The Last Morning Star
Osho geeft in ‘The Last Morning Star’ aan, dat er zeker Verlichte vrouwen zijn geweest, maar dat er niet veel over hen bekend is. In dit boek gaat het over de mystica Daya. Kijken we naar de woorden van de vrouw-mysticus Daya zelf, dan komen we het volgende tegen in ‘The Last Morning Star’:
Open je hart voor hen die het goddelijke liefhebben.
Osho zegt daarover: alleen voor deze mensen moet je je hart openen. Alleen zij die opengegaan zijn voor de schoonheid van het goddelijke, in het hart van wie als het ware de gekte voor het spirituele ontwaakt is, deel met diegenen heel je eigen innerlijke schat. Nodig de zoekenden uit in je hart. Laat zien dat wat er met jou gebeurd is, ook met hen kan gebeuren.
Osho heeft het in dit boek vooral over de vrouwelijke mysticus Daya, mar ook over andere verlichte vrouwen. Als een van de weinige meesters benadrukt Osho telkens weer de religieuze kwaliteit van vrouwen Hij zegt, dat er talloze verlichte vrouwen geweest zullen zijn, maar: de geschiedenis gaat voornamelijk over de prestaties en zijns-toestanden van mannen. En daarom is er weinig of niets over deze verlichte vrouwen bekend. Mede daarom heeft Osho in zijn Communes altijd veel leidende taken aan juist vrouwen gegeven. In de Commune in Amerika legde hij dit indertijd uit als:
a little compensation….voor wat er tot dan toe in de historie met betrekking tot vrouwen heeft plaats gevonden, namelijk: het innemen van ondergeschikte posities.
Daya
Osho heeft het in The Last Morning Star over in totaal drie vrouwelijke mystici, te weten: Meera, Sahajo en Daya.
Deze drie vrouwelijke mystici Meera, Sahajo en Daya komen uit dezelfde landstreek van India (Rajasthan) en zijn tijdgenoten van elkaar. Sahajo en Daya zijn discipelen en wel zeer toegewijde discipelen, devotees dus, van dezelfde meester. En deze meester is: Charandas. Ze hebben dezelfde meester gehad, hebben uit dezelfde bron geput. Dus, vermoedelijk hebben ze heel eenvoudige dingen gedaan, zoals het koken voor de meester, water aan hem brengen, zijn voeten masseren. Als je dichtbij de meester leeft, zal zijn straling, zijn wezen je doordringen.
Van de twee vrouwelijke mystici, Sahajo en Daya, zijn ook hele poëtische manieren van uitdrukken bekend. ’The Last Morning Star’ is een uitdrukking van Sahajo. En Daya geeft de volgende expressie:
A tender red plant,
waiting, Beloved.
A tender red plant, keep the doors open;
clouds of colours will come
bearing banners of fragrance.
En in dit gedicht drukt Daya dus uit: Open je hart voor hen die het goddelijke liefhebben. Het tere rode plantje dat in het hart van een zoeker is ontstaan, kan groeien tot een grote sterke geurige plant. Maar het heeft de juiste voeding nodig, de juiste omgeving, het goede klimaat. Als je zelf zover bent dat je het goddelijke kunt delen, stel dan je hart open.
En de meester is natuurlijk bij uitstek degene op wie de zoeker wacht, van wie hij het juiste klimaat kan verwachten. De meester zorgt ervoor dat het wachten dragelijk is, er als het ware bij hoort.
Ook aan humor ontbreekt het niet in The Last Morning Star.. zoals over Mulla Nasruddin die tijdens de vasten door enorme dorst werd overvallen. Hij bespeurde in een bron ‘dat de maan bijna aan het verdrinken was’ en deed toen alle moeite om deze te redden, een enorm vermakelijk verhaal.
Boekbespreking van Donna van der Steeg.