Dankbaarheid is weten
dat je uitgenodigd bent
door het bestaan.
Osho
Nieuw
Dankbaarheid
Het boek der geheimen
Dit zijn de oudste, alleroudste technieken. Maar je kunt ze ook de nieuwste noemen, omdat er niets aan toegevoegd kan worden. Ze hebben alle mogelijkheden in zich opgenomen, alle manieren om de mind te reinigen, de mind te overstijgen.
Osho.
In 1973 heeft Osho in een serie toespraken de 112 technieken van de Vigyan Bhairav Tantra besproken. Het zijn simpele oefeningen, door Shiva aan zijn geliefde Devi gegeven, om tot meer bewustzijn te komen. Je kunt ze opnemen in je leefpatroon en ook goed als dagelijkse meditatie doen.
Nu geeft de website My Sammasati de technieken iedere dag, met een korte tekst en geluidsfragmenten van de toespraken van Osho. Je kunt je hier abonneren op de nieuwsbrief die elke dag in je mailbox komt: Subscribe to My Sammasati.
Op deze site zijn al 89 van de 112 technieken in het Nederlands vertaald, zie: Het boek der geheimen. Iedere maand komt er weer een nieuwe bij, eerst in de Vrienden van Osho nieuwsbrief.
Iedere week leidt Pratito een van de technieken in:
Meditaties van Het Boek der Geheimen.
Elke vrijdagochtend 10.00-11.00. Toegang gratis.
Stilteruimte in Centrum de Roos
P.C.Hooftstraat 183 (Vondelpark)
1071 BW Amsterdam.
Drugs en de wijn van extase
Een fragment uit een toespraak op Osho TV: Om Mani Padme Hum #9.
De vreugde van dit leven, de gelukzaligheid, de extase, behoort enkel toe aan hen wiens wijn niet van buitenaf komt – die is erg kortstondig, erg tijdelijk, gemaakt van dezelfde stof waar dromen van gemaakt zijn. Er is een andere wijn die binnenin je groeit. Zodra je naar binnen gaat, is er geen noodzaak voor iets anders om je onbewust te maken voor al de ellende die je omgeeft. Er is geen enkele andere drug nodig.
Een paar idioten in het Westen zijn begonnen een drug ‘ecstasy’ te noemen. Nou dat is absoluut tegen de wetten van de wereld, want extase is gedurende eeuwen auteursrechtelijk in handen van mijn mensen! En het is geen uitwendige drug, het stroomt in je eigen levenssappen. Je hoeft je er zelfs niet eens voor te verplaatsen; waar je ook bent kun je omgeven zijn van alle mogelijkheden van gelukzaligheid. En deze mogelijkheden van gelukzaligheid zijn niet tijdelijk; het is niet zo dat je morgen in de ochtend een kater hebt. Hoe meer je drinkt, des te nuchterder, verstandiger, alerter, bewuster je wordt.
Tenzij er een drug gevonden wordt in je wezen, zul je het wel ergens anders moeten blijven zoeken. Het roept een enorm betekenisvolle vraag op. Zo lang we ons kunnen herinneren in de menselijke geschiedenis … het oudste, antieke geschrift is de ‘Rig Veda’ van de Hindoes, en de Rig Veda spreekt over een zekere drug, somrasa.
Een van de meest intelligente mensen van onze eeuw, Aldous Huxley, was geïnteresseerd in het uitzoeken wat dit somrasa was, omdat de zieners van de Rig Veda gewend waren het te drinken en te dansen rondom een vuur. Het schijnt zeker een drug geweest te zijn, en in het bijzonder voor de objectieve Westers denker kan het niet iets anders dan een drug geweest zijn.
Aldous Huxley experimenteerde met allerlei soorten drugs en besloot tenslotte dat LSD heel dicht bij de beschrijving van somrasa schijnt te komen. In de hoop dat in de toekomst LSD meer verfijnd zal worden – want het is een synthetische drug, geproduceerd; vandaar dat er alle mogelijkheid is om het te verbeteren, en al de ingrediënten te verwijderen die kwalijk zijn en alleen dat erin te laten wat gezondheid brengt, heelheid, bewustzijn, en een enorm inzicht in de mysteriën van het bestaan… Hopend dat op een dag wetenschappers het zouden ontdekken noemde Aldous Huxley het reeds soma, enkel uit respect voor de oude zieners van de Rig Veda.
