De rabbi en het vogeltje

Draag geen regeltjes met je mee. Laat je dragen door de vleugels van begrip.

Een zogenaamd wijze man, bijna een rabbi…
Ik zeg bijna, want hoewel hij een rabbi was, is het moeilijk om een echte rabbi te zijn. Hij was eigenlijk een priester, hij had nog nergens iets van begrepen. Maar de mensen hadden van hem gehoord, dat hij een wijs man was.
… was op de weg terug van een naburig dorp naar huis. Onderweg zag hij een man die een prachtig vogeltje bij zich had. Hij kocht het vogeltje en dacht bij zichzelf: ‘Als ik thuis ben, ga ik dit vogeltje opeten, dit vogeltje is prachtig.’

Plotseling zei het vogeltje: ‘Je moet niet zulke dingen denken!’
De rabbi werd bang, hij zei: ‘Wat, hoor ik jou daar praten?’
Het vogeltje zei: ‘Ja, ik ben niet zomaar een vogeltje. In de vogelwereld ben ik bijna een rabbi. En ik kan je drie stuks advies geven als je belooft dat je me loslaat en vrij laat gaan.’
De rabbi zei tegen zichzelf: ‘Dit vogeltje praat. Dan is het vast iemand die iets weet…’
De rabbi zei: ‘Oké, jij geeft me drie stuks advies en dan laat ik je vrij.’

Toen zei het vogeltje: ‘Eerste advies – geloof nooit in iets absurds, wie het ook vertelt. Ook al is het een groot man, wereldberoemd, met prestige, macht, autoriteit – maar als hij iets absurds beweert, moet je dat niet geloven.’
De rabbi zei: ‘Juist!’
Het vogeltje zei: ‘Dit is mijn tweede advies – wat je ook doet, probeer nooit iets onmogelijks, want dan zul je mislukken. Ken dus altijd je grenzen: iemand die zijn grenzen kent is wijs, iemand die daaraan voorbijgaat wordt een dwaas.’
De rabbi knikte en zei: ‘Juist!’

‘En,’ zei het vogeltje, ‘dit is mijn derde advies – als je iets goed doet, moet je daar nooit spijt van in je hart krijgen, je moet alleen spijt hebben van iets wat verkeerd is.’
Het was wondermooi advies, prachtig, dus werd het vogeltje vrijgelaten. De rabbi begon blij naar huis te lopen en dacht bij zichzelf: ‘Goed materiaal voor een preek. Volgende week ga ik deze drie stuks advies geven als ik in de synagoge ga spreken. En ik ga ze bij mij thuis op de muur schrijven en ik ga ze op mijn bureau schrijven, zodat ik ze kan onthouden. Deze drie regeltjes kunnen een mens veranderen.’

Toen zag hij ineens het vogeltje op een tak zitten en het begon zo hard te lachen dat de rabbi vroeg: ‘Wat is er aan de hand?’
Het vogeltje zei: ‘Jij dwaas, ik heb een heel kostbare diamant in mijn buik. Als je me dood had gemaakt was je de rijkste man ter wereld geweest.’
De rabbi kreeg enorm veel spijt: ‘Wat ben ik toch dom geweest. Wat heb ik nou gedaan, ik heb dit vogeltje geloofd.’

Hij gooide de boeken neer die hij met zich meedroeg en begon in de boom te klimmen. Het was een oude man en hij was nog nooit van zijn leven in een boom geklommen. En hoe hoger hij klom, hoe hoger het vogeltje vloog naar een andere tak. Uiteindelijk kwam het vogeltje helemaal bovenin en de oude rabbi ook – en toen vloog het vogeltje weg. Net toen hij het vogeltje wilde grijpen, vloog het weg. Hij verloor zijn evenwicht en viel uit de boom, er begon bloed te vloeien, allebei zijn benen waren gebroken, hij was bijna dood.

Het vogeltje kwam weer op een lage tak zitten en zei: ‘Nou heb je me eerst geloofd, dat een vogeltje zo’n kostbare diamant in zijn buik kan hebben. Jij dwaas! Heb je ooit zoiets absurds gehoord!
En toen heb je het onmogelijke proberen te doen – je hebt nog nooit in een boom geklommen.
En als een vogeltje vrij is, hoe kun je hem dan met je blote handen vangen, jij dwaas? En je kreeg er spijt van in je hart, dat je iets verkeerds had gedaan terwijl je iets goeds had gedaan, je had een vogeltje vrijgelaten!
Ga nou maar naar huis om je regeltjes op te schrijven en ga dan volgende week maar naar de synagoge om ze te preken.’

Maar dat is nou wat alle predikers doen. Het ontbreekt ze aan begrip, daarom dragen ze alleen maar regeltjes met zich mee – regels zijn dode dingen.
Begrip heeft geen gewicht, dat je hoef niet te dragen – het draagt jou, je krijgt er vleugels van. Het is helemaal niet zwaar, je hoeft het niet eens te onthouden.
Als je iets begrijpt, hoef je het niet te onthouden, het wordt je bloed, het wordt je botten, jij bent het. Wat je ook doet zal door dat begrip gedaan worden. Het is iets onbewust…
Dring geen regels op, probeer gewoon dingen te begrijpen.

Osho, When the Shoe Fits – Talks on the Stories of Chuang Tzu, pp. 195-198.

Afbeelding:
https://birdwatchersdiary.files.wordpress.com/2015/05/humingbird.jpg