Een boodschap in een fles

Elk systeem is perfect en werkt. Maar vermeng het niet met iets anders. Laat het op zich functioneren.

Er was eens een vrouw die de religie verliet waar ze in opgegroeid was. Ze verliet ook de groep van atheïsten en sloot zich bij een ander geloof aan. Toen raakte ze overtuigd van weer een ander. Iedere keer veranderde ze van geloof, ze beeldde zich in dat ze er wel wat van opgestoken had, maar toch niet genoeg.
Iedere keer dat ze zich aansloot bij een nieuwe kudde werd ze verwelkomd en haar toetreden werd als iets goeds gezien en een teken van haar geestelijke gezondheid en verlichting. Van binnen was ze echter in verwarring.

Uiteindelijk hoorde ze over een bepaalde beroemde leraar, Imam Ja’far al-Sadiq, en ze ging hem opzoeken.
Nadat hij haar tegenwerpingen en ideeën had aangehoord, zei hij: ‘Ga terug naar huis, ik zal je mijn besluit sturen in een boodschap.’
Al gauw kwam de vrouw een discipel van de sjeik tegen die voor haar deur stond. In zijn handen hield hij een pakje van de meester. Ze deed het open en zag dat er een glazen fles in zat, half vol met drie lagen aangestampt zand -zwart, rood en wit- die omlaag gehouden werden door een dot katoen.

Aan de buitenkant stond geschreven:
‘Haal het katoen eruit en schud de fles eens om te zien hoe jij bent.’
Ze haalde de dot weg en schudde het zand in de fles. De verschillende kleuren zandkorrels vermengden zich en al wat er voor haar overbleef was een hoop grijzig zand.

Ze werd iemand die goed geïnformeerd is. Ze ging van de ene school naar de andere. Ze ging van de ene leraar naar de andere. Ze maakte een studie van de ene doctrine en van de andere. En iedere keer raakte ze opgewonden als ze aan iets nieuws begon. Het was als een soort wittebroodsweken. Maar vroeg of laat kreeg ze er genoeg van en dan ging ze weer op pad en op zoek.

Uiteindelijk resulteerde dat hierin dat ze veel verschillende soorten kennis vergaarde, veel kennis van tegenstrijdige systemen. Al die systemen werken, bedenk dat wel – nooit vergeten! Elk systeem werkt, maar het werkt alleen in zijn zuiverheid. Het gaat nooit werken als je het vermengt met vele systemen. Het is alsof je een paar onderdelen van een Mercedes-Benz neemt en een paar onderdelen van een Rolls Royce en een paar onderdelen van een Chevrolet en een paar onderdelen van een Ford en een paar onderdelen van een vrachtwagen en een paar onderdelen ergens anders vandaan en je stopt ze allemaal bij elkaar. Allemaal zijn ze nuttig maar het mechanisme dat je van allemaal hebt gemaakt gaat niet werken. Een onderdeel dat in een bepaald mechanisme wel werkte zal niet kunnen werken met andere soort onderdelen. Elk systeem is een organisch geheel. Op zich is het volledig.

Als je naar Mahavira luistert en een paar mooie gedachten vindt en dan naar Boeddha gaat en daar een paar mooie gedachten vindt… en je flanst dat in elkaar -een ratatouille- dan raak je in verwarring.
Die fragmenten die je van Mahavira hebt genomen waren prachtig, maar ze hoorden bij een bepaald systeem. Het waren organische delen van een bepaald geheel. Ze kunnen alleen in het geheel functioneren, ze kunnen niet met iets boeddhistisch functioneren. En de boeddhistische delen zijn prachtig maar alleen in een boeddhistisch systeem.

Nu raakte deze vrouw steeds meer in verwarring. En deze vrouw is erg representatief voor vele mensen -ook velen die hier aanwezig zijn- die naar de ene en de andere leraar zijn geweest, naar het ene en het andere systeem, en die maar blijven verzamelen. En ze denken dat ze wijs zullen worden van het verzamelen van een paar wijze uitspraken.
Ze zijn volkomen dwaas! Ze zullen er gewoon gek van worden.

Elk systeem is perfect en werkt. Maar vermeng het niet met iets anders. Laat het op zich functioneren.

Osho, Sufis, the People of the Path – Talks on Sufism, Volume 2, pp. 4 and 26 – 27.

Afbeeldingen:
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/4a/09/f5/4a09f50a43fe4e9886549ec8e37b2054.jpg
https://rabbisremembering.files.wordpress.com/2011/11/byb-religious-symbols-one-world-many-faiths-dreamstime_58115831.jpg