Je mind scherpen

Osho,
Sinds ik een sannyasin ben, heb ik gedacht dat ik mijn mind minder moest gebruiken als ik in contact met mijn hart wilde zijn.Toch hoorde ik u laatst zeggen dat ‘we onze mind moeten trainen om onze intelligentie levend te houden en haar te helpen steeds scherper en scherper te worden’. Kunt u dit alstublieft verduidelijken?

Het leven is niet zo eenvoudig als je denkt. Het is heel ingewikkeld. Het is waar dat als je in contact met mij wilt zijn: je meer en meer in het hart zult zijn, niet in de mind, omdat de mind geen kwaliteiten heeft voor innerlijke groei. Het heeft immense krachten voor uiterlijk onderzoek, voor objectief, wetenschappelijk werk.  Maar voor religieuze groei is het absoluut machteloos.
Dus als je naar me luistert via je mind, dan raakt wat ik tegen je zeg verloren in een woestijn. Het zal nooit je hart bereiken. Daarom heb ik er altijd op aangedrongen: zet de mind opzij en wees bij me met je hart, met je liefde, met je vertrouwen.

Maar dat is maar een deel van het verhaal. Toen ik zei ‘ik wil dat je je mind zo scherp mogelijk maakt’, dat is een heel andere dimensie, want als je mind niet scherp genoeg is, word je een slaaf van de maatschappij. Je bent al slaaf van de maatschappij omdat je mind er niet tegen gevochten heeft. Hij is er gehoorzaam aan geweest.
Beide uitspraken behoren tot verschillende contexten, dus haal ze niet door elkaar. Als ik zeg ‘wees met je hart bij mij, zet de mind opzij’, dan is dat één ding, één context van discipel zijn. En als je het echt helemaal kunt, kun je de hoogste piek bereiken, dat is van een toegewijde zijn.

Dit zijn de drie stadia. De leerling, die enkel luistert vanuit de mind: hij zal kennis verzamelen maar geen kenner worden. De leerling, die probeert zijn mind opzij te zetten en vanuit zijn hart te luisteren: hij doet een inspanning. De mind zal steeds opnieuw tussenbeide komen, de inspanning zal niet totaal zijn. Maar toch, zelfs als iets tot het hart doordringt, zelfs een paar zaadjes, zal het spoedig de hele kleur van je wezen veranderen. Het seizoen zal niet ver weg zijn wanneer het hart zal beginnen te bloeien. 
Dat is het punt waarop je de grens bereikt van een toegewijde te zijn. Nu ben je in staat om de mind volledig, totaal weg te stoppen, zonder enige inmenging. Alsof je helemaal geen mind bent. Je bent gewoon hart en hart, elke vezel van je lichaam trilt gewoon van liefde. Openheid.  Kwetsbaarheid. De toegewijde en de meester beginnen met elkaar te versmelten.
De leerling krijgt af en toe een glimp, maar de toegewijde wordt helemaal één met de meester. De leerling kan terugvallen, kan weer in de mind terechtkomen. De toegewijde heeft de brug gebroken die naar de mind leidt. Hij kan niet meer terug, het verleden is voorbij. Hij is een deel van de energie van de meester geworden. Dit is één context en jij vermengt het met een andere context. 

Wat de maatschappij, de buitenwereld, de religies, de regeringen betreft, moet je zeer scherp en zeer intelligent zijn. Anders zullen ze je tot slaaf maken, ze zullen je uitbuiten. Dat doen ze al eeuwen. Ze hebben miljoenen mensen niet toegestaan om verder te gaan dan de leeftijd van dertien jaar, voor zover het de mind betreft. Iemand mag dan zeventig jaar oud zijn, hij heeft de mind van een dertienjarig kind. Dit is wat ik bedoel met achterlijkheid. De maatschappij wil niet dat je volwassen wordt, ze wil gewoon dat je oud wordt. Ze wil dat je functioneert als een machine, een robot: absoluut gehoorzaam, geen tegenspraak, geen vragen. Ze heeft je alleen nodig om efficiënt te zijn. 
Voor de maatschappij ben je geen individu dat gerespecteerd moet worden, maar slechts een mechanisme dat gebruikt moet worden. En er is geen andere belediging, geen andere vernedering lelijker dan mensen te gebruiken als machines, als dingen.

Tegen de maatschappij, gebruik de mind. De mind is een perfect middel om je onafhankelijk te houden, om je alert te houden. Het is een goede vechter, maar het is geen minnaar. Dus wanneer je moet vechten, wanneer je moet opkomen voor je vrijheid, gebruik dan je mind. Het hart zal niet van nut zijn. Het hart weet niet hoe het moet vechten.
Maar de context is totaal anders. En ik noem iemand bewust, die zijn capaciteiten in de juiste context kan gebruiken en niet in de war raakt. Ogen zijn om te zien – je kunt er niet mee horen. En oren zijn om te horen – je kunt er niet mee zien. Gebruik ze dus wanneer het nodig is en laat ze elkaar niet in de weg staan.

De mind is een prachtig instrument. Hij moet aangescherpt worden, maar onthoud zijn beperkingen. Hij moet een dienaar van het hart blijven. Zodra hij de meester wordt, sterft het hart simpelweg. In slavernij kan het hart niet bestaan.
Er is dus geen tegenspraak in wat ik heb gezegd, alleen twee verschillende contexten en je bewustzijn verschilt van beide. Dus een bewust persoon kan zijn hart gebruiken wanneer dat nodig is, kan zijn mind gebruiken wanneer dat nodig is. Hij kan beide tot zwijgen brengen wanneer hij absoluut in een staat van nirvana wil zijn waar noch het verstand noch het hart nodig is. Wanneer hij gewoon zichzelf wil zijn, zijn beide niet nodig.

Als jij je instrumenten beheerst, is er geen probleem. Als je een fluit hebt en ik vraag je ‘kun je er even mee ophouden, ik wil met je praten’ en je zegt ‘dat kan ik niet, de fluit houdt niet op’, wat zullen ze dan wel niet van je denken? Je bent gek, ‘de fluit houdt niet op’? Dus jij bespeelt de fluit niet, maar de fluit bespeelt jou? 
Wanneer je de mind wilt stoppen, zeg dan gewoon ‘stop!’ Hij moet stoppen. Als hij ook maar een klein beetje beweegt, betekent dit dat er dringend iets moet gebeuren. Dit is gevaarlijk: de dienaar probeert de meester te zijn. De dienaar moet de dienaar zijn en de meester moet de meester zijn.En voorbij beide is je wezen dat noch dienaar noch meester is. Wat simpelweg is. Die ‘isheid’ is het doel van alle meditaties.

Osho: The Path of the Mystic #3

Image by Gerd Altmann from Pixabay.