…
Wat mij betreft, mij interesseert het dat alle regeringen van de wereld, al die morele leraren van de wereld, tegen drugs zijn; toch zijn drugs vandaag de dag overheersender dan ze ooit zijn geweest. Hoe meer zij het hebben veroordeeld, verboden, illegaal gemaakt, des te aantrekkelijker is het geworden. Mensen gingen gewoonlijk drinken en namen drugs op een bepaalde leeftijd, maar de jongste informatie uit California is dat schoolkinderen drugs nemen, en kleine jongens en meisjes lijden in gevangenissen omdat zij al drugs genomen hebben.
Het is een vreemd verhaal – alle religies zijn tegen drugs, alle regeringen zijn tegen drugs, al de leraren, al de moralisten en de invloed van drugs blijft maar groeien. Er moet iets meer aan de hand zijn dan mensen onderzocht hebben.
Mijn inzicht is dat tenzij de mens een drug in zichzelf vindt, wat ik extase noem, hij door zal gaan een of andere drug als vervanging in de buitenwereld te zoeken. Enkel meditatie kan een mens weerhouden om drugs te nemen. Geen wet kan het hem verbieden – alle wetten hebben gefaald. Het schept enkel hypocrieten.
Ik ben niet tegen extase, maar als ik extase zeg dan bedoel ik niet de drug die in het openbare leven beschikbaar is. Ik bedoel de extase waarmee je geboren bent, die je steeds binnenin jezelf draagt, en die je nog niet aangeraakt hebt. Maar een weinig hiervan geproefd en al het andere van buiten wordt betekenisloos.
Je hebt de bron van oneindige extase binnenin je. Ja, ik leer je dronkaards te zijn, maar jullie drank is van je eigen binnenste centrum gekomen. En het verschil kan heel makkelijk begrepen worden: elke drug van buiten zal je onbewust maken, verslaafd, en iedere keer zul je er meer en meer van nodig hebben omdat je lichaam er immuun voor wordt.
…
Wat ik hier probeer, Vimal, is maken dat je elk toekomstidee, alle hoop, alle illusies laat vallen, en gewoon in het moment ontspant, heel goed beseffend dat dit het enige moment is wat er bestaat. Al het andere is of herinnering of verbeelding.
Degene die in het nu is verdrinkt onmiddellijk in zijn eigen bron… van iets wat niet giftig is, maar wat zeker extatisch is. En als je eenmaal je eigen bron gekend hebt, is er geen behoefte om ergens anders heen te gaan, naar enige pub of naar enige kerk of enige tempel.
Voor de pdf, zie Osho: Om Mani Padme Hum #9.
Image by Arek Socha from Pixabay
Image by Лечение Наркомании from Pixabay
Geluidsadvies
Net als in iedereen klinkt er in jouw binnenste een voortdurend gelukzalig geluid. Om het te horen, hoeven we alleen maar stil te zijn. Doordat het hoofd te rumoerig is, kan het dat stille stemmetje van het hart niet horen, en het ís een heel klein, stil stemmetje. Tenzij alles rustig is hoor je het nooit, maar het is de schakel tussen jou en het bestaan. Als je het eenmaal gehoord hebt, weet je waar je met het bestaan verbonden bent, wat de schakel met en de brug naar het bestaan vormt. Als je het eenmaal gehoord hebt, wordt het heel gemakkelijk erin binnen te gaan. Dan kun je je erop concentreren en er gemakkelijk in binnenglippen. En steeds wanneer je erin binnengaat, brengt het je verjonging; het verschaft je geweldige kracht en het maakt je steeds opnieuw levendig.
Als iemand keer op keer dit innerlijke geluid kan binnengaan, verliest hij nooit het spoor van het goddelijke; hij kan in de wereld leven en met het goddelijke in verbinding blijven. Langzaam maar zeker leer je het kneepje en dan zul je het geluid zelfs op het marktplein blijven horen. Weet je eenmaal van het bestaan ervan, dan is het niet moeilijk om te horen. Al het lawaai van de wereld kan je dan het horen niet belemmeren. Het probleem zit hem alleen in die allereerste keer, doordat je niet weet waar of wat het is en hoe je het moet toelaten.
Al wat daarvoor nodig is, is stiller en stiller te worden.
