Als het verlangen van de zoeker enorm is, dan is zelfs een onverlichte meester genoeg… Het hangt van jou af, het hangt helemaal van jou af!
Het wordt verteld over een grote mysticus, Milarepa: Toen hij naar zijn Meester in Tibet ging, was hij zo nederig, zo puur, zo authentiek, dat andere discipelen jaloers op hem werden. Het was zeker dat hij de opvolger zou worden. En natuurlijk was er politiek, dus probeerden ze hem te doden.
Milarepa, ±1052 – 1135 (Robert Beer)
Op een dag zeiden ze tegen hem: ‘Als je echt in de meester gelooft, kun je dan van de heuvel af springen? Als je echt gelooft, als het vertrouwen er is, dan zal er niets, geen kwaad gebeuren.’
En Milarepa sprong, zonder ook maar een ogenblik te aarzelen.
Ze haastten zich naar beneden, want het was bijna een duizend meter diep dal. Ze gingen naar beneden om zijn verspreide botten te zoeken, maar hij zat daar in een lotushouding, heel gelukkig, enorm gelukkig. Hij deed zijn ogen open en zei: ‘Jullie hebben gelijk; vertrouwen redt.’
Zij dachten dat het toeval moest zijn, dus toen er op een dag een huis in brand stond, zeiden zij tegen hem: ‘Als je je meester liefhebt en je hebt vertrouwen, kun je naar binnen gaan.’
Hij haastte zich naar binnen om de vrouw en het kind te redden die binnen waren achtergebleven. Hij ging terwijl het vuur heel groot was en ze hoopten dat hij zou sterven, maar hij was helemaal niet verbrand. En hij werd steeds stralender, omdat het vertrouwen …
Op een dag gingen ze ergens heen, ze zouden een rivier oversteken en ze zeiden tegen hem: ‘Je hoeft niet met de boot te gaan. Je hebt zo’n groot vertrouwen, je kunt wel over de rivier lopen’. En hij liep.
Dat was de eerste keer dat de meester hem zag. Hij was zich er niet van bewust dat hem was verteld om in het dal te springen en dat hij het brandende huis in moest gaan, hij was zich er niet van bewust. Maar die keer was hij daar wel op de oever en toen hij zag hem lopen zei hij: ‘Wat doe je nou? Dat is onmogelijk!’
En Milarepa zei: ‘Helemaal niet onmogelijk! Ik doe het door uw kracht, meneer.’
Nu dacht de meester: ‘Als mijn naam en mijn kracht dit kunnen doen met deze onwetende, domme man…. Ik heb het zelf nooit geprobeerd.’
Dus probeerde hij het ook. Hij verdronk. Daarna is er niets meer van hem vernomen.
Osho, The Beloved, Volume 1, pp. 126 – 127.
Afbeeldingen:
http://sealevel.ca/milarepa/art/milarepa9c.jpg
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/736x/c6/39/0e/c6390eccf79854f1f9d014602a941f8b.jpg
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/53/69/ce/5369ce6adb2bdb0b1331cc0c4ef0af86.jpg
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Vorige verhalen

Alexander de Grote bij het vijvertje met nectar

De spoorwegbeambte in de koelwagon

De Keizer en het rennende meisje

De oude tuinman en de koning