Ramses Shaffy

Osho Festival: Gyanam en Fatima zingen Ramses

ER IS VEEL BELANGSTELLING VOOR HET FESTIVAL.
ER ZIJN ALLEEN NOG EEN PAAR PLAATSEN VRIJ VOOR ZONDAG.
JE KUNT EVENTUEEL OP DE RESERVELIJST GEPLAATST WORDEN.
ALS IEMAND AFMELDT KOMT ER WEER EEN PLAATS VRIJ.

IVM DE VEILIGHEID IS HET HELAAS NIET MOGELIJK OM ZONDER AANMELDING BINNEN TE KOMEN.

Op zondag 19 januari zingen Gyanam en Fatima liedjes van Ramses.
Zie: Osho Festival.

Er was een Boekpresentatie in het Ramses Shaffy Huis van Daan Bartels’ boek:
Het Amsterdam van Ramses Shaffy. 
Alle Amsterdamse woon- en werkplekken van Ramses zijn in kaart gebracht en je kunt met het boek de Ramses Shaffy wandeling lopen. 
Het boek is nu te verkrijgen: Het Amsterdam van Ramses Shaffy. 
Gyanam (Boudewijn Kruithof) was bevriend met Ramses in de Rajneesh Stad commune in Heerde. Hij heeft de boekenpresentatie opgeluisterd met liedjes van Ramses.

 


Daan Bartels en Boudewijn Kruithof

Op de boekenpresentatie lag er ook een exemplaar van een dik boek over Ramses wat pas uitgebracht is en € 3000 kost. Een paar foto’s uit dat boek:

 
Een kaart met Bhagwan erop voor Liesbeth List

 
Ramses met Albert Mol

Het Lieverdje


Het Lieverdje heeft tijdelijk kleding welke door aanhangers van de Bhagwan-beweging gedragen wordt. Ook is er een poster op de sokkel geplakt ivm de aankondiging van het internationale Bhagwan festival.

‘Orange Full Moon’ op 17 juli 1981
Vervaardiger onbekend*

Bron: Amsterdam Levend Verleden.

Meer over de Orange Full Moon Affair: In de ban van Bhagwan.

*Volgens hardnekkige geruchten was het Ramses Shaffy zelf die het Lieverdje heeft opgetuigd. Zo’n zelfde grote pet is op foto’s van Ramses gespot.

Herinneringen aan Ramses

Nav het interview op deze website en op Osho TV kreeg Gyanam veel mooie reakties.

Verschillende luisteraars vroegen me: Wat deed Ramses nou zo’ n jaar in die commune in Heerde? Kort geschetst: Ramses deed dagelijkse dingen, als werken in het bos, helpen in de keuken. Ramses had vaak een walkman op zijn kop, luisterend naar lectures van Osho, en talks van Krishnamurti, en mediteerde zich ‘een slag in de rondte’…

 
  Ramses in Heerde
Maar hij was ook veel met muziek bezig. Iedere week, speelde hij voor de kinderen, in de Ko Hsuan School, gaf veel koffie concertjes door het hele land. Iedere maand organiseerde Ramses de Stadsshow, met o.a. Thijs van Leer, Heddy Lester, Frank Afolter…..

Al vrij snel, werd de Amitabhband geformeerd, met Devaprem, Premo, Kamalesh, Ananto, en Maarten Sadhu. Met de Amitabh Band toerden ze door het hele land. In het jaar in Heerde schreef Ramses veel nummers voor de LP ‘Sterven van geluk’.

         
Later was hij veel bezig met de opname voor de TV serie Willem van Oranje…hierin figureerden veel communeleden. In juli 1983, na het Zomerfestival in Oregon, ging Ramses een jaar in de Humaniversity wonen, werken en therapiën. 🍷🍷

Ennnn…mooi hoe de Zeeuwse Courant schreef: Zijn optreden is meer introvert dan vroeger, maar heeft zeker aan diepgang gewonnen…


  Brief van Ramses aan Gyanam

Interview met Gyanam

In de series Interviews met vrienden van Osho met Koen Bugter volgt hier een interview met Gyanam.  Andere interviews zijn te vinden op INTERVIEWS.