Ga stil zitten. Wanneer je maar tijd kunt vrijmaken, al is het dagelijks een enkel uurtje, doe dan niets – ga zitten luisteren. Luister naar de geluiden om je heen, zonder bepaald doel, zonder hun betekenis te duiden. Luister alleen zonder enige reden. Er is een geluid, dus moet je luisteren. Langzaamaan valt de mind stil. Het geluid laat zich horen, maar de mind interpreteert het niet langer – geeft niet langer een waardeoordeel en denkt er niet langer over na.
Eensklaps verandert de Gestalt. Als de mind stil is, terwijl je luistert naar het geluid buiten, is er plotseling een nieuw geluid te horen, dat niet van buiten maar van binnen komt. Heb je dat eenmaal gehoord, dan heb je de draad in handen. Die draad hoef je enkel en alleen te volgen, ga er dieper en dieper in. Er is een heel diepe bron in je wezen, en zij die daarin weten binnen te gaan, leven in een volkomen andere wereld, in een afzonderlijke werkelijkheid.
Osho: Apotheek voor de ziel, p. 51-53.
Image by Petra from Pixabay.
Tijden van crisis
Osho, waarom is de mensheid zo bereid om het pad naar wereldwijde zelfmoord te bewandelen?
De reden is duidelijk. Het is de mensen duidelijk geworden dat hun leven geen betekenis heeft, dat er niets gebeurt dan ellende; het leven heeft niets te bieden behalve angst, zorgen.
Individuen hebben altijd zelfmoord gepleegd. En je zult verbaasd staan: de mensen die zelfmoord hebben gepleegd zijn altijd iets intelligenter geweest dan de normale mensen. Psychologen plegen twee keer zo vaak zelfmoord als enig ander beroep. Schilders, dichters, filosofen worden of gek of plegen zelfmoord. Van idioten is nooit bekend dat ze zelfmoord plegen, en ze worden ook niet gek….
Individuen hebben zelfmoord gepleegd omdat alleen individuen tot een bepaald stadium van intelligentie zijn gekomen, van begrip of het leven zin heeft of niet. Nu, voor het eerst, hebben miljoenen mensen op aarde die volwassenheid bereikt waarin ze voelen dat het leven zinloos is. Daarom stevent de mensheid af op een wereldwijde zelfmoord. Er lijkt geen reden te zijn om door te gaan – waarvoor? Je hebt je leven geleefd en niets gevonden. Nu zullen je kinderen leven, en zij zullen niets vinden: generatie na generatie, met alleen maar leegte in je handen – geen vervulling, geen tevredenheid.
Maar voor mij geeft dit de mens een enorme kans. Alleen zeer hoog intelligente mensen hebben zelfmoord gepleegd of zijn gek geworden, omdat ze niet met deze krankzinnige wereld konden leven. Ze konden zich niet aanpassen aan alle mogelijke gekte die er rondging. Ze voelden dat ze uit elkaar vielen – dat was hun waanzin. Maar alleen datzelfde soort mensen is ook verlicht geworden.
Osho: From Bondage to Freedom #30.
Er is dus een verband tussen tijden van crisis en verlicht worden?
Verlichting heeft vaak plaatsgevonden in grote perioden van crisis. Wanneer de samenleving zich heeft gevestigd, is het bijna onmogelijk om te rebelleren, om verder te gaan, om de regels niet te volgen. Dan wordt verlichting heel, heel moeilijk omdat het vrijheid is, het is anarchie. In feite betekent het zich verwijderen van de maatschappij en individueel worden. De maatschappij houdt niet van individuen. Ze houdt van robots die er als individuen uitzien maar het niet zijn. De maatschappij houdt niet van authentieke wezens. Ze houdt van maskers, huichelaars, hypocrieten, maar niet van echte mensen omdat een echt iemand altijd problemen geeft.
Osho: Yoga, a New Direction #10.
Betekent dit dat tijden van crisis waardevol kunnen zijn?
Tijden van crisis zijn zowel gevaarlijk als immens belangrijk. Ze zijn gevaarlijk voor degenen die niet de moed hebben om nieuwe dimensies van het leven te verkennen. Ze zijn gedoemd om uiteen te vallen in verschillende soorten waanzin, omdat hun gedachten gemaakt zijn door de maatschappij. Nu de maatschappij uit elkaar valt, kan de mind niet blijven; zijn wortels liggen in de maatschappij. Hij wordt voortdurend gevoed door de maatschappij. Nu verdwijnt die voeding.
