Het volgende is een citaat uit een toespraak van Osho. Luisteren naar Osho is een meditatie op zich, of zoals Osho zegt: het gaat niet om de woorden maar om de stiltes tussen de woorden.
Het citaat is uit een uitzending van 1 uur, terug te zien op Osho TV On Demand: Beyond Psychology #30 vraag 1.
Pythagoras is een schakel tussen Oost en West, tussen een beschaving die in de Atlantische Oceaan verdween en een beschaving waarin we leven; daarom heeft hij een op zichzelf staande betekenis.
Hij reisde bijna heel zijn leven op zoek naar fragmenten van waarheid. Het merendeel van zijn tijd was hij in Egypte, in Alexandrië. In die dagen had Alexandrië de grootste bibliotheek in de hele wereld, in het bijzonder geschriften met al de ontdekkingen van het bewustzijn die gedaan zijn in de verloren gegane beschaving van Atlantis – een hele beschaving verdronk tegelijk met een heel continent in de Atlantische oceaan. De naam Atlantische Oceaan komt van het continent Atlantis, dat erin onderging. De enige fragmentarische kennis die erover was, bevond zich in Alexandrië – en misschien was Pythagoras wel de eerste en de laatste mens van grote integriteit, intelligentie en vindingrijkheid om deze geschriften te onderzoeken.
Die bibliotheek bestaat niet meer, dus alles wat we weten over Atlantis weten we door Pythagoras. Die bibliotheek werd vernietigd door Mohammedanen. De man die haar vernietigde, Mahmud Gaznavi, vernietigde veel mooie dingen in India, in Afghanistan en in Egypte. Maar het meest kostbare was de enorme bibliotheek die alles bevatte over die hele beschaving die tot aan de hoogtepunten van bewustzijn had gereikt. De dag dat deze man de bibliotheek vernietigde, nam hij de Koran Sharif in een van zijn handen en een brandende fakkel in de andere, ging de bibliotheek binnen en vroeg de belezen bibliothecaris: ‘Luister goed – het voortbestaan van je bibliotheek hangt af van je antwoorden. Mijn eerste vraag is: Is er iets in je hele bibliotheek, dat ingaat tegen de heilige Koran? En mijn tweede vraag is: Als er niets is dat ingaat tegen de heilige Koran, dan is de heilige Koran voldoende; waarom je dan nog druk maken over deze grote bibliotheek?’
De bibliothecaris moet in een dilemma verkeerd hebben – alles wat hij zegt is dan gevaarlijk. Als hij zegt dat er veel dingen in de bibliotheek zijn die niet in de Koran staan, gaat Mahmud de bibliotheek in brand steken, want dat wat niet in de Koran staat, is onwaar – de Koran bevat de complete en uiteindelijke waarheid. En als hij zegt dat alles in de bibliotheek feitelijk en in essentie in de Koran staat, dan gaat hij ook de bibliotheek in brand steken, met de woorden: ‘Dan is hij nutteloos, de Koran heeft het allemaal.’ En de bibliotheek was zo reusachtig en immens dat je enkel kunt bedenken… Hij stak hem in brand en het vuur bleef zes maanden lang door gaan. Ononderbroken gedurende zes maanden stonden boeken in brand, misschien wel de grootste schat van de mensheid werd vernietigd.