Gyanam ontmoette Ramses Shaffy voor het eerst in 1980, toen hij, net in het rood en met mala om, naar het circus in Nijmegen ging waar Ramses als clown optrad. Ramses was ook net sannyasin geworden, het was het begin van een lange vriendschap. In 1982 gingen ze tegelijkertijd wonen in een grote Osho commune op een landgoed in Heerde en deelden een jaar lang een huisje. 

22 minuten, Nederlands.

Opgegroeid in Oosterbeek, met een goede baan en een vriendin, begon hij zich af te vragen: Is that all there is? Door Osho begon hij vragen te stellen bij gevestigde opvattingen over huwelijk, religie en traditie. 
Gyanam was aangetrokken tot de sannyaswereld omdat er zoveel leuke mensen rondliepen: de acteur-schrijver-komiek Albert Mol, de psychiater Jan Foudraine, de cabaretier George Groot, de zanger Ramses.
Hij vertelt over zijn reizen naar de ashram in India en zijn tijd in de commune in Oregon. De ‘Wild Wild Country’ daar kwam in zijn beleving helemaal niet overeen met het cliché beeld in de media van een sekte die een goeroe in massahysterie blindelings volgt.

Ramses is heel oprecht en integer 10 jaar met Osho bezig geweest en heeft daar volgens Gyanam veel aan gehad. Hij was een beschadigd mens, als kind verlaten, met een drankprobleem, maar hij vond stilte van binnen in zijn eenzaamheid, en aan het eind van zijn leven zei hij vaak: ‘Ik ben zooo benieuwd naar de dood!’
Het proces met Osho is moeilijk uit te leggen aan een buitenstaander, de eerste leerlingen van Jezus hebben dat ook ervaren. Gyanam is bij veel andere meesters geweest, zoals Alexander Smit, Tony Parsons en Jan van Delden, maar Osho komt voor hem overal bovenuit.

Laat me

‘Laat Me’ is een cover van het Franstalige nummer ‘Ma dernière volonté’ uit 1977 van Serge Reggiani met een Nederlandse tekst van Herman Pieter de Boer. De Boer gaf aan zijn voor Ramses Shaffy geschreven lied een wezenlijk andere inhoud dan de Franse. Waar Reggiani zingt over iemand die op zijn sterfbed ligt, in radeloze angst om te sterven, zingt Shaffy over zichzelf als iemand die midden in het leven staat, vol levensvreugde en zonder doodsangst. De Nederlandse versie is een krachtige, hartstochtelijke zielenkreet van de zanger aan de omgeving om hem te ‘laten blijven wie ik ben’.

Ik ben misschien te laat geboren,
of in een land met ander licht.
Ik voel me altijd wat verloren,
al toont de spiegel mijn gezicht.
Ik ken de kroegen en kathedralen,
van Amsterdam tot aan Maastricht.
Toch zal ik elke dag verdwalen,
dat houdt de zaak in evenwicht.

LAAT ME, LAAT ME, LAAT ME MIJN EIGEN GANG MAAR GAAN.
LAAT ME, LAAT ME, IK HEB HET ALTIJD ZO GEDAAN.

Ik zal m’n vrienden niet vergeten,
want wie mij lief is blijf me lief.
En waar ze wonen moest ik weten,
maar ik verloor hun laatste brief.
Ik zal ze heus nog wel ontmoeten,
misschien vandaag, misschien over een jaar.
Ik zal ze kussen en begroeten,
het komt vanzelf weer voor elkaar.

LAAT ME, LAAT ME, LAAT ME MIJN EIGEN GANG MAAR GAAN.
LAAT ME, LAAT ME, IK HEB HET ALTIJD ZO GEDAAN.

Ik ben gelukkig niet verankerd,
soms woon ik hier, soms leef ik daar.
Ik heb mijn leven niet verkankerd,
‘k heb geen bezit en geen bezwaar.
Ik hou van water en van aarde,
ik hou van schamel en van duur.
D’r is geen stuiver die ik spaarde,
ik leef gewoon van uur tot uur.

