Als je keuzes maakt volgens je eigen neiging, volgens je eigen intuïtie…[de innerlijke stem] is erg sterk in kinderen, maar wordt langzaam maar zeker zwakker. De stemmen van de ouders, en de leraren, de maatschappij , en de priester, worden luider en luider. Als je er nu achter wilt komen wat jouw stem is, moet je een heleboel andere stemmen passeren.
Kijk gewoon in jezelf: van wie is deze stem? Soms is het je vader, soms is het je moeder, soms is het je grootvader, soms is het je schoolmeester, en deze stemmen zijn allemaal verschillend. Er is slechts één ding wat je niet zo makkelijk vindt — je eigen stem. Die is altijd onderdrukt geweest. Er is tegen je gezegd dat je naar volwassenen moest luisteren, dat je naar de priester, de leraren moest luisteren.
Er is nooit tegen je gezegd dat je naar je eigen hart moet luisteren.
Je draagt een zacht stemmetje van jezelf, ongehoord, en in de menigte van stemmen die je zijn opgedrongen, is het bijna onmogelijk om het te vinden. Eerst moet je al het andere lawaai kwijtraken, een zekere kwaliteit van stilte, vrede en sereenheid bereiken. Dan alleen zal het komen, als een verassing, dat je ook je eigen stem hebt. Het is er altijd als een onderstroom geweest.
Tenzij je je natuurlijke neiging hebt gevonden, zal je leven een lange, lange tragedie worden van de wieg tot het graf. De enige mensen die gelukkig zijn geweest in de wereld zijn de mensen die hebben geleefd volgens hun eigen intuïtie en in opstand zijn gekomen tegen alle pogingen van anderen om hun ideeën op te dringen. Hoe waardevol deze ideeën ook mogen zijn, ze zijn nutteloos omdat ze niet van jou zijn.
Het enige belangrijke idee is het idee dat in jou opkomt, in jou groeit, in jou bloeit.
Stap 1: Wie spreekt daar, asjeblieft?
Wat je ook doet, denkt, beslist, vraag jezelf: komt dit van mij of praat er iemand anders?
Je zult verbaasd zijn als je de echte stem herkent. Misschien is het je moeder, hoor je haar weer praten. Misschien is het je vader, het is helemaal niet moeilijk om het vast te stellen. Het blijft daar in je opgeslagen, precies zoals het voor de eerste keer gegeven was — het advies, het bevel, de discipline, of de geboden. Je zult veel mensen ontdekken: de priesters, de schoolmeesters, de vrienden, de buren en je familieleden.
Het is niet nodig om te vechten. Gewoon vaststellen dat het niet je eigen stem is maar die van iemand anders — wie dat dan ook is — jij weet dat je het niet zal opvolgen. Wat de konsekwenties ook zijn — goed of slecht — je beslist om nu op jezelf verder te gaan, je beslist om volwassen te zijn. Je bent lang genoeg kind geweest. Je bent lang genoeg afhankelijk geweest. Je hebt lang genoeg naar al die stemmen geluisterd en ze opgevolgd. En waar hebben ze je gebracht? In een puinhoop.
Stap 2: Dank je …en vaarwel!
Als je eenmaal vastgesteld hebt van wie de stem is, dank de persoon, vraag hem om je met rust te laten en zeg vaarwel.
De persoon die de stem aan je gegeven had was niet je vijand. Zijn bedoeling was niet slecht, maar zijn bedoeling is niet waar het om gaat. Waar het om gaat is dat hij je iets opgedrongen heeft wat niet uit je eigen bron kwam; en alles wat van buiten komt, maakt jou tot een psychologische slaaf.
Als je eenmaal tegen een stem duidelijk gezegd heb ‘Laat me met rust,’ is je verbinding, je identiteit ermee, verbroken. Het kon kontrole over je hebben omdat je dacht dat het jouw stem was. De hele strategie is identiteit. Nu weet je dat het niet jouw gedachten zijn, niet jouw stem is, dat het iets is wat vreemd is aan jouw natuurlijke aard. Herkenning is genoeg. Zorg dat je de stemmen die in je zijn, kwijtraakt en je zult al snel verbaasd zijn een zacht stemmetje te horen, dat je nog nooit eerder hebt gehoord… dan is er een plotselinge herkenning dat het jouw stem is.
Het is er altijd geweest, maar het is een zacht stemmetje omdat het werd onderdrukt toen je een heel klein kind was, en de stem was erg klein, nog maar een sprietje, en was bedekt met allemaal rommel. En nu ga je maar door al die rommel mee te dragen en ben je de plant vergeten, die je leven is, die nog in leven is, wachtend tot je het ontdekt. Ontdek je stem en volg die dan zonder angst.
Waar het je ook naar toe brengt, daar is het doel van je leven, daar is je bestemming. Het is alleen daar dat je vervulling vindt, tevredenheid. Het is alleen daar dat je zult bloeien — en in dat bloeien zul je inzicht hebben.
Osho: The Rebel
Van: osho.com Meditation for Busy People.