Boekbesprekingen

The Last Morning Star
Osho geeft in ‘The Last Morning Star’ aan, dat er zeker Verlichte vrouwen zijn geweest, maar dat er niet veel over hen bekend is. In dit boek gaat het over de mystica Daya. Kijken we naar de woorden van de vrouw-mysticus Daya zelf, dan komen we het volgende tegen in ‘The Last Morning Star’: 
Open je hart voor hen die het goddelijke liefhebben.
Osho zegt daarover: alleen voor deze mensen moet je je hart openen. Alleen zij die opengegaan zijn voor de schoonheid van het goddelijke, in het hart van wie als het ware de gekte voor het spirituele ontwaakt is, deel met diegenen heel je eigen innerlijke schat. Nodig de zoekenden uit in je hart. Laat zien dat wat er met jou gebeurd is, ook met hen kan gebeuren.

Osho heeft het in dit boek vooral over de vrouwelijke mysticus Daya, mar ook over andere verlichte vrouwen. Als een van de weinige meesters benadrukt Osho telkens weer de religieuze kwaliteit van vrouwen Hij zegt, dat er talloze verlichte vrouwen geweest zullen zijn, maar: de geschiedenis gaat voornamelijk over de prestaties en zijns-toestanden van mannen. En daarom is er weinig of niets over deze verlichte vrouwen bekend. Mede daarom heeft Osho in zijn Communes altijd veel leidende taken aan juist vrouwen gegeven. In de Commune in Amerika legde hij dit indertijd uit als:
a little compensation….voor wat er tot dan toe in de historie met betrekking tot vrouwen heeft plaats gevonden, namelijk: het innemen van ondergeschikte posities.

   Daya
Osho heeft het in The Last Morning Star over in totaal drie vrouwelijke mystici, te weten: Meera, Sahajo en Daya.
Deze drie vrouwelijke mystici Meera, Sahajo en Daya komen uit dezelfde landstreek van India (Rajasthan) en zijn tijdgenoten van elkaar. Sahajo en Daya zijn discipelen en wel zeer toegewijde discipelen, devotees dus, van dezelfde meester. En deze meester is: Charandas. Ze hebben dezelfde meester gehad, hebben uit dezelfde bron geput. Dus, vermoedelijk hebben ze heel eenvoudige dingen gedaan, zoals het koken voor de meester, water aan hem brengen, zijn voeten masseren. Als je dichtbij de meester leeft, zal zijn straling, zijn wezen je doordringen. 

Van de twee vrouwelijke mystici, Sahajo en Daya, zijn ook hele poëtische manieren van uitdrukken bekend. ’The Last Morning Star’ is een uitdrukking van Sahajo.  En Daya geeft de volgende expressie:
   A tender red plant,
  waiting, Beloved.
   A tender red plant, keep the doors open;
   clouds of colours will come
   bearing banners of fragrance.

En in dit gedicht drukt Daya dus uit: Open je hart voor hen die het goddelijke liefhebben. Het tere rode plantje dat in het hart van een zoeker is ontstaan, kan groeien tot een grote sterke geurige plant. Maar het heeft de juiste voeding nodig, de juiste omgeving, het goede klimaat. Als je zelf zover bent dat je het goddelijke kunt delen, stel dan je hart open.
En de meester is natuurlijk bij uitstek degene op wie de zoeker wacht, van wie hij het juiste klimaat kan verwachten. De meester zorgt ervoor dat het wachten dragelijk is, er als het ware bij hoort.

Ook aan humor ontbreekt het niet in The Last Morning Star.. zoals over Mulla Nasruddin die tijdens de vasten door enorme dorst werd overvallen. Hij bespeurde in een bron ‘dat de maan bijna aan het verdrinken was’ en deed toen alle moeite om deze te redden, een enorm vermakelijk verhaal.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Tao, the Three Treasures
Talks on the Tao Te Ching by Lao Tzu

In Pune werd ik verrast door de prachtige uitgave van de 4 boeken van ’Tao the Three Treasures’ in 1 box. Weliswaar had ik deze publicatie op internet gezien, maar ik betwijfelde of ik deze in het Osho Resort zou kunnen vinden. Deze 4 boeken zijn namelijk naar een zogenaamde buiten-uitgeverij gegaan. Het geheel wordt aan hen verkocht en het is afwachten hoe het gerealiseerd wordt en wat de prijs zal zijn. Als het erg duur is, is het niet in het Osho Resort verkrijgbaar, aangezien zij het moeten inkopen. En dan gaat de prijs teveel van die van de andere Osho boeken afwijken.
Osho, als groot lover en lezer van boeken, heeft bepaald dat zijn boeken tegen kostprijs verkrijgbaar moeten zijn. En daaraan houdt men zich nog altijd zoveel mogelijk, zo werd mij verteld.

