Waarom zijn de bomen groen? 

Stel vragen – maar niet vanuit geleende kennis: vraag vanuit je onwetendheid.

Op een dag wandelde een klein kind met D.H.Lawrence in een tuin en stelde voortdurend allerlei soorten vragen. En D.H. Lawrence was een van de meest oprechte mannen van deze eeuw, veroordeeld door regeringen, door priesters, vanwege zijn oprechtheid, omdat hij alleen de waarheid zou spreken, omdat hij niet bereid was om, als een hypocriet, diplomatiek te zijn, omdat hij geen compromis zou sluiten. 

 D.H.Lawrence

Zelfs voor dit kleine kind toonde hij zo’n authentieke oprechtheid, zoals zelfs jullie grote heiligen niet hebben laten zien. Het kind vroeg, ‘Waarom zijn de bomen groen?’ Een heel eenvoudige vraag, maar heel diepzinnig. Alle bomen zijn groen – waarom? Wat is er mis met die bomen? Als er zoveel kleuren zijn, als de hele regenboog van kleuren beschikbaar is – een boom kan geel zijn, een boom kan rood zijn, een boom kan blauw zijn – waarom zijn alle bomen dan groen?
In D.H.Lawrence zijn schoenen zou iedere ouder, leraar, priester, wie dan ook – x, y, z – een leugen verteld hebben, dat ‘God ze groen gemaakt heeft omdat groen heel rustgevend voor de ogen is.’  
Maar dit zou bedrieglijk zijn geweest, een leugen, want D.H.Lawrence weet niets van God, weet niet waarom de bomen groen zijn.


In feite weet geen enkele wetenschapper die zich met de bomen heeft beziggehouden het, hoewel hij kan aantonen dat het aan een bepaald element, chlorophyl, te danken is dat de bomen groen zijn. Maar dat is geen antwoord voor het kind. Het zal gewoonweg vragen: ‘Waarom hebben ze chlorophyl gekozen – alle bomen?’ 
Het is geen bevredigend antwoord.

D. H. Lawrence deed zijn ogen dicht, wachtte een ogenblik in stilte … Wat moet je tegen dit kind zeggen? Hij wilde een onschuldig kind niet bedriegen – hoewel het een gewone vraag is, en elk antwoord zou volstaan. Maar de vraag komt voort uit onschuld; daarom is deze zeer diepzinnig.
En D.H.Lawrence deed zijn ogen open, keek naar de bomen en zei tegen het kind: ‘De bomen zijn groen omdat ze groen zijn.’
Het kind zei: ‘Juist. Dat dacht ik ook.’

Maar D.H. Lawrence bracht het in zijn memoires in herinnering: ‘Voor mij was het een geweldige ervaring – de liefde en het vertrouwen dat het kind uit pure oprechtheid naar mij toonde. Mijn antwoord was geen antwoord; volgens de logica was het een tautologie – “de bomen zijn groen omdat ze groen zijn” – is dat een antwoord?’
In feite accepteert D.H. Lawrence dat: mijn kind, ik ben net zo onwetend als jij. Alleen omdat er een leeftijdsverschil is, wil dat nog niet zeggen dat ik het weet en jij het niet weet. Het verschil in leeftijd is niet het verschil tussen onwetendheid en kennis.

Dat bomen groen zijn, maakt deel uit van het mysterie van het hele bestaan.
De dingen zijn zoals ze zijn. 
Een vrouw is een vrouw, een man is een man. 
Een roos is een roos; noem haar bij elke naam, het blijft een roos.
Die ochtend, in dat kleine voorval, zit iets enorm moois verborgen.

Stel vragen – niet vanuit kennis, want al die kennis is geleend, ongefundeerd, pure onzin. Vraag vanuit je onwetendheid.
Onthoud, de onwetendheid is van jou – wees er trots op.
De kennis is niet van jou. Hoe kun je er trots op zijn?

Osho, Beyond Enlightenment, pp. 31 – 32.

Afbeeldingen:
https://static.artuk.org/w1200h1200/NPG/NPG_NPG_4015.jpg
http://wonderwordz.com/wp-content/uploads/2014/07/beautifulNature_1.jpg

Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti. 
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.

Vorige verhalen


‘Zit u onder de plak?’

 


Een keizer roept zijn zoon terug

 


De kleren van de dichter

 


De fakir en de geleerde

 


Het portret van Picasso

 


Gargi wint het debat