Omdat de maatschappij desintegreert, ontstaat er een groot wantrouwen, een twijfel die er nooit eerder was, in de individuen. Als ze gewoon gehoorzame mensen zijn geweest die nooit een grens hebben overschreden die de maatschappij heeft bepaald, die altijd gerespecteerde, eervolle burgers zijn geweest – met andere woorden, gewoon middelmatig – zullen ze onmiddellijk gek worden.
Maar tijden van crisis zijn van enorme betekenis voor die stoutmoedige zielen die zich nooit hebben bekommerd om het maatschappelijke aanzien, de eer; die zich nooit hebben bekommerd om wat anderen van hen denken, maar alleen dat hebben gedaan wat zij juist vonden om te doen; die op een bepaalde manier altijd opstandig, individualistisch zijn geweest. Voor die mensen zijn de tijden van crisis juist gouden tijden, omdat de maatschappij uit elkaar valt. Nu kan ze niemand meer veroordelen – ze is zelf veroordeeld, vervloekt. Ze kan niet tegen anderen zeggen dat ze het mis hebben. Ze bewijst zelf dat ze fout zit; haar hele wijsheid blijkt gewoon dwaas, bijgelovig te zijn.
Het individu met lef kan van deze gelegenheid gebruik maken om voorbij de mind te gaan, omdat de maatschappij hem nu niet meer kan tegenhouden, niet meer kan hinderen. Nu is hij vrij.
Osho: Beyond Psychology #41.
Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we deze tijd gebruiken om deze nieuwe dimensies van het leven te verkennen?
Wanneer alles vaststaat en er geen crisis is, dan is alles dood. Als er niets verandert en de grip van het oude perfect is, is het bijna onmogelijk om jezelf te veranderen. Wanneer alles in chaos is, niets statisch is, niets zeker is – niemand weet wat er het volgende moment gaat gebeuren – in zo’n chaotisch moment ben je vrij, kun je veranderen. Je kunt de diepste kern van je wezen bereiken….
Wanneer de samenleving in beroering is en alles in een crisis verkeert, chaos heerst, is dit het moment waarop je uit de gevangenis kunt ontsnappen – als je dat wilt. Het is zo gemakkelijk omdat niemand je bewaakt, niemand achter je aan zit. Je wordt alleen gelaten. De situatie is zo dat iedereen met zichzelf bezig is en niemand naar je omkijkt. Dit is het moment. Mis dat moment niet….
Een echt mens is altijd een vrij mens. Je kunt hem niets opdringen; je kunt geen gevangene van hem maken; je kunt hem niet tot slaaf maken. Hij verliest liever zijn leven dan zijn vrijheid. Vrijheid is waardevoller voor hem dan het leven zelf. Vrijheid is de hoogste waarde voor hem. Daarom noemen we in India de hoogste waarde moksha, nirvana. Die woorden betekenen vrijheid, totale vrijheid, absolute vrijheid.
Wanneer de maatschappij in beroering is – wanneer iedereen zich met zijn eigen zaken bezighoudt, zich moet bezighouden – gebruik dan de mogelijkheid om te ontsnappen. Op dat moment staan de deuren van de gevangenis open, zitten er veel scheuren in de muren, hebben de bewakers geen dienst; dan kun je gemakkelijk ontsnappen.
Osho: Yoga, a New Direction #10.
Als u zegt, ‘veel verlichting heeft altijd plaatsgevonden in grote crisisperioden’, betekent dat dan dat er eerder zulke crises zijn geweest?
Vijfentwintig eeuwen geleden, ten tijde van Boeddha, was de situatie vergelijkbaar. Het komt altijd in een cirkel; de cirkel is rond in vijfentwintig eeuwen. Net zoals een cirkel in één jaar rond is – de zomer komt weer terug, na een cirkel van één jaar is de zomer weer terug – is er een grote cirkel van vijfentwintig eeuwen. Telkens na vijfentwintig eeuwen lossen de oude fundamenten op; de maatschappij moet nieuwe fundamenten leggen. Het hele bouwwerk wordt waardeloos; het moet worden afgebroken. Dan worden economische, sociale, politieke, religieuze – alle systemen – verstoord. Het nieuwe moet geboren worden; het is een geboortepijn….
