Hoe houd je het goddelijke bij je vandaan.
Er is een oud Baul verhaal: Een fakir danste in een bloementuin, danste met de bloemen, met de vogels, toen er een geleerde naar hem toe kwam en vroeg: ‘Ik heb gehoord dat je altijd “liefde, liefde” herhaalt. Wat is die liefde eigenlijk?’
De fakir ging verder met dansen, want wat kon het antwoord anders zijn dan te dansen?
Liefde stroomde overal rond. De bomen begrepen het, het meer begreep het, de witte wolken die in de lucht dreven begrepen het – maar de geleerde was blind.
De fakir ging verder met dansen. De geleerde zei: ‘Hou nou eens op met dit op en neer springen; geef me een antwoord op mijn vraag. Dit is geen antwoord, dit is alleen maar springen. Ik vraag: “Wat is liefde?”‘
De fakir zei: ‘Ik ben liefde. En als u het niet kunt zien in mijn dansen, dan zult u het zeker helemaal niet zien als ik ophoud met dansen. Als u het niet ziet in mijn zingen, dan zal het uw begrip ver te boven gaan wanneer ik zwijg. Ik heb u het antwoord al gegeven.’
De geleerde begon te lachen. Hij zei: ‘Dit is een antwoord voor idioten! Ik ben een kenner van de geschriften – ik wil het juiste antwoord. Ik ben geen ongeschoolde dorpeling – ik ken de Veda’s, de Upanishads, ik heb de Gita gelezen. Geef me een zinnig antwoord. Zeg anders dat je het antwoord niet weet.’
De fakir zong een lied. Met dat lied zei hij: ‘Ik heb eens gehoord van een voorval – dat de bloemen in een tuin hadden gebloeid en de tuinman van vreugde stond te dansen over de schoonheid van zulke unieke bloemen.
De goudsmid van de stad kwam en zei: “Waar ben je zo bedwelmd van! Wat is er voor geweldigs gebeurd? Waarom sta je te dansen?”
De tuinman zei: “Kijk eens naar deze bloemen!”
De goudsmid zei: “Wacht! Ik ga daar niet in mee zonder ze te testen.”
Hij haalde een toetssteen uit zijn tas waarmee hij goud kon testen.’
Toetssteen
Er is een steen waarop goud getest kan worden om erachter te komen of het echt of vals is.
‘Hij wreef de bloemen over zijn steen, maar zo kon men niets te weten komen – de bloemen werden verpletterd en zij gingen dood.
De bloemen moeten gelachen hebben, de bomen moeten gelachen hebben, de wolken in de lucht moeten gelachen hebben. En de tuinman heeft ook gelachen.’
De fakir lachte en zei tegen de geleerde: ‘Wat u mij vraagt is hetzelfde: u wilt de liefde toetsen aan de toetssteen van de logica.’
Bloemen zullen sterven als ze over een steen gewreven worden… de steen test alleen goud omdat er een zekere overeenkomst is tussen het goud en de steen – goud is hard als steen. Heb je ooit goud zien bloeien? Het is dood.
Een bloem leeft: als je haar op een steen test, zal ze sterven. Alleen de sporen van haar dood zullen achterblijven, alleen het bloed van de bloem zal op de steen achterblijven; maar de steen zal geen informatie geven of de bloem echt of vals was.
De steen die goud test is iets anders. Maar als je het goddelijke in de wereld niet kunt zien, weet dan dat je bent als de goudsmid die door een tuin van bloemen dwaalt met een steen die goud test. Zo zul je de bloemen nooit ontmoeten; de steen in je hand belet je de bloemen te ontmoeten.
De manier waarop je kijkt, creëert een obstakel.
De manier waarop je bent, houdt het goddelijke bij je vandaan.
Osho, Showering Without Clouds – Reflections on the Poetry of an Enlightened Woman, Sahajo, pp. 88 – 90.
Afbeeldingen:
http://flowergardeners.com/wp-content/uploads/2012/03/hummingbirdandlantana.jpg
https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/Pierre_de_touche.jpg/1200px-Pierre_de_touche.jpg
https://2.bp.blogspot.com/-_04-lYRnfsQ/VtBH-SetS_I/AAAAAAAAKSU/A6ZMG4ksIqo/s1600/kiraz.jpg
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Vorige verhalen
Het portret van Picasso
Gargi wint het debat
De tien geboden
Nanak ligt met zijn voeten naar de Kaaba!
De onvoltooide gedichten