Een prachtig fragment uit het eerst deel van ‘Tao the Three Treasures’ vind ik het volgende. Osho spreekt over alle mogelijke religieuze en filosofische stromingen en meestal geeft hij duidelijk te kennen of de stroming inclusief de vertegenwoordigers ervan  wel of niet zijn voorkeur hebben. In dit fragment geeft hij zijn mening over verschillende stromingen naast elkaar. 
‘Ik spreek over Mahavir omdat ik het mijn plicht vind- mijn hart is nooit bij hem. Hij is te wiskundig. Hij is geen mysticus, hij heeft geen poëtische manier van bestaan. Hij is groots, verlicht, maar hij is als een uitgestrekte woestijn; je kunt in hem geen enkele oase tegenkomen. Maar omdat ik als Jaina geboren ben, ben ik het een en ander verschuldigd…
Hetzelfde geldt voor Mozes en Mohammed. Ik heb geen zin om over hen te praten; ik heb niet over hen gesproken. Als ik niet als Jaina geboren was, had ik ook nooit over Mahavir gesproken …
Ik spreek over Krishna. Hij is multidimensionaal, bovenmenselijk, wonderbaarlijk en hij lijkt meer op een mythe dan op een echte man. Hij is zo buitengewoon dat hij dat niet kan zijn. Op deze aarde kunnen zulke buitengewone personen niet bestaan ​​- ze bestaan ​​alleen als dromen. En mythen zijn niets anders dan collectieve dromen …
Ik spreek over Jezus Christus. Ik heb diepe sympathie voor hem. Ik zou graag met hem willen lijden en ik zou zijn kruis een tijdje aan zijn zijde willen dragen. Maar we blijven parallel ten opzichte van elkaar lopen, we ontmoeten elkaar nooit.
Ik spreek over Zarathustra – heel zelden, maar ik hou van de man zoals een vriend van een andere vriend houdt. Je kunt met hem lachen. Hij is geen moralist, niet  puriteins; hij kan genieten van het leven en van alles wat het leven geeft …
Ik spreek over Boeddha – ik hou van hem. Door de eeuwen heen, door vele levens heen, heb ik van hem gehouden. Hij is ongelooflijk mooi, buitengewoon mooi en prachtig. Maar hij is niet op aarde, hij wandelt niet over de aarde. Hij vliegt in de lucht en laat geen voetafdrukken achter …’   
Osho, Tao: The Three Treasures, Vol 1

‘Ik spreek totaal anders over Lao Tzu. Ik ben geen familie van hem, want zelfs om verwant te zijn is er afstand nodig. Als ik over Lao Tzu spreek, spreek ik alsof ik over mezelf spreek. Bij hem is mijn wezen helemaal op zijn plaats … Het is alsof ik in een spiegel kijk: mijn eigen gezicht wordt weerspiegeld. Als ik over Lao Tzu spreek, ben ik absoluut bij hem. Zelfs om “absoluut bij hem” te zeggen is niet waar – ik ben hem, hij is mij.‘  
Osho

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

As if a tree starts running
Talks on the Songs of Yaari.

In deze zeldzame reeks toespraken weeft Osho soetra’s van de achttiende-eeuwse mysticus Yaari door de citaten van Bengaalse dichters en beantwoordt hij uiteenlopende vragen van zijn publiek. Het  boek is, in de meest poëtische taal, een commentaar op de menselijke staat van zijn. En het laat zien hoe we opnieuw contact kunnen maken met onze innerlijke wortels en onszelf kunnen onderdompelen in de essentie van het leven dat we missen.

‘Het voortdurende streven van de mensheid naar tevredenheid in de buitenwereld heeft ertoe geleid dat we uit de bron van het leven zijn verwijderd.’   

‘We rennen allemaal, maar al dit rondrennen neemt ons weg van onszelf, neemt ons weg van de bron. Het is alsof een boom begint te rennen. Dan gaat het ongeluk beginnen. De boom zal worden ontworteld; alle verbindingen met de bron van zijn leven – met water, met de bodem die voedsel levert – zullen verdwijnen.’  

‘Als een boom tegen zijn aard ingaat en een zwerver wordt, een nomade wordt, hoe zal hij leven?’  
‘Het leven ontstaat niet bij de geboorte. Geboorte is slechts een kans voor het leven. Het leven moet worden gecreëerd, moet worden verfraaid. Het leven is een kunst, de grootste kunst, de kunst van alle kunst. Je moet levend leren zijn, je moet leren leven. Dan zal het geluid van je stem de frisheid van een bloem hebben, en ook dat wat zelfs in de frisheid van een bloem niet kan worden gemanifesteerd.’   

