De aard van water lijkt heel erg op de Tao.
De koning van China zat achter Lao Tzu aan, hij wilde dat hij zijn eerste minister zou worden, want het was moeilijk om iemand te vinden die wijzer was dan hij. Als hij nou gewoon die post zou aanvaarden, dat zou genoeg zijn om het aanzien van de koning hemelhoog te doen stijgen.
De mannen van de koning achtervolgden Lao Tzu op de voet. Zodra hij erachter kwam dat de mannen van de koning gekomen waren om hem te vinden, ging Lao Tzu altijd het dorp uit. Met veel moeite kregen ze hem te pakken. Hij zat op de oever van de rivier te vissen.
De kapitein van de groep van de koning kwam met zijn handen gevouwen dichterbij en zei: ‘U weet niet waarom wij op zoek zijn naar u! De koning heeft bevel gegeven om u de positie met het hoogste aanzien in het rijk te geven. U moet de eerste minister worden!’
Lao Tzu zat stil, zonder iets te zeggen. De leider van de groep dacht dat hij het niet gehoord had. Hij schudde hem en zei: ‘Hebt u niet gehoord wat ik zei?’
Dichtbij in een holletje gevuld met modder bewoog er iets.
Lao Tzu zei: ‘Ziet u dat holletje daar? Wat zit daar? Waarom beweegt het?’
De leider en zijn mensen gingen naar het plasje toe en zagen een schildpad zich in de modder wentelen.
Lao Tzu zegt: ‘Ik heb gehoord dat er in het paleis van uw koning een schildpad is die met goud bedekt is.’
De schildpad met gouden korst was in die dagen het embleem van de koning van China.
‘Dat heeft u goed gehoord,’ zei de hoofdman.
‘Als u die schildpad zou vragen om mee te gaan naar het paleis, om met goud te worden bedekt en éénmaal per jaar te worden aanbeden, denkt u dat hij het daarmee eens zou zijn?’ vroeg Lao Tzu. ‘Of zou hij liever in deze modder willen blijven en vrij zijn?’
‘Als hij maar een beetje verstand heeft,’ zei de hoofdman, ‘dan blijft hij waar hij is. Want met een gouden korst bedekt worden is doodgaan. Wat heeft al dat aanbidden dan voor zin voor hem?’
Lao Tzu zegt: ‘Ik heb minstens zoveel begrip als deze arme schildpad! Ga alstublieft weg. Ik ben gelukkig in mijn modder. Probeer me geen gouden korst te geven, want dan ga ik dood.’
Het komt in feite op hetzelfde neer, met een gouden korst bedekt worden of sterven. Niemand kan met een goudkorst bedekt worden voordat hij sterft. Hoe hoger de post die je wilt bekleden, hoe meer je moet sterven. Hoe groter de rijkdom die je wilt vergaren, hoe meer je moet sterven. Het is moeilijk om omhoog te klimmen zonder te sterven. Alle hoogten zijn suïcidaal!
De voortreffelijkheid van water zit hem in zijn welwillendheid naar anderen toe en in zijn nederigheid, waardoor het met gemak de laagste plaats inneemt, waar wij op neerkijken. Daarom is de aard van water verwant aan de Tao.
Osho, The Way of Tao – Discourses on Lao Tse’s Tao-Te-King, Volume 1, pp. 534 – 535.
Afbeeldingen:
https://www.stlzoo.org/files/4413/8608/8400/ICM_Galapagos_tortoise_mud_ChristianZeigler.jpg
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/564x/79/1f/c9/791fc953d0fc5568568ec7ec39d618e1.jpg
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Vorige verhalen
