Een Soefi verhaal: Een man ging op zoek naar de waarheid. De eerste religieuze man die hij tegenkwam zat onder een boom, net buiten zijn eigen dorp.
Hij vroeg: ‘Ik ben op zoek naar een ware meester. Vertel me alsjeblieft de kenmerken van een ware meester.’
De fakir vertelde hem de kenmerken. Zijn beschrijving was heel simpel. Hij zei: ‘Je zult hem onder zo’n boom zien zitten, in zo’n houding, zijn handen maken zo’n gebaar – dat is genoeg om te weten dat hij de ware meester is.’
De zoeker ging op zoek. Er wordt gezegd dat er dertig jaar voorbij gingen met zwerven over de hele aarde. Hij bezocht vele plaatsen maar kwam nooit de meester tegen. Hij kwam vele meesters tegen maar geen enkele was de ware meester. Volledig uitgeput keerde terug naar zijn eigen dorp.
Toen hij terugkeerde was hij verbaasd, hij kon het niet geloven: die oude man zat onder diezelfde boom, en nu kon hij zien dat dit precies de boom was waar de oude man over gesproken had: ‘… hij zal onder die en die boom zitten.’
En zijn houding was precies zoals hij beschreven had. ‘Het was dezelfde houding als dertig jaar geleden – was ik blind? Precies dezelfde uitdrukking op zijn gezicht, de exacte gebaren …!’
Hij viel voor zijn voeten neer en zei: ‘Waarom heeft u het me niet meteen verteld? Waarom heeft u mij dertig jaar lang op een dwaalspoor gezet? Waarom heeft u mij niet verteld dat u de ware meester bent?’
De oude man zei: ‘Ik heb het je verteld, maar je was er niet klaar voor om te luisteren. Je was er niet klaar voor om naar huis te komen zonder af te dwalen. Je moest op de deuren van duizend huizen kloppen om naar je eigen huis te komen, dan pas had je terug kunnen keren.
Ik heb het gezegd. Ik heb alles gezegd – “onder die en die boom”. Ik heb deze boom beschreven, de houding waarin ik zat, maar jij was te snel, je kon het niet goed horen, je had haast. Je ging ergens heen om te zoeken.
Zoeken was heel belangrijk voor je, de waarheid was niet zo belangrijk. Maar je bent gekomen! Ik werd er moe van om voortdurend in deze houding voor jou te zitten. Dertig jaar was je aan het zwerven, maar denk eens aan mij zittend onder deze boom! Ik wist dat je op een dag zou komen, maar wat zou er gebeurd zijn als ik al overleden was? Ik heb op je gewacht – je bent gekomen. Je hebt dertig jaar moeten zwerven, maar dat is je eigen schuld. De meester was altijd al hier.’
Het gebeurt vaak in ons leven dat we niet zien wat dichtbij is, en dat wat ver weg is, ons aantrekt.
De verre trom klinkt zoeter, we worden aangetrokken door verre dromen.
Ashtavakra zegt dat je bent wat je zoekt.
En je bent het precies hier, op dit moment.
Osho: Enlightenment, The Only Revolution – Discourses on the Great Mystic Ashtavakra, p. 131-132.
Afbeelding: Wikimedia Commons, The Meditating Monk.
Uit de serie 1001 verhalen van Shanti.
Vorige verhalen
De schaduw van de zweep
Ashtavakra en de ‘schoenmakers’
De zon en de duisternis
Een zeldzame vrouw bereikt de staat van verlichting
Meester Eckhart ligt op sterven