‘Zeer weinig mensen hebben het geluk gehad om te leren leven. De meeste mensen geloven eenvoudig dat omdat ze zijn geboren, ze alles hebben gekregen; er hoeft niets meer te worden gedaan. Alleen al door voedsel te hebben gegeten, een winkel beheerd te hebben, ‘s nachts geslapen te hebben, is alles gedaan. Maar er is helemaal niets gedaan, er is alleen een kans verspild. Er is niets verdiend. Er is zoveel overvloed in deze wereld, maar je verzamelt afval terwijl er diamantmijnen beschikbaar zijn. Dit hele oneindige universum, dat nergens begint, is van jou – en je vecht om kleinigheden.’

   open gewoon je ogen

Osho wijst ons erop dat er bepaalde geheimen om te leven zijn waardoor alles op z’n plek valt.
‘Als we die onthullen, blijft er niets meer over om naar te verlangen. En het allergeheimste ligt in zoiets kleins verborgen – open gewoon je ogen. De rode zon is opgegaan, de vogels zingen, de bloemen zijn tot bloei gekomen, wolken zweven langs de hemel, een geweldige schoonheid doet zich voor. Hoewel je ogen hebt, blijf je in duisternis verkeren omdat die ogen gesloten zijn. Je voelt je ellendig omdat je je in de duisternis bevindt. De duisternis bestaat helemaal niet; die is er alleen omdat jij je ogen gesloten houdt.’

‘Deze hele wereld straalt. Ieder klein deeltje van deze wereld is vol licht.’

Het boek ‘As if a Tree starts Running’ is tot nu toe alleen in India, via Osho Media, of Amazon India te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Philosophia Ultima.
Talks on the Mandukya Upanishad.  

Dit bijzondere boek is kort geleden, na jaren van afwezigheid, opnieuw uitgebracht door Osho Media.
Er is geen manier om verder te gaan dan de Mandukya Upanishad, want de boodschap ervan is eeuwig en vertegenwoordigt het ultieme in menselijk bewustzijn, geeft Osho aan. Terwijl de wetenschap ontleedt en verdeelt, is de Upanishad een holistische, individuele benadering; een verbindende visie. ‘Dat is de boodschap van de Upanishadische filosofie, van de Mandukya Upanishad: heelheid’, zegt Osho. Hij gebruikt in het boek de twaalf verzen van deze Upanishad en daarnaast een vers van de Ishavasya Upanishad om ons dingen duidelijk te maken. Onder meer legt Osho de betekenis van ‘Om’ uit en verder toont hij ons de vier stadia op het pad van verlichting. Osho onderzoekt elk vers vanuit diep inzicht en daarbij gebruikt hij humoristische verhalen en grappen in plaats van academisch commentaar. Ook beantwoordt hij vragen over vele aspecten van het moderne leven en moedigt hij de lezer aan om te ontwaken op basis van zijn/haar eigen ervaring.

In Philosophia Ultima geeft Osho aan welke dwaling filosofen eeuwenlang ten prooi zijn gevallen. En de mensen die door deze denkwijze beïnvloed werden, hebben hier ongelofelijk onder geleden. Speciaal in het Oosten kun je de schrijnende gevolgen hiervan zien. Men ging er, aldus Osho, ten onrechte vanuit dat ‘essence precedes existence’, de essentie gaat vooraf aan het bestaan, het programma gaat vooraf aan het leven zelf. Dit impliceert dat alles bij de mens vanaf de geboorte vastligt. Er is geen enkele, laat staan een radicale, verandering meer mogelijk. Terwijl: dit onderscheidt de mens juist van de dieren, dat hij niet onderhevig is aan een programma. Een hond of een roos blijft gedurende het hele bestaan hetzelfde. 
Er is geen sprake van een nieuwe keuze maken of een andere weg inslaan. Het programma ligt vanaf het ontstaan vast.
In het Oosten zien we op basis van deze misvattingen dat alles bij het oude blijft. Armoede, slavernij, slechte situaties waarin mensen verkeren, ze worden alle voor onveranderlijk aangenomen. ‘Het is nu eenmaal zo’. Vervolgens wendt men zijn blik af.
Maar dit is de ultieme vrijheid van de mens, zo geeft Osho aan, dat hij bewustzijn heeft en dat dit oneindig kan groeien. Hieruit blijkt dat het ‘Bestaan aan de Essentie’ vooraf gaat. Het is dringend nodig dat het omgekeerde standpunt wordt herzien.

