Het goddelijke heeft zich verstopt

Het goddelijke heeft zich verstopt in het hart van de mens.
Er is een verhaal, een heel oud verhaal…
Ooit woonde god gewoon op de markt, maar de hele dag, heel de nacht door zelfs, klopten de mensen op zijn deur aan om overal maar over te klagen: ‘Er klopt niets van die wereld die u heeft geschapen. Waarom is er zoveel ziekte? Als u de schepper bent, waarom heeft u dan zoveel zieke lichamen geschapen? Waarom die ouderdom en waarom die dood?’


 De hemelse raad van engelen rond god voorziet hem van advies.
 
Die mensen waren zo’n marteling voor hem, volgens dat oude verhaal, dat hij een raad van engelen bij zich riep om hen de vraag te stellen: ‘Of ik ga dood aan deze voortdurende marteling of ik moet een eind aan mijn leven gaan maken! Weten jullie wat ik ermee aan moet? Die mensen laten me geen moment met rust en ik kan onmogelijk aan hun eisen voldoen. Dan komt er een vrouw die zegt: “Morgen, denk erom, geen regen, want ik ben mijn tarwe aan het drogen.” En dan zegt iemand anders: “Morgen heb ik absoluut regen nodig, want ik ben aan het zaaien.” Wat moet ik nou? En zo heb je miljoenen mensen die schreeuwen en boos zijn, omdat hun verlangens niet worden vervuld, hun gebeden niet worden verhoord.’
De engelen moesten even nadenken. Een van de engelen zei: ‘Het zou goed zijn om naar de Everest te verhuizen, de hoogste top van de Himalaya.’


God zei: ‘Jullie weten dat niet, maar ik ben alleswetend, ik weet alles, het verleden, het heden, de toekomst. Spoedig zal iemand de hoogste top van de Himalaya bereiken. En zo gauw iemand me gevonden heeft krijg je bussen en vliegtuigen en van allerlei voertuigen. En dan leggen ze wegen aan en bouwen ze hotels en dan heb je weer een markt. Snap dat dan: dat geeft maar even een beetje rust. Daar heb ik niets aan. Dan moet ik weer verhuizen.’
Dus stelde iemand anders voor: ‘Waarom verhuist u niet naar de maan?’


Hij zei: ‘Jij snapt dat niet omdat jij de toekomst niet kent. Vlak na de Everest gaan ze naar de maan. Dan moet ik weer verhuizen. Laat me toch iets zien waar ik niet hoef te verhuizen!’
Toen kwam er een oude engel dichterbij en fluisterde hem in zijn oor: ‘De enige plek waar de mens niet op zal komen is binnenin zijn eigen hart. Ga daar gewoon zitten…’
 
Hij is overal verdwenen. Misschien kom je wel iets van goddelijkheid tegen binnenin je eigen wezen. Misschien vind je in je eigen leven wel iets wat goddelijk is. Je zal god niet vinden als een persoon, maar als een kwaliteit, een geur, een bepaalde lucht, een soort energie wat niet van jou is, wat tot de kosmos behoort.

Osho, I celebrate myself, pp. 23-24.
Uit de serie 1001 verhalen, verzameld door Shanti.
Eerder verschenen in het Engels in Osho News, www.oshonews.com
  
Afbeeldingen:
http://www.pravoslavie.ru/sas/image/102187/218762.p.jpg?mtime=1446046501
http://www.friendsadventure.com/images/expedition-in-nepal/everest-expedition.jpg
https://1.bp.blogspot.com/-78NwdPfBPYU/VrmVWbwVWdI/AAAAAAAAJrE/E7u-fzMKHl4/s1600/man-on-the-moon.jpg