LEEF NOCH IN DE VERSTRIKKINGEN VAN UITERLIJKE DINGEN,
NOCH IN INNERLIJKE GEVOELENS VAN LEEGTE.
WEES SEREEN ZONDER STREVENDE ACTIVITEIT IN DE EENHEID DER DINGEN
EN ZULKE VERKEERDE OPVATTINGEN ZULLEN VANZELF VERDWIJNEN.
Maak geen scheiding tussen het uiterlijke en het innerlijke. Sosan zegt: ‘Zeg niet “Ik ben geïnteresseerd in het uiterlijke”‘. Er zijn twee soorten mensen en beiden zullen in ellende verkeren. C.G. Jung verdeelt de mensheid in twee typen: het ene noemt hij de extraverten, het andere noemt hij de introverten. Extraverte mensen zijn geïnteresseerd in het uiterlijke. Het zijn actieve mensen, werelds – op zoek naar rijkdom, aanzien, positie, macht. Zij worden politici, zij worden sociale hervormers, zij worden grote leiders, grote industriëlen. Ze zijn geïnteresseerd in dingen, de uiterlijke wereld; ze zijn niet geïnteresseerd in zichzelf.
Dan zijn er introverte mensen. Het zijn niet erg actieve mensen. Als ze iets moeten doen zullen ze dat doen, anders hebben ze geen neiging om iets te doen. Ze willen graag met gesloten ogen blijven zitten. Het worden dichters, mystici, mediteerders, contemplatieven. Ze zijn niet geïnteresseerd in de wereld, ze zijn alleen geïnteresseerd in zichzelf; ze doen hun ogen dicht en ze introverteren hun energieën. Maar Sosan zegt dat ze allebei verkeerd zijn omdat ze verdeeld zijn.
Iemand die extravert is, zal altijd van binnen voelen dat er iets ontbreekt. Hij kan een heel machtig man worden, maar diep van binnen zal hij voelen dat hij onmachtig is, machteloos. Uiterlijk kan hij veel rijkdom vergaren, innerlijk zal hij zich arm voelen. Hij kan een groot succes zijn in de wereld; diep van binnen, als je ernaar vraagt, weet hij dat hij een mislukking is geweest. Hij is onevenwichtig, hij heeft te veel aandacht besteed aan het uiterlijke. Hij heeft zich in een extreem bewogen, en wanneer er een extreem is, is er onbalans.
En de persoon die dichter is geweest, een contemplatief, een mysticus, die altijd in zichzelf is gebleven, zal altijd het gevoel hebben dat er iets ontbreekt, omdat hij niet rijk is in de buitenwereld. En de buitenwereld is ook mooi. Bloemen zijn er, en sterren, en de zon komt er op, en rivieren stromen en watervallen zingen. Hij is arm omdat hij het hele universum heeft ontkend; onnodig heeft hij in zijn eigen grot geleefd terwijl hij zich had kunnen verplaatsen en de vele mysteries, de miljoen mysteries rondom had kunnen kennen. Hij is een gesloten man gebleven, opgesloten in zichzelf, gevangen. Deze twee zijn de uitersten.
Vermijd extremen. Maak geen onderscheid tussen uiterlijk en innerlijk en word niet een van Jungs types, extravert of introvert.
Sosan zegt: wees vloeiend, in balans. Uiterlijk en innerlijk zijn net als het rechter- en linkerbeen. Waarom zou je er één kiezen? Als je er één kiest, stopt alle beweging. Ze zijn als twee ogen: als je er één kiest, kun je wel zien, maar je zicht is niet meer driedimensionaal, de diepte gaat verloren. Je hebt twee oren: je kunt er één gebruiken, je kunt verslaafd zijn aan het idee dat je een type links of rechts bent, maar dan verlies je. Dan is de halve wereld voor je gesloten.
Binnen en buiten zijn gewoon twee ogen, twee oren, twee benen – waarom kiezen? Waarom niet beide keuze-loos gebruiken? En waarom opsplitsen? Omdat je één bent! Het linkerbeen en het rechterbeen lijken slechts twee. Je stroomt in beide – dezelfde energie, hetzelfde wezen. Je kijkt door beide ogen. Waarom niet innerlijk en uiterlijk gebruiken en ze in evenwicht brengen? Waarom naar het extreme bewegen?
Osho: Hsin Hsin Ming – The Book of Nothing #2
Meer: Wees vloeiend, in balans