Eén schoen aan z’n voet, één schoen op z’n hoofd. Wat is dit voor man?
Bodhidharma kwam aan in China. Het hele land zat op hem te wachten. De koning zelf was naar de grens van het land gekomen om hem te verwelkomen. Een miljoen mensen hadden zich verzameld, omdat er een grote meester zou komen.
Maar toen de meester verscheen, begonnen de mensen te giechelen.
Ze konden hun eigen ogen onmogelijk geloven. Zelfs de keizer voelde zich heel slecht op zijn gemak, want deze man, Bodhidharma, had één schoen aan één voet en de andere droeg hij op zijn hoofd. Wat was dit voor man?
De koning zei: ‘Neem me niet kwalijk, meneer, maar wat doet u nu?
Wij zijn gekomen om een gezond man te ontvangen; bent u krankzinnig soms?’
Bodhidharma lachte en zei: ‘U bent dus gezakt voor het examen. Alleen als u dit kunt begrijpen, dan kunt u andere dingen begrijpen die ik te zeggen heb. Als u zo’n kleine tegenstrijdigheid niet kunt verdragen… zoiets kleins, gewoon een schoen op je hoofd dragen, als u dit niet eens kunt verdragen en begrijpen, heeft het voor mij geen enkele zin om hier te blijven.’
Hij keerde zich om. Hij verliet de stad, ging het bos in, hij zei: ‘Het is niet nodig om te blijven, niemand zal mij kunnen begrijpen; nu zal ik wachten. Zij die mij kunnen begrijpen, moeten naar mij toe komen.’
Hij kwam nooit meer in de hoofdstad.
De schoen moet aan de voet, dat is wat geaccepteerd is.
Het moet niet op het hoofd gedragen worden. Zoiets onschuldigs!
De mind is middelmatig, de mind leeft in een routine.
Osho: Tao, The Three Treasures –
Talks on Fragments from Tao Te Ching by Lao Tzu, Vol. 4, p. 22-23.
Afbeelding:
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/236x/81/52/d9/8152d9f3a0aa5c9b93e9fa653d6b0596.jpg
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Vorige verhalen
De Nobelprijs voor de No Mind?
‘Wat nu?’
De monnik en de rivier
De druiven zijn zuur