‘De Upanishadische visie is dat het universum een totaliteit is, ondeelbaar; het is een organisch geheel. De delen zijn niet gescheiden, we bestaan allemaal in een groot samenzijn: de bomen, de bergen, de mensen, de vogels, de sterren, hoe ver ze ook mogen lijken – laat je niet misleiden door de buitenkant – ze zijn allemaal met elkaar verbonden, staan allemaal in contact met elkaar. Zelfs het kleinste grassprietje is verbonden met de verste ster en het is net zo belangrijk als de grootste zon.’
Osho

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

One Seed Makes the Whole Earth Green
Osho geeft in het boek ‘One Seed makes the whole earth Green’  aan dat deze uitdrukking voor hem het volgende inhoudt. Een enkele Boeddha kan de hele wereld in vuur en vlam zetten, met een nieuw bewustzijn en een nieuwe mensheid. 
‘Julie zijn precies de hoop van een wereld die in grote wanhoop verkeert, in grote benauwdheid. Het is niet alleen een kwestie van jullie individualiteit, om een boeddha te worden, het is een kwestie van het redden van deze hele planeet. Deze planeet kan alleen gered worden door mensen die begrijpen dat ieder levend wezen goddelijk is. Iets vernietigen, is lelijk en barbaars. Vooral om leven te vernietigen, is absoluut walgelijk, omdat als je je geen leven kunt creëren, je ook niet het recht hebt om het te vernietigen. Eén zaadje maakt de hele wereld groen.’   Osho

‘One Seed Makes the Whole Earth Green’ is een Osho boek in het licht van de levensstroming Zen. 
Volgens Osho’s inzicht betreft Zen een benadering van religie die de mensheid niet heeft belemmerd. Deze vier lezingen zijn een eerbetoon aan de eerbied voor het leven waardoor Zen gekenmerkt wordt en aan de viering van het alledaagse. Hij ziet in Zen een zaadje, dat een oneindig potentieel in zich draagt. 
In het boek vertelt Osho anekdotes over de Zen meesters Rinzai en Fuketsu die er een unieke levensstijl op na hielden en een zeer onorthodoxe manier van het benaderen van hun discipelen. Verder behandelt hij de huidige politieke en sociale problemen. Met zijn zo kenmerkende directheid laat Osho zien hoe de samenleving afwijkt van wat ze predikt en zoals ze leeft. 

Een interessant onderdeel van het boek is ook het fragment waarin Osho spreekt over de drie lichamen die door Boeddha onderscheiden worden. Dit betreffen het fysieke lichaam, het astrale lichaam en het subtiele lichaam. 
Deze drie worden in het algemeen in de visie van het Oosten door alle mystici onderkend en vooral in India. Osho zet uiteen hoe deze drie types lichamen zich tot elkaar verhouden. ‘Achter deze 3 lichamen’ concludeert Osho ‘ligt je ware wezen verscholen, je grootse straling, je ultieme extase.’

Dit prachtig vormgegeven boek bevat tevens commentaren op haiku’s en een grote selectie aan grappen. Kortom: het is een rijk en overvloedig boek. 
Het boek is niet gemakkelijk te verkrijgen, mogelijk wel als audioboek en via internet. 

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Dang Dang Doko Dang

Dit boek maakt deel uit van de OSHO klassiekers-serie en bevat de antwoorden van Osho op vragen over de meditatietechniek van Zazen.
Osho ziet Zen niet als een historisch spirituele traditie, maar als de toekomst van een mensheid die zo volwassen geworden is dat mensen niet langer religies nodig hebben die bestuurd worden door ‘het priesterdom’ en die gebaseerd zijn op angstig bijgeloof dat de aangeboren intelligentie van mensen verlamt en een wig tussen hen drijft. Dit boek biedt een dieper inzicht in de onderliggende verschillen tussen Oosterse en Westerse benaderingen van religie en in de aard van het bewustzijn. Het is een mooie introductie tot een wereld waarin elk individu het vermogen heeft voor een direct en diepgaand begrip van het bestaan en een wedergeboorte van het vertrouwen in het leven waarmee ieder van ons geboren wordt.

Dang Dang Doko Dang vertegenwoordigt het geluid van de trommel waarop door een zenmeester geslagen wordt terwijl hij een existentiële les geeft aan een discipel. De titel symboliseert niet alleen de poëtische kwaliteit van Zen, maar ook de speciale sfeer van deze verzameling Osho’s van commentaren op bekende Zen-verhalen. 
‘Zen is een manier om filosofische problemen te laten verdwijnen, niet om ze op te lossen’, legt Osho uit. ‘Het is een manier om van filosofie af te komen, omdat filosofie een soort neurose is.’ 