LAAT ME, LAAT ME, LAAT ME MIJN EIGEN GANG MAAR GAAN.
LAAT ME, LAAT ME, IK HEB HET ALTIJD ZO GEDAAN.

Ik zal ook wel eens een keertje sterven,
daar kom ik echt niet onderuit.
Ik laat mijn liedjes dan maar zwerven,
en verder zoek je het maar uit.
Voorlopig blijf ik nog jouw zanger,
jouw zwarte schaap, jouw trouwe fan.
Ik blijf nog lang, en liefst nog langer,
en laat me blijven wie ik ben.

LAAT ME, LAAT ME, LAAT ME M’N EIGENGANG MAAR GAAN.
LAAT ME, LAAT ME, IK HEB HET ALTIJD ZO GEDAAN.

Serge Reggiani: Ma dernière volonté.

Een prachtige uitvoering van Alderliefste, met Ramses Shaffy en Liesbeth List:
Laat me / Vivre.

Mens, durf te leven

Mens, durf te leven (Mensch, durf te leven) is een Nederlandstalig lied uit 1917 geschreven door Dirk Witte en uitgevoerd door Jean-Louis Pisuisse. Tegenwoordig is het een van de klassiekers uit de Nederlandstalige muziek. (Wikipedia).
Ramses heeft het lied in 1967 opgenomen.

Je leeft maar heel kort, maar een enkele keer
En als je straks anders wilt kun je niet meer
Mens, durf te leven
Vraag niet elke dag van je korte bestaan
Hoe hebben m’n pa en m’n grootpa gedaan
Hoe doet er m’n neef en hoe doet er m’n vrind
En wie weet, hoe of dat nou m’n buurman weer vindt
En wat heeft ‘Het Fatsoen’ voorgeschreven
Mens, durf te leven


De mensen bepalen de kleur van je das
De vorm van je hoed, en de snit van je jas
En van je leven
Ze wijzen de paadjes waarlangs je mag gaan
En roepen ‘O foei’ als je even blijft staan
Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk
Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk
En wat j’aan de armen moet geven
Mens, is dat leven

De mensen, ze schrijven je leefregels voor
Ze geven je raad en ze roepen in koor
Zo moet je leven
Met die mag je omgaan, maar die is te min
Met die moet je trouwen al heb je geen zin
En daar moet je wonen, dat eist je fatsoen
En je wordt genegeerd als je ‘t anders zou doen
Alsof je iets ergs had misdreven
Mens, is dat leven

Het leven is heerlijk, het leven is mooi
Maar vlieg uit in de lucht, en kruip niet in een kooi
Mens, durf te leven
Je kop in de hoogte, je neus in de wind
En lap aan je laars hoe een ander het vindt
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst
Maar wees op je vierkante meter een vorst
Wat je zoekt kan geen ander je geven
Mens, durf te leven

Ramses Shaffy en ik, deel 2

Sadhu (Maarten Hageraats) ontmoette Ramses in de Osho commune en heeft samen met hem opgetreden op verschillende plaatsen in het land toen ze allebei in de Stad Rajneesh in Heerde woonden.

Op deze manier wil ik jullie op de hoogte houden over wat er in mijn leven speelt.
Deze vlogs maak ik met het afasiecentrum en gaan over mijzelf. Deze komen te staan op mijn youtube kanaal en op mijn Facebook pagina en lief en leed (NAH) : Lotgenoten.

Ramses Shaffy en ik. Vroeger Ramses en ik vrienden.
2 jaar zong ik in de band met Ramses Shaffy.

 
 Ik hoop dat jullie mij op deze manier blijven volgen. Uiteraard vind ik het erg leuk om reacties van jullie te ontvangen. Ik kan niet op iedereen reageren (moeilijk :-) maar ik waardeer jullie reactie zeker wel! 

Dankjewel en groetjes,
Maarten Hageraats
maartenmuziek@planet.nl

Dit is het vervolg van: Herinneringen aan Ramses.

