De mind is als een theelepeltje waarmee je het oceanische bestaan probeert uit te putten.
Het gebeurde eens… Een van de grote filosofen van Griekenland, Plato, was een tijdgenoot van Diogenes. Zij hadden voortdurend onenigheid, want Diogenes was een mysticus en hij wist dingen waarvan Plato niet eens kon dromen, hoewel Plato een groot filosoof was.
Plato
En in de boeken en de geschiedenissen van de filosofie zul je Plato wel tegenkomen, maar Diogenes niet. Maar Diogenes had het ware, en niet Plato, die een groot denker was, een intellectuele reus. Diogenes was een eenvoudige, kinderlijke, onschuldige man, maar hij wist iets wat duizenden Plato’s bij elkaar niet konden weten.
Op een dag, toen Plato een ochtendwandeling langs het strand maakte, zag hij een man. Het was vroeg in de ochtend, een beetje donker – de zon was nog niet opgekomen. Hij kon niet uitmaken wie de man was. Die man was Diogenes en met een lepeltje … hij ging naar de oceaan, nam wat water op in het lepeltje – hij had een klein gaatje in het zand gemaakt – goot het water in het zand, en ging dan weer terug.
Plato zag hem dat doen terwijl hij daar stond. Hij zag eruit als een krankzinnige. Even dacht hij: ‘Daar moet ik me niet mee bemoeien.’
Maar zo is de mind – hij wordt nieuwsgierig: ‘Misschien is hij niet gek; misschien doet hij iets zinvols en ben ik mij daar niet van bewust. En wat schaadt het als ik het hem vraag?’
Dus zei hij: ‘Vergeef me alstublieft als ik u onderbreek. Ik wil u niet onderbreken – misschien bent u met iets groots bezig – maar wat is er aan de hand?’
Diogenes
Diogenes zei: ‘Ik probeer de oceaan leeg te maken.’
Plato zei: ‘Mijn God, met dat theelepeltje?’
En toen kwam de zon op en Diogenes begon te lachen en zei: ‘Plato, waar ben jij anders mee bezig?’
Toen zag Plato dat het Diogenes was. Hij leefde altijd naakt, maar die dag had hij een doek om, om zich te verbergen, zodat Plato hem niet meteen zou herkennen. Anders had hij hem misschien niet onderbroken. Plato was stomverbaasd, hij kon geen antwoord geven.
Diogenes zei: ‘Dat is wat jij probeert te doen. Je mind is niets anders dan een theelepeltje en daarmee probeer je het oceanische bestaan uit te putten. Wat ik doe is je alleen maar laten beseffen … Ik weet dat het niet mogelijk is. Je moet ook beseffen dat het onmogelijk is wat je doet.’
Je kunt de oceaan niet leegmaken met een lepel.
Osho, Sat Chit Anand, pp. 42 – 43.
Afbeeldingen:
http://www.laphamsquarterly.org/sites/default/files/styles/tall_rectangle/public/images/contributor/plato_360x450.jpg?itok=961mC0mC
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/56/84/58/56845843c894101931c6d1c1b940fcac.jpg
http://www.yiddishwit.com/pics/spoon.png
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Vorige verhalen
Socrates mag kiezen
Ramakrishna en de yogi
‘Wat mooi!’
De oude Heraclitus