Waarheid is één, maar religies zijn meestal ofwel vanuit het hart ofwel vanuit de mind. Hier zijn Zen-verhalen en de vragen over mind en hart, lichaam en wezen allemaal gericht op dat ene punt, het bewustzijn.

De volgende vraag wordt gesteld: ‘Als de andere oever precies als deze oever is, wat is dan de noodzaak van Verlichting?’
Osho’s antwoord luidt: ‘Deze vragen met ‘wanneer’ en ‘als’ zijn heel slim. Je leidt niemand anders om de tuin dan jezelf. Luister opnieuw naar de vraag. Dit is juist waar Verlichting over gaat. Als je te weten bent gekomen dat dit moment Alles is en de plek waar je je bevindt het Geheel is en dat deze wereld de andere wereld is, heb je ‘het bereikt’, ben je bevrijd. Want als er geen andere wereld is, kan er geen verlangen meer zijn. Als dit moment alles is, gaan alle verlangens stoppen.’ 

‘Het zaadje kan niet weten wat er gaat gebeuren, het zaadje heeft de bloem nooit gezien. En het zaadje kan niet eens geloven dat het de mogelijkheid heeft een prachtige bloem te worden. De reis is lang en het is altijd veiliger niet aan die reis te beginnen, want het pad is onbekend, er zijn geen garanties. Er kunnen geen garanties zijn. De reis kent duizend-en-een gevaren, vele valkuilen – en het zaadje is veilig, het zit verscholen in een harde kern. Maar het zaadje doet zijn best, het spant zich in; het laat de harde schil los die voor zijn veiligheid zorgt, het komt in beweging. Meteen begint de strijd: het gevecht met de grond, met de stenen, met de rotsen. En het zaadje was heel hard en het plantje is heel zacht, er dreigen vele gevaren.
Het zaadje liep geen gevaar, het zaadje had duizenden jaren kunnen overleven, maar het jonge plantje staat bloot aan allerlei gevaren. Toch gaat het plantje op weg naar het onbekende, naar de zon, naar de bron van het licht; het weet niet waarheen of waarom. Het te dragen kruis is zwaar, maar het zaadje is bezeten van een droom en komt in beweging.
Het pad voor de mens is hetzelfde. Het is moeilijk begaanbaar.
Er is veel moed voor nodig.’

Het boek Dang Dang Doko Dang is in de Nederlandse Boekhandel te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

Osho: My Way, the Way of The White Clouds

Osho zegt hier in het boek: ‘Wie een doel nastreeft, moet wel gefrustreerd raken. Hoe meer je je op een enkel doel richt des te meer pijn, angst en teleurstelling ervaar je. Want zodra je een doel voor ogen hebt, wil je van geen andere bestemming meer weten. En het Al kent geen bestemming. Het gaat nergens naar toe, het kent geen doel, geen bestemming.’

Osho noemt zijn weg ‘De weg van de Witte Wolken’ en dat doet hij om aan te geven dat wij gelukkig worden als we het mysterie tot ons laten komen.
Mensen hebben de neiging om hun leven naar het hand te zetten en het zo te organiseren, dat ze het zo prettig en zo comfortabel mogelijk hebben. En als het dan eenmaal zover is, komt de vraag naar gelukkig zijn aan de orde.
Dat geluk is er gewoon niet. Want men is al bezig om weer iets anders na te jagen. En als je een witte wolk bent, dan drijf je gewoon. 
Je jaagt niets na, want je bent niet eens op weg.

Osho stelt voor: ‘Neem eens de moeite om een witte wolk in ogenschouw te nemen. Je kijkt naar boven en ziet de strakblauwe lucht. In die lucht zie je verschillende witte wolken. Let nu eens op een zo’n wolk. Zie je dat hij een bepaalde richting opgaat? Nee, een witte volk drijft waar de wind hem voert. Hij hoeft nergens heen. Hij drijft langs de hemel, hij gaat overal heen in alle dimensies, in alle richtingen. Hij vindt niets te min. Hij aanvaardt alles zoals het is. Je kunt hiervan ook een mooie meditatie maken. In Tibet doen de monniken dat. Ze zoeken de bergen op, waar zij in alle eenzaamheid en totaal afgezonderd onafgebroken kunnen mediteren op witte wolken. 
Ze richten zich op de wolken en gaan er zo in op, dat ze er meer en meer mee versmolten raken. Ze worden zelf witte wolken. ‘

Stel je dit prachtige beeld eens voor: de monniken zijn op de bergen neergestreken als witte wolken….
‘Ze zijn zonder mind, maar enkel aanwezig.’ geeft Osho aan ‘Er is niets te behalen, er is niets te winnen. Ze genieten alleen maar van het bestaan, bevinden zich totaal in het hier en nu. Ze gaan op in het moment, in de vreugde en extase die dat brengt.’

