Ik leer jullie authentieke, geïntegreerde individuen te zijn met een immens zelfrespect. Het woord zelfrespect kan twijfel bij je oproepen omdat het lijkt of zelfrespect weer op ego lijkt. Dat is niet zo. Je moet beide woorden begrijpen, zelf en respect; beide zijn belangrijk. Zelf is datgene waarmee je geboren wordt. Ego is datgene wat je vergaart; ego is je verworvenheid. Zelf is een geschenk van het bestaan aan jou. Je hebt niets gedaan om het te verdienen, je hebt het niet bereikt; daarom kan niemand het van je afnemen. Dat is onmogelijk omdat het je natuur is, je wezen.
Ego is alles wat je blijft vergaren door opvoeding, manieren, beschaving, cultuur, scholen, hogescholen, universiteiten. Je blijft het maar verzamelen. Het is jouw inspanning, je hebt het gemaakt, en je hebt het zo groot gemaakt dat je je echte zelf helemaal vergeten bent.
Het echte zelf kennen is genoeg: het ego valt plat op de grond zonder enige inspanning om het over te geven. Tenzij het ego uit zichzelf valt, zonder jouw inspanning, zal het je niet verlaten. Als je moeite doet om het te laten vallen, en dat is wat overgave is… Alle religies onderwijzen overgave, vandaar dat ik zeg dat ze zelfs de grondbeginselen van de psychologie niet begrijpen. Het ego moet niet worden overgegeven, het moet worden gezien. Het moet door en door begrepen worden.
Dat is de betekenis van respect. Het is een van de mooiste woorden in de Engelse taal. Het betekent niet wat het is gaan betekenen: eer. Nee – respect betekent gewoon re-spect, opnieuw kijken. Dat is de letterlijke betekenis van het woord. Er is geen plaats voor eer. Gewoon opnieuw kijken, terugkijken, diep kijken. Spect betekent zien, kijken; re betekent opnieuw. Ooit had je het geweten.
Voordat je binnenkwam en deel werd van een samenleving, een cultuur, een beschaving, wist je het. Het is geen toeval dat mensen altijd van mening zijn dat hun kindertijd het mooiste deel van hun leven was. Het is een lang vergeten herinnering, want er zijn dagen in je leven geweest, de vroegste dagen, die je je niet precies kunt herinneren; alleen een vaag gevoel, een soort geur, een soort schaduw is er.
Als je opnieuw kijkt, als je opnieuw kijkt en diep in je bestaan gaat, ga je de plek vinden van waaruit je jezelf begon te verliezen en het ego kreeg. Dat moment is een moment van verlichting, want als je eenmaal hebt gezien wat het ego is, is het spel uit.
Ik kan dus niet tegen je zeggen: laat het ego vallen, want dat betekent dat ik de realiteit van je ego accepteer. En hoe ga je het laten vallen – jij bent het. Op dit moment ben jij het. Het zelf dat je ver in het verleden bent kwijtgeraakt. Er is een grote afstand tussen jou en je zelf. Op dit moment besta je in de periferie van je zelf. Die periferie doet zich voor als jouw zelf. Die huichelaar is het ego. Het is gewoon idioot als je nu tegen het ego zegt: ‘Laat vallen! Geef je over! Wees nederig!’
Osho: From Ignorance to Innocence #30