Herinneringen aan Ramses

Sadhu en Gyanam, twee begaafde gitaristen, halen allebei -onafhankelijk van elkaar- toevallig hun herinneringen aan Ramses op. Beide waren goede vrienden van Ramses uit de tijd dat ze in de Osho communes aan de Havenstraat in Amsterdam (de oude gevangenis) en in de bossen van Heerde met hem samenwoonden.
 
Sadhu ontmoette Ramses in 1983, toen hij 24 was en Ramses 51, in de Havenstraat commune. Sadhu speelde daar een nummer van hemzelf en Ramses luisterde aandachtig toe. Samen hebben ze verschillende keren opgetreden.


Sadhu op conga’s met Ramses

Jaren later kreeg Sadhu een hersenbloeding waar hij nu na lange tijd zo goed van hersteld is dat hij, met hulp van het afasiecentrum videovlogs maakt. Deze komen te staan op zijn youtube kanaal en bij NAH Lotgenoten (Niet-aangeboren hersenletsel). Binnenkort komt het tweede deel uit. Het eerste deel:

 

Gyanam was een goede vriend van Ramses toen zij beiden in de Osho-commune in Heerde woonden.
In een brief aan Gyanam schrijft Ramses::
Het enige waar het om gaat is liefde. Bhagwan is hier en houdt van ons. Waar dit alles toe leidt is een waarachtig mysterie. Tjonge jonge jonge, wat heb ik me weer aangelachen. Ik heb gisteren de “Stad* liedjes” weer gerepeteerd, was zo dankbaar dat ik daar gewoond heb. Dag Gyanam, op de een of andere manier tot gauw. Dag.
Ramses


Gyanam (r) bij de boekenpresentatie van ‘Ramses Shaffy, door alles heen.’

Gyanam gaat op 28 juni in de Witte Wolk Ashram in Nieuw Scheemda zijn vanwege de corona uitgestelde ‘Ramses Tribute’ geven. Bekende en onbekende liedjes van Ramses, samen met korte verhaaltjes en dia’s uit Ramses’ leven. 

Ramses leeft!

10 jaar na zijn overlijden kom je Ramses nog steeds regelmatig tegen, bij de DWDD, bij Beau, bij de biografieën van Sylvester Hoogmoed en Bas Steman, bij de bekroonde documentaire van Pieter Fleury, bij de vierdelige televisieserie ‘Ramses’ van Michiel van Erp uit 2014. Nu toert Maarten Heijmans, die daarin de rol van Ramses speelde, rond met zijn eigen interpretatie van Ramses’ liedjes. 

Zoals Ramses zelf zingt in ‘Laat me’:
‘Ik zal ook heus wel een keertje sterven
daar kom ik echt niet onderuit,
 ik laat mijn liedjes nou maar zwerven
en voor de rest zoek je het maar uit.’

Ramses is een zeer geliefd figuur geworden in het huidige Nederland, om zijn oprechte zoektocht naar liefde en zijn levenslust. Die zoektocht bracht hem ook bij Osho, hij beleefde een heel gelukkige tijd in India en de V.S. bij Osho en leefde een aantal jaren in Nederlandse sannyasin communes. De volgende fotoserie geeft daar een beeld van: Fotocollage van Ramses
En Ramses leeft nog steeds op allerlei manier voort: Ramses leeft voort

Met dank aan Gyanam voor de foto’s. 

Ramses: de dood als groot avontuur

Ramses zag de dood als een groot avontuur, was recent de opmerkelijke titel in een uitgave van de Telegraaf. Deze innerlijke  essentie was vast en zeker een beleving van zijn sannyasin-zijn en zijn verbondenheid met Osho.


Tien jaar geleden overleed Ramses Shaffy, de kleurrijke acteur en chansonnier.

Zijn vriend Gerard Alderliefste, een Amsterdamse verslavingsarts schreef het boekje: Mijn avonturen met Ramses Shaffy. Hij haalt in het boek herinneringen aan hem op, zoals hoe hij aankeek tegen de dood. Voor Ramses stond en elk geval niet vast dat er helemaal niets zou zijn. Hij zei ooit opgewekt: ‘Ik zie het als een groot avontuur.’
Hij sloot niet uit dat er nog wat aan zou komen en was daar erg benieuwd naar.