Ik ervaart het als pure dichtkunst is, die Osho hier aan ons geeft. Hij schildert met zijn woorden het tafereel van de monniken voor ons, zodat het zichtbaar wordt.
Verder gaat Osho in dit boek, in antwoord op vragen van de mensen, in op de verschillende mysteries in het leven. Hij snijdt daarbij onderwerpen aan als: no-mind, het leven in de marketplace, seks, totaliteit, goed en kwaad en de beperktheid van woorden.Al deze thema’s behandelt hij aan de hand van mooie verhalen en hij werkt de zaken heel praktisch uit. 
‘After all I am a very practical man’ heb ik hem horen zeggen…..En dat is waarom we ook zoveel aan zijn woorden kunnen hebben.

Het boek ‘My Way the Way of The White Clouds’ is te bestellen in de Nederlandse boekhandel.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

The Wisdom of the Sands                               
Het Soefisme: een weg in het Mysterie van het Bestaan.

Het boek ‘The Wisdom of the Sands’ gaat over de wereld van de Soefi’s. Aan de hand van indringende verhalen wordt ons hun wijsheid duidelijk gemaakt. Vertrouwen, vanuit het hart leven en ‘let go’ zijn hierbij de kernachtige onderdelen.
De cover afbeelding geeft weer, dat er zo ontzettend veel tot ons komt. Het is echter de kunst om in het zand de goudkorrels te vinden.
Onze spirituele reis is vaak doelgericht, maar op zich is de reis al zo mooi en vol leerrijke ervaringen.

‘Er is echt MOED voor nodig om tegen deze hele MASSA in te gaan’ is een van de kernthema’s in dit boek.
Osho legt uit:
‘Wanneer je een echt gelukzalige man ziet, komt het idee in je op: ‘Is hij gek geworden?’ want de zogenaamd gezonde is nooit gelukkig. Gezondheid is bijna synoniem geworden met ellende, een lang gezicht, verdriet, ernst. Gezondheid is synoniem geworden met een belast gevoel – men sleept zichzelf op de een of andere manier voort en het slepen is voor niets, want er is niets anders te bereiken dan de dood. Gezondheid is synoniem geworden met het idee dat het leven zinloos is, dat men om vreugdevol te zijn een dwaas moet zijn.’

   dansen, zingen…

‘Er is echt moed voor nodig om tegen deze hele massa in de wereld in te gaan, deze ellendige menigte. Niemand kent manieren van vreugde, niemand danst, niemand zingt. En plotseling barst jij uit in een lied! Ze voelen zich allemaal geschokt: “Er is iets misgegaan.”  Ze beginnen je allemaal te verbeteren, ze beginnen je allemaal advies te geven. Ze zijn allemaal tegen je. Jij bent gevaarlijk! Er ontstaat angst in de mind van de menigte: ‘Wie weet? Misschien heb je wel gelijk.’ Er rijst twijfel. Want als jij gelijk hebt, hebben zij het allemaal mis. Dit is onaanvaardbaar. Je moet het fout hebben; alleen dan kunnen ze zich veilig voelen dat ze gelijk hebben. Daarom hebben ze Jezus gekruisigd.’ 

Over de verhalen in ‘The Wisdom of the Sands’ zegt Osho:
‘Het is niet alleen een verhaal; Soefi-verhalen zijn niet alleen verhalen. Ze zijn er niet om je te entertainen. Ze moeten je niet gewoon een bezigheid geven. Het zijn methodes van onderricht. Ze geven iets aan, ze tonen iets, ze wijzen je op iets. Het zijn hints, het zijn pijlen die gericht zijn op het onbekende, vingers die naar de maan wijzen en denk steeds aan dit gezegde van de Soefi’s: bijt niet in mijn vinger, kijk waar ik naar wijs.’

