Liefde is onlogisch. Liefde is irrationeel. Liefde is leven. Liefde begrijpt alle tegenstellingen in zich. Liefde is zelfs in staat haar eigen tegendeel te begrijpen – haat. Heb je het waargenomen? Je gaat door met het haten van dezelfde persoon die je liefhebt. Maar liefde is groter. Het is zo groot dat zelfs haat kan worden toegestaan om zijn spel te hebben. In feite, als je echt liefhebt, is haat geen afleiding; integendeel, het geeft kleur, pit. Het maakt de hele zaak kleurrijker — als een regenboog.
Zelfs haat is niet het tegenovergestelde voor een liefhebbend hart. Het kan haten en doorgaan met liefhebben. Liefde is zo groot dat zelfs haat zijn eigen zegje mag doen. Geliefden worden intieme vijanden. Ze blijven vechten. In feite, als je het psychoanalytici, psychiaters en psychologen vraagt, zullen ze zeggen dat wanneer een stel stopt met vechten, de liefde ook is gestopt. Wanneer een stel niet eens meer de moeite neemt om ruzie te maken, onverschillig voor elkaar is geworden, dan is de liefde opgehouden. Als je nog steeds ruzie hebt met je vrouw of je man, je vriend of je vriendin, dan laat dat gewoon zien dat er nog steeds leven in zit, dat het nog steeds een stroomdraad is, nog steeds heet. Als de liefde er niet meer is en alles dood is, dan is er geen strijd meer. Natuurlijk! Waar moet je voor vechten? Het is zinloos. Men vervalt in een soort kilte; men vervalt in een soort onverschilligheid.
Osho, Ancient Music in the Pines # 6
Als je boos bent, wees dan boos. Denk niet aan de gevolgen; laat de gevolgen er zijn, onderga ze, maar misleid jezelf niet. Als je de hel binnengaat, ga er dan helemaal in. Laat niet de helft van je mind buiten; ga er in, ga er doorheen, lijd het. Pijn zal er zijn, maar pijn geeft rijpheid; lijden zal er zijn, maar je kunt het overstijgen als je het begrijpt. Alleen een totale mind kan begrijpen. En wanneer woede verdwijnt, zul je zo stil worden, zo meditatief. Als je liefhebt, heb dan volledig lief; als je haat, haat dan volledig. Wees niet fragmentarisch; onderga de gevolgen. Omwille van de gevolgen probeer je te bedriegen – je bent een marskramer en je zegt dat je een prostituee bent – omwille van de gevolgen, ben je nooit boos, nooit haatdragend. Dan zul je ook de hemel missen. Iemand die niet in staat is om de deur van de hel volledig te openen, zal ook niet in staat zijn om de deur van de hemel volledig te openen. Ga door de hel heen. Het pad gaat daar doorheen; de hemel wordt bereikt door de hel.
Osho, A Bird on the Wing # 3
Wat je met jezelf bent, ben je ook met anderen. Laat dat een basisdictaat zijn. Als je jezelf haat, zul je anderen haten — en het is je aangeleerd jezelf te haten. Niemand heeft ooit tegen je gezegd: ‘Heb jezelf lief!’ Het idee alleen al lijkt absurd — van jezelf houden? Het idee alleen al heeft geen zin – van jezelf houden? We denken altijd dat je iemand anders nodig hebt om lief te hebben. Maar als je het niet met jezelf leert, zul je het ook niet met anderen kunnen oefenen.
Er is je voortdurend verteld, geconditioneerd, dat je van geen waarde bent. Vanuit elke richting is je verteld dat je onwaardig bent, dat je niet bent wat je zou moeten zijn, dat je niet geaccepteerd wordt zoals je bent. Er hangen veel ‘moeten’ boven je hoofd — en die ‘moeten’ zijn bijna onmogelijk te vervullen. En als je er niet aan kunt voldoen, als je tekortschiet, voel je je veroordeeld. Er ontstaat een diepe haat in je over jezelf. Hoe kun je anderen liefhebben? Zo vol van haat, waar ga je liefde vinden? Dus doe je maar alsof, je laat alleen maar zien dat je verliefd bent. Diep van binnen ben je op niemand verliefd — dat kun je niet zijn. Die pretenties zijn goed voor een paar dagen, dan verdwijnt de kleur, dan doet de realiteit zich gelden.
Elke liefdesrelatie loopt op de klippen. Vroeg of laat wordt elke liefdesrelatie vergiftigd. En hoe wordt ze zo vergiftigd? Beiden doen alsof ze liefhebben, beiden blijven zeggen dat ze liefhebben. De vader zegt dat hij van het kind houdt, het kind zegt dat hij van de vader houdt. De moeder zegt dat ze van haar dochter houdt, en de dochter blijft hetzelfde zeggen. Broers zeggen dat ze van elkaar houden. De hele wereld spreekt over liefde, zingt over liefde – en kun je een andere plaats zo liefdeloos vinden? Er is geen greintje liefde – en bergen gepraat! Himalaya’s van poëzie over de liefde.
Het lijkt erop dat al deze gedichten slechts compensaties zijn. Omdat we niet kunnen liefhebben, moeten we op de een of andere manier geloven door middel van poëzie, zingen, dat we liefhebben. Wat we missen in het leven, stoppen we in poëzie. Wat we in het leven blijven missen, stoppen we in de film, in de roman. Liefde is absoluut afwezig, omdat de eerste stap nog niet is gezet. De eerste stap is: accepteer jezelf zoals je bent; laat al het moeten vallen. Draag geen moeten op je hart! Je moet niet iemand anders zijn; er wordt niet van je verwacht dat je iets doet wat niet van jou is – je moet gewoon jezelf zijn. Ontspan en wees gewoon jezelf. Heb respect voor je eigenheid.
Osho, A Sudden Clash of Thunder # 8