‘Het is een prachtig leven geweest.’
Lakshen
Lakshen’s film ‘10.000 Shades of Osho’ is in twee delen te zien op Osho TV.
Deel 1 en deel 2.
Dit bericht is opgedragen aan onze sannyas gemeenschap. Het is de kroniek van hoe Lakshen zijn lichaam verliet, maar het is ook mijn verhaal, jouw verhaal, het verhaal van het Boeddhaveld. Het is het verhaal van ieder van ons, verbonden door een onzichtbare draad die door ons leven loopt, verenigd door Osho’s nalatenschap.
Lakshen heeft zijn lichaam verlaten, en hij deed dat op dezelfde manier waarop hij geleefd had: met bewustzijn, aanwezigheid en vrijgevigheid. Hij had vier jaar ziekte met waardigheid doorstaan, tot dit laatste jaar. Tijdens een verblijf in Italië werd hij immobiel door een snelle achteruitgang van zijn gezondheid. Hij realiseerde zich dat er geen herstel mogelijk zou zijn en uitte het verlangen om terug te keren naar zijn geliefde India, die warme schoot die zovelen van ons uit Osho’s wereld heeft verwelkomd.
Luca en Shunyo hadden hem vergezeld op een moeilijke reis die gedreven werd door Lakshens diepe verlangen om naar huis terug te keren. Misschien met een vage hoop op herstel, of – zoals bleek – om zich over te geven aan zijn laatste reis: die naar de dood.
Dankzij de vrijgevigheid van Sandeh, die met groot mededogen en echte vriendschap haar huis in Candolim openstelde, vond Lakshen een gastvrije plek om zijn laatste dagen door te brengen. Akal vond de arts die voor hem zorgde en samen met Sandeh creëerden ze een omgeving van uitzonderlijke zorg, met twee toegewijde verpleegsters die 24/7 beschikbaar waren, een arts die aandacht had voor zijn behoeften en een ondersteunend netwerk vol liefde. Navala verzorgde hem in zijn laatste dagen met aanwezigheid en liefde.
De laatste reis naar India
Tijdens de reis van Italië naar Goa, geïmmobiliseerd in een rolstoel, vertrouwde Lakshen me toe dat hij zich een bedelaar voelde. Niet in de negatieve zin van het woord, maar in totale kwetsbaarheid. Geduwd door Luca door de terminals van een enorme luchthaven, ervoer hij de kwetsbaarheid van zijn lichaam en hoe India je kan ontdoen van alles wat niet-essentieel is, zodat je overblijft met de essentie van je waarheid. Voor hem was dit een groot geschenk, dat hij met nederigheid en dankbaarheid aanvaardde.
Een chat: Een uitwisseling van liefde
Sinds enige tijd was er een chatgroep voor Lakshens vrienden, die hem steunden tijdens zijn verblijf in het ziekenhuis in Italië. Veel vrienden waren oprecht geïnteresseerd en stonden klaar om hem te steunen met genegenheid en dankbaarheid. In de afgelopen weken veranderde deze chat in een aanstekelijke uitwisseling van tederheid, respect en liefde. Voor mij verwarmde het dagelijks lezen van deze berichten mijn hart. De liefde voor Lakshen kaatste tussen ons, heen en weer en verbond vreemden door de kracht van het hart.
Lakshen had elk detail van zijn gedachten met ons gedeeld, pijn omgezet in medeleven en angst in moed. Hij zag twijfels en gehechtheden onder ogen met een bewustzijn dat hem bereid maakte om los te laten. Hij liet ons zien dat alles compleet is, zelfs als het onvolmaakt lijkt, en nodigde ons uit om het leven met passie te leven, zonder terughoudendheid.
Bezoek van vrienden
Verschillende vrienden kwamen afscheid nemen, wetende dat er niet veel tijd meer was. Atul kwam uit Delhi en bracht Ayurvedische medicijnen mee in een poging de pijn van onze vriend te verlichten. Manish Banker uit Pune, Mandira, Prem Joshua, Hafiz en vele anderen kwamen langs voor een laatste afscheid, voor een laatste glimlach.