Elke beschaving die geboren wordt moet sterven. Deze kritieke momenten zijn momenten van de dood van het verleden, het oude, momenten van de geboorte van het nieuwe. Je moet je niet druk maken; je moet de oude structuur niet gaan steunen. Die gaat sterven. Als je het gaat steunen, kun je eronder verpletterd raken.
Osho: Yoga, a New Direction #10.
Is er echt niets dat gedaan kan worden om de wereld zoals we die nu kennen te redden?
De wereld waar je naar vraagt is al dood. Je kunt die niet redden. Geen enkele verlosser kan haar redden – en het is ook niet nodig om haar te redden. Hij is verrot. Overal liggen alleen maar lijken. Ze zijn vergeten te leven, ze zijn vergeten lief te hebben, ze zijn vergeten feest te vieren. Ze zijn alles vergeten wat het leven betekenis geeft, wat van elk moment een souvenir maakt, een herinnering die zo kostbaar is om voor altijd levend te houden. Hun levens zijn gewoon leeg; van binnen zijn ze hol, er zit niets substantieels in. Ze hebben geen ziel.
Het is helemaal goed dat deze wereld sterft, dat deze mens sterft, dat deze samenleving sterft.
Osho: Socrates Poisoned Again After 25 Centuries #23.
Hoe kunnen we deze stervende samenleving zo goed mogelijk benutten?
Voordat hij sterft en voordat we hem naar het kerkhof brengen, moeten we er een nieuw leven uit voortbrengen, een nieuwe mens, een nieuwe wereld – net zoals wanneer een zaadje sterft in de aarde het ontkiemt tot een nieuw leven, met twee prachtige bladeren, groen, fris. Dat is transformatie. Het zaad was dicht en bijna dood, maar het is gestorven in de aarde en heeft plaatsgemaakt voor iets levends. Er zal een prachtige boom uit groeien met vele takken, groot gebladerte, vruchten, bloemen. En die takken zullen dansen in de zon, in de wind, onder de sterren, onder de maan.
Voordat hij sterft, laten we deze wereld gebruiken als zaad voor de nieuwe mens; laten we deze mens gebruiken als zaad voor een nieuwe mensheid. Dat is mijn hele werk – jullie voorbereiden op twee dingen: sterven voor zover het het verleden betreft; en beginnen te leven op een totaal nieuwe manier, discontinu met het verleden, zodat je de nieuwe mens kunt worden. Het is absoluut een dringende noodzaak. Je kunt het niet uitstellen.
De tijd dringt – want de oude wereld heeft zijn eigen zelfmoord voorbereid. De kernwapens, een derde wereldoorlog… ze heeft alles voorbereid voor haar eigen zelfmoord. Ze neemt geen enkel risico: op dit moment zijn er zoveel kernwapens op de wereld dat we zevenhonderd van zulke grote werelden kunnen doden, zevenhonderd menselijke beschavingen van deze grootte. We nemen geen enkel risico; de hele samenleving heeft haar graf al klaargemaakt.
Voordat ze zelfmoord pleegt, moeten we het essentiële levensprincipe redden. En dat kan door ieder individu gedaan worden zonder afhankelijk te zijn van welke organisatie dan ook; dat is de oude manier. Zonder afhankelijk te zijn van welke kerk dan ook – dat is weer verleden tijd… Voor het eerst moet het individu alle verantwoordelijkheid voor zijn leven in eigen handen nemen. Geen God, geen redder, geen kerk gaat helpen; die maken allemaal deel uit van de oude structuur die gaat afsterven. Ze zijn allemaal zo nauw met elkaar verweven dat je er niets van kunt redden; ze zullen allemaal samen ten onder gaan. Maar elk individu kan zichzelf bevrijden.
Osho: Socrates Poisoned Again After 25 Centuries #23.
Wat zijn de exacte stappen die volgens u elk individu zou moeten nemen?
Probeer in jezelf uit te vinden wat oud en dood is en laat het los. Gooi het weg. Maak jezelf helemaal schoon en wees weer een kind. Wees weer onschuldig, zonder ideeën, zonder vooroordelen, zonder conditioneringen.
Je bent al geboren; een nieuwe mens is tot stand gekomen, en het moet van individu tot individu gaan. Het vuur kan zich bijna als een lopend vuurtje gaan verspreiden, en als miljoenen individuen zich ontdoen van alle oude erfenissen, hoeft het leven niet van deze prachtige aarde te verdwijnen.
Osho: Socrates Poisoned Again After 25 Centuries #23.
