Een paar dagen geleden kwam er een man naar me toe, hij stond erop. Normaal wil ik geen mensen ontvangen die nooit gemediteerd hebben, die nooit naar mij geluisterd hebben, omdat het zinloos zal zijn. Maar hij stond erop, dus zei ik: ‘Dat is goed.’
Hij schreef me al jaren brieven waarin stond: ‘Er is een groot probleem dat ik met u wil bespreken, en ik zit diep in de ellende.’ Hij praatte een half uur aan een stuk en zei dat hij in Oxford was afgestudeerd, dat hij op het Secretariaat zat op een hele hoge post van het Ministerie van Onderwijs in New Delhi, en dat hij dit en dat had gedaan.
Ik probeerde hem steeds tot de kern van de zaak te brengen: ‘Wat is het probleem?’
Maar hij wilde niet ter zake komen. Hij bleef er maar omheen draaien.
Ik zei: ‘Maar uw tijd is bijna om, kom ter zake. Dit zijn geen problemen. U bent afgestudeerd in Oxford, oké, dat is geen probleem. Wat is het probleem?’
Toen zei hij: ‘Het probleem is dat mij heel veel onrecht is aangedaan. Ik ben een zeer capabele man met vele titels en prestaties, maar niemand trekt zich iets van mij aan, dus hoe kan ik dit onrecht verdragen?’
Hij had graag premier of president of zo willen worden, maar ook dat zou niet rechtvaardig zijn, want niets kan rechtvaardig zijn als je verwachtingen hebt.
Ik heb tegen hem gezegd: ‘Er is geen probleem. Het probleem is niet hoe je onrecht kunt verdragen, het probleem is hoe je de claim van waardigheid kunt laten vallen.
Als je te veel aan jezelf denkt, als je jezelf ziet als iemand van betekenis, dan zul je elke dag, elk moment het gevoel hebben dat je onrecht wordt aangedaan. Niemand wordt onrecht aangedaan. Wie maakt zich druk om jou? Wie heeft de tijd om jou onrecht aan te doen? Wie kan het wat schelen? Maar je voelt dat de hele wereld je onrecht aandoet. Niemand behandelt jou onrechtvaardig, het is je eigen claim.’
Osho: Returning to the Source.