Je hebt alles wat je nodig hebt.
God stuurt nooit iemand als bedelaar de wereld in.
Gewoon een synthese, gewoon een eenheid is nodig.
Ik zal je eens een verhaal vertellen. Iemand was op een zoektocht toen hij op het pad een man tegenkwam die zei: ‘Daar is een bron, verborgen in de grotten. Ga erheen en stel een vraag. Als je het oprecht vraagt, antwoordt de put. Het is een wonder, alleen bekend bij grote ingewijden.’
De man ging op zoek. Het was moeilijk om bij de bron te komen, maar op de een of andere manier kwam hij er toch. In de put leunend vroeg hij: ‘Wat is het leven?’
Er kwam geen antwoord. De put echode alleen maar. Hij herhaalde zijn vraag en de put herhaalde: ‘Wat is het leven?’ Maar de man was echt oprecht, dus hij ging door. Ze zeggen dat hij drie dagen lang, dag en nacht, steeds weer vroeg: ‘Wat is het leven?’ – en de put kaatste alleen zijn eigen stem terug.
Maar hij was niet moe – hij ging maar door…
Na drie dagen, zegt men, besefte de put dat de man oprecht was en dat hij niet van plan was om weg te gaan. Dus zei de put: ‘Oké, ik zal je vertellen wat het leven is. Ga naar de dichtstbij zijnde stad. Ga de eerste drie winkels in en kom terug om verslag uit te brengen.’
De man was verbaasd, want wat was dit voor antwoord? Maar, ‘Oké, als de bron zegt dat het moet gebeuren…’
Hij ging naar de stad en ging de eerste drie winkels binnen, maar daar raakte hij nog meer verbaasd en verbijsterd. Er was niets. In de eerste winkel waren een paar mensen aan het werk met wat stukken metaal.
Hij ging de volgende winkel binnen; daar waren nog een paar mensen bezig met het maken van snaren.
In de derde winkel ging hij naar binnen; het was een timmerwerkplaats en de mensen werkten met hout. Hij zei tegen zichzelf: ‘Is dit het leven?’
Hij ging terug naar de put en zei: ‘Wat bedoel je nou? Ik ben er geweest, ik ben naar binnen gegaan. Dit is mijn verslag, maar ik zie het nut er niet van in.’
De bron zei: ‘Wel, ik heb je de weg laten zien. Ga maar op reis. Ooit zul je inzien waar het om gaat. Ik heb de weg aangegeven, nu ga je op reis.’
De zoeker was gewoon boos en zei: ‘Ik ben bedrogen! Wat heb ik eraan gehad om drie dagen lang onafgebroken aan deze bron vragen te stellen? Wat heb ik eraan gehad door mijn hart zo oprecht voor de bron te openen? Dit was bedrog. Ik heb er niets aan gehad.’
Gefrustreerd ging hij weg.
Na vele jaren zwerven kwam hij op een dag langs een tuin. De maan stond aan de hemel, het was volle maan, en iemand speelde op een sitar. Hij raakte betoverd. De magie werkte. Als door een magneet getrokken ging hij de tuin in, zonder toestemming te vragen.
Hij ging naar de speler en de man zat diep in zijn meditatie op de sitar te spelen. Hij zat daar, hij luisterde. In het maanlicht keek hij naar de man, het instrument. Hij had dat instrument nog nooit eerder gezien. Opeens realiseerde hij zich dat die timmerlieden aan dit soort dingen werkten. Ze waren sitars aan het voorbereiden. En de mensen die met metaal bezig waren – die stukken zaten ook aan de sitar. En de snaren.
Plotseling, alsof de wolken verdwenen en er een doorbraak was, begon hij te dansen. De muzikant werd zich daar bewust van; hij hield op met spelen. Maar nu kan niemand de dans van de zoeker stoppen.
De muzikant vroeg: ‘Wat is er aan de hand? Wat is er met je gebeurd?’
De man zei: ‘Nu snap ik het. Het leven heeft alles. Er is alleen een nieuwe combinatie nodig. Ik heb in drie winkels gekeken. Alles was er, maar er was geen sitar. Alles stond los van elkaar. Er was orde nodig; alles was in chaos.
Alles was er; wat nodig was, was er.’
Het samenvoegen van handen is een symbool van eenheid.
Met dank aan Sudeep Mehta.
‘Er was gewoon een synthese, gewoon een eenheid nodig – en er komt zulke mooie muziek uit voort. Het leven heeft alles – nu heb ik het begrepen.
Er is gewoon een nieuwe orde nodig.’
Osho: The True Sage – Talks on Hassidism, pp. 110-113.
Afbeeldingen:
https://c1.staticflickr.com/3/2811/12255487184_2d059df588_b.jpg
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/06/f1/66/06f166151d6cbecb037ed7c71c668d9d.jpg
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Vorige verhalen
Gelukkig zonder inspanning
De drie dwazen
Vijf idioten en een boot
Waar moet ik je zoeken?
