… ik blijf praten over de politieke leiders en de religieuze leiders zonder enig onderscheid te maken, want er is helemaal geen onderscheid. Alleen een oppervlakkig onderscheid. Hun psyches functioneren op dezelfde manier. Noch de religieuze leider noch de politicus is geïnteresseerd in de mensen die ze pretenderen te leiden. Ze zijn geïnteresseerd in het leider zijn – en natuurlijk kan de leider niet zijn zonder de geleide, dus blijft het nodig om mensen dingen te beloven.
Politici beloven hen dingen van deze wereld, religieuze leiders beloven hen dingen van de andere wereld. Maar zie je enig verschil in wat ze doen? Allebei beloven ze dingen zodat je hen blijft volgen, bang om ergens anders te verdwalen, want als je van het pad af raakt, dan raak je de belofte kwijt. De belofte houdt je bij de menigte – en beloften kosten niets. Je kunt van alles beloven. Beloftes zijn altijd voor morgen, en morgen komt nooit. En je zult hier niet eeuwig leven.
Kijk maar naar het verleden. Alle politici hebben mensen dingen beloofd die in geen duizenden jaren zijn uitgekomen. Duizenden politieke leiders hebben dezelfde dingen beloofd. Hoe blind moet de mensheid zijn! De beloften zijn niet veranderd, dat betekent dat er zeker niets bereikt is. Dezelfde beloften worden jullie gedaan en jullie blijven maar volgen, hopen. Hoop is de grootste drug die de mens heeft uitgevonden.
Vreemd dat religieuze mensen tegen drugs zijn. Politici zijn ook tegen drugs. Politici maken wetten tegen drugs, religieuze mensen creëren hel en straf tegen drugs. Waarom zijn ze zo bang voor drugs? Dat vraagt om een diepgaande zoektocht. Onderzoek het.
Ze zijn bang voor drugs omdat drugs concurrenten voor hen zijn. LSD kan je hallucinaties geven van de hemel: dat is het probleem. Geen enkele religie kan het zich veroorloven om mensen LSD te laten gebruiken. LSD is niet gevaarlijk. In de juiste dosis, onder medische begeleiding, kan het enorm helpen bij religieuze groei. Maar religies zijn er niet klaar voor om het toe te staan om de eenvoudige reden dat als LSD je een prachtige ervaring kan geven – hallucinerend, maar nog steeds een ervaring die enorm bevredigend en vervullend is – dan zullen alleen maar beloften lijken op dorre botten zonder enige sappigheid. Alleen idioten kunnen misschien op de droge botten blijven kauwen.
Honden doen dat. Ze kauwen op droge botten en genieten er enorm van, niet wetende wat er gebeurt. Als ze op droge botten kauwen, doen die droge botten pijn aan hun bek en begint hun bek te bloeden. Hoe meer ze kauwen, hoe meer het gaat bloeden. En er gaat bloed door hun keel en ze denken – logisch genoeg – dat het bloed van het bot komt. Hoe leg je een hond nu uit dat het zijn eigen bloed is? Het bot is zo droog als wat.
Dus misschien zullen een paar idioten nog naar de kerken blijven gaan, maar intelligente mensen zullen ermee stoppen. Wanneer ze de behoefte voelen om een mooie hallucinatie te hebben, wanneer ze in een andere wereld willen leven, zullen ze niet wachten tot de dood komt. Dan gaan ze naar een medische kliniek om een twee- of driedaagse LSD-sessie te ondergaan en genieten ze van alles wat hun religieuze leiders hen verteld hebben dat ze na de dood zullen krijgen.
Drugs zijn gevaarlijk voor religies om de eenvoudige reden dat ze hun grootste concurrenten zijn. En er kunnen nog betere drugs worden uitgevonden, maar religies leggen het onderzoek steeds lam.
Politici zijn tegen drugs, want als mensen drugs gaan gebruiken, wie geeft er dan om jullie vijfjarenplannen? Wie geeft er om de klassenloze maatschappij die er in de toekomst zal komen voor je kleinkinderen? Wie geeft er om revolutie, democratie, vrijheid van meningsuiting? Je hebt niet eens de vrijheid om te hallucineren!
Dit is iets absoluut onschuldigs omdat alleen jij het doet, er is niemand anders bij betrokken. Nee, je hebt niet de vrijheid om te hallucineren. In wezen is dat wat het drugverbod betekent, dat je niet de vrijheid hebt om te hallucineren. De overheid heeft controle over je dromen. Drugs kunnen je dromen geven, en op de juiste manier gebruikt, kunnen ze je helpen om veel dingen in jezelf te zien, wat in de psychoanalyse drie jaar, vier jaar duurt. Ook dan is het niet zeker dat je het zult kunnen zien.
Het is een bekend feit dat wetenschappers zoiets als waarheidsserum hebben ontdekt, maar het wordt niet gebruikt, want als zoiets als waarheidsserum mogelijk is, dan neem je een injectie met waarheidsserum en dan kun je plotseling alles zien: je onechtheid, je schijnheiligheid, je nep-persoonlijkheid. En zeker, als iets je bewust kan maken van de waarheid, dan maakt het je vast bewust van alles wat vals is, dat gaat meteen ook gebeuren. Zodra je het ware ziet, zie je ook wat onwaar is.
Nu hangt de hele politiek aan mekaar van onwaarheden. Het communisme blijft maar praten over gelijkheid van mensen: een volslagen onwaarheid. Mensen zijn niet gelijk, mensen zijn uniek. Als je eenmaal de waarheid ziet, dat mensen uniek zijn, hoe kunnen ze dan gelijk zijn?
Dat betekent niet dat de een minderwaardig is aan jou en de ander superieur aan jou. Je bent niet gelijk. Je bent ook niet ongelijk. Jullie zijn gewoon verschillend. Je vergelijkt geen dingen die verschillend zijn. Je zegt niet dat het huis en de boom gelijk zijn. Als je dat zegt, word je voor gek verklaard, want een huis is een huis en een boom is een boom, ze hebben verschillende functies. Hun individualiteit is verschillend. Je kunt ze niet met elkaar vergelijken. Je kunt niet zeggen dat het huis superieur is aan de boom, of dat de boom superieur is aan het huis. In feite is de categorie van vergelijking niet van toepassing.
Elk individu is zo uniek. Wanneer je de waarheid hiervan kent, kun je geen communist zijn. Het communisme zal nooit iets toestaan dat je bewust maakt van de waarheid. In de niet-communistische landen heb je andere leugens, andere onwaarheden. Vrijheid van meningsuiting bijvoorbeeld, die bestaat nergens, die staat alleen in grondwetten.
Osho: From Darkness to Light #5.
Image by Gerd Altmann from Pixabay.