‘Het is heel gemakkelijk om je te vermaken met dergelijke verhalen, maar dat is niet het doel ervan. Je mist het punt. Het zijn weerspiegelingen van gene zijde. Ze zeggen dat wat niet gezegd kan worden en ze proberen uit te drukken wat onuitsprekelijk is. Ze gaan niet over het gewone leven, ze gaan niet over de mondaine wereld. Ze behoren tot de diepste zoektocht naar waarheid, ze behoren tot het centrum van je wezen. Het zijn prachtige methodes. Als je er gewoon aandacht aan geeft, als je over het verhaal mediteert, zal zich parallel aan het verhaal iets anders in je wezen beginnen te openbaren. Het verhaal bevindt zich op één vlak, maar de openbaring bevindt zich op een ander vlak, evenwijdig daaraan. Wees je bewust dat je het punt gemist hebt, tenzij je die parallelle openbaring begint te proeven. Het punt missen, is heel eenvoudig. Er is geen intelligentie voor nodig om het punt te missen; elke domme persoon kan het doen. Maar om te begrijpen, vereist het grote intelligentie. Dus, herpak jezelf.  Ga er in deze paar momenten als een blok voor. Luister zo volledig mogelijk, word gewoon je oren. Wees aanwezig. In dit verhaal wordt iets van enorme waarde overgedragen.’

Een van de verhalen is ‘Mojud, het leven van een Soefi Mysticus’  dat ook in het Nederlands vertaald is.

Het boek The Wisdom of the Sands is, vaak tweedehands, verkrijgbaar bij diverse boekhandels of als audiobook via internet.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.

You are a child of the universe
no less than the trees and the stars
you have a right to be here
and whether or not it is clear to you
no doubt the universe is unfolding
as it should…

Uit: Desiderata 
(het gedicht op muziek op Youtube).

Guida Spirituale, a spiritual guide. Talks on the Desiderata.
Over de Desiderata van Mabel Collins.
In het boek ‘Guida Spirituale’ geeft Osho commentaar op de Desiderata van Mabel Collins.  De Desiderata is een klein, maar toch enorm belangrijk document en het is regelmatig helemaal in het niets verdwenen. Vervolgens kwam het dan weer te voorschijn, zoals dat vaker gebeurt met waardevolle documenten.
Osho concludeert: ‘Zo gaat dat met de waarheid. Die verdwijnt ook en komt dan terug. En dat komt door de blindheid en de koppigheid van de mensen.’

De Desiderata is waarschijnlijk door een onbekend gebleven dichter geschreven, maar wel door een dichter die bijna een mysticus genoemd kan worden. Om dit te begrijpen is het belangrijk om eerst het verschil tussen een filosoof en een mysticus onder de loep te nemen. Osho heeft het niet erg op met filosofen; het zijn geen zoekers naar waarheid. Ze blijven in het denken steken. En hij omschrijft dit zoeken in het denken als volgt. Filosofie is het zoeken naar ‘a black cat in the dark which is not there.’
En in dit boek ‘Guida Spirituale’ heeft hij het dan ook niet over de filosoof, maar over de ‘foolosoof.’

Osho vertelt het verhaal, dat zo’n foolosoof bij Boeddha kwam en allerlei vragen stelde.
Boeddha antwoordde daarop: ‘Stop nu eens met al die vragen en kom maar eens twee jaar in stilte bij me zitten. Geen vragen, geen antwoorden. Alleen maar stil bij me zitten. En als je dan na twee jaar nog steeds een vraag hebt, ben ik bereid om die te beantwoorden.’
De man vond dit vreemde gang van zaken. Hij was al bij veel religieuze denkers geweest en die gaven altijd antwoord. Op Boeddha’s aandringen bekende hij echter dat hij van hen nooit echt antwoord had gekregen, want er waren alleen maar meer vragen bij hem ontstaan. En na enig aarzelen besloot hij om op Boeddha’s uitnodiging in te gaan waarbij hij deze bedong om na de periode van stilte alsnog zijn vragen te beantwoorden.
Hierop begon een discipel van Boeddha, Mahakashyap, die zich in zijn gezelschap bevond, hard te lachen. 

En hoe die situatie zich verder ontvouwt, wordt door Osho op een uiterst smeuïge manier in zijn talk uiteengezet.
Het verschil tussen een filosoof en een mysticus is inmiddels glashelder geworden. Een filosoof zit vol met vragen en creëert er alleen maar meer. Een mysticus gaat voorbij de vragen van de mind, op weg naar zijn wezen. Daar geniet hij van de stilte hiervan en er komen geen vragen meer bij hem op.  
Zo wordt ook het verschil tussen een dichter en een mysticus door Osho uitgelegd. Aan de hand van een boeiend verhaal toont hij nog meer hoe dit in elkaar steekt dan dat hij het met woorden vertelt.

In de Desiderata worden we aangespoord ons te richten naar de wijsheid van de wijze. En we dienen onze weg in volkomen kalmte te gaan, dwars door lawaai en gehaast zijn heen, terwijl we steeds de vrede van stilte in ons hebben. In ons leven is snelheid steeds meer de manier van doen geworden. Waar we heen gaan, wie maalt erom, als het maar snel gaat.

