Alle religies hebben gezegd dat als je spiritueel wilt worden, je anti-lichaam moet worden. Als je de andere wereld wilt bereiken, moet je afstand doen van deze wereld. En omhelzen is een zeer zinnelijke, lichamelijke ervaring van groot belang. Maar wat te zeggen over omhelzen? — Zelfs aanraken is taboe. Deze religieuze programma’s die jullie hebben gekregen zijn zo onmenselijk dat als we gewoon uit alle religies kunnen stappen en het verleden volledig vergeten, jullie een immense explosie van warmte, liefde, knuffelen, aanraken zullen zien, en voor de eerste keer zal je je levend voelen.
De hele inspanning in het verleden is geweest om je zo weinig mogelijk levend te maken, meer dood, alleen maar op de een of andere manier overleven, op de een of andere manier ademen, jezelf naar je graf slepen, wachten tot de dood komt om je te bevrijden. En je lichaam is zoiets moois. Het is jou. Het is je omtrek, en als je de omtrek ontkent, kun je nooit het middelpunt ervan vinden. Het centrum is je wezen; het is niet tegen het lichaam. Het kan geen moment overleven zonder het lichaam; het lichaam is zijn voeding.
Je ziet in de hele wereld mensen die bijna dood zijn, slaapwandelaars die in hun slaap lopen, ellendig, lijdend om duizenden redenen; maar dit alles is gebaseerd op een eenvoudig verschijnsel: je bent tegen je eigen lichaam gekeerd. Je middelpunt en omtrek zijn van elkaar afgesneden. Maar om je te bereiken moet je de omtrek passeren. Je hebt in het Oosten gezien dat als je iemand begroet, je hem geen hand geeft. Dat is tegen spiritualiteit. Je komt in contact met het lichaam van de andere persoon, de warmte van de andere persoon. In het Oosten omhelst niemand iemand, omdat men denkt dat omhelzen iets seksueels is. Dat is het niet. Het is zeker zinnelijk, maar niet seksueel. En je moet deze twee woorden duidelijk begrijpen.
De levende mens is zinnelijk. Het betekent dat al zijn zintuigen op het hoogtepunt functioneren. Hij ziet beter. Zijn aanraking is niet alsof je een dode tak van een boom in je hand houdt. Zijn aanraking is levend; het is een taal, het heeft een boodschap. Zijn energie wordt overgedragen op jou, jouw energie wordt overgedragen op hem. De ontmoeting van twee energieën is altijd een vreugde. Het is net als twee dansers die in ritme dansen, twee muziekinstrumentspelers die in ritme spelen, elkaar aanvullen. Maar zelfs in het Westen, waar mensen elkaar de hand schudden, ontmoeten de energieën elkaar niet. Het christendom is de oorzaak. Je schudt elkaar de hand, maar je energie, in plaats van naar de ander te gaan, krimpt terug. De angst om seksueel te zijn, de angst om zinnelijk te zijn, de angst om geïnteresseerd te zijn in het lichaam van de ander – dat wordt als niet spiritueel beschouwd.
Men heeft ontdekt dat als je langer dan drie seconden naar een vrouw kijkt, dat ongepast is. Drie seconden is terloops. Gewoon passeren op de weg, je kunt er niet omheen; een vrouw komt daar, een Cleopatra loopt voorbij — drie seconden is terloops. Daarna raken je ogen de vrouw aan — een verre aanraking, zoals een afstandsbediening. En als je langer dan drie seconden in de ogen van de vrouw staart, zal ze zich beledigd voelen; je bent al via haar ogen haar lichaam binnengedrongen. En het is volgens de etiquette niet toegestaan om de vrouw steeds opnieuw aan te kijken. Maar ken je de betekenis van het woord `respect’? Het betekent opnieuw kijken. Respect betekent niet eer, respect betekent dat je betoverd bent. Het is re-spect. Je zou graag opnieuw willen kijken… opnieuw…. Misschien verander je van route en volg je de vrouw.
In een meer humane samenleving zal de vrouw zich niet beledigd voelen. En diep van binnen voelt ze zich nu ook niet beledigd. Zelfs na duizenden eeuwen conditionering, is haar gevoel van belediging oppervlakkig. Diep van binnen verheugt ze zich, diep van binnen is de onderstroom van de natuur er. Een vrouw niet meer aankijken, niet meer omkijken, is zeker een belediging. Een man of een vrouw niet langer dan drie seconden in de ogen kijken is een vernedering. Je hebt de persoon afgewezen, je bent niet aardig tegen de persoon geweest.
Omhelzen is dichterbij dan zien. Als zien mensen beledigd maakt, als bij het handen schudden mensen hun energie terugschroeven…. Mensen gebruiken de uitdrukking ‘een warm welkom’, maar het gebeurt zelden. Het is altijd een koud welkom omdat je energie terugschuift. Je hand is gewoon koud, straalt geen warmte uit. Als je hand warm aanvoelt en de ander staat ook open om te ontvangen en te geven, dan blijft het daar niet bij. Als alleen al twee handen die elkaar in een warme gloed ontmoeten je zoveel vreugde geven, dan zal het omhelzen van het hele lichaam duizendvoudig meer zijn.
Osho, From Death to Deathlessness # 10