Droefheid kan een zeer verrijkende ervaring worden. Ga ermee aan de slag. Het is gemakkelijk om aan je verdriet te ontsnappen – en alle relaties zijn gewoonlijk ontsnappingen, men gaat gewoon door het verdriet te vermijden. Maar het is altijd ondergronds aanwezig… een voortdurende stroom. Zelfs in een relatie zal het vaak uitbarsten. Dan gooit men de verantwoording op de ander, maar eigenlijk gaat het daar niet om. Het is je eigen eenzaamheid, je eigen verdriet. Als je daar niet mee klaar bent, zal het steeds weer uitbarsten.
Je kunt eruit ontsnappen door werk. Je kunt ontsnappen door bezigheden, in relaties en in de maatschappij, in van alles, in reizen, maar het gaat niet weg want het zit in je wezen.
Iedereen wordt alleen geboren – in de wereld, maar alleen; via de ouders, maar alleen. En iedereen sterft alleen, verlaat de wereld alleen. En tussen deze twee ‘alleenheden’ zijn we bezig onszelf te misleiden en voor de gek te houden. Het is goed om moed te vatten en deze eenzaamheid binnen te gaan. Hoe moeilijk en pijnlijk het in het begin ook lijkt, uiteindelijk levert het veel op. Als je het eenmaal bereikt en je begint ervan te genieten, dan voel je het niet als verdriet, maar als stilte, als je eenmaal inziet dat er geen ontsnapping mogelijk is, kun je ontspannen.
Meer