Venus en de leeuwenmens

  De Venus van Hohle Fels (ook bekend als de Venus van Schelklingen) is een voor-Paleolithisch Venusbeeldje gemaakt van mammoetivoor dat in 2008 werd opgegraven in Hohle Fels, een grot in de buurt van Schelklingen, Duitsland. Het is gedateerd tussen 40.000 en 35.000 jaar geleden. De figuur is het oudste onbetwiste voorbeeld van een afbeelding van een mens. 


Het Leeuwenmens beeldje is een prehistorisch ivoren beeldje dat in 1939 in de Hohlenstein-Stadel, een Duitse grot, werd ontdekt. De Duitse naam, Löwenmensch wat ‘leeuw-mens’ betekent, wordt het meest gebruikt omdat het in Duitsland werd ontdekt en wordt tentoongesteld. Het beeldje met de leeuwenkop is het oudst bekende zoömorfe (diervormige) beeldhouwwerk ter wereld, en het oudst bekende onbetwiste voorbeeld van figuratieve kunst. De koolstofdatering van de laag waarin het beeldje werd gevonden, heeft uitgewezen dat het tussen 35.000 en 40.000 jaar oud is.

Een kind wordt geboren; het kind komt met veel energie. Het kind is niets anders dan belichaamde pure energie. En het eerste wat het kind moet zoeken en zoeken is natuurlijk de moederborst. Het kind heeft honger. Negen maanden lang werd het kind in de buik van de moeder automatisch gevoed; het kind leefde als deel van de moeder. Nu is het losgesneden van de moeder; het is een aparte entiteit op zichzelf geworden — en de eerste noodzaak is om voedsel te zoeken. En dat is hoe de reis naar buiten begint.

De energie is er; de energie begint naar buiten te reiken. En het eerste wat het kind wil vinden is een bron van voedsel. Hij vindt de moederborst. Het is geen toeval dat de vrouwenborst een van de grootste symbolen voor de mensheid is geworden. In de kunst vind je het, in de beeldhouwkunst vind je het, in de poëzie vind je het — overal vind je het!

De vrouwenborst is een centraal punt geworden. Waarom? Om welke reden? In wezen is het niets anders dan een klier, niets anders dan een mechanisme om het kind te voeden. Maar waarom achtervolgt het mensen? Mannen hebben er belangstelling voor, vrouwen hebben er belangstelling voor – waarom zoveel obsessie voor de borst? De reden is eenvoudig: dat was het eerste contact van het kind met de wereld, de eerste ervaring, de meest fundamentele ervaring. Al het andere is secundair.

De eerste ervaring was die van de borst. Dat is waarom het de wereld van de kunst, poëzie, beeldhouwkunst heeft gedomineerd. De mens is erdoor geobsedeerd geraakt. En vrouwen ook! Ze kunnen hun borsten verbergen, of ze kunnen hun borsten tonen — en in feite zijn beide processen niet erg verschillend. Het verbergen is een manier om te tonen; het verbergen is een manier om het interessanter, intrigerender te maken. Het verbergen van de borst wekt het verlangen van de man om te weten hoe ze is, wat ze is. De verborgen borst wordt mooier dan de naakte borst. De naakte borst is gewoon een deel van het lichaam. Maar waarom bestaat er zoveel obsessie voor de borst? De reden is simpel: het is de meest fundamentele ervaring, de eerste ervaring.

Osho, Philosophia Perennis Vol 2 # 5

Mannelijkheid kan twee richtingen hebben, net zoals vrouwelijkheid twee richtingen kan hebben. De mannelijke geest kan agressief, gewelddadig, destructief zijn — dat is slechts één van de mogelijkheden. Mannen hebben dat geprobeerd, en de mensheid heeft er veel onder geleden. En wanneer mannen dit negatieve aspect van mannelijkheid uitproberen, gaan vrouwen van nature over naar de negatieve vrouwelijkheid, alleen maar om bij de mannen te blijven. Anders wordt de kloof te groot, onoverbrugbaar. Wanneer het vrouwelijke negatief is, is het inactiviteit, lethargie, onverschilligheid. De negatieve man kan alleen een brug slaan met een negatieve vrouw.

Maar er is ook een positief aspect. Niets kan alleen maar negatief zijn; elke negativiteit heeft ook een positief aspect. Elke donkere wolk heeft een zilveren rand, en elke nacht wordt gevolgd door een dageraad.

Positieve mannelijkheid is initiatief, creativiteit, avontuur. Dit zijn dezelfde kwaliteiten, maar dan op een ander vlak. De negatieve mannelijke geest wordt destructief, de positieve mannelijke geest wordt creatief. Destructiviteit en creativiteit zijn geen twee dingen, maar twee aspecten van één energie. Dezelfde energie kan agressie worden en dezelfde energie kan initiatief worden.

Wanneer agressie initiatief wordt, heeft het een schoonheid van zichzelf. Wanneer geweld avontuur wordt, wanneer geweld verkenning wordt, verkenning van het nieuwe, van het onbekende, dan is dat enorm heilzaam.

Osho, Het Boek der Wijsheid # 8