Een levenswerk
De afgelopen 15-20 jaar heeft Lakshen zijn leven gewijd aan het maken van een film/documentaire over Osho. Hoewel de distributie een uitdaging was, vond hij in de afgelopen maanden een manier om het project te delen via downloads, die tegen het einde van het jaar beschikbaar zouden kunnen zijn. Vijf afleveringen van een uur en een speelfilm van een uur en vijftig minuten leggen zijn liefde voor Osho’s leer vast.
Mijn gevoelens
Gisteren, toen ik aan zee zat, voelde ik alles om me heen: de wind, het ritme van het water, het zand onder mijn voeten. Er was totale sereniteit, een stille schoonheid die me omhulde. Thuis belde Navala om te vertellen dat Lakshen net was overleden. Op dat moment realiseerde ik me dat hij de sereniteit was die ik op het strand had gevoeld. Ik voelde dat zijn loslaten het hoogtepunt was van een voorbereiding vol nieuwsgierigheid naar het onbekende. Dat onbekende, die verwondering, dat ontzag, voelde ik op mijn huid. Lakshen had afscheid van me genomen.
Viering voor Lakshen
Een viering van zijn leven zal worden gehouden op een strand in Goa, omringd door bloemen en de energie van de gemeenschap.
Bedankt, Lakshen, dat je met hart en moed hebt geleefd. Dat je ons hebt geleerd dat het leven compleet is, zelfs in zijn onvolledigheid. Je reis gaat verder en daarmee ook je nalatenschap van liefde.
Shola
Er is geen doel dat bereikt moet worden
Sannyas darshan met Osho
Dit wordt je nieuwe naam: Swami Veet Lakshen. Veet betekent voorbij, lakshen betekent doel. Er is geen doel dat bereikt moet worden. Alleen al het idee van een doel creëert spanning en angst in het leven. Als je een doel te bereiken hebt, zul je het huidige moment blijven missen. Met het doel in je hoofd kun je niet hier-nu zijn. Het doel moet in de toekomst liggen en het leven speelt zich af in het heden, dus alle doelen zijn anti-leven. En als je echt wilt leven, moet je anti-doel zijn.
Probeer deze simpele redenering te begrijpen; al het andere hangt ervan af. Als je doelgericht bent, zul je in ellende leven en in ellende sterven. Het is niet toevallig dat je zoveel ellendige mensen op straat ziet lopen, overal op aarde. Ze zijn verwikkeld in doelen, geobsedeerd door doelen. Ze zijn allemaal ambitieus, ze willen iets bereiken in de toekomst. En de toekomst is dat wat nooit komt: het komt er altijd aan, het komt er altijd aan, maar het komt nooit.
Niemand heeft morgen nog gezien, en het is zo dichtbij! Morgenochtend zal het hier zijn. Het komt er altijd aan, maar het komt nooit. We blijven erover nadenken en het plannen, en ondertussen glipt het leven uit onze handen. De doelgerichte persoon sterft alleen, hij leeft nooit.
Ik leer een niet-doelgericht leven. Ik leer je dit moment, ik leer je nu. Dat is waar sannyas over gaat: een leven dat elk moment met uiterste vreugde en feestelijkheid geleefd wordt, een leven dat geen uitstel kent. En wanneer je niet uitstelt, neemt je leven zo’n intensiteit aan omdat je alleen dit moment hebt om je hele energie in te stoppen. Je kunt het niet uitsmeren. Iemand met een grote toekomst kan het uitsmeren. De persoon die geen toekomst heeft, kan het niet uitsmeren; het wordt zo intens, zo gepassioneerd, zo eenpuntig, en in die eenpuntigheid van levensenergie is er vreugde. In die concentratie van energie is er gelukzaligheid. Dan ken je de echte smaak van het leven. De naam van die smaak is god.
Osho: Turn On, Tune In and Drop the Lot # 22
23 December 1978.
Bron: Osho News.