Denkend aan het laatste zinnetje uit een van zijn grootste hits, Sammy. Dat eindigt met: ‘Er is een die van je houdt.’ Toen ik hem ooit vroeg: wie is dat dan, wie bedoel je daarmee, antwoordde hij: ‘Dat is God.’
Misschien was hij met zijn volstrekt goddeloze leven, toch wat religieuzer dan we hebben vermoed.

Zijn roem kon hem wat schelen, maar soms ook helemaal niet. Hij verafschuwde verafgoding. Werd er geroepen en gevraagd om een handtekening, dan moest hij daar niets van hebben. ‘Niet in dit leven, en niet in het volgende,’ antwoordde hij dan.

Osho over de dood:

Het grootste mysterie in het leven is niet het leven zelf maar de dood. De dood is een culminatie van het leven. In de dood wordt het hele leven samengevat, je arriveert. Vanaf het moment van geboorte is de dood begonnen naar je toe te komen.

De grootste calamiteit die de menselijke mind is overkomen, is dat hij tegen de dood is, wat betekent dat je het grootste mysterie mist, en dat betekent ook dat je het leven zelf mist, want ze zijn diep met elkaar verbonden. Ze zijn niet gescheiden. Het leven ontwikkelt zich en de dood is het tot bloei gekomen zijn. De reis en het doel zijn niet gescheiden – de reis eindigt in het doel.

De dood moet worden opgevat als de climax. Als je diep doordrongen kijkt, zie je dat je elke moment sterft, want je verandert elk moment – iets glipt uit je wezen naar buiten en iets glijdt naar binnen. Je levensrivier is enkel mogelijk door geboorte en dood.

Enkel zij die er klaar voor zijn te sterven, zijn in staat lief te hebben. Ben je bang om te sterven, ben je ook bang lief te hebben. Daarom ontbreekt het aan liefde in de wereld. Alleen zij die in staat zijn in elkaar te sterven, worden geliefden. Anderen spelen enkel een spelletje.

Als je, wanneer de dood op de deur klopt, kunt reageren op een vriendelijke manier, in een ontvankelijk stemming, kan de dood worden getransformeerd in eeuwig leven. Klamp je je aan het leven vast dan word je erdoor bezeten en dan heb je weer een kans gemist,

De dood treedt als een absoluut gegeven ons systeem binnen op het moment dat we worden geboren.

Een materialistische cultuur en maatschappij probeert de dood te ontwijken . Je wilt de dood niet zien zoals die is en je trekt de persoon die sterft nieuwe kleding aan en legt zelfs een masker op de dood. Mensen leven gemaskerd tijdens het leven. Het is een truck, een technologie, zodat je niet geconfronteerd wordt met je innerlijke angst.

Zodra de dood met vreugde is ontvangen, kan niets je meer frustreren. Omdat we de dood niet accepteren, zijn er duizend en één afwijzingen. Alles wat je zekerheid wegneemt, moet worden afgewezen en wat je onzeker maakt daar word je bang van.

De dood is even goddelijk als het leven. Ontmoeten is even goddelijk als weggaan. Samen zijn is even goddelijk als alleen zijn en jong zijn is even goddelijk als oud zijn. Als je op een juiste manier hebt geleefd, op een totale wijze van moment tot moment en als je alle levenssappen er hebt uitgeperst, zal je leven het ultieme orgasme zijn. Het lichaam is dan voor altijd achtergelaten en je wezen wordt één met het geheel.

De mensen die in diepe onbewustheid hebben geleefd sterven in diepe onbewustheid. Als je leven bestond in meditatief zijn, gewaar zijn, getuige zijn, dan ben je ook in staat getuige te zijn van de dood. Als je gecentreerd  kunt blijven, kalm en rustig en waarnemend, dan sterf je geen onbewuste dood, want die brengt je dan tot de uiterste piek van bewustzijn. De dood is niet tegen het leven gericht; het beëindigt het leven niet, het brengt enkel het leven naar een prachtige top.

Osho: The Book, an Introduction on the Teachings.

Een bijdrage van Prem Abhay.