Buiten, de ijskoude woestijnnacht.
Deze andere nacht, binnen, wordt warm met aanmaakhout.
Laat het landschap bedekt zijn met doornige korst,
hier binnen hebben wij een zachte tuin.
De continenten verzengen, steden en dorpen,
alles wordt een verschroeide, zwartgeblakerde bal.
Het nieuws dat we horen is vol verdriet om die toekomst.
Maar het echte nieuws hierbinnen is:
er is helemaal geen nieuws.
Rumi (1207 – 1273)
Het gedicht van Mevlana Jalaluddin Rumi is prachtig, zoals altijd. Hij heeft alleen maar mooie woorden gesproken. Hij is een van de meest veelzeggende dichters die ook mystici zijn. Dat is een zeldzame combinatie; er zijn miljoenen dichters in de wereld en er zijn een paar mystici in de wereld, maar iemand die beide is, is een grote zeldzaamheid.
Rumi is een zeer zeldzame bloem. Hij is net zo’n groot dichter als dat hij een mysticus is. Vandaar dat zijn poëzie niet alleen maar poëzie is, niet alleen maar een mooie schikking van woorden. Het bevat een immense betekenis en wijst naar de ultieme waarheid. Het is geen vermaak, het is verlichting.
Hij zegt: Buiten, de ijskoude woestijnnacht. Deze andere nacht, binnen, wordt warm met aanmaakhout.
De buitenkant is niet de echte ruimte waar je moet zijn. Buiten ben je een vreemdeling: binnen, ben je thuis. Buiten is het een ijskoude woestijnnacht. Binnen is het warm, aanmaakhout, gezellig.
Maar weinigen hebben het geluk om van buiten naar binnen te gaan. Ze zijn helemaal vergeten dat ze een thuis in zichzelf hebben; ze zoeken ernaar maar ze zoeken op de verkeerde plek. Zij zoeken hun hele leven lang, maar altijd naar buiten; zij houden nooit een ogenblik stil om naar binnen te kijken.
Laat het landschap bedekt zijn met doornige korst,
hier binnen hebben wij een zachte tuin.
Wees niet bezorgd over wat er aan de buitenkant gebeurt. Binnen, is er altijd een tuin klaar om je te verwelkomen.
De continenten verzengen, steden en dorpen,
alles wordt een verschroeide, zwartgeblakerde bal.
Het nieuws dat we horen is vol verdriet om die toekomst.
Deze woorden van Rumi zijn tegenwoordig significanter, betekenisvoller, dan toen hij ze schreef. Hij schreef ze zevenhonderd jaar geleden, maar tegenwoordig is het niet alleen symbolisch, het gaat werkelijkheid worden:
De continenten verzengen, steden en dorpen,
alles wordt een verschroeide, zwartgeblakerde bal.
Het nieuws dat we horen is vol verdriet om die toekomst.
Maar het echte nieuws hierbinnen is:
er is helemaal geen nieuws.
Deze laatste zin komt van een oud gezegde dat zegt: geen nieuws is goed nieuws. Ik ben geboren in een heel klein dorp waar de postbode maar één keer per week kwam. En de mensen waren bang dat hij misschien een brief voor hen mee zou brengen; ze waren blij als ze erachter kwamen dat er geen brief was. Af en toe was er een telegram voor iemand. Alleen al het gerucht dat iemand een telegram had ontvangen was zo’n schok voor het hele dorp dat iedereen zich daar verzamelde — en slechts één man had genoeg geleerd om te lezen. Iedereen was bang: een telegram? Dat betekent slecht nieuws. Waarom zou je anders geld verspillen aan een telegram?
Ik heb van jongs af aan geleerd dat geen nieuws goed nieuws is. Mensen waren blij als ze geen nieuws kregen van hun familie, vrienden of wie dan ook. Dat betekende dat alles goed ging.
Rumi zegt:
Het nieuws dat we horen is vol verdriet om die toekomst.
Maar het echte nieuws hierbinnen is:
er is helemaal geen nieuws.
Alles is stil en alles is zo mooi, vredig, gelukzalig als het altijd geweest is. Er is helemaal geen verandering, vandaar dat er geen nieuws is. Binnenin is het een eeuwige extase, voor eeuwig en altijd.
Ik herhaal nogmaals dat deze regels tijdens jouw leven waar kunnen worden. Voor het zover is, moet je in jezelf komen waar nooit iets nieuws is gebeurd, waar alles eeuwig hetzelfde is, waar de lente nooit komt en nooit gaat, maar altijd blijft; waar bloemen zijn geweest vanaf het allereerste begin – als er al een begin was – en zullen blijven tot het einde, als er al een einde zal zijn. In feite is er geen begin en geen einde, en de tuin is weelderig, groen en vol bloemen.
Ga naar jouw binnenwereld voordat de buitenwereld door je politici wordt vernietigd. Dat is de enige veiligheid die overblijft, de enige beschutting tegen kernwapens, tegen wereldwijde zelfmoord, tegen al die idioten die zoveel macht hebben om te vernietigen.
Je kunt tenminste jezelf redden.
Osho: The Hidden Splendor #7 vraag 3.
Een bijdrage van Antar Marc.