Abel Snel, een geschiedenis student van de Erasmus School of History, Culture and Communication heeft een goed gedocumenteerd stuk geschreven over Osho in de media. De ondertitel van zijn scriptie zegt duidelijk waar het over gaat: ‘Een vergelijking tussen de Nederlandse mediarepresentatie van de Bhagwan Beweging en de ervaringen van Sannyasins in Nederland.’ Een paar conclusies:
‘In tegenstelling tot verschillende heilige historische tradities gaat het in deze beweging vooral om meditatie, niet aanbidding of gebed. Voornamelijk het bewustzijn doet ertoe.’
‘Uit eerdere onderzoeken is gebleken dat het merendeel van de Sannyasins met andere Sannyasins woont, en dat bijna de helft nog mediteert. … Ook denkt een merendeel nog dagelijks aan Bhagwan, hebben ze veel geleerd over zichzelf, en waren ze zeer blij dat ze in Rajneeshpuram leefden. Hieruit kan geconcludeerd worden dat de periode in Rajneeshpuram als prettig werd ervaren. Sinds de jaren tachtig van de twintigste eeuw heeft de Bhagwan Beweging een cultstatus in de media. Dit betekent enkel dat de beweging een tijdelijk fenomeen zou zijn, en afhankelijk was van het charisma van een individu. De “cult” is tolerant en er is sprake van meerdere geldige interpretaties. De term cult moet echter niet verward worden met sekte. Dit gebeurt vaak in de media, waardoor cults tegenwoordig een onnodige negatieve connotatie hebben gekregen.’
‘Uit de enquête is gebleken dat de ervaringen van Sannyasins veel verschillen van de representatie van de Bhagwan Beweging in de Nederlandse media. Aan de ene kant wordt de beweging in de Nederlandse media als afwijkend en vol met schandalen afgebeeld, terwijl de Sannyasins de jaren tachtig als plezierig hebben ervaren. De Nederlandse media waren zich niet bewust van het feit dat maar enkele Sannyasins (voornamelijk een paar die in Rajneeshpuram aanwezig waren) echt afwijkend gedrag vertoonden van de normen en waarden van de maatschappij, waardoor de waarheid ten koste ging van sensatienieuws.’