Altijd aan het concurreren!

Je bent altijd aan het concurreren. Iemand anders is je voor. Je wilt hem graag op een achterstand zetten; je wilt hem graag inhalen. Je rent hard. Je doet alles wat je kan – rechtvaardig/onrechtvaardig, goed/fout. Je vergeet alles; je wilt hem gewoon onderuit halen, bewijzen dat hij gefaald heeft.
Maar op deze manier ga je je diepste werkelijkheid niet bereiken. Op deze manier verkrijg je een beetje meer versiering van het ego. Je hebt er één overwonnen, je hebt er duizenden overwonnen, je hebt er miljoenen overwonnen – en je blijft maar bewegen en bewegen. Er zal zich steeds meer ego ophopen. Je zult meer overbelast raken. Je zult meer en meer de weg kwijt zijn, je zult verdwaald zijn in een bos.

Concurrentie is een van de meest on-religieuze zaken ter wereld, maar dat is wat iedereen doet. De een heeft een groot huis. Je begint onmiddellijk naar een groter huis te verlangen. Een ander heeft een mooie auto. Onmiddellijk verlang je naar een andere, een grotere. Weer iemand heeft een mooie vrouw, een mooi gezicht of een mooie stem. Onmiddellijk komt het verlangen op.
Het verlangen komt op met het idee dat je moet wedijveren met anderen en dat je iets moet bewijzen tegenover anderen, dat je moet strijden, dat je iets moet bereiken.

Je weet niet wat het is, maar je blijft je voortbewegen in een donker dal, met het idee dat er ergens een doel moet zijn. Je kunt levens aaneen mee doorgaan. Dat is wat je tot nu toe hebt gedaan. Je zult nooit ergens belanden. Je zult altijd blijven rennen en nooit iets bereiken omdat het doel binnen in je is. Maar om dat te zien, moet je alle concurrentie en ambitie laten vallen.
En onthoud dat het heel gemakkelijk is om je competitiedrang te veranderen in een nieuwe competitiedrang, om het oude te laten vallen en weer iets nieuws te hebben op dezelfde manier, dezelfde ambitie.
Je bent ambitieus in de wereld. Dan laat je dat varen. Dan word je ambitieus in de naam van religie, spiritualiteit; dan concurreer je weer. Dan komt weer hetzelfde ego naar binnen.

Ik heb eens een anekdote gehoord. Luister er heel aandachtig naar.
Twee broers kwamen tegelijkertijd te overlijden en kwamen samen bij de hemelpoort aan, waar ze werden ondervraagd door Petrus. Hij zei tegen de eerste broer: ‘Ben je braaf geweest tijdens je leven op aarde?
En hij antwoordde: ‘O ja, Uwe Heiligheid, ik ben eerlijk, nuchter en ijverig geweest, en ik heb nooit gerotzooid met vrouwen.’
‘Brave jongen,’ zei Sint Pieter, en gaf hem een prachtige glanzende witte Rolls-Royce. ‘Daar is je beloning omdat je een brave jongen bent geweest.’
Toen zei hij tegen de andere broer: ‘En hoe zit het met jou?’
Hij slaakte een zucht: ‘Nou, ik ben altijd heel anders geweest dan mijn broer. Ik ben misdadig geweest, dronken, lui – en een duivel voor vrouwen.’
‘Ach,’ zei Petrus, ‘jongens zullen jongens zijn, en je hebt het tenminste toegegeven. Dan mag je dit hebben.’
En hij gaf hem de sleutels van een Mini-Minor.

De twee broers wilden net in hun autos gaan stappen toen de stoute begon te bulderen van de lach.
De ander zei: ”Wat is er zo grappig dan?’
Hij zei: ‘Ik heb net de dominee op een fiets zien rijden!’

Heel je plezier is altijd alleen maar een kwestie van vergelijken. Vergelijking geeft je een gevoel van waar je bent – achter de man die een Rolls-Royce heeft maar voor de man die een fiets heeft. Het geeft je exact de plaats aan waar je bent. Je kunt jezelf op de kaart nauwkeurig aanwijzen, maar dit is niet de juiste manier om te weten waar je bent, want je staat nergens op de kaart. De kaart is een illusie. Je staat ergens buiten de kaart. Er staat niemand voor je en er staat niemand achter je. Je bent alleen – ontzettend alleen. Je bent uniek, je bent alleen, je bent één. En er is niemand anders om mee te worden vergeleken.

Osho: Yoga, The Alpha and the Omega – Discourses on the Yoga Sutras of Patanjali, Vol. 8 #10