Gorakh zegt: STERF O YOGI STERF!
Laat deze onechte vorm sterven, zodat je je echte vorm kan ervaren. Laat je masker vallen. Het is goed als deze kleding tot as verbrandt, zodat je waarheid, naakt, zich kan manifesteren in zijn natuurlijkheid. Totdat het ego verdwenen is, zal er geen ervaring zijn van zijn. En iemand die zijn eigen wezen, zijn ziel, niet ervaart, hoe zal hij zich bewust worden van de ziel van het bestaan?
De ziel is een druppel, het bestaan is de oceaan. Als je de druppel ervaart, begin je ook de oceaan te ervaren, want de oceaan is verborgen in de druppel. En wat is de oceaan anders dan samengevoegde druppels?
Jij bent een straal, god is de zon. En de zon is niets anders dan de combinatie van stralen. God is de combinatie van ons allemaal. God is de totaliteit van ons allemaal. Je gaat op zoek naar god, maar je vernietigt je ego niet. Je hebt zelfs deze ene straal nog niet herkend, maar je gaat op zoek naar de zon? Je zult veel dwalen…
Op dit moment ben je onecht, alles wat je vindt zal ook onecht zijn. Het onechte kan de waarheid niet bereiken, het onechte zal alleen grotere onwaarheden bereiken.
Het ego is onecht, een drama. Wat je ook doet terwijl dit drama zich afspeelt, zal illusoir zijn. Maak geloften, doe ascetische praktijken, beheers je, ga vasten. Laat je huis achter en ga naar de jungle. Er zal niets van komen. Je ego zal door dit alles nieuwe versieringen ontvangen. Het zal mooier worden, beter geordend. Je ego zal niet sterven, het zal meer leven krijgen, meer gevoed worden. En totdat het ego sterft, is er geen ervaring van zijn. Om het zijn te ervaren moet het ego verloren gaan.
STERF O YOGI STERF!
STERF, ZOET IS STERVEN.
Gorakh zegt, de dood waarover ik het heb is heel zoet. Als je deze dood sterft, is het leven niets dan zoetheid. De waarheid is heel zoet als je het ervaart. Het is de smaak van nectar. Het verspreidt zich over het lichaam en het hart, je wordt ermee gevuld. Het begint te stromen. Degene die de waarheid heeft ontvangen is zelf zeker vervuld. Maar druppels van vervulling beginnen ook te vallen op degenen die dicht bij hem zijn, stromen zachtjes neer op degenen die in zijn beschutting zitten. Maar je moet sterven – dat is de voorwaarde.
Als het onechte sterft, wordt de waarheid geboren. De waarheid is van binnen aanwezig, maar gevangen in een muur van leugens. Wolken van leugens hebben de zon van de waarheid verborgen. Ze is niet vernietigd. Welke leugen kan de waarheid vernietigen? Ze is ook niet verloren, ze is vergeten. Het is als een sluier over iemands gezicht, het gezicht is niet vernietigd, het is gesluierd, het is gewoon niet zichtbaar.
We hebben ons wezen verborgen achter de sluier van het ego. Mensen denken dat er een sluier is die het mysterie van het bestaan bedekt. Ze hebben het mis. De sluier zit op je ogen. De sluier bedekt je, het bestaan is volledig onthuld. Het bestaan is overal naakt om je heen, maar je hebt ogen nodig om het te zien.
De soetra van vandaag gaat over hoe deze zoete dood gebeurt. Wat is het proces? Wat is de essentiële discipline ervan? De soetra gaat hierover. Hoe kunnen we sterven? Hoe ziet die dood van Gorakh eruit? STERF DIE DOOD…
Iedereen sterft. Maar er zijn verschillen in sterven. Jij zult sterven, Boeddha sterft ook, maar er is een verschil tussen jouw sterven en dat van Boeddha. Je sterft alleen van het lichaam en je redt je ego, je leugen, door het mee te nemen – het zal je mind verfraaien als een schat. Je ego zal een nieuwe baarmoeder binnengaan. Jij zult sterven, je mind zal niet sterven. En niets verandert totdat de mind sterft. Maskers veranderen, huizen veranderen, maar de reis is dezelfde, gewoon als een oude os in een korenmolen almaar rond gaan. Je bent vele malen gestorven en vele malen opnieuw geboren. Je bent nauwelijks gestorven of je wordt opnieuw geboren.
Het ego verbergt al je ziektes in zichzelf, gaat een nieuwe baarmoeder binnen en neemt een nieuw lichaam aan. Maar de verlangens zijn oud, de ziektes zijn oud, de ellende is oud, de sleur is oud.
Je gaat verder, weer moe worden, weer vallen, weer sterven, dit is vele malen gebeurd. Boeddha sterft ook, maar er is een verschil tussen zijn sterven en jouw sterven. Jouw ego sterft niet, het verlaat alleen het lichaam. Hij lost zijn ego op, verbrandt zijn ego. Voordat het lichaam wordt verlaten, verlaat hij zijn ego. Iemand die sterft voordat hij sterft, ervaart het ultieme leven. Dan hoeft hij niet meer terug te komen, want de draad die hem terugtrok is dood.
Zijn heeft geen geboorte, geen dood. Het ego wordt geboren, alleen het ego sterft. En iemand die bevrijd is van het ego is eeuwig. Dan sterft hij niet, wordt hij niet geboren. Eén leven, onveranderlijk, voorbij de tijd. Dan ben je zo groot als de hemel. Dit is je natuur.
STERF DIE DOOD DIE GORAKH ZAG.
Daarom zegt hij, denk niet dat ik het over gewoon sterven heb. Iedereen sterft een gewone dood: vogels en dieren sterven, planten sterven, bergen sterven. Gorakh heeft het niet over deze dood, hij heeft het over een speciale dood – sterven in samadhi, sterven in meditatie. Laat het ego gaan en los op in meditatie. Zolang het ego bestaat kun je niet oplossen in meditatie.
Osho: Die O Yogi Die #3.
Gorakh
Gorakhnath wordt beschouwd als een Maha-yogi (of grote yogi) in de hindoeïstische traditie. Hij legde geen nadruk op een specifieke metafysische theorie of een bepaalde Waarheid, maar benadrukte dat de zoektocht naar Waarheid en het spirituele leven een waardevol en normaal doel van de mens is. Gorakhnath verdedigde Yoga, spirituele discipline en een ethisch leven van zelfbeschikking als een middel om samadhi en de eigen spirituele waarheden te bereiken. (Wikipedia).