Studenten van de masteropleiding Publieksgeschiedenis (UvA) bouwen met de Biografie van Amsterdam aan een zich voortdurend uitbreidend portret van de stad Amsterdam en haar inwoners. Dit jaar maakten ze een documentaire over de Orange Full Moon Affair in het Frans Otten stadion in 1981. In de Ban van Bhagwan.
Youtube, 5:41 min.
Een reactie op de documentaire:
Boeiende korte docu met opnamen van een uniek festival en gesprekjes met twee oudere heren die er toen bij waren. (Cabaretier George Groot van Don Quishocking en fotograaf Frans Antonisse, red.) Een compliment voor de jonge samenstellers, die hiermee een waardevol stukje Amsterdamse geschiedenis aan de vergetelheid hebben ontrukt. Wat ‘n bijzondere tijd was dit toch, toen vanaf ca. 1976 in het rood geklede sannyasins van Bhagwan – later Osho genaamd – in het straatbeeld begonnen op te duiken. Het riep gemengde gevoelens op. Sommigen zagen het als een bedreiging voor de geestelijke volksgezondheid; de Tweede Kamer stelde zelfs een onderzoekscommissie Nieuwe Religieuze Bewegingen (de zgn. sektencommissie) in – die overigens niets nadeligs over de Bhagwanbeweging rapporteerde. Anderen namen het wat luchtiger op en dansten met veel plezier op de carnavalskraker van Nico Haak “Alles mag man, van de Bhagwan!” Bing Video’s.
Er werd gefluisterd dat Osho vanwege belastingontduiking op 1 juni 1981 vanuit Poona, India naar Amerika was vertrokken, maar zat daar niet een flinke portie angst van de gevestigde religieuze organisaties achter dat hun belastingvoordelen zouden verminderen als regeringen Osho’s werk op dezelfde voet zouden erkennen? Hoe dan ook, Osho vertrok en dus was er voor de westerse sannyasins in Poona (thans Pune genoemd) geen reden meer om daar te blijven hangen. De Europeanen onder hen gingen terug naar huis. Waar zij al gauw werden uitgenodigd om op 17 juli 1981 naar Amsterdam te komen voor de Orange Full Moon Affair.
Het evenement was internationaal en trok bijna 5000 deelnemers uit Nederland en omringende landen. Ik was een van hen en werd op die gedenkwaardige dag sannyasin. Ik was 31 jaar oud en ambtenaar op een ministerie in Den Haag. In die dagen vroeg ik me af: “Is that all there is?” Ik had boeken van Osho gelezen, zoals Het Mosterdzaad en Geen water, geen maan, waarin ik zó veel herkende van wat me al zo lang had beziggehouden. Osho behandelde levensvraagstukken met zo’n ongekende humor en wijsheid, verpakt in eenvoudige, poëtische taal, dat de vaak insinuerende berichten over hem in de media mij steeds meer begonnen tegen te staan. Ik wilde het nu maar eens zelf gaan onderzoeken en ben op die dag in het diepe gesprongen. En daar heb ik in de afgelopen 43 jaar geen moment spijt van gehad.
Maar was ik “in de ban” van Bhagwan, zoals de titel van deze korte docu suggereert? Was Osho een “leider”, zoals de commentaarstem beweert? Wie de moeite neemt zich werkelijk in Osho’s visie te verdiepen, zal ontdekken dat hij vrijheid boven alles stelt en dat de enige waarheid die telt, de waarheid is die je zelf ontdekt. “Don’t bite my finger, look where I am pointing”. Vrij te vertalen als: “Wanneer ik naar een diepere dimensie verwijs, blijf dan niet aan mij hangen”. Wie nog veel meer moois van Osho wil zien: Osho TV .
In dankbaarheid,
Swami Anand Frank.
