De essentie van Tao is tathata, aanvaardbaarheid, het vermogen om te accepteren.
Een sadhaka (een novice) kwam eens bij Lao Tse en zei: ‘Ik wil vrede.’
‘Dat zul je nooit krijgen,’ antwoordde Lao Tse.
De jongeling schrok hiervan.
‘Wat heb ik gedaan, wat is er toch met me dat ik geen vrede kan bereiken?’
Toen legde Lao Tse het uit: ‘Zo lang je naar vrede verlangt, zul je haar niet krijgen. Ik heb er ook lang naar verlangd en uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat het verlangen naar kalmte zoveel ontevredenheid geeft, dat er geen grotere rusteloosheid bestaat dan dit. Geef daarom het idee op om naar vrede te verlangen.’
De essentie van Tao is tathata, aanvaardbaarheid, het vermogen om te accepteren. Waar totale aanvaardbaarheid is, is de voorwaarde voor verlangenloosheid.
De geringste onaanvaardbaarheid geeft aanleiding tot verlangen.
Dan volgen verlangen en hartstocht in het kielzog daarvan.
Dan begint de race.
Denk erom, verlangen wordt geboren uit onaanvaardbaarheid.
We leven allemaal in onze verlangens.
Als je elk verlangen van jou diep onderzoekt, kom je er al gauw achter welke onaanvaardbaarheid welk verlangen heeft voortgebracht.
Welk ding wat je verlangd hebt was niet zoals het is, wat anders had moeten zijn en welk verlangen is daaruit voortgekomen?
Osho, The Way of Tao – Discourses on Lao Tse’s Tao-Te-King, Volume 1, pp. 67 – 68.
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Vorige verhalen
De helft van Sarmad’s gebed
De gouden schildpad
De koning der muggen en de olifant
Onzinverhalen
Boeddha en de almachtige aap