Zelfs een klein kaarslichtje is genoeg om de maan te beletten om binnen te komen.
Toen Rabindranath Tagore de Gitanjali schreef had hij de gewoonte om in een kleine woonboot de rivier op te gaan, daar in zijn eentje te wonen en waar hij maar zin had de boot te stoppen. Dat waren de dagen dat hij zijn gedichten schreef.
Op een vollemaansnacht schreef hij over de volle maan, de schoonheid van de volle maan… terwijl hij binnenin de kleine kamer van de woonboot zat, totaal niet bewust van de volle maan die daar buiten stond. Hij was op een van de beste plekken op de rivier – mijlenver was er niets dan stilte. Af en toe verstoorde een watervogel de stilte, maar na zo’n verstoring werd de stilte nog dieper.
Hij was zich nergens van bewust. Hij zat gewoon bij kaarslicht over de volle maan, de schoonheid ervan, te schrijven. Midden in de nacht, toen hij zich moe voelde, blies hij de kaars uit en terwijl hij de kaars uitblies -schrijft hij in zijn dagboek- ‘gebeurde er een wonder. Ik kreeg een schok, want omdat die kaars er niet meer was, vanuit alle hoeken en gaatjes…’ De hut die op de woonboot stond was van bamboe gemaakt, zoals ze dat doen in Bengalen. Dus begon de maan door elk spleetje tussen de bamboes naar binnen te stromen.
Hij stond eventjes met stomheid geslagen. Hij had nog nooit zoveel stilte gezien. Hij ging naar buiten, zag de maan en weende.
Hij ging terug naar binnen en verscheurde de poëzie die hij over de maan en de schoonheid ervan had geschreven en schreef in zijn dagboek: ‘Ik ben heel oneerlijk naar de maan toe geweest, naar de stilte van de nacht. Mijn poëzie was gewoon rommel, ze kon nog niet het duizendste deel ervan weergeven. De maan stond gewoon buiten op mijn deur te kloppen maar ik was zo bezig met mijn eigen boek te schrijven dat ik dat kloppen niet gehoord heb. Ik had het in mijn poëzie over de stilte terwijl de stilte daarbuiten zo diep was. Ik ben nog nooit zo’n stilte tegengekomen, daarna ook nooit meer. Ik was het misgelopen als ik zonder de kaars uit te blazen was gaan slapen. Dat kleine kaarslichtje was genoeg om de maan te beletten om binnen te komen.’
Die mensen zitten vol met boeken en woorden die ze niet hebben ervaren. En blijf jezelf niet voor de gek houden als iets niet uit je eigen ervaring komt.
Osho, From Ignorance to Innocence #12.
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com.
Afbeeldingen:
http://amalgamatedtours.com/images/overnight/overnight_houseboat.jpg
https://s-media-cache-ak0.pinimg.com/originals/8b/73/31/8b7331d84a9d1bb3c4fa941162d62abc.jpg