India kent 415 verschillende levende talen. Het Hindi is de primaire officiële taal, die door de federale overheid zelf wordt gebruikt en wordt gebruikt om met staten te communiceren die het Hindi als officiële taal hebben. Het Engels wordt door de federale overheid gebruikt om met staten waar het Hindi niet de officiële taal is te communiceren.
Zoals aangegeven in de grondwet van 1950, hield het Engels in 1965 op te bestaan als een officiële taal, waarna de taal officieel een geassocieerde extra officiële taal werd. De populariteit in het zakenleven, regeringszaken en de populariteit in niet-Hindisprekende staten zorgen ervoor dat het Engels zijn status als extra officiële taal blijft behouden.
Een brief in Hindi van Osho (aan Sohan), 1 feb. 1965.
Hindi is mijn moedertaal; ik hou ervan, maar waarom zou iemand uit Maharashtra Hindi moeten leren of een Telugu of een Tamil Hindi? Voor hen is Hindi net zo vreemd als elke andere taal.
From Darkness to Light # 14 vraag 1.
De mensen zijn niet bereid om welke Indiase taal dan ook te accepteren als de nationale taal. Hindi wordt door de helft van India gesproken; toch zijn ze er niet klaar voor, de andere helft is er niet klaar voor om het als nationale taal te accepteren.
En ik kan begrijpen dat het voor hen een probleem is. Als het Hindi de nationale taal wordt, dan zullen alle andere talen – Bengalees, Assamees, Gujarati, Marathi, Malayanam, Telegu – allemaal het onderspit delven, want in elke nationale concurrentiestrijd is hij, wiens moedertaal het Hindi is, gedoemd om superieur te zijn.
De enige manier is dat het Engels, dat voor iedereen vreemd is, de nationale taal wordt. Elke staat zou dus twee talen moeten hebben, van de laagste school tot de hogeschool, tot de universiteit: het Engels als de nationale taal en de lokale taal als de taal van de staat.
From Death to Deathlessness # 34 vraag 1.
Osho gaf zijn lezingen altijd in het Hindi, totdat hij in het begin van de zeventiger jaren, toen er steeds meer buitenlanders kwamen en in het publiek gingen zitten, zijn lezingen afwisselend in het Hindi en in het Engels begon te geven. Het was één maand lezingen in het Hindi en één maand lezingen in het Engels. Elke 11e van de maand was de wisseling er. Er kwamen veel minder mensen naar de Hindi-lezingen, maar de mensen die wel kwamen en geen Hindi kenden, ervoeren de Hindi-lezingen als een prachtige meditatie.
De mensen die mijn boeken van het Engels naar het Hindi vertalen, sturen me voortdurend briefjes: ‘Wat moeten we doen met de grappen?’ En de mensen die mijn Hindi boeken in het Engels vertalen — zij vragen mij steeds weer: ‘Wat moeten we doen met de poëzie?’
Dus zeg ik tegen hen: ‘Als het je lukt, vertaal de poëzie dan in proza. Als je dat niet kunt, laat het dan weg.’
En tegen de mensen die van het Engels naar het Hindi vertalen zeg ik gewoon: ‘Je kunt niets doen, behalve die grapjes weglaten.’ Indiërs zullen helemaal gek worden – ze zijn al gek op mij.
Isan: No Footprints in the Blue Sky # 1 vraag 1.
Een bijdrage van Antar Marc.