… wat ik niet dus begrijp uit mijn ervaring is dat voor mij het nemen van sannyas betekent dat ik u kies boven de rest of dat ik een deel van het geheel kies. Maar toch voel ik dat u ook het geheel bent.
Je bekijkt het helemaal, helemaal verkeerd.
‘Jij’ weet niet wat het geheel is! Ik kan de deur naar het geheel worden. Ik laat je niet aan me vastklampen. Je moet gewoon door me heen – en verder gaan.
Je kiest mij niet tegen het geheel, je kiest het geheel door mij heen. En omdat je nu niet direct rechtstreeks naar het geheel kunt gaan – is er een meester nodig.
Het is net als wanneer een klein kind wil lopen. Het heeft de capaciteit om te lopen en op een dag zal dat ook werkelijk gebeuren. Op dit moment is het in potentie aanwezig; het heeft de hand van zijn moeder nodig. Met de hand van de moeder begint het moed te krijgen, vertrouwen.
Laat mijn hand gewoon je moeders hand of je vaders hand zijn. Zodra je er klaar voor bent, zal ik de eerste zijn om mijn hand terug te trekken. En ik weet, zoals je nu aarzelt, dan zal je ook aarzelen om hem los te laten.
Mensen aarzelen altijd: eerst aarzelen ze om de hand vast te pakken omdat ze bang zijn hun onafhankelijkheid te verliezen; maar ze hebben niets in de naam van ‘onafhankelijkheid’ – alleen een armzalig ego.
En als ik mijn hand begin terug te trekken, beginnen ze te huilen en te wenen en zeggen ze: ‘Laat ons niet alleen!’
Maar ik moet het allebei doen: op een dag moet ik je hand vasthouden en op een dag moet ik hem loslaten. De dag dat ik voel dat je klaar bent om zonder mij het geheel in te gaan, zal ik de gelukkigste persoon ter wereld zijn om je te helpen.
Het is geen kwestie van kiezen, tussen het geheel en het deel; en omdat je mij aanvoelt, begrijp je dat ook. Daarom zeg je: ‘Maar toch voel ik dat u het geheel bent.’
Maar het blijft een gevoel. Laat het een existentiële ervaring worden.
Het is geen kwestie van kiezen, het geheel of mij.
Het is een kwestie van kiezen: ‘jij’ of ik.
Dat is wat sannyas ook met zich meebrengt. Daar komt het in diepste wezen op neer.
Sannyas is een kwestie van kiezen tussen ‘jij’ en mij: tussen de leerling en de meester.
Als je nu blijft vasthouden aan de manier waarop je geleefd hebt, kies je voor jezelf, tegen mij. Dat zal een slechte keuze zijn, geen gelukkige keuze. Je hebt niets te verliezen behalve je onwetendheid. Je hebt niets te verliezen behalve je ketenen, niets te verliezen behalve je ellende.
Mis deze kans niet. Hij komt niet zo vaak voor. Nu hij er is, heb moed. Neem de sprong!
Voor mij ben je al een sannyasin; voor mij is het al gebeurd. Het kan eventjes duren, een aarzeling, een beetje nadenken, een – weifeling; maar het gaat gebeuren.
Verspil dus niet onnodig tijd. Dezelfde energie kan zeer creatief worden: kan geboorte geven aan een nieuw wezen in jou.
Osho: Zen – The Path of Paradox, Vol III, #10.