Wat schildert Picasso?

Je kunt beter genieten van het mysterie van het bestaan dan je af te vragen wat het voor zin heeft!

Ze zeggen dat Picasso eens op het strand aan het schilderen was. Iemand zat twee uur lang te kijken hoe hij schilderde – twee uur is lang om iemand te zien schilderen. Tenslotte kon hij zijn ongeduld niet meer bedwingen. Hij vroeg aan Picasso: ‘Ik wilde u niet storen – ik heb twee uur lang zitten wachten op het moment dat u het penseel even neerlegt, om u gewoon één vraag te stellen: ‘Wat is het dat u aan het schilderen bent?’ 

Picasso zei: ‘Dat is raar! Niemand vraagt aan de natuur: “Waarom heeft u die bergen gemaakt, waarom heeft u die oceaan gemaakt? Wat heeft dat te betekenen? Waarom blijft u maar zoveel vogels maken, zoveel bloemen, zoveel mensen? Waar gaat dit allemaal om?”
En ik ben maar een klein schildertje – ik doe gewoon mijn ding op een klein canvas en iedereen zit bovenop me en vraagt: “Wat heeft dit te betekenen?” Waarom moet het iets betekenen?’

De man zei: ‘Ik wilde u niet beledigen.’
Picasso zei: ‘Ik voel me niet beledigd, ik heb alleen het gevoel dat mensen denken dat alles iets betekent, dat je alles moet weten. Ik weet niet wat het is, maar ik heb ervan genoten om het te schilderen. Ik weet nog steeds niet wat het is, maar ik ben ontzettend blij dat ik het geschilderd heb. Het zal al dagen in me, al die kleuren die ik op het canvas heb uitgespreid hebben in mij gezeten. Ik weet niet waarom, maar ik wil het ook niet weten.’


Pablo Picasso, Gezin op het strand, 1922.

Je kunt niet aan een danser vragen: ‘Wat heeft het te betekenen?’
Je kunt ervan genieten, je kunt ervan houden, je kunt met hem mee gaan dansen, maar je kunt niet vragen: ‘Wat heeft het te betekenen?’ Dat blijft een mysterie en het beste in de kunst, het beste in de muziek, het beste in de literatuur, het beste in de filosofie, het beste in de religie – dat is allemaal een mysterie.

Denk je dat je de bloem leert kennen door de Latijnse naam ervan te kennen? Denk je dat je de bloem leert kennen door de medicinale toepassing ervan te kennen? Denk je dat een dichter die naar die bloem kijkt aan de Latijnse naam of de medicinale toepassing zal denken? Denk je dat een schilder die naar die bloem kijkt aan iets anders zal denken dan aan kleuren?
En ook al weet je de Latijnse naam en weet je de kleuren, en weet je de medicinale toepassing en weet je alles wat mogelijk is over de bloem, toch blijft de bloem een onbekende realiteit. Het is mysterieus.

Gewoon dat het er is, is mysterieus. De geur ervan is mysterieus.
Waarom het bestaat, waarom het bestaan het nodig heeft, we weten het niet. Er moet een of andere noodzaak zijn die het vervult. Als het er niet is zal het bestaan iets minder zijn, onvolledig. We kunnen nooit de relatie tussen de bloem en het bestaan kennen, en dat is de realiteit ervan. Dat zal altijd iets vreemds blijven. Maar waarom zou je het niet vreemd laten zo?

Osho, Light on the Path – Talks given to the Rajneesh Mystery School in the Himalayan foothills of Kulu-Manali, India, and Kathmandu, Nepal, pp. 46 – 47.

Afbeelding:
http://www.dhresource.com/0x0s/f2-albu-g1-M00-07-F5-rBVaGVQ2Ks6AIQqZAAl-mwaS7-E676.jpg/family-at-the-seashore-1922-by-pablo-picasso.jpg

Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti. 
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.

Vorige verhalen


Levensgevaarlijke proef aan het hof van Janaka


Chuang Tzu droomt over een vlinder


De aartsbisschop en de zenmeester


Een leugentje om bestwil


Een boodschap in een fles