.
Vrijheid heeft geen verzekering. 
Vrijheid heeft geen zekerheid, geen veiligheid.
Vrijheid betekent lopen over het scherp van de snede – elk moment gevaar, vechten voor je weg.
Elk moment is een uitdaging van het onbekende. 
Soms is het te heet, en soms is het te koud – en niemand is er om voor je te zorgen. In de kooi was de eigenaar verantwoordelijk. Als het koud was, dekte hij de kooi af met een deken; als het te warm was, zette hij een elektrische ventilator in de buurt.

Vrijheid brengt een enorme verantwoordelijkheid met zich mee; je bent op jezelf en alleen. Rabindranath heeft gelijk: 
‘Vrijheid is alles wat ik wil, 
maar ik schaam me
om er op te hopen.’
Want het is geen kwestie van hopen; het is een kwestie van risico’s nemen.

Osho: The Golden Future, pp. 241 – 242.

Afbeeldingen:
https://cdn0.rubylane.com/shops/eccentricitycharm/RL2069.0L.jpg?41
http://www.azquotes.com/public/picture_quotes/1f/64/1f64c8e988fcf2175022fb0327de6310/rabindranath-tagore-391290.jpg

Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti. 
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.

Vorige verhalen


De tien blinden

 


Bodhidharma en de keizer

 


De poorten van de hel

 


Op zoek naar een kameel op het dak

 


Drie vissen gevangen – of gekocht?

 


Archimedes ontspant in zijn badkuip