Vrouwen zijn geen eigendom

Deze weken staan in het teken van de soefi’s. Osho bespreekt de poëzie van de Perzische mystieke dichter Hakim Sanai. Vorige afleveringen hiervan zijn te vinden op Unio Mystica.

Morarji Desai heeft in een interview aan Sunday gezegd: ‘Osho legt de nadruk op de socialisering van vrouwen. Hij zei: “Net zoals prostituees gesocialiseerd worden, wil hij dat alle vrouwen gesocialiseerd worden.”
Hij heeft ook gezegd: ‘Osho gaat nog verder en zegt dat het huwelijk niet nodig is. Osho pleit ook voor vrije seks.’
Wat zegt u ervan, geliefde meester?

Morarji Desai is een seksist. Vrouwen zijn geen eigendom, hoe kunnen ze dus publiek of privé zijn? Wat is een man, publiek of privé? Als mannen geen publiek eigendom of privé eigendom hoeven te zijn, waarom zouden vrouwen dan publiek eigendom of privé-eigendom moeten zijn? Het hele idee is gebaseerd op seksistische houdingen.
Morarji Desai vertegenwoordigt alles wat verrot is in het menselijk verleden. Dit zijn de twee houdingen die mannen over vrouwen hebben ingenomen; beide zijn verkeerd.

Karl Marx en Engels hebben hier enig inzicht in. Ze zeggen dat toen het eigendom van dingen ontstond, tegelijkertijd het eigendom van vrouwen ontstond. De man-vrouw relatie ontstond als bijproduct van privébezit. Vandaar dat Marx en Engels voorstander waren van het socialiseren van vrouwen. Dat is van de ene stommiteit naar de andere, maar het basisidee is hetzelfde, dat de vrouw eigendom is. Of ze behoort haar hele leven toe aan een bepaalde man, dan is ze een echtgenote. Of ze is eigendom van een man voor één enkele nacht, dan is ze een prostituee.
Wat is het verschil tussen een prostituee en een echtgenote? Het ene is een tijdelijke regeling, de ander is iets permanenter. Het huwelijk is een permanente vorm van prostitutie; diep van binnen is het niet anders. Vandaar dat huwelijk en prostitutie allebei samen hebben bestaan.

.Als je je erin verdiept, is het het huwelijk dat prostitutie heeft gecreëerd. En prostitutie zal nooit uit de wereld verdwijnen tenzij het huwelijk verdwijnt; het is de schaduw van het huwelijk. Sterker nog, prostituees hebben het huwelijk gered. Het is een veiligheidsmaatregel: de man kan eens in de zoveel tijd, voor de verandering eens naar een andere vrouw gaan, een prostituee, om zo zijn huwelijk en de duurzaamheid ervan te redden.
Dat is wat er door de eeuwen heen is gedaan. De prostituee was er om jou en je huwelijk te redden. Dus als je huwelijk op de klippen liep, kon je altijd naar de prostituee gaan. Als je je verveelde bij je vrouw, als je haar beu was, gewoon om opgefrist te worden, kon je naar de prostituee gaan en dan ging het weer lekker met je eigen vrouw. De prostituee was een soort vakantie.

Mensen die denken dat prostitutie tegen het huwelijk is, hebben het helemaal mis. Prostitutie is de andere kant van dezelfde medaille: aan de ene kant is het huwelijk, aan de andere kant is het prostitutie. Daarom bestaat het huwelijk al minstens vijfduizend jaar, maar zijn mensen niet in staat geweest om van prostitutie af te komen – dat kunnen ze niet. Er is een logische relatie, ze zijn van elkaar afhankelijk. Als prostitutie simpelweg gestopt wordt, zullen huwelijken uit elkaar vallen. De prostituee is als een lijm, ze helpt je om je niet te vervelen met je vrouw. Maar beide zijn gebaseerd op het idee van eigendom.

   In China was het eeuwenlang de regel dat een man niet als een moordenaar werd beschouwd als hij zijn vrouw doodde. Hij kon niet gestraft worden door de rechtbank, omdat de vrouw zijn eigendom was. Het is je recht om je stoel te vernielen, of als je je huis wilt slopen hoeft niemand anders zich ermee te bemoeien.
Eeuwenlang is de vrouw als eigendom beschouwd. In India heb je er zelfs woorden voor: de vrouw staat bekend als NARI SAMPATTI, het vrouwelijk eigendom. Wanneer een meisje trouwt, wordt er gezegd dat de vader het meisje cadeau doet: KANYADAN. De vrouw is als een ding behandeld. Daar ben ik tegen.

Wie heeft Morarji Desai verteld dat ik wil dat vrouwen gesocialiseerd worden? Dat moet zijn gevolgtrekking zijn geweest. Ik heb dat nooit gezegd. Het is niet nodig om te socialiseren, want dat is weer vrouwen op een onmenselijke manier behandelen. Dat was het idee van Engels en Marx, omdat ze reactionair waren. Ze reageerden tegen privébezit. Dus net zoals fabrieken genationaliseerd, gesocialiseerd en eigendom van de staat moesten worden, op precies dezelfde manier zou alles wat privé was eigendom moeten zijn van de samenleving. Ze stelden voor dat de vrouw eigendom van de maatschappij zou worden. Alles wat eigendom was van personen moest nu eigendom worden van de staat of van de maatschappij.

Ik ben geen communist, ik ben een anti-communist. Mijn hele benadering is dat de vrouw geen ding is, de vrouw is een mens, net zo goed als Morarji Desai.
Niemand hoeft iemand anders te bezitten. Noch de man hoeft de vrouw te bezitten, noch hoeft de vrouw de man te bezitten. Het hele idee van eigendom is lelijk, gewelddadig en vernederend. Ik heb dit nooit gezegd. Maar er gaan duizend en één geruchten in dit land over mij, wat ik zeg, wat ik hier doe. Dit is iets vreemds. Die mensen komen nooit hier om te zien wat er gebeurt; ze blijven in de geruchten geloven.

Ten eerste: de vrouw is anders dan de man, maar niet ongelijk. Ze heeft gelijke rechten. Het verschil is er en het verschil is mooi en het verschil moet je onderhouden.
Nu is er een tendens in het Westen om het verschil te vernietigen. En altijd wanneer er iets in de mind begint te gebeuren, heeft dat onmiddellijk invloed op het lichaam. De Westerse vrouw verliest veel vrouwelijkheid. Vooral van de vrouwenemancipatie komt het idee: vernietig de verschillen, alleen dan kun je gelijk zijn.

Dat is onzin. Je kunt verschillend EN gelijk zijn. De roos is anders dan de lotus, maar ze hebben evenveel recht om in de zon te staan en om in de wind en de regen te staan; ze hebben evenveel recht om te bestaan. Ze zijn verschillend en hun verschil is mooi; het maakt het leven rijk, het geeft afwisseling.
Mannen en vrouwen ZIJN verschillend en ze moeten verschillend blijven, want dat is de reden voor hun aantrekkingskracht tot elkaar. Als ze teveel op elkaar gaan lijken verliezen ze die aantrekkingskracht. Ze moeten lijnrecht tegenover elkaar staan, ze moeten zo ver mogelijk van elkaar afstaan, zodat het mysterie blijft bestaan en het verlangen om elkaar te ontdekken blijft.

Meer: Unio Mystica Vol 1 #10 deel 2

Image by Awala Micheal from Pixabay