Heeft u nog een laatste boodschap voor ons over dit oude erfgoed?
Ik wil dat de samenleving verdwijnt. Ik wil dat de menigte geen macht meer heeft. Elk individu heeft het geboorterecht om vrij te zijn, om zijn levenspatroon te kiezen en om zich volgens zijn natuur te bewegen, respectvol, met waardigheid. Dat wordt de nieuwe manier van leven, waarin elk individu wordt gerespecteerd in zijn uniekheid en er geen kant-en-klare ideeën zijn waaraan iedereen in zijn leven moet voldoen.
Iedereen moet leven volgens zijn eigen hart, moet zich bewegen volgens zijn eigen innerlijke wezen, waarheen dat ook leidt. Dat is je lot. Niemand anders zal daarover beslissen; jij bent de enige die voor jezelf kan beslissen. Deze besluitvaardigheid – bevrijd van alle menigten, meutes, organisaties – zal een nieuwe aarde creëren en een nieuw vreugdevol, feestelijk leven voor elk individu. Niemand hoeft meer te denken aan paradijzen na de dood; het paradijs zal hier nu zijn.
Osho: Socrates Poisoned Again After 25 Centuries #23.
Bron: www.osho.com
Alleen zijn
Een vraag van Deva Amrito
Geliefde meester,
Een paar weken geleden was ik wakker, en plotseling was er enkel gepraat. Er was geen spreker. Jarenlang had ik geluisterd naar de uitspraak dat de waarnemer en wat waargenomen wordt, één zijn. Ik zag dat er geen kamer was, dat een denker niet noodzakelijk was; enkel bewustzijn en het ontstaan van verschijnselen. In plaats van uit bed te springen, draaide ik me om en sliep.
Inzicht lijkt op een zacht briesje, een fluistering. Wilt u iets zeggen over de niet-dramatische kwaliteit van echt inzicht?
Deva Amrito, J.Krishnamurti heeft het wereldwijd bekend gemaakt dat ‘de waarnemer is wat waargenomen wordt.’ Ik wil hem volledig aanvechten. Zodra er geen waarnemer is, is er niets om waargenomen te worden. De waarnemer en wat waargenomen wordt, verdwijnen tegelijkertijd – en er is alleen stilte; noch de kenner noch het gekende.
Dit is iets dat heel ingewikkeld is om te begrijpen, want de mind wil altijd dualiteit. Met beide is de mind volkomen op zijn gemak. De kenner en het gekende… en die twee creëren altijd het derde, de kennis. En dan komt er geen eind aan deze eindeloze teruggang.
Mijn eigen stilte houdt in dat er geen waarnemer is en er is niets waar te nemen. Daarom kan er niets over gezegd worden. Zodra je het zegt, lieg je.
Het is één van de redenen dat Lao Tse nooit iets zei, nooit iets schreef. Hij had een grote schare van volgelingen, maar een hele vreemde schare van volgelingen. Iedere discipel was gekomen om te luisteren, om te begrijpen, om te kennen, maar Lao Tse weigerde zijn hele leven lang hardnekkig om iets over waarheid te zeggen, of iets over waarheid te schrijven. Hij was bereid waar dan ook over te praten – maar de mensen waren gekomen om over de waarheid te weten…
Uiteindelijk kwam de dag. Lao Tse vertrok naar de Himalaya om de eeuwige vrede van die prachtige bergen binnen te gaan. Maar de keizer van China was er ook in geïnteresseerd om te weten wat Lao Tse verborgen had en niet verteld had, zelfs niet eens een hint gegeven over wat de waarheid is. Hij gaf bevel alle grenzen voor Lao Tse te sluiten: ‘Hij kan China niet verlaten tenzij hij iets over de waarheid schrijft.’
Lao Tse werd opgevangen toen hij de grens naar de Himalaya overstak – met respect, met liefde; de keizer was geen vijand maar een discipel. De keizer zelf was daar aanwezig, want dat was de route waarvan ze vermoedden dat hij die zou nemen naar de Himalaya. Een prachtig huis was voor hem in gereedheid gebracht zodat hij kon uitrusten en zijn ondervinding van de waarheid opschrijven. Tenzij hij dat deed, zouden de deuren voor hem niet opengaan, en hij werd continu bewaakt. Dit was een vreemde situatie – waarschijnlijk was geen enkele meester ooit met een dergelijke situatie geconfronteerd – geladen geweren in de handen van de discipelen!
