Praveeta toog eind jaren 70 met de Magic Bus naar India en via Kathmandu en Goa kwam ze in Poona terecht waar ze nog helemaal niet van Osho had gehoord. Ze werd helemaal gegrepen door de actieve meditaties die daar gegeven werden. Het voelde het als een enorme bevrijding en er ontstond een diep verlangen om er meer van te weten.
Youtube, 19:51 min.
Elke dag voelt ze zich nog zo dankbaar dat ze Osho heeft ontmoet en de communes heeft meegemaakt. Een gevoel van blijheid en rijkdom overheerst.
Het was niet alleen een kwestie van leve de lol, naast de levensgenieter Zorba was er ook plaats voor de integere Boeddha. Een van de rode draden voor haar is het inzicht geweest dat we ons identificeren met gevoelens, in plaats van ze te zien als witte wolken die door de oneindig blauwe lucht passeren. Wij zijn die lucht, het eeuwige bewustzijn.
Na de communetijd heeft ze de tijd genomen om zich te beraden op iets te gaan doen met lichaamsgerichte therapie. Zo kwam ze uit bij kleurenpunctuur, een therapie die werkt met gekleurd licht op acupunten. Inmiddels heeft ze 32 jaar ervaring met deze vorm van therapie.