Een piloot sprak de passagiers toe: ‘Het vliegtuig is geheel in orde. Er is maar een tikkeltje slecht nieuws, voor de rest gaat alles goed. Het slechte nieuws is dat we het contact met de aarde hebben verloren; dus we weten niet waar we zijn en waar we naar toe gaan. Maar het goede nieuws is dat we op volle snelheid vliegen.’

Als je iets van de vrede die stilte in zich draagt, geproefd hebt, ben je enorm rijk; het is je innerlijke rijkdom. Daarvoor was je een bedelaar. Stilte laat je vrede kennen en vrede leidt je tot het goddelijke.

Er is een nieuwe uitgave van Guida Spirituale verschenen. Het is als audioboek en als paperback via internet verkrijgbaar. 
Guida Spirituale is, evenals alle Engelstalige Osho-boeken, te lezen op de Online Library van www.osho.com.

Maturity, De verantwoordelijkheid om jezelf te zijn.
Het boek Maturity maakt deel uit van de serie ‘Insights for a New Way of Living’. Vooral in deze tijd is Osho’s visie op oud zijn en ouder worden van groot belang. Je bent in onze wegwerpmaatschappij wel heel snel oud.
Voor je het goed en wel in de gaten hebt, word je ook als mens weggeworpen. Osho werpt echter een heel ander licht op ouder worden en zegt: ‘Als je ouder wordt, krijg je diepere wortels in jezelf. Kijk maar eens naar een boom: hoe hoger hij wordt des te dieper zitten zijn wortels in de aarde. Er is bij een ontwikkelde boom veel meer sprake van evenwicht dan bij een jonge onvolgroeid exemplaar. Een boom kan gewoon niet echt uitgroeien als zijn wortels niet ook tegelijkertijd meer houvast in de grond krijgen.’

Dit boek wil aandacht vragen voor deze geheel andere benadering van ouder worden die in een cultuur die dol is op jeugd en vastbesloten is koste wat kost ouderdom te vermijden, vrijwel vergeten is.  In het tijdperk van Viagra en cosmetische chirurgie lijkt daar geen plaats voor te zijn. 
Een essentiële vraag bij de nieuwe benadering is: Welke voordelen kunnen liggen in het accepteren van het verouderingsproces als natuurlijk, in plaats van proberen vast te houden aan de jeugd en zijn geneugten helemaal tot aan het graf? Osho neemt ons mee terug naar de wortels van wat het betekent om te groeien in plaats van gewoon oud te worden. Zowel in onze relaties met anderen, als in het vervullen van onze eigen individuele doeleinden, herinnert hij ons aan genoegens die alleen echte volwassenheid kan brengen. Hij schetst de tien belangrijkste groeicycli in het menselijk leven, van het egocentrische universum van de kleuter tot de bloei van wijsheid en medeleven op oudere leeftijd. 
Osho’s scherpzinnige gevoel voor humor loopt als een rode draad door het boek die gepaard gaat met een diep medeleven en begrip. Want hoe gemakkelijk is het om afgeleid te worden van de diepere betekenis en het doel van ons leven dat uiteindelijk het bloeien in onze eigen individuele uniekheid en volwassenheid is vanuit een houding van viering en vreugde.

Osho geeft aan dat we het recht om ons ouder worden op een geheel andere manier te leven, dienen te claimen.
‘Slechts enkelen claimen het recht. Opgroeien betekent elk moment dieper ingaan op het principe van het leven; het betekent verder weg gaan van de dood – niet naar de dood toe. Hoe dieper je in het leven gaat, des te meer je de onsterfelijkheid in jezelf begrijpt. Je gaat weg van de dood; er komt een moment waarop je kunt zien dat de dood niets anders is dan van kleding veranderen, of van huis veranderen, van vorm veranderen – niets sterft, niets kan sterven. Dood is de grootste illusie die er is.’

Opgroeien moet niet alleen maar ‘toename in leeftijd’ te zijn, want daar hoef je geen enkele moeite voor te doen. Osho zegt erover dat het dan automatisch gebeuren is, oppervlakkig, het is ’slow death’. Maar als opgroeien met een voortdurend getuige zijn plaatsvindt, gebeurt er diep van binnen ook iets. Dan is het zo dat een rijpe persoon geen fout kan maken, in tegenstelling tot de niet echt opgroeiende mens die in cirkels ronddraait en telkens dezelfde fouten maakt.

Het boek Maturity van Osho is in de Nederlandse boekhandel te bestellen.

Boekbespreking van Donna van der Steeg.