En we kunnen de situatie van de discipelen begrijpen: ze wilden de belangrijkste ondervinding van de waarheid voor de komende generaties bewaren. Onder dwang sloot Lao Tse zich op in het huis en schreef een klein boek. De eerste zin in dat boek luidt: ‘Dat wat gezegd kan worden, kan niet waar zijn. Dat wat geschreven kan worden, moet wel een leugen zijn. Denk aan deze twee uitspraken terwijl je mijn boek leest.’
Zelfs geladen geweren kunnen een meester niet dwingen iets te zeggen dat niet gezegd kan worden. Toen de keizer het boek kreeg, werd Lao Tse vrijgelaten. Maar hij had ze om de tuin geleid. Als je aan deze uitspraken denkt, dat de gesproken waarheid onwaar wordt, en de geuite waarheid de hoedanigheid verliest waar te zijn – als je aan deze voorwaarden moet denken bij het lezen van het boek, heeft het in feite geen zin het te lezen! Maar Lao Tse was vertrokken.
Wat was voor Lao Tse de moeilijkheid? Omdat iedere Tom en Dirk en Harry over de waarheid praat. Alleen een Tom, een Dirk en een Harry kunnen over de waarheid praten omdat ze er niets van af weten. Die stilte binnengaan waar de twee verdwijnen…
Meer: Om Mani Padme Hum #8 deel 1 en Om Mani Padme Hum #8 deel 2
Ook te zien op Osho TV: Om Mani Padme Hum #8 deel 1 en Om Mani Padme Hum #8 deel 2
‘Wie is van hout’ in Gent
Donderdag 27 februari was het precies 9 jaar geleden dat Jan Foudraine overleed.
Ter herinnering werd het unieke houten exemplaar van zijn bestseller ‘Wie is van hout’ geschonken door zijn vrouw Chaitanyo Marijke Foudraine-Kranenburg aan het Museum Dr. Guislain in Gent. Het museum is gevestigd in het 19e eeuwse krankzinnigengesticht, waar Jozef Guislain op zijn manier, net als Jan Foudraine, baanbrekend was vanwege het pleiten voor een menselijke benadering van hen die in ernstige psychische nood verkeren.
De belangstelling was groot. De sprekers op het symposium ‘s middags, Prof. Dr. Jim van Os, hoogleraar Psychiatrie aan het UMC Utrecht, en Prof. Dr. Stijn Vanheule, hoogleraar psychoanalyse en klinische psychologie aan de Universiteit Gent, schetsten hoe de psychiatrie zich ontwikkeld heeft onder invloed van Foudraine’s werk.
Chaitanyo Marijke Foudraine-Kranenburg vertelde over de weg die Jan volgde na het succes van ‘Wie is van hout…’ De zoektocht naar antwoorden op de vragen ‘Wie ben ik?’ en ‘Wat is de zin van het leven?’ bracht hem naar Osho die hem de naam Swami Deva Amrito gaf.
Zijn zoektocht voerde hem ook langs andere meesters als Krishnamurti, Tony Parsons en Alexander Smit, en mondde uit in de publicatie van een serie bijzondere boeken over psychologie en spiritualiteit.
Ontroerend was het verhaal dat Marijke vertelde over Amrito’s laatste dagen, als zijn lichaam op is. Hij heeft alles gedaan wat hij kon en zijn boeken zullen blijven, maar hij blijft haar vragen: ‘Heb ik wel genoeg gedaan?’
Na een gemoedelijke gezamenlijke maaltijd gingen Paul Verhaeghe, klinisch psycholoog, en Connie Palmen, schrijfster, ‘s avonds in gesprek over therapie, schrijven en creatie.
Fotos: Sugit Schoenmakers.
Chaitanyo Marijke Foudraine-Kranenburg
Adheera (1949-2025)
Adheera Westerman heeft veel voor de Vrienden van Osho betekend. Ze heeft onze website en nieuwsbrief opgezet. In het verleden leidde ze de Osho commune in Rotterdam, heeft ze een woongroep met vele sannyasins in Delfgaauw opgezet en organiseerde ze jaarlijks strandfeesten in Scheveningen waar sannyas musici als Joshua en Milarepa kwamen spelen.
Lichamen komen en gaan, de liefde blijft.